empati-v1

[empati-v1]

Γνωρίζατε ότι μία από τις πιο πρακτικές εφευρέσεις που χρησιμοποιούμε καθημερινά δημιουργήθηκε από μια γυναίκα που έπρεπε επίσης να αγωνιστεί για να υπερασπιστεί την πατρότητά της στο δικαστήριο; Αυτή είναι η εμπνευσμένη ιστορία της Margaret E. Knight, μιας λαμπρής εφευρέτη του 19ου αιώνα, που συχνά αναφέρεται ως "θηλυκός Edison" για τη δημιουργικότητα και την αποφασιστικότητά της.

Γεννημένη το 1838 στο Maine των ΗΠΑ, η Margaret έδειξε από νωρίς ταλέντο στη μηχανική. Σε ηλικία μόλις 12 ετών, σχεδίασε μια συσκευή ασφαλείας για υφασμάτινους αργαλειούς για να βοηθήσει στην πρόληψη ατυχημάτων σε εργοστάσια όπου εργάζονταν πολλοί, συμπεριλαμβανομένης και της ίδιας.

Χρόνια αργότερα, εφηύρε μια μηχανή που έφερε επανάσταση στη συσκευασία: μια μηχανή που μπορούσε να παράγει μαζικά χάρτινες σακούλες με επίπεδο πάτο, καθιστώντας τις πολύ πιο πρακτικές και ανθεκτικές από αυτές που έμοιαζαν με φακέλους που χρησιμοποιούνταν πριν. Αυτή η εφεύρεση είχε μεγάλο αντίκτυπο στον τρόπο συσκευασίας και μεταφοράς των αγαθών.

Ωστόσο, κατά τη διάρκεια της διαδικασίας ευρεσιτεχνίας, κάποιος άλλος προσπάθησε να κλέψει την ιδέα της και να την καταχωρήσει ως δική τους. Η Margaret δεν τα παράτησε. Πήγε το θέμα στο δικαστήριο, παρουσιάζοντας τα σκίτσα, τα πρωτότυπα και τις σημειώσεις της ως αποδεικτικά στοιχεία. Το 1871, κέρδισε επίσημα το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας, και έγινε μία από τις πρώτες γυναίκες που έλαβαν δίπλωμα ευρεσιτεχνίας των ΗΠΑ για το έργο της.

Καθ 'όλη τη διάρκεια της ζωής της, κατοχύρωσε πάνω από 20 διπλώματα ευρεσιτεχνίας, συμπεριλαμβανομένων καινοτομιών σε κινητήρες και εργαλεία κοπής. Αν και το όνομά της είχε ξεχαστεί για πολλά χρόνια, σήμερα η ιστορία της χρησιμεύει ως μια ισχυρή υπενθύμιση της ανθεκτικότητας, της καινοτομίας και της δικαιοσύνης.

Ας γιορτάσουμε τους πρωτοπόρους που άνοιξαν το δρόμο, συχνά ενάντια σε όλες τις πιθανότητες.

[empati-v1]

Η Ελλάδα χάνει έως 1,5 δισ. ευρώ τον χρόνο από τις κενές θέσεις εργασίας

Τα μεγαλύτερα κενά εντοπίζονται στην εκπαίδευση (11.642 θέσεις εργασίας), το εμπόριο (8.447), τη δημόσια διοίκηση και την άμυνα (6.903) και στην εστίαση και τα καταλύματα (6.345)

Το πρόβλημα των κενών θέσεων εργασίας είναι εμφανές στην αγορά, ειδικά σε ορισμένους τομείς, κάτι που υπογραμμίζουν σε κάθε ευκαιρία οι θεσμικοί φορείς και οι επιχειρηματίες. Πρόσφατο είναι το παράδειγμα του κεντρικού τραπεζίτη Γιάννη Στουρνάρα, ο οποίος σε συνέντευξή του έκανε λόγο για 200.000 κενές θέσεις εργασίας στην Ελλάδα. Κι αυτό, την ώρα που η ανεργία κυμαίνεται σε υψηλά επίπεδα, λίγο κάτω από 10% –  αν και σημαντικά χαμηλότερα από τα θηριώδη ποσοστά στα οποία συνηθίσαμε την περασμένη δεκαετία.

Ποιο είναι όμως το πραγματικό κόστος αυτών των κενών στην αγορά εργασίας;

Σύμφωνα με τον πρώην υπουργό Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων Γιώργο Κουτρουμάνη, το πραγματικό κόστος για κάθε κενή θέση εργασίας που μένει ακάλυπτη εκτιμάται στα 7.500 ευρώ ετησίως στα ταμεία του κράτους. Περίπου 5.400 ευρώ είναι οι απώλειες στις εισφορές, ενώ τα χαμένα έσοδα από τον φόρο εισοδήματος υπολογίζονται σε 800 ευρώ ετησίως. Σε αυτά προστίθενται και οι απώλειες από έμμεσους φόρους, που υπολογίζονται σε περίπου 1.300 ευρώ ετησίως.

«Τα χρήματα αυτά ουσιαστικά λείπουν από τον ΕΦΚΑ και την οικονομία συνολικά», λέει μιλώντας στα «ΝΕΑ» ο Γιώργος Κουτρουμάνης. Στους παραπάνω υπολογισμούς, μάλιστα, δεν συμπεριλαμβάνεται το γεγονός ότι η χώρα δεν καρπώνεται το επιπλέον όφελος που προκύπτει από τη μείωση της ανεργίας και τις θετικές συνέπειες από τη συνολική μεγέθυνση της οικονομικής δραστηριότητας.

Οι κενές θέσεις εργασίας

Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ και της Eurostat για το τρίτο τρίμηνο του 2024, οι κενές θέσεις εργασίας στον δευτερογενή και τον τριτογενή τομέα στη χώρα ανέρχονται σε 48.813. Τα μεγαλύτερα κενά εντοπίζονται στην εκπαίδευση (11.642 θέσεις εργασίας), το εμπόριο (8.447), τη δημόσια διοίκηση και την άμυνα (6.903) και στην εστίαση και τα καταλύματα (6.345).

Στα παραπάνω προστίθενται περίπου 120.000 κενές θέσεις εργασίας στον πρωτογενή τομέα (γεωργία, κτηνοτροφία, αλιεία κ.λπ.), με αποτέλεσμα το σύνολό τους να διαμορφώνεται – με βάση τα παραπάνω στοιχεία – κοντά στις 170.000. Πολλαπλασιάζοντας τον αριθμό αυτό με το ετήσιο κόστος ανά κενή θέση, ο ετήσιος λογαριασμός φτάνει τα 1,28 δισ. ευρώ, ήτοι 0,6% του ΑΕΠ της χώρας.

Αν εμπιστευθούμε δε τις εκτιμήσεις που κάνουν λόγο για 200.000 κενές θέσεις εργασίας, το συνολικό κόστος φτάνει το 1,5 δισ. ευρώ ετησίως (0,7% του ΑΕΠ). Οσο για τις πιο απαισιόδοξες εκτιμήσεις, οι οποίες κάνουν λόγο για 300.000 κενά, ακούγονται μάλλον υπερβολικές – εάν ισχύουν, όμως, θα ανέβαζαν το κόστος στα 2,25 δισ. ευρώ ή 1% του ΑΕΠ. Οπως γίνεται σαφές από τα παραπάνω δεδομένα, το πρόβλημα των κενών θέσεων βλάπτει σημαντικά την οικονομία της χώρας, ενώ παράλληλα συμβάλλει στο έλλειμμα που παρατηρείται στην παραγωγικότητά της.

SOS εκπέμπει ο πρωτογενής τομέας

Ο πρωτογενής τομέας εκπέμπει SOS. Τα στοιχεία δείχνουν προς συγκεκριμένους τομείς οι οποίοι αντιμετωπίζουν ιδιαίτερο πρόβλημα στην κάλυψη θέσεων εργασίας, με τον πρωτογενή να δείχνει πως αποτελεί τη μεγαλύτερη πληγή. «Τα προβλήματα στον πρωτογενή τομέα είναι πολύ σοβαρά, καθώς δεν υπάρχει αναπτυξιακό μοντέλο για την ύπαιθρο» τονίζει ο Γιώργος Κουτρουμάνης. «Η ελληνική γεωργία χαρακτηρίζεται από μικρούς κλήρους, που συνεπάγονται υψηλό κόστος, χαμηλή παραγωγή και επομένως μικρά εισοδήματα» προσθέτει ο ίδιος.

Αξίζει να σημειωθεί πως ένα τμήμα των κενών θέσεων εργασίας στον πρωτογενή τομέα καλύπτεται από μετακλητούς εργαζομένους οι οποίοι προέρχονται από τρίτες χώρες και έρχονται στην Ελλάδα στη βάση διακρατικών συμφωνιών που έχουν υπογραφεί με τις κυβερνήσεις τους – ανάμεσά τους Αλβανία, Πακιστάν, Αίγυπτος ή Μπανγκλαντές.

Οι εν λόγω εργαζόμενοι έρχονται στην Ελλάδα για εργασία με την ανώτατη διάρκεια της βίζας να είναι στους 12 μήνες. Από τις σχεδόν 150.000 μετακλήσεις εργαζομένων που προέβλεπε η σχετική Κοινή Υπουργική Απόφαση για τη διετία 2023 – 2024, περίπου 120.000 θέσεις αφορούσαν απασχόληση στον πρωτογενή τομέα. Παρ’ όλ’ αυτά, το ποσοστό κάλυψης των κενών μέσω μετακλητών εργαζομένων δεν είναι ιδιαιτέρως υψηλό, με αποτέλεσμα περίπου μία στις τρεις θέσεις να μην καλύπτεται.

«Η εμπειρία των τελευταίων ετών έχει δείξει πως σε ορισμένους κλάδους του πρωτογενούς τομέα, όπως και στον τουρισμό, είναι απαραίτητο να διευρυνθεί η δυνατότητα κάλυψης των κενών θέσεων για την αντιμετώπιση είτε της έλλειψης προσφοράς εργασίας γενικώς είτε συγκεκριμένων περιόδων αιχμής, μέσω τόσο της μετακλητής εργασίας, όσο και με την ένταξη μεταναστών – που είναι ήδη στη χώρα – στην επίσημη  αγορά εργασίας» σχολιάζει ο επικεφαλής οικονομολόγος της Alpha Bank Παναγιώτης Καπόπουλος.

«Αλλωστε, η εισροή εργαζομένων από το εξωτερικό δεν υπαγορεύεται μόνο από την ανάγκη κάλυψης θέσεων εργασίας για τις οποίες δεν υπάρχει προσφορά από το εγχώριο εργατικό δυναμικό, αλλά και για εξασφαλιστεί η βιωσιμότητα του ασφαλιστικού συστήματος, καθώς το πρόβλημα της γήρανσης του πληθυσμού επιδεινώνεται» συμπληρώνει.

[empati-v1]

Think about what happened with vertical SaaS companies in the last decade. Instead of trying to build one-size-fits-all software, companies focused on specific industries…and absolutely dominated them.

Think about what happened with vertical SaaS companies in the last decade. Instead of trying to build one-size-fits-all software, companies focused on specific industries…and absolutely dominated them.

Think about what happened with vertical SaaS companies in the last decade. Instead of trying to build one-size-fits-all software, companies focused on specific industries…and absolutely dominated them. Think about what happened with vertical SaaS companies in the last decade. Instead of trying to build one-size-fits-all software, companies focused on specific industries…and absolutely dominated them. Think about what happened with vertical SaaS companies in the last decade. Instead of trying to build one-size-fits-all software, companies focused on specific industries…and absolutely dominated them.

[empati-v1]

Why The Future Of AI Is Agents

As an introverted developer (otherwise known as a developer), being on public stages is really not my natural habitat. Especially when there are 12,000+ people in the audience, IN REAL LIFE and thousands more watching online.

This year, I talked about the future of AI, and how that future is agents. I shared some thoughts about what agents are, what they can do now, and why I think they’re the future of how we’ll all get work done, very soon.

[empati-v1]