faih94-blog

[faih94-blog]

Το καλύτερο πράγμα που μπορείς να κάνεις για κάποιον είναι να τον ακούσεις. Δεν χρειάζονται πολλά πολλά, δεν χρειάζονται φανταχτερά δώρα και τεράστιες χάρες για να κάνεις κάποιον να σε εκτιμήσει. Αρκεί να τον ακούσεις, να μπορεί να σου πει γιατί τσακώθηκε με την μάνα του το μεσημέρι και γιατί τον ενοχλεί ο καθηγητής τον μαθηματικών. Γιατί νιώθει ότι τον επισκιάζει ο αδερφός του και πόσο ερωτευμένος είναι με εκείνη την κοπέλα. Πως πέρασε το σαββατόβραδο του και πόσο κουραστηκο ήταν το φροντηστιριο σήμερα. Από το πιο απλό πράγμα έως το πιο σημαντικό, άκου τον.

[faih94-blog]

[faih94-blog]

“Κάθε φιλί αποτελείται εξολοκλήρου από τον κίνδυνο να ’ναι το τελευταίο.

Διαρκές είναι μόνο εκείνο το φιλί που ουδέποτε εδόθη.”

[Κική Δημουλά, Το Φιλί ]

[faih94-blog]

Χτες όπως περπατούσα άκουσα έναν μπαμπά να λέει στο μικρό γιό του:

“Το παιδάκι ήταν από την Αλβανία, γι αυτό δεν μπορούσε να καταλάβει και να σου μιλήσει, δεν πειράζει όμως, και πάλι μπορούσες να παίξεις μαζί του.”

Και κάπως έτσι που και που ελπίζω στους ανθρώπους.

[faih94-blog]

Το τελευταίο φιλί σου με έκαψε εκείνο το βράδυ. Άραγε σε πια κόλαση γυρνούσες;

[faih94-blog]

“Χαράζει Δευτέρα γαμώτο.”

Της είπε.

“Ας κοιμόμουν μαζί σου κι ας ξημέρωνε και, το τέλος του κόσμου.”

Του απάντησε.

[faih94-blog]

Καταλήγω στα συμπεράσματα ότι εγώ έπραττα με την καρδιά μου και εσύ με το μυαλό σου. Αυτή ήταν η διαφορά μας

[faih94-blog]

Είναι πολύ πιο δύσκολο από όσο φαίνεται

[faih94-blog]

ΠΟΤΕ ΘΑ ΕΡΘΕΙ ΕΚΕΙΝΗ Η ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΘΑ ΤΟΥΣ ΔΙΑΟΛΟΣΤΕΙΛΩ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΘΑ ΦΥΓΩ;

[faih94-blog]

22/01/18

Μου λείπεις και δεν ξέρω αν θα καταφέρω ποτέ να σε αντικαταστήσω. Απλά όλα σε θυμίζουν. 

Ίσως και καλύτερα έτσι.

Χώρια.

Δεν ξέρω πια.

[faih94-blog]

-Είμαι στη φάση που θέλω να μιλήσω σε κάποιον αλλά ταυτόχρονα σε κανέναν-

[faih94-blog]

Σε είδα σήμερα

Και νομίζω

Οτι νιώθω καλύτερα.

[faih94-blog]

το να κλαις χωρίς λόγο είναι υπέροχο, ανησυχητικό και ότι πιο καταθλιπτικό έχω νιώσει ταυτόχρονα αλλά επίσης είναι και εντάξει.

[faih94-blog]

Κατάλαβα ότι το «θα μου λείψεις» σήμαινε «μια μέρα για εμένα δε θα υπάρχεις πια» και όχι «ό,τι κι αν συμβεί, εγώ θα σε έχω πάντα στο μυαλό μου.»

[faih94-blog]

απωθημένο φυγείν αδύνατο

Το ξέρεις αυτό το συναίσθημα.

Είμαι σίγουρος ότι το ξέρεις!

Ναι, αυτό λέω, που το στομάχι σου είναι κόμπος. Δεν μπορείς να φας τίποτα.  Εσείς τις πεταλούδες πότε ακριβώς τις νιώσατε, γιατί εγώ ένιωθα ενα σφίξιμο όλη μέρα.  Και δεν ήταν μόνο στο στομάχι οι επιπτώσεις.  Ήταν και στον αέρα. 

Όχι οχι , ο αέρας δεν ειχε κάτι, εγω ειχα. Δεν μπορούσα  να αναπνεύσω.  Το δωματιο με έπνιγε, το σαλόνι με έπνιγε… γενικά το σπίτι με έπνιγε. Ηθελα να ειμαι εξω να αναπνέω, να μην σκέφτομαι.

Και ναι, καταλάβατε.  Την μεγαλύτερη επίπτωση την είχε το μυαλό  μου.

Δεν μπορούσε να ξεφύγει.  Δεν μπορούσε να σκεφτεί κάτι αλλο. Αλλά ανέλυε και ανέλυε και ανέλυε και ανέλυε τα παντα.  Τον τρόπο που γελούσε.  Τον τρόπο που μύριζε.  Την ευγένεια που μου έδειχνε.  Την εξυπνάδα που είχε. Τον τρόπο που αντιμετώπιζε τα κρυα αστεία που ελεγα.  Τις βόλτες μας στην παραλία τα βραδια. Τα βράδια.

Τα βράδια που δεν έκανα τίποτα αλλο, απο το να σε σκέφτομαι.  Δεν μπορουσα να κοιμηθώ, δεν μπορουσα να κάνω τιποτα, μεχρι το πρώτο φως της μέρας, που το  σωμα μου έπεφτε απο την κούραση.  Αλλά μεχρι τοτε μια εικόνα ειχα στο μυαλο μου, τα ματια σου.

Αχ αυτια τα ματια. Τωρα κατάλαβα τι εννοούν όταν λένε ότι τα μάτια μπορούν να σε καταστρέψουν.

Υπάρχουν ολα αυτα ή τα ζω μονος μου;

Δεν γίνεται να πεθαίνω και να μην ξέρω αν αξίζει, αν υπάρχει αυτό που με σκοτώνει ή αν απλά είναι όλα στο μυαλό μου.

“- Ξεχνάω τ��ν ήχο της φωνής σου. Και δεν θέλω.

- Δεν έχω κάρτα. Σόρρυ. ”

Ναι λοιπόν καταλάβατε, όπως κατάλαβα και εγώ.  Το ζούσα όλο αυτό, αλλα το ζούσα μόνος μου. Ναι ειχα παρει μια γεύση του τι εστί να σε εχω διπλα μου, να σε φιλάω, να σε αγκαλιάζω, να σε μυρίζω. 

Αλλά εγω ήθελα το “όλο” σου και εσυ δεν μπορούσες να μου δώσεις ούτε το “λίγο” σου. Και πίστεψε με το λίγο σου δεν το θέλω.

Η όλα η τίποτα, μέτριο δεν πίνω ουτε τον καφε μου. Και ναι δεν θα σε ξεχάσω ποτέ, αλλά θα προσπαθήσω και να μην σε ξανα θυμηθώ ποτέ. 

θα είσαι για παντα ενα απωθημένο που γεύτηκα αλλά ποτέ δεν χόρτασα.

[faih94-blog]

Και αν σήμερα σου πω πως σε χρειάζομαι, θα είσαι διπλα μου όπως είχες πει;.

[faih94-blog]

Είπα:

Σήμερα θα στα πω

Και ήπια οτι βρήκα μπροστά μου.

Ύστερα σε βρήκα μπροστά μου

Και εκανα πίσω λίγα βήματα.