fenikslou

[fenikslou]

sen bağıra bağıra güzel günleri müjdelerken bile ölmek istediğim içim beni affet sevgilim. bu yaşama işlerini hiç becerememiştim zaten. bana hep bir şeyler olduğundan daha zor gelmiştir. içimdeki boşluğu çok güzel doldurdun ama yürek bu, ağır geliyor işte. sana bunu söylersem seni bu dünyada kalacak kadar sevmemekle suçlayacaksın beni, biliyorum. ama sana hak vermiyorum. bazı insanlar sadece böyledir işte. yaşamak için yaratılmazlar. ben de buna inanıyorum.

[fenikslou]

şükrü erbaş.

[fenikslou]

[fenikslou]

ezmekten son anda vazgeçtiğin karıncalar bile aklımda, beni yerden yere vuruşunu her defasında unutmaktan yoruldum.

[fenikslou]

sevmeyi bilmediğin için sana da kızamıyorum ki. sen hep bunu görmüşsün. icinden gelerek degil de her seyi kücüklükten beri gördügün bir görev bilinciyle yaptığının farkında degil miyim sanıyorsun en basından beri? güzel gördüğün oyuncaklar icin aglayıp elde edince yüzüne bakmama yaşını gecmis olmalıydın canım. eger elimde olsaydı seni altı yasımdan beri severdim. iste o zaman öznesi ben olmasam bile sevmeyi cok iyi bilirdin. iste o zaman gam yemezdim

[fenikslou]

sen şimdi duvarlarımdan şikayet ediyorsun ama o duvarlar vakti gelince sana sıcak bir yuva olacak farkında değilsin

[fenikslou]

ben merhameti annemden öğrendim yalnız kolay kolay baş edemezsiniz :)

[fenikslou]

iyi hissetmek için çok çabaladım ya da en azından kötü hissetmemek için. ne zamandan beri bu böyle bilmiyorum ama kendimle birlikte yaşayamıyorum. herkesin hatasına nilüferler dağıttım ama kendimin en ufak falsosuna tahammül edemiyorum. bazen yataktan çıkmak bile külfet gibi geliyor. bunun en kötü yanlarından biri ise, suçlayacak birinizin olmaması. bir noktadan sonra insanlar her şeyden elini ayağını çektiğini fark edip sana nasıl olduğunu sorma hatasında bulunuyor ve bütün bunları hissetmek için geçerli bir sebebin olmadığı için “iyi” taklidi yapıyorsun. çünkü aç mı kalmışsın ki?, yakınını mı kaybetin?, savaş mı gördün?, ulan sevgilinden bile mi ayrılmadın? o zaman sen de bi siktir git be kardeşim, sıradaki mutsuz!

uzun bir süre bunun dönemsel olduğuna inandım. ‘dönemsel’ olmak için fazla uzun bir süre olunca suçlayacak birilerini aradım. hiçbir şey kalmadığında ise ilaçlardan medet umdum. bana kattığı tek şey ise çene titremeleri oldu. zaman daha da uzayınca kimseye itiraf edemediğim bir şeyi fark ettim; mutsuzluğum, bana huzur veriyordu. dediğimi benim gibi güzel hiçbir şeyi hak etmediğine inanan dostlarım anlayacaktır. kendim için yaptığım en ufak şeyden bile suçluluk duyuyordum. güzel şeyler sadece vicdanımı sızlatıyordu. çünkü ben kimdim ki? babam kafamı okşadığında, annem sarıldığında, arkadaşımdan içten bir mesaj aldığımda kafamdan bunu hak etmediğim geçiyor yalnızca.

[fenikslou]

aynı anda hem her şey hem de hiçbir şey olmak istiyorum. dünyanın bütün arka bahçelerini görmek ama odamdan hiç çıkmamak. sokaktaki kedilere bile selam vermek ama bir daha insan yüzü görmemek. çok uzaklara gitmek ama hep evin sokağına varmak.

[fenikslou]

‘artık tamam. her şeyi arkamda bırakıyorum.’ gibi beylik laflara hiç girmeyeceğim. zira hayatı benimki ile bir şekilde çakışmış olan herkes pek tabii bilir ki ben hiçbir şeyi arkamda bırakamam. istifçi yaşlı ruhum geçmişi ve çöplerini hep madalya gibi göğüsünde taşır. hiçbir şeyi unutamasam da, geçmişin hayaletlerini serbest bırakmaya karar verdim. olduğunuz ve olamadığınız her şey için hepinizi affediyorum. artık sırtımda yük değil sadece güzel birer anısınız.

[fenikslou]

herkes hak ettiğini düşündüğü sevgiyi kabul edermiş benimle tanışınca arkana bile bakmadan kaçman konusunda seni suçlayamam

[fenikslou]

işin aslı ve kendime itiraf edemediğim kısmı şu ki; seni son bir defa görme düşüncesine katlanamıyorum. beni terk ettiğinden beri bu kadar sakin olmamın sebebi de buydu sanırım. hep hayatımın bir köşesinde zorunlu olarak duruyordun. sana göz ucuyla bakmasam bile kafamı kaldırdığımda orda olacağın gerçeği içimi ısıtıyordu. istemesem bile her şeyini bilirdim. zamanında saçındaki iki tel beyazın yerini bildiğim çocuğu tanır mıyım emin değilim. senden şehirlerce kaçacağım sevgilim ama merak etme vesikalığın hala cüzdanımda. seni daha önce defalarca kez öptüm biliyorum ama doğru yapamamış gibi hissediyorum. son kez kendimi düzeltmeme izin verir misin?

gitmeden seni son bir kez görmek istiyorum ama hiçbir vedanın içimi söndürmeyeceğinin de pek tabii farkındayım

[fenikslou]

gitmeden seni son bir kez görmek istiyorum ama hiçbir vedanın içimi söndürmeyeceğinin de pek tabii farkındayım

[fenikslou]

fazla yakınlığın getirdiği uzaklıktayız.

[fenikslou]

bu dünya sensiz de dönmeye devam eder fikret. mühim olan, senin hayatın. en iyisi bir kenara koy bu dünyayı, kalbine dön.

[fenikslou]

Ölüyorum, annem bana hiç kızmıyor.

[fenikslou]

kucağımda saçlarını severken hep kınayarak bahsettiğin babana aslında ne kadar benzediğini söylemiştin bana. kendini hor görüyorsun diye kızmıştım sana o zamanlar... şimdi anlıyorum haklılığını. sen benden hiçbir zaman hiçbir şeyi saklamamışsın, ben seni olduğundan farklı görmekte çok inat etmişim meğersem. bu da benim ayıbım olsun