etallou - Tumblr blog

[etallou]

Opdracht kijkdoos

Ik heb een kijkdoos gemaakt voor een van de drie boeken. Dat boek is “Birk” van Jaap Robben. 

Ik heb een eiland midden in de oceaan gemaakt met een paar huizen erop. Het hoofdpersonnage leeft daar dan ook met zijn moeder en een buurman, nadat zijn vader verdronken is. Het enige contact met de buitenwereld is de boot endaarom heb ik er een bij gezet. Het hoofdpersonnage heeft een verschrikkelijk leven, opgesloten in deze kleine wereld met een moeder dat hem te veel liefheeft sinds haar man gestorven is. Niet wetend, hoe hij uit deze geïsoleerde gevangenis moet, beslist Mikael een meeuw te temmen. Daarom heb ik een meeuw aan de bovenste wand gehangen. Deze zal later sterven omdat Mikael hem, door zijn te grote genegenheid, heeft laten verhongeren. Omdat dit een erg verdrietig verhaal is, heb ik een maan in de linkse hoek getekend. De nacht verbeeld het verdriet beter dan de dag.

[etallou]

Siegfried

Een tijdje geleden heb ik Siegfried van Harry Mulish gelezen. In het boek is Rudolf Herter op bezoek in Wenen, de stad van Hitler. Tijdens een televisie-interview bekent hij dat hij in een roman het echte gezicht van Hitler te zien wil krijgen. Hij wil hem een verzonnen spiegel voor het gezicht houden. Na het interview ontmoet hij een bejaarden echtpaar dat hem iets moet toegeven. De realiteit blijkt nog absurder te zijn dan wat hij maar kon verzinnen. In deze tekst ga ik reageren op twee recensies over dit roman.

In de eerste recensie verdeelt de recensent het boek in drie delen. In het eerste deel maken we kennis met de beroemde schrijver Rudolf Herter. Hij vindt dat al de studies over Hitler hem maar enigmatischer maken. De enige weg om hem te begrijpen zou de weg van de fictie zijn. Herter wil Hitler in een fictie opstellen en kijken hoe hij op bepaalde gebeurtenissen reageert.

Daarna komt het tweede deel. In dit deel wil een echtpaar Herter spreken om hem een geheim over te geven. De bejaarden waren de persoonlijke bedienden van Eva Braun en Hitler en Herter moet zweren dat hij hun verhaal geheim zal houden tot hun dood. Volgens de recensent is dit deel het meest spannend. Daarmee ben ik erg akkoord. Gedurende dit deel verlangen we naar het geheim en eenmaal deze verklapt is, willen we weten hoe het afgelopen is.

Het derde deel is volgens de recensent het minst gelukte van de drie. Herter rent naar zijn hotelkamer om een theorie te ontvouwen. Gedurende zijn hele monoloog valt er niks te volgen behalve voor degene die echt geïnteresseerd is in Nietzsche, Schopenhauer en de muziek van Wagner. Ook worden de laatste dagen van het dagboek van Eva Braun gepubliceerd wat de recensent niet begrijpt. Het brengt geen nut noch spanning in het verhaal. Ik ben het met deze analyse erg eens. De twee eerste delen van het boek vond ik erg plezant en spannend voor het merendeel. Het verhaal was wel een beetje lang in de maak maar dat is verwaarloosbaar. Daartegenover was het derde deel echt teleurstellend. De hele monoloog was onverstaanbaar en heeft de spanning in een zekere zin verpest.

De recensent vindt ook dat Harry Mulish zichzelf in het boek te veel prijst en alsmaar kwinkslagen blijft maken over zijn genialiteit. Rudolf Herter is dan ook het alter-ego van Harry Mulish. Herter zegt in het boek ook dat geen sterveling zo’n geheim zou kunnen verzinnen maar omdat Harry Mulsih het zelf heeft verzonnen plaats hij zichzelf al boven de stervelingen. Volgens de recensent zou Mulish zijn lezers moeten boeien en niet laten zien hoe groot hij is. In een zekere zin ben ik het met de recensent eens maar ik heb nog maar een boek van Harry Mulish gelezen en ken hem dus nog niet genoeg om een echte mening te formuleren.

De tweede recensie heeft juist een tegengestelde mening over het boek. Volgens de recensent staat het niets centraal in dit boek. Hitler is dans de personificatie van het niets en hij heeft een zoon. Schopenhauer filosofeerde al over de motor van de wereld. Nietzsche voegde zijn antisemitische gedachten erbij toe en pas toen Hitler geboren werd, zou het plan in werking komen. Het boek heeft dus een ingewikkeld filosofisch aspect dat een oorzaak aan de daden van Hitler zoekt.

Volgens de recensent is het laatste deel prachtig. Het lijkt mysterieuzer en chaotischer te worden maar door de ongrijpbare beweringen en onnavolgbare denkstappen vloeit er een inzicht naar voren. De recensent noemt de bedenker van deze inzicht een genie en prijst du Harry Mulish voor zijn verhaal.

Deze recensie heeft een heel verschillende mening over het boek dan de eerste. Ik heb jammer genoeg het laatste deel van het boek niet verstaan en ik heb deze inzicht niet gevonden. Voor mij was het boek erg spannend en een succes voor de eerste twee delen maar het derde heeft deze spanning echt verbroken.

[etallou]

Nieuwe opdracht

Hallo beste lezers,

Ik ga dit jaar opnieuw leven inbregen in mijn blog. Onze nieuwe lerraar heeft ons een opdracht gegeven waarbij we een boek moeten lezen en reageren op twee recensies over dat boek. De reactie moeten we op onze blog posten en ik ga vandaag mijn boek presenteren. Mijn boek is Siegfried, een recent boek van Harry Mulisch. Het boek werd me aangeraden door een van mijn vrienden en ik vond het best leuk. Het was een spannend boek maar zonder actie en toch las ik het met plezier.

[etallou]

Nieuw boek !!

Hallo beste lezers,

We moeten een nieuw boek lezen en onze lerraar nederlands heeft “Dit zijn de namen” van Tommy Wieringa gekozen. Het is een literatuur roman dat gaat over migratie. Er wordt veel over gepraat en de schrijver is al meerdere keren geintervieuwd over dit boek. Het is uitgegeven in 2012 bij de uitgeverij De Bezige Bij. Het heeft ook veel prijzen gekregen en ik hoop dat ik het ook zoveel zal prijzen.

Ik hoop dat ik niet teleurgesteld zal zijn. Het boek heeft veel prijzen gekregen en ik hoop dat ik het boek die prijzen waard zal vinden. Het zal me waarschijnlijk laten nadenken over het onderwerp. 

[etallou]

Vierde en laatste opdracht na het boek

Hallo beste lezers,

Voor deze laatste opdracht moet ik een alternatieve openingsscène verzinnen. Hier is dan de laatste opdracht.

Drie december, tien uur ’s avonds in Antwerpen. Een buschauffeur moet 6 Britse toeristen bij de luchthaven gaan halen. Hij heet Bruno Deloovere. Hij is een vijftigjarige man, hij heeft 5 jaar bij de politie gewerkt en werd ervan ontslagen door zijn addictie voor pillen. Hij sport veel en drinkt zelfgemaakte fruitsap in zijn herbruikbare plastic flesjes. Hij is een man dat een nieuw leven begint. Zijn verleden heeft hij begraven om een nieuwe toekomst voor zichzelf en zijn vriendin te bouwen.

Op hetzelfde moment wacht een vrouw en haar vrienden, waarvan vier mannen en een vrouw, op een taxi. Ze is een Brit maar is afkomstig uit Tsjetsjenië. Ze nam vaak deel aan protestacties voor de Russische ambassade in Londen. Ze denkt, zoals veel Tsjetsjeense bewoners, dat het autonome republiek van Rusland, Tsjetsjenië onafhankelijk moet worden. Deze mening heeft al tot oorlog geleid in Tsjetsjenië.

Op hetzelfde moment kijkt een vrouw door het raam van haar appartement naar de zoo die in de straat tegenover haar ligt. Ze heet Liese Meerhout en is commissaris bij de cel Moord van Antwerpen. Ze denkt bij zichzelf aan een nieuwe woning. De zoo bouwt een grote muur waardoor ze haar giraffen niet meer zal zien. Verhuizen zal niet zo moeilijk zijn. De ijsbloemen op het raam en de ijzige kou die in de woning dagelijks aanwezig zijn houden haar zeker niet tegen.

De chauffeur heeft de Britse toeristen in zijn bus genomen en moet ze nu naar hun hotel brengen. De monotone route dat door het felle licht van zijn koplampen verlicht wordt doorrijdend. De Britse toeristen praten met elkaar in een Engels dat Bruno niet begrijpt. Een van de vrouwen probeert met hem een conversatie te beginnen maar hij wil zijn bed zo snel mogelijk inkruipen.

De vrouw staat naast de chauffeur met haar vrienden achteraan. Sommigen hebben iets te veel gedronken en moeten zo snel mogelijk hun bed winnen. Ze probeert de chauffeur te versieren. Het is lang geleden dat ze een man in haar bed had.

Liese kijkt nog steeds door haar raam en denkt nu aan haar sentimenteel leven. Kerstmis zal eenvoudig zijn dit jaar. Haar sociaal leven is ook extreem gelimiteerd. Gelukkig heeft ze haar collega’s om mee te lachen en praten maar hun banden gaan niet verder. Hun relaties zijn uiterst professioneel. Ze is maar een commissaris van Antwerpen zoals vele andere.

Plots begint de chauffeur te veel te draaien in een bocht. Het busje begint zich om te draaien en glijdt in een wolk van vonken op de straat verder. Het busje glijdt met volle snelheid verder totdat het de stap van de stoep ontmoet. Het busje draait op zichzelf en rijdt zich te pletter in de gevel van de Duitse bank van Antwerpen.

De vrouw ziet hoe de chauffeur te veel draait en voelt dat ze in die bocht veel te snel gaan. Ze probeert nog het stuur te draaien, de andere kant naartoe. Maar het is te laat. De bus botst zichzelf tegen de Deutsche bank na een paar rollen in de leegte. De wielen draaien nog in de lucht door. Totdat ze verbranden. Met de vlammen van het vuur die het busje roosten en aan de lijken likken. We horen in de verte de sirenes loeien en dichterbij komen.

Liese slaapt vredig in haar bed terwijl het buiten sneeuwt. Ze hoort de sirenes niet en droomt rustig. Ze weet niet dat ze morgen weer een drukke dag zal hebben. Drukker dan waaraan ze gewend is…

[etallou]

Derde opdracht na het boek

Hallo beste lezers,

Voor deze derde opdracht moet een van de personages vechten met een monster, een mythisch wezen of god. Ik heb beslist om Liese Meerhout te laten vechten met de godin Medusa van de Griekse mythologie.

“Hoe is dat mogelijk !!!” schreeuwt Liese. De wandelaar was net in steen veranderd. Zijn gezicht schreeuwde de afschuw en de wanhoop. Zijn mond en expressie waren in een gevoel van horror en pijn versteend. “Hij keek me in de ogen” zegt Medusa. “Ik ben inmiddels een godin en goden kunnen alles”. “Waarom doe je dat?” vroeg Liese vol verdriet en angst voor zoveel kracht. “Ik ben een godin en goden spelen graag met gewone stervelingen” zegt Medusa. Liese begon te begrijpen dat het geen nut had om te proberen haar te verzachten. Ze keek snel naar iets anders dan haar gezicht en zeker haar ogen en begon weg te rennen. Medusa begreep haar strategie en volgde haar maar niet zoals de stervelingen het zouden doen: rennen zo snel als je kan. Nee, ze deed het vliegend. Medusa kwam vliegend dichtbij en Liese, die haar niet meer zag, dacht dat ze weg was, andere stervelingen gaan traumatiseren. Plots hoorde Liese gesis. Ze keek naar haar voeten in de hoop daar een slang te vinden maar begreep snel dat het Medusa’s “haren” waren. Ja hoor, haar haren waren slangen. Medusa kwam boven Liese tevoorschijn en schreeuwde: “Je kan niet van me vluchten”. Liese begon zich af te vragen wat hier eigenlijk aan de hand was. Ze begint zich af te vragen of het geen droom is. Maar de steek van de slangen in haar handen brachten haar meteen terug naar de werkelijkheid en ze begon opnieuw te rennen. “Ik herhaal het, je kan niet van me vluchtten” zegt Medusa. “Dat kan ik wel” repliceert Liese droog. “Dat kan je niet !!!” schreeuwt Medusa zo hard dat alle vogels in de boomtoppen wegvliegen. Plotseling glijdt de grond onder haar voeten weg. Liese bevindt zich nu op een stuk grond dat in de lucht hangt!! Ze valt van dat stuk grond en landt op haar rug. De horizon bestaat niet meer en de aarde dat voor haar lag vormt nu een cirkelvormige arena om haar heen. Ze bevindt zich in een kom van aarde met boven haar de hemel en een godin dat vastberaden is om haar in steen te laten veranderen. Ze bedwingt zich om niet naar haar te kijken maar plots hoort ze een gegil en ziet ze een schaduw razendsnel naar haar komen. Pas wanneer ze voelt hoe de slangen haar oren en gezicht bijten begrijpt ze dat het Medusa was dat aanvalt. Ze heeft nu geen keus meer, het is vechten of sterven. Ze probeert recht te staan maar haar gebroken ribben denken daar anders over. Onder de pijnlijke aanvallen van Medusa lukt het haar om op haar billen te gaan zitten en ze neemt haar pistool uit haar vest. Haar rechterarm is in slechtere staat dan daarvoor en aan het gebruiken om te schieten durft ze zelfs niet denken. Ze neemt haar pistool dus in haar linkerhand en bestudeert de lader. Vijf. Dat zijn de kansen die ze heeft om haar dood te schieten, als we ervan uitgaan dat het voor haar dodelijk is. Liese heft haar arm boven haar hoofd en richt het pistool in de lucht. Ze wacht op de volgenden aanslag van Medusa. Ze voelt haar bloed in haar oren nagalmen, luistert naar haar hartslag dat veel te snel gaat en concentreert zich op het gezoem van Medusa’s aankom. Ze hoort haar gegil dichterbij komen. Ze bijt op haar lippen, sluit haar ogen en schiet vijf keer in de lucht op het moment dat Medusa voorbijgaat. Het dof geluid van een lichaam dat op de grond valt galmt in de arena door. Medusa bijt het stof en leegt zich van haar bloed. Liese zal hier tien uur wachtten voordat een helikopter, gewaarschuwd door bewoners, haar komt halen. Ze zal de rit niet overleven…

[etallou]

Tweede opdracht na het boek

Hallo beste lezers,

Voor deze opdracht moet de protagonist of een andere belangrijke personage van het verhaal zich verdwalen in een eigenaardig landschap. Dat landschap mag een bos, labyrint, grote stad of iets anders zijn. Het feit dat hij zich verdwaalt zou hem tegenhouden van een afspraak of gebeurtenis dat heel belangrijk voor het verhaal is. Ik heb beslist om Abdel Haddaoui te laten verdwalen in een stad van Frankrijk. Omdat hij aan het einde van het verhaal naar Charleville-Mézières gaat, gaat hij zich daar verdwalen.

Waar is dat verdomde treinstation!! Ik zoek het al sinds twee uur. Om hier te komen was het al moeilijk. Die man twijfelde om me de weg te geven naar die verdomde stad. Was het echt nodig om hier te komen, Arnold moet altijd alles beslissen. Maar ik denk dat hij beter weet dan ik. Hij kon me de weg echter beter uitleggen. Ik moet het me herinneren en goed nadenken. Ik kwam eerst bij de fortificaties van de stad, dat had hij me uitgelegd. Ik moest daarna langs het standbeeld van Charles van Gonzague naar de prefectuur. Maar het probleem is dat ik de prefectuur niet vond. Ik kwam voor het justitiepaleis. Een groot wit gebouw met tientallen ramen en mooie rechthoekige pilaren. Spijtig dat een zo mooi gebouw voor iets zo afschuwelijk wordt gebruikt. Ik vond de stijl van dat gebouw heel leuk en omdat ik al verdwalen was zocht ik naar een ander gebouw om de weg terug te vinden. Ik kwam zo voor het Sévigné lyceum terecht waarvan de stijl veel op het justitiepaleis lijkt. Witte lijnen voor de tientallen ramen. Het lyceum doet me echter aan een gevangenis denken. Als ik weer aan die 5 jaren in Sint Gillis denk, voel ik de woede in me opkomen. Vijf jaar voorhechtenis in een slecht onderhouden gevangenis. Ik schudde die herinneringen uit mijn hoofd en ging verder zoeken. Ik kwam zo voor een menigte die naar een muur keek. In de muur was een groot gat waar een koperen hoofd uit steek. We zagen de voeten van het standbeeld aan de grond en op de plaats waar zijn handen waren, was er een poppenkast te zien. De show was helemaal geautomatiseerd met een monotone stem die het verhaal vertelde. Die vang-toeristen dat “Le Grand Marionnettiste” is genoemd interesseerde me helemaal niet. Niet ver van deze attractie was er de Place Ducale. Een groot plein met bloemen en vooral veel mensen. En hier ben ik dan, op deze plein met honderden mensen om me heen die foto’s nemen, ijsjes kopen en samen praten. Mensen die boordevol liefde zijn. Ik heb geen liefde in me, niet meer. Maar heb ik hier geen familie? Ik denk het wel, ze leven dicht bij de basiliek van Notre-Dame-d’Espérance. Ik kan dat treinstation toch niet vinden. Misschien zullen zij me kunnen helpen. Die basiliek zie ik al van hier staan. Ik ga het hun vragen en dan zal ik wat later in Antwerpen aankomen. Het feit dat ik me heb verdwaald was best nog wel leuk. Ik heb deze mooie stad kunnen bezoeken en ik zal de weg toch nog vinden. Ik zie het huis van mijn familieleden al staan.

Wat Abdel echter niet wist, is dat er een team van de GIGN (Groupe d’Intervention de la Gendarmerie Nationale) op hetzelfde moment bij zijn familieleden zou inbreken om te controleren dat hij daar niet was. Het huis van zijn familieleden werd 10 minuten later gecontroleerd en Abdel Haddaoui werd gearresteerd. Arnold Rondas werd een paar uur later gearresteerd door Liese, Michel en Laurent. Denkend dat Abdel zou aankomen, had hij Liese alles verteld. De zaak werd dus gesloten zonder andere doden...

[etallou]

Eerste opdracht na het boek

Hallo beste lezers,

Draai de rollen om. Dat is de titel van de opdracht. De rollen jager/prooi worden omgedraaid. Liese Meerhout zal dus opgejaagd worden door Abdel Haddaoui. Dat was in het boek al een beetje het geval maar een opdracht is een opdracht.

Rennen. Dat was het enige wat ik nog kon doen. Rennen voor mijn leven. Rennen door de velden, rennen door de bomen maar vooral: me verstoppen. Me verstoppen van die gek die achter me aan loopt. Me verstoppen van die gek die me wil vinden om te moorden en wraak te nemen. Hoe kon ik weten dat het zo zou eindigen. Nauwelijks 3 uur eerder was ik in mijn auto, muziek aan het luisteren met een boek in mijn handen. Alles is zo snel gegaan. Michel en ik waren naar Sint-Gillis gegaan omdat Haddaoui daar was gezien in het huis van zijn zoveelste onkel. Toen we aankwamen was er niemand te zien. Het huis was slecht onderhouden met gele muren en gebroken ramen. Die onkel moest nog meer last van de kou hebben dan ik. We klopten aan de deur die bijna omviel. Niks. Geen geluid, geen beweging. Als er iemand binnen was, was hij of dood, of wou hij niet gezien zijn. We hebben dus gewacht in de auto. Na een paar minuten waren we het al beu. De ijzige kou en de eeuwige stilte begonnen ons op de zenuwen te werken. Michel besliste om op de beurt het huis in de gaten te houden. Hij begon en na 20 minuten kwam een auto voor het huis stil. Twee mannen kwamen uit een zwarte Citroën met een grote deuk achteraan. We beslisten om te gaan bellen aan de voordeur en een grote man kwam ons de deur openen. Hij had zwart kort haar, kleine sluwe bruine ogen, een kleine mond en een kromme neus. Hij bestudeerde ons met een kleine angst in de ogen. We vroegen hem of hij Haddaoui kende en zijn ooglid bewoog meteen. Na 10 jaar in de politie begin je de details te merken die iemand kunnen verraden. Hij knikte als antwoord maar zei er snel bij dat hij hem al lang geleden niet meer had gezien. Michel drong aan om binnen te komen en erover te praten maar de man bleef voor de deur staan en begon harder te zeggen dat hij hem niet had gezien. Op dat moment, ging alles heel snel. Haddaoui kwam achter hem tevoorschijn met een pistool in zijn hand. Liese schrok zich zo hard dat ze bijna achteroverviel. Haddaoui herkende haar meteen en schoot. Michel viel en stond niet meer op. Liese rende naar de auto, liet Michel achter die morsdood voor de deur stond, zijn lijk Haddaoui tegenhoudend. Liese die door haar arm niet kon schieten startte de motor en reed snel weg. Maar nauwelijks honderd meter verder reed ze in een boom. Haar arm verhinderde haar om te rijden en ze was bedwingt om uit de auto te komen. Ze liep snel weg, de kogels langs haar fluitend. Haddaoui kwam scheldend uit het huis en liep achter haar aan en hij schoot zijn lader in de bomen snel leeg. Ze renden zo verder totdat ze zich in het bos en de velden verdwaalden. Haddaoui die haar met de blote handen wou doden en Liese die haar hart en spieren bedwong om verder te rennen. Hier zijn ze dan: Liese als prooi, vluchtend van Haddaoui de jager. Een jager die moordt uit wraak, uit woede en uit waanzin. 

[etallou]

Hallo beste lezers,

Vond je het boek “De vleermuismoorden” van Toni Coppers leuk en wil je meer over het boek en zijn schrijver weten?? Dan is deze post voor jou gemaakt.

De schrijver

Toni Coppers is een vlaamse schrijver van misdaad romans. Hij werd bekend door zijn serie romans die zich in Antwerpen verlopen, rond de commisaris Liese Meerhout. Maar hoe begon hij? Toni Coppers begon in 1995 waar hij brieven naar reizigers en andere mensen schreef. In 2005 begon hij als thriller schrijver met het boek “Dixit”. Een jaar later komt het vervolg ervan maar daarna begon het beste. In 2008 komt het eerste Liese Meerhout thriller tevoorschijn: “Niets is ooit”. Het boek werd genomineerd voor de Hercule-Poirot prijs in 2008 en het vervolg kwam in 2009 tevoorschijn. In de drie eerste boeken is Liese commisaris bij de kunstkriminaliteit van Brussel en in het vierde komt ze in het sectie moord terecht. In 2013 verhuist ze naar Antwerpen waar ze ook bij de moordbrigade komt. Er zijn nu in totaal 18 Liese Meerhout thrillers en “De vleermuismoorden” is het negende ervan.

Het boek

Het boek werd in 2015 gepubliceerd door de uitgeverij Manteau. Al de Liese Meerhout boeken werden door deze uitgeverij gepubliceerd. Het boek won de Hercule-Poirot preis in  2015. In het boek werkt Liese al in de moordbrigade van Antwerpen. Het boek telt 313 paginas en ik vond het echt heel leuk!!

Dat was het dan. Misschien heb je nu een nieuwe favoriete schrijver. Morgen komt de eerste opdracht die we moeten maken nadat we het boek hebben gelezen. Je krijgt er morgen meer info over!!

[etallou]

Wat ik zag...

Ik zag de wereld onder zijn witte mantel. De sneeuw die overal kruipt, tot in de kleinste hoeken. Niets wordt gespaard van deze koude laag. Ik zag een roekelend wezen, met zijn grijze jurk, springend op de takken, afvliegend van de muren. Ik zag een sneeuwman, die als een rots eeuwig stilstaat. Zijn houten armen bungelend in de wind. Ik zag zwarte vogels voorbijvliegen, vechtend tegen de kou, stribbelend tegen de wind. De dapperste kwam als een krijger de kou van de sneeuw confronteren om wat hard brood te krijgen. Ik zag andere vogels, de warmte zoeken in de hoge torens die vol groen en aftakkingen de wind tegenhouden. Ik zag de zon, die als een krijger tegen de sneeuw en de kou kwam vechten. Onder zijn kracht heeft het ijs gesmolten en ik zag het water, die er als bewijs van zijn bezoek bleef liggen. Ik zag de kleuren van de natuur en de kleuren van onze gebouwen. De huizen van de buren, de houten schuur die er rood uitzag. Ik zag de planten, die ondanks de kou toch nog groeien, om de zon te ontmoeten. Ik zag de grijze muren, de groene bomen, de witte sneeuw, de blauwe hemel, de gele zon, het rode hout, de oranje potten en de zwarte vogels. Ik zag de kleuren, het was een festival voor mijn ogen. Ik zag mijn reflectie in het glas van de raam en ik zag in mijn ogen, zoveel passie voor de schoonheid van de wereld. Ik zag de wereld.

Géraud Pagnard

.

.

.

Wat je net las was een opdracht van mijn lerraar nederlands. We moesten 10 minuten door het raam van onze kamer kijken en heel gedetailleerd schrijven wat we zagen. Ik hoop dat je het leuk vond. 

[etallou]

SAMENVATTING VAN DE VLEERMUISMOORDEN

Hallo beste lezers,

Nu ik het boek af heb is het tijd voor een kleine samenvatting.

Het verhaal speelt zich af in Antwerpen tijdens de maand van december. Een bus vol met britse touristen rijdt zich in de gevel van een bank te pletter. Er wordt snel ontdekt dat de buschauffeur vergiftigd was. Hij heette Bruno Deloovere en was een oude politie agent. Hij werd ontslagen door zijn addictie voor pillen. 3 Dagen later wordt een rechter vermoordt. De commisaris Liese Meerhout en haar team proberen een link te vinden tussen de twee mannen. De man die bij Bruno is gezien en die dat de rechter heeft gedood blijken dezelfde persoon te zijn. Hij is ook door de buurvrouw van Liese gezien toen hij naar het appartement luurde. De volgende dag schiet die man op Liese in een parking. Het is altijd weer dezelfde grote, magere, in het zwart geklede man. Die man doet Liese aan een persoon die ze vroeger had gearresteerd denken: Abdel Haddaoui. Een derde persoon wordt gedood. Het is de commisaris Dirk Grootjans en volgens zijn vrouw is de moordenaar weer dezelfde man. De Antwerpse politie loopt achter een spook aan. 

Liese zoekt in het verleden van Abdel en ontmoet zo Arnold Rondas. Hij was de enige vriend dat Abdel in de gevangenis had. Abdel komt opnieuw tevoorschijn om Liese te doden maar het is weer een mislukte poging. Liese beslist dus om het verleden van Rondas te bestuderen. Ze ontdekt dat er linken zijn tussen Rondas en de moorden. Ze gaat alleen bij Rondas om hem te confronteren en hij aanvaard om te spreken. Hij geeft alles toe: hij heeft Abdel betaald om die drie moorden te plegen maar Abdel wou Liese ook doden. Abdel komt plots het huis binnen en met de hulp van collegas die haar telefoon hebben getraceerd, lukt het hun om Abdel en Arnold te arresteren, maar ze komen er niet ongedeerd uit. 

[etallou]

DE VLEERMUISMOORDEN (8 EINDE)

Hallo beste lezers,

Ik heb de vorige post op het spannenste punt gestopt. Haddaoui kwam net het huis met een pistool binnen. Wat is er daarna gebeurd ??

Liese rent metteen naar boven en Haddaoui volgt haar. Hij schiet een paar keer maar gelukkig is het mis. Liese ontstnapt door het raam van een kamer en bevindt zich nu in een heel groot tuin. Ze rent naar het poort maar Abdel komt er aan. Plotseling ziet ze haar collega Michel op de muur en Laurent aan het klimmen. Abdel schiet op Laurent en hij valt aan de andere kant van de muur met een akelige gil. Liese gooit zichzelf op Abdel en hij valt in de vijver. Liese rent met Michel weg en ze verstoppen zich. Plotseling komt Abdel met een koevoet achter Michel tevoorschijn en slaat hij hem aan het hoofd. Liese rent vor haar leven naar de schuur en gaat door het raam op het dak ervan. Abdel volgt haar en neeemt de tijd om haar te bestuderen en te bedenken hoe hij haar gaat doden. Liese is aan het einde van het dak en die is 6 meter hoog. Ze kan niet weg maar dan komt Michel gelukkig tevoorschijn en schopt hji Abdel in de rug. Abdel valt van het dak.

30 minuten later is de politie aangekomen. Abdel heeft zijn rug en andere botten gebroken. Laurent heeft het schot in zijn dijbeen gekregen en die is echt niet in goeie staat. Hij zal mischien nooit meer normaal kunnen stappen. Liese’s wond aan haar rechterarm is erger geworden en de wond aan Michel’s hoofd is redelijk oppervlakkig. Arnold is gearresteerd maar hij zal binnenkort sterven. De zaak is gesloten maar de menselijke kosten zijn hoog...

[etallou]

DE VLEERMUISMOORDEN (7)

Hallo beste lezers,

Hier is het tweede deel van 15 december. Jullie gaan nu te weten komen wie al die mensen heeft gedood en wie daarvan de opdracht gaf. Zijn jullie klaar? Hier is het dan.

15 december

Abdel is in Frankrijk gezien waar hij de weg naar Charleville-Mezieres vroeg. Hij heeft daar familie en de Franse politie gaat daar een team van de GIGN sturen om hem te pakken. Liese beslist ook om naar Rondas te gaan. Ze gaat er echter alleen, zonder enige bescherming. Rondas aanvaard om met haar te praten en legt haar alles uit. Hij vertelt haar dat Noël een lafaard was. Toen zijn vader hem een keus gaf tussen: veel geld krijgen maar de moeder van Arnold niet meer zien of de moeder van Arnold wel zien maar veel ellende krijgen koos hij voor het geld. Rondas doodde hem en zijn vrouw, wat niet gepland was. Hij wou daarna verder gaan met zijn vader maar Grootjans arresteerde hem meteen. Daarom moest hij doodgaan en heeft Rondas Abdel gevraagd om hem te doden. De volgende was Pevenijns. Hij was een vriend van zijn vader en toen zijn moeder klacht in wou bieden tegen de vader, ontmoedigde Pevenijns haar. Daarom vroeg Rondas aan Abdel om hem ook te doden. Bruno moest doodgaan omdat hij Arnold niet geholpen heeft. Toen Arnold een junk was en zijn pillen bij Bruno kocht, vertelde hij hem alles (de problemen met zijn vader). Bruno deed niks, zelfs al kon hij iets veranderen. Hij was te corrupt om iets te doen. Haddaoui heeft hem dus ook gedood. Hij heeft al die moorden voor twee redenen gedaan: voor het geld van Arnold en om Liese te kunnen doden. Plotseling verteld Rondas aan Liese dat Abdel niet in Frankrijk is en een trein heeft genomen naar Antwerpen. Op hetzelfde moment gaat de voordeur open en komt een man binnen. Hij heeft een pistool in zijn hand en kijkt Liese recht in de ogen. Abdel Haddaoui kijkt haar in de ogen…

[etallou]

DE VLEERMUISMOORDEN (6)

Hallo beste lezers,

Dit is spijtig genoeg de voorlaatste post over dit boek en ik ben zeker dat jullie ongeduldig zijn om te weten wie de moordenaar is en waarom hij het heeft gedaan. Hier is dus het verhaal.

15 december

De motor van Abdel is teruggevonden aan de franse grens en Liese studeert dus het verleden van Rondas. Toen hij 25 was werd hij een junk en nam hij veel cokaïne. 3 jaar later doodt hij 2 mensen in een juwelenwinkel maar die overval was niet nodig. Hij had helemaal geen financiële problemen. Ook ziet Liese de dokter van Rondas die haar vertelt dat hij een oogkanker heeft en binnen een paar dagen doodgaat.

Liese gaat een tante van Rondas bezoeken en leert van haar een paar dingen. Zijn moeder heeft zelfmoord gepleegd. Ze had een verdrietig leven met een harde man en daarom zag ze een andere man. Die man was Noël. Plots merkt Liese iets op, de juwelier dat Rondas heeft gedood was Noël Vassern. Rondas wou geen geld, hij wou Noël...

[etallou]

DE VLEERMUISMOORDEN (5)

Hallo beste lezers,

De politie is dus op zoektocht en de prooi is: Abdel Haddaoui. Wie hij is, weten we nog niet helemaal maar wat hij heeft gedaan wel. Ik heb wat verder gelezen en ik ga proberen het wat korter te samenvatten dan als gebruikelijk, hier is wat ik nu weet.

13 december

2 politieagenten hadden bijna Abdel te pakken tijdens een routinecontrole. Een van hen herkende hem en staarde te veel, daardoor vluchtte Haddaoui. De hele Antwerpse politie organiseert een man Hunt en de prooi daarvan is een gevaarlijke moordenaar. Ze zoeken in zijn familie en missen hem van een paar dagen. Liese zoekt in zijn gevangenis relaties maar leert daarvan niet veel. Wanneer ze naar buiten stapt komt een razende auto naar haar en schiet Haddaoui. Gelukkig mist hij zijn schot en moet hij vluchtten. Liese krijgt die avond een idee. Een van haar collega’s is op vakantie gegaan en had daar een bibliotheek bezocht waar de dag vleermuizen naar binnen kwamen om alle insecten en parasieten op te eten. Die vleermuizen konden dus eten maar daardoor beschermen ze ook de boeken. Haddaoui doet hetzelfde, hij doodt omdat hij dat wil maar het is ook een opdracht van iemand anders.

14 december

Ze beslissen dus om in zijn sociaal leven te zoeken, namelijk zijn enige “vriend” die hij in de Leuvense gevangenis had: Arnold Rondas. Gearresteerd voor een dubbele moord van een juwelier en zijn vrouw. Hij heeft de tijd zelfs niet gehad om juwelen te stelen. En wie was de agent die hem arresteerde? Dirk Grootjans. Dit kan niet meer toeval zijn…

[etallou]

DE VLEERMUISMOORDEN (4)

Hallo beste lezers,

Vandaag ga ik 3 dagen schriftelijk beschrijven. We zijn bij 9 december gestopt en deze keer is er wat schokkend nieuws...

10 december

Liese heeft dus wat gezocht over die zaak die ze lang geleden moest behandelen. De zaak van Abdel Haddaoui. Abdel was een moordenaar en de herrinering dat Liese van hem heeft, is die van een echte woesteling. Hij heeft een winkelier, zonder enige reden, zonder enige emotie, zonder enige wroeging, door het hoofd geschoten. Hij heeft 11 jaar gevangenis gekregen en is vervroegd vrijgekomen. Na dit kleine onderzoek is Liese terug naar haar hotel gegaan waar ze een paar dagen geleden Matthias had ontmoet. Hij is de zoon van de basin en is in het hotel de kok. Ze hebben veel gepraat en deze avond heeft Matthias Liese gekust. Ze was heel verrast en heeft daarom teruggedeinsd. Matthias is blozend uit de kamer gelopen.

11 december

Het is 8 uur ‘s morgens en commisaris Dirk Grootjans vertrekt naar werk. Maar voor zijn garagedeur en vrouw wordt hij vermoord door een, inmiddels bekende, grote, magere, in het zwart geklede man. De man heeft Dirk’s keel gesneden met een gelijkaardige mes als voor pevenijns zijn moord. Maar deze keer is de moord niet perfect. De wetenschappelijke politie heeft sporen op de vingers van Grootjans gevonden. Een paar uur later hebben ze een resultaat: het zijn de sporen van Abdel Haddaoui. Hij is 2 maanden geleden vrijgelaten en de huiszoekingen hebben niks opgeleverd. Ze hebben dus wat onderozke over hem gedaan en hebben ontdekt dat hij 5 jaar voorhechtenis heeft gedaan voor hij beoordeeld werd. Ze krijgen die dag ook een telefoon van een Inspector die Abdel 2 weken geleden heeft herkend tijdens een huiszoeking bij zijn neef: Azedine Timoumi.

12 december

Het gesprek met Timoumi heeft niks opgeleverd en zijn huis is constant onder toezicht. Liese brengt een bezoekje naar de gevangenis van Leuven waar Haddaoui 7 jaar heeft doorbracht. Hij heeft de eerste maand een straf gekregen en daarna niks meer. Hij is ook 4 jaar vroeger vrijgelaten omdat hij al 5 jaar voorhechtenis had gedaan. Maar spijtig genoeg is dit niet genoeg informatie om hem te vinden. Hij blijft voorlopig onvindtbaar...

[etallou]

DE VLEERMUISMOORDEN (3)

Hallo beste lezers,

Ik begin metteen met de rest van het verhaal en geloof me, het wordt steeds spannender.

8 december

Liese’s team vinden geen link tussen de zaken van Pevenijns en Bruno en sinds de man naar Liese’s huis ging is de hoofdcommisaris Frank Torfs bang voor haar. Ze hebben ook eindelijk Freek Deloovere aan de lijn gekregen maar Bruno wou hem gewoon geld lenen en Freek heeft het geweigerd. Ze hebben ook wat in Pevenijns verleden gezocht en zo hebben ze gevonden dat hij corrupt was. Wanneer een van zijn vrienden een probleem met de justitie had belde hij de rechter die de zaak moest behandelen. Hij bedreigde ze niet maar probeerde ze toch te beïnvloeden. Aan het einde van de dag gaat Liese cadeautjes kopen voor kerstmis en wanneer ze aan de parking aankomt staat een grote en magere man, helemaal in het zwart gekleed met een motor naar haar te staren. Opeens trekt hij een pistool uit zijn zak en schiet hij een eerste keer. De kogel schaamt Liese’s arm en als reflex gooit ze zichzelf op de grond, net op tijd voordat hij de tweede kogel schiet die zich in de borstkas van Hilde Debeck gaat boren. Ze was moeder van 2 kinderen die haar hebben zien doodgaan en ze was maar 41. De eerste kogel heeft na Liese’s arm ook de dijbeen van een man aangeraken. Gelukkig is de man maar lichtgewond. Liese moet verplicht van haar superieur 1 week rusten. Ze mag natuurlijk niet in haar appatement gaan slapen en ze hebben nog geen veilig addres voor haar. Ze gaat dus in een hotel in het centrum slapen voor een nacht tenminste. Voordat Liese in slaap valt denkt ze aan die man. Ze had een raar gevoel, het gevoel dat ze hem kende. 

9 december

Liese mag niet werken maar haar collegas hebben haar gebriefd over de voortgang van de zaak. Gisteren heeft iemand een foto van de dader getrokken toen hij an het vluchtten was. De foto is niet van goeie kwaliteit maar ze hebben het model van de motor kunnen identificeren en het blijkt een zwarte Ducati 750 cc te zijn. Het is spijtig genoeg geen uniek model maar ze hebben toch de lijst van de eigenaars gevraagd. Liese’s bergplaats is nog niet klaar en Liese moet dus in het hotel blijven maar ze vindt het daar toch fijn. Frank belt haar die dag en informeert haar dat de zoektocht over de motorbende en de albanese mafia niks heeft opgeleverd. Die avond blijft Liese in haar hotel en plotseling herrinerd ze zich weer wie die man was. De naam die zo lang naar zocht. Het was Abdel Haddaoui...