Statistics
We looked inside some of the posts by fransopdefiets and here's what we found interesting.
Average Info
Notes Per Post
17
Likes Per Post
14
Reblog Per Post
0
Reply Per Post
3
Time Between Posts
3 hours
Number of Posts By Type
Text
17
Last Seen Tumblr Blogs
Fun Fact
Tumblr’s reach among the 26-to-35-year-olds in the US is 11%.
Text
Zaandijk - de metingen
Laat ik beginnen met de opwekkende cijfers.
Ik fietste in totaal 6.849,7 kilometer in 543 uur. Met al dat klimmen dat ik gedaan heb, is 12,6 km per uur geen slecht gemiddelde.
En dan nu de teleurstellende cijfers.
Bij vertrek woog ik 63,8 kilo, nu nog 63,5. Dat betekent dat ik gemiddeld 22,8 kilometer moest fietsen om één gram gewicht te verliezen.
Maar wat verloor ik dan? De percentages vet, vocht en spier hebben zich als volgt ontwikkeld.
Vet van 17,9 naar 18,5%
Vocht van 57,7 naar 57,2%
Spier van 41,5 naar 40,8%
Hieruit mag ik concluderen dat dieet zwaarder weegt dan inspanning. Immers ik at voor twee (ook de taart bij de koffie at ik in dubbele porties), dus dat leidde tot een onsje vet meer. Tegelijk leverde ik iets in qua spiermassa, dus ik had meer kwark moeten eten en minder Griekse yoghurt.
Tenslotte hoe zit het dan met de ontwikkeling van de omvang van buik en benen?
De buikomvang nam af van 89 naar 86cm
Linkerdij
Boven de knie van 33 naar 36cm
Onder de lies van 47 naar 46cm
Rechterdij
Boven de knie van 37 naar 37,5 cm
Onder de lies van 50 naar 51 cm
Die laatste cijfers treffen me wel. Aan mijn kleding kan ik merken dat mijn benen aanmerkelijk steviger zijn geworden, maar het vertaalt zich niet terug in mijn metingen. Alleen boven de linkerknie meet ik relevant verschil en dat klopt ook wel met wat ik zie.
Maar als we nu eens anders kijken. Boven de linkerknie was de dikte (als we het been voor het gemak even als volmaakte cilinder voorstellen) 10,51 cm en die is nu 11,46, dat is een toename van bijna 10%! Dat is dan ook de enige plek waar we een significante verandering hebben zien optreden.
Enfin, ik denk dat ik dat gedoe met het meten maar beter kan loslaten.
3 notes
·
View notes
Text
20-9 Zaandijk-1
Gisteren kookte Mayke, en ik mocht zeggen wat we gingen eten. Het werd geroosterde aubergines met burrata en gebakken gnocchi. Het was fijn om weer in een bekende omgeving te zijn en in een vertrouwd bed te kunnen slapen.
Vanmorgen zit ik iets na achten op de fiets voor de laatste 17 kilometer naar Zaandijk. En wat is Amsterdam Noord druk! Overal slierten schoolgaande kinderen op de fiets, die weer worden ingehaald door hun klasgenootjes op de fatbike, elke derde fiets die je ziet is een bakfiets met een moeder in een zwarte legging of een vader met paardenstaart op het zadel en files voor alle stoplichten. Als Amsterdammer bezuiden het IJ heb ik Noord altijd beschouwd als een verzameling dorpen met daartussen woonwijken voor havenarbeiders en als een no-go area die je maar beter kunt mijden als je geen problemen wil. Inmiddels is Noord uitgegroeid tot een stad op zich, nog steeds heeft het een totaal eigen en on-Amsterdams karakter maar het landelijke ga je pas weer ervaren als je in Oostzaan komt.
Als ik thuis kom, denk ik, waar ga ik beginnen? Ga ik uitpakken en wassen, ga ik het stof van vier maanden afnemen, ga ik de post doornemen? Dan realiseer ik me weer dat ik maandag niet hoef te werken en dat het niet zoveel uitmaakt waar ik begin. Een bak koffie met iets lekkers van het Zaanse bakkertje is misschien het beste begin van mijn nooit meer eindigende vakantie.
Morgen volgen de harde cijfers, zowel de afstanden als de finale metingen van mijn fysiek en dan weren we of de hele onderneming zin heeft gehad.
Gefietste afstand: 17,6 km
Gefietste tijd: 1:15
3 notes
·
View notes
Text
19-9 Amsterdam
Ik at Norsk Turmat gisterenavond, in goed Nederlands Noors reisvoedsel, een groene zak met heerlijke gevriesdroogde Tikka Masala. Kokend water erbij, goed roeren, tien minuten wachten en klaar. De wetenschap dat ik hem in de aanbieding kocht in de Mat Kroken van Oksfjord ver boven de poolcirkel, maakte deze zak extra lekker.
Na het eten las ik nog wat, totdat Mayke zich aankondigde met het gerinkel van haar fietsbel. Dat was lang geleden! De laatste keer dat we elkaar zagen was toen we afscheid namen op het vliegveld van Hammerfest, precies zeven weken terug. Het lijkt echt veel langer geleden, maar dat komt, behalve door het feit sat Hammerfest echt tot een andere en betere wereld behoort, door alle kilometers die ik sindsdien gefietst heb. Welbeschouwd heb ik na het bereiken van de Noordkaap een kleine zeereis gemaakt, een omgekeerde pelgrimage afgelegd van Trondheim naar Sundsvall, vervolgens mijn vrienden opgezocht in Linköping en daarna nog een toertje gemaakt langs de westkust van Denemarken.
Vanmorgen staan we relatief laat op, zo tegen zevenen. Maar het wordt ook steeds later licht en de vogels laten zich nauwelijks nog horen in de vroege ochtend. Kortom, de zomer loopt ten einde. Waar je dat ook aan kunt merken, is de dikke laag dauw die zich op de tent en de tassen heeft afgezet, het was niet koud vannacht, maar alles is kletsnat. Ook de binnenkant van de buitentent druipt van het water.
We fietsen door het bos de heuvel af naar Putten, dan langs de oude Zuiderzeekust naar Spakenburg, Eemnes en Laren. Via de Larense hei kun je tussen Hilversum en Bussum door naar de Vecht en dan kom je uiteindelijk opnieuw bij de kust en zo fietsen we dan via IJburg en Schellingwou naar Mayke’s huis in Noord.
Gefietste afstand: 76,7 km
Gefietste tijd: 5 uur
1 note
·
View note
