fusikos

[fusikos]

μια μέρα δεν θα έχει τίποτα σημασία από όλα αυτά

[fusikos]

my signature move is to make a joke about my weight

[fusikos]

τα μάτια είναι ρουφήχτρες φωτονίων

[fusikos]

crying once a day checked

[fusikos]

Πέρασαν οι μήνες και τίποτα δεν άλλαξε

ίδια πόλη, ίδια όλα

το μαγαζάκι στην φονιά που πουλάει ρούχα με έκανε να δω πώς πέρασε ο καιρός

3 φορές άλλαξαν την βιτρίνα, καλοκαίρι, φθινόπωρο, χειμώνας, άνοιξη.. ρούχα που σχετίζονται με το κλήμα ενός πλανήτη ..

το κλήμα που για όλα ευθύνεται η κλίση της γης ως προς τον άξονα περιστροφής της και η απόσταση του πλανήτη από τον ηλιο..

πιο κοντά είσαι στον ήλιο τον χειμώνα.. από το καλοκαίρι.

γεγονός.. το καλοκαίρι η γη είναι πιο μακριά από τον ήλιο..

για όλα φταίει η κλήση.. δηλαδή προς τα πού φέρνει η γη..

ακόμα και αν έχει κρύο η ψυχή μου.. αν γύρω προς εσένα θα καλοκαιριάσει το μέσα μου..

όσο μακρυά και αν είμαι από εσένα .. μόλις η σκέψη μου γύρει στης ψυχής τα άδυτα που μόνο μέσα από τα μάτια σου μπορώ να δω...

Θα νιώσω ζέστη στην καρδιά μου ο,τι και αν συμβεί

[fusikos]

Δεν έχω άλλο τρόπο να στο πω

Όμως μπορώ να σου το δείξω

Κράτα το χέρι μου και πάμε μια βόλτα

Τα κύματα να δούμε πώς λάμπουν τέτοια ώρα

Είναι αρκετό περπάτημα ως την άλλη άκρη της ακτής

Είναι τα μάτια σου το φως απ' τη σελήνη

Τα αστέρια τρέχουν να κρυφτούν από του ήλιου τον χορό

Για δες τα χάνονται σαν φύγει το φεγγάρι

Έχει κρύο και το χέρι τώρα κράτα μου

Προχωράμε.

[fusikos]

stopped my meds cold turkey and it's been okayish hanging around with my old mindset again.

[fusikos]

you're gonna miss the girI that didn’t want anything from you but time and affection

[fusikos]

I want to kill myself

[fusikos]

Sometimes I feel like shit..

Other times I truly believe I'm a total failure..

Wishing I was just a single grain of sand..

The wind shall take me wherever it is my destiny..

Drive myself to any destination?

The way's been lost.

My shoulders are heavy and going back home feels such I'm under all the sand this universe can hold.

How long will I hold on to nothingness?

[fusikos]

The richest 1% has more wealth than the lowest 5%

[fusikos]

Life currently feels like a blossomed rose.

[fusikos]

Nobody:

Absolutely no one:

Me: Where is all the time that heals?

[fusikos]

Μια σταγόνα νερού στην έρημο, θα την άφηνες να πάει χαμένη;

Και οι μέρες, μία μία χάνονται.

[fusikos]

Αν πέσω πάνω σε κάτι που με θλίβει, όσο προσπαθώ να σηκωθώ νιώθω πως πέφτω.

Μην έχοντας εναπομείναντες δυνάμεις παλεύω να ανοίξω χώρο στο μυαλό μου. Χωράει λίγη ηρεμία.

Μα πού να βρω κάτι που να με ηρεμεί; Να με κάνει να νιώσω πως οι πληγές μου, σταματούν να μεγαλώνουν. Όσο μεγαλώνουν δεν μπορώ να τις φροντίσω. Η μία πληγή ενώνει με την άλλη και είμαι ολόκληρη ένα τραύμα.

Δεν μπορεί να με ακουμπήσει κάτι χωρίς να υποφέρω. Όλα είναι αφορμές να νιώσω θύμα. Η ψυχή μου νιώθει αδικημένη. Όλα είναι αφορμές για να με ρίξω στα μάτια των άλλων. Τι καταφέρνω με αυτό; Να μισώ τον εαυτό μου, επειδή πιστεύω ότι μόνο έτσι μπορώ να καταφέρω πράγματα.

Δυστυχώς όμως δεν έμαθα ότι οι άνθρωποι αγαπούν τους εαυτούς τους και φροντίζουν τις πληγές τους. Δεν τις αφήνουν ανοιχτές. Εγώ έβλεπα την κατάσταση και την πυροδοτούσα. Έτσι είχα μάθε " μόνο έτσι θα καταφέρεις κάτι"

Αν με μισώ όπως με μισούν, θα καταφέρω ο,τι έχω καταφέρει ως τώρα. Πολύ δύσκολο να ξέρουμε το να εκφράζουμε όσα μας κάνουν να νιώθουμε άσχημα. Πολύ δύσκολο μετά από καιρό γίνεται και το να καταλαβαίνουμε τι μας κάνει να νιώθουμε άσχημα. Κάθεσαι και υπομένεις κάτι τόσο, που ξεχνάς και ο ίδιος ότι το υπομένεις.

Ξεχνάς τον εαυτό σου, είσαι για τους άλλους εκεί, όχι για εσένα. Πώς είσαι τόσο σίγουρος για την αγάπη που παρέχεις, όταν τον εαυτό σου τον αφήνεις συνέχεια στα πρόθυρα της κατάρρευσης;

Κάθε άνθρωπος έχει τους μηχανισμούς αυτοκαταστροφής του. Ο δικός μου είναι ένα σύμπλεγμα που φοβάμαι να πω φωναχτά. Μέσα στο μυαλό μου οι σκέψεις μου ουρλιάζουν.

Αν η καταθλιπτική διαταραχή και η αγχώδεις διαταραχή σου δημιουργούν διαταραχή ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητας; Αν η ζωή σου σε φέρνει κατευθείαν αντιμέτωπο με τις όποιες συνθήκες σε έφεραν εδώ, πού θα ξαποστάσεις το μυαλό σου; Στην αυτοκαταστροφή.

Η αγωγή μου αυτή την φορά νιώθω πως με βοηθάει. Κατάφερα να σηκωθώ από το κρεβάτι, για πρώτη φορά, χωρίς να νιώθω εξαντλημένη. Κατάφερα να μην με πιάνει λήθαργος κάθε φορά που κάνω το ελάχιστο για εμένα ή τόνους γύρω μου. Αλλά.. φοβάμαι. Τώρα που σηκώνομαι χωρίς το βάρος της κατάθλιψης, το άγχος μου με κυριεύει. Δεν μπορώ ακόμα να μιλήσω για το άγχος μου διότι συνδέεται άμεσα με τους τρόπους αυτοκαταστροφής μου και δεν μου είναι εύκολο.

Απλά θέλω να είμαι καλά.. όμως δεν ξέρω γιατί το θέλω. Ίσως πρόκειται περί κάποιας ψευδαίσθησης, που έχω θέση ως στόχο. Κάποια στιγμή θα είμαι εντάξει.

Κάποια στιγμή θα μιλάμε στον καφέ μας και για όσα με έκαναν να αισθανθώ καλά με τον εαυτό μου. Για όσα δεν με κάνει μόνο η ειρωνία και το χιούμορ να θέλω να μοιραστώ.

Μέχρι να έρθει εκείνη η στιγμή..

Εγώ θα έχω αντίπαλο αλλά και σύμμαχο το μυαλό μου.

[fusikos]

Προσπάθησε να εκτιμάς όσα σου δίνουν και να μην ξεχνάς όσα θες εσύ να πάρεις. Μην αρκεστείς σε ο,τι έχουν να σου δώσουν γιατί θα ξεχάσεις τον στόχο σου.

[fusikos]

Και αυτή η γιατρός άρχισε να μου γράφει φάρμακα με το τσουβάλι..