gecesevdalimm

[gecesevdalimm]

sevmek istemiyorsun, yapamıyorsun.

bırakmak istiyorsun, bırakamıyorsun.

görmek istemiyorsun, görünce ölüyorsun.

vazgeçmek isteyipte vazgeçemeyince anlıyorsun

sendekinin sevgi değil sevda olduğunu, ama artık elinden hiçbirşey gelmiyor sen kalbini ona kaptırmışsın geri alamıyorsun.

[gecesevdalimm]

ben seni beklemeyi sevmişim gelmesende farketmez.

[gecesevdalimm]

Sevişsek mi sevdiğim? Bırak yapman gereken herşeyi,unutacağım zorunlu tutulduğum her meseleyi. Önce öp ince ince sonra ruhuma işle hislerini. yalvarırım bizi üzecek her şeyi bırak şimdi bir kenara.sadece bizim olduğumuz an sonsuza kadar sürsün,sadece bu anda sırtımı döndüğüm gerçekleri görmeyeyim bir daha. Hissettiğin tek şey tenim olmasın, ruhumun her köşesini ezberle. Çünkü ben senin ruhunu da çıplak görebilirim. Ruhuma kelepçe taktılar,bileklerim yara. Gör o yaralarımı ve öp her yaramdan. Canımı sen yak sadece ama sonra gene iyileştir beni sevdiğim

[gecesevdalimm]

Annem bana diyor ki son zamanlarda çok yorgun gibisin gözlerin çok yorgun bakıyor işyerinde mi yoruluyorsun? Diye sordu, bende haliyle evet aşırı yoruluyorum işyerinde yalanını salladım keşke gerçekten öyle olsaydı ama ben fiziksel değil ruhen yorgunum ama bu fiziksel olarakta dışarı vuruyor kendini. Eskiden en azından eve girdiğimde veya dışarda insanların yanında yüzüme sahte bir gülümseme vurabiliyordum, artık onuda yapamıyorum, çok yoruldum.

[gecesevdalimm]

O kadar çok beklemişiz ki gelmesini, gelmesini beklerken beklemeyi sevmişiz...

[gecesevdalimm]

ölüm o kadar güç değildir, unutulmak yamandır.

Asıl ölüm unutulmaktır.

Unutulmakta ölmektir,

insan anıldıkça yaşıyor demektir...

[gecesevdalimm]

+ Gitme vakti geldi Olric.

- Nereden gitme vakti geldi efendimiz?

+ Kalbinden Olric kalbinden.

- Hiç gelmemiştiniz ki efendim.

+ O zaman neden bu kadar canım yanıyor Olric?

- Çünkü hep kalbindesiniz sanmıştınız oysa bi kere bile sizi kalbine almamıştı efendim.

+ Beni neden uyarmadın Olric?

- Aşkından sağır olmuştunuz efendim.

+ Anladım Olric.

[gecesevdalimm]

Herkesin bir vizyonu var. Arı çiçeğe konar, sinek çöpe anlatabiliyor muyum?

[gecesevdalimm]

öyle yorulmuşsun ki bu hayattan için sıkılmış. daralmış, bunalmışsın bu durumdan ama yine de çıkamıyorsun içinden, bir çıkış yolun yok çünkü. istediğini yap istediğin kadar kaç bu dünyadan dönüp dolaşıp aynı döngüde buluyorsun kendini çıkmaz sokak buralar işte görmüyor musun, duymuyor musun, bilmiyor musun, bu dünya girdap. bu şehir girdap bu yollar çıkmaz sokak, kaçışın yok. kaçışın hiçbir zamanda olmadı zaten...

[gecesevdalimm]

"Öyle yıkma kendini, Öyle mahzun, öyle garip... Nerede olursan ol, İçerde, dışarda, derste, sırada, Yürü üstüne üstüne Tükür yüzüne cellâdın, Fırsatçının, fesatçının, hayının... Dayan kitap ile Dayan iş ile. Tırnak ile, diş ile, Umut ile, sevda ile, düş ile. Dayan rüsva etme beni."

~Ahmet Arif🌱

[gecesevdalimm]

KAYBOLDUĞUM MAHALLEN

kaybolmuşum ıssız sokaklarında

çıkışı olmayan dar alanlarda

sokulmuşum bir köşesine

kurtulmayı bekliyorum sessizce

kuş uçmuyor bu göklerde

onlarda kesmişler umudu senden

bir ben kalmışım bu mahallede

umutla bekliyorum seni işte

güneş doğmadı bu sokakta

yıldızlar desen parlaklığını kaybetmiş

diğer ucu olmayan bu sokakta

ben varım sen yoksun...

[gecesevdalimm]

insan imkansız olduğunu bile bile bekliyor olmayacağını bile bile izliyor sürekli gözünün önünde olsun istiyor bir parçası olup her yaptığını her izlediğini sevincini üzüntüsünü görmek istiyor insan ama olmuyor işte uzaktan bakınmakla yetiniyor sadece ama daha fazlasını istiyor insan hep daha fazlasını azla yetinemiyor hepsini istiyor ama sadece istemekle kalıyor hepsi bu kadar...

[gecesevdalimm]

Eğer bir şey kazanırsan ,bir şey kaybedersin... bu hayatta kazandığın şeyler, kaybettiklerin sayesinde. Bahara sahip olmak için kışa ihtiyacın var... Ve aydınlığa ulaşabilmek için karanlığa, yaşam için, ölüm var olmalı...

[gecesevdalimm]

bir gün ruhunuz sizi terk eder...kendi benliğinizi unutursunuz...

[gecesevdalimm]

satırlar kendilerini kovalıyordu,

çünkü benzemiyorlardı hiç birbirlerine...

biri çok seviyordu kendini,

diğeri nefret ediyordu benliğinden,

biri diyordu ben de buradayım..

diğeri bağırıyordu beni burada var saymayın.

kendi karanlığına ruhunu gömenler vardı oralarda,

karanlıkta kalmaktan korkup ışıkları kendine yuva yapanlarda...

uzun yollara kendini atıp ruhunu dinlendirmeye çalışanlar olurdu,

ve birde kendisini odasına kapatanlarda...

sokak lambaların altında dans edenler vardı...

sokaklardan korkanların yanında,

hayat bunlardan ibaretti...

birbirlerine zıt hayatlardan...

[gecesevdalimm]

hayatım siliniyor satırlarım, mısralarım, hayallerim gidiyor ellerimden , ama yapabileceğim bir şeyler gelmiyor ellerimden. Kendi enkazımın altında ölüyorum, ne yardım edecek bir ses ne beni kurtaracak bir uzanan el ,ne de çığlıklarımı duyan bir ruh var etrafımda. Ben sadece ben ve ben varız bu hayatta kendimi emanet edebileceğim sadece kendim var yanımda, beni hiçbir zaman bırakmayan hep yanımda olan kendi ruhum var etrafımda, ama o da gidiyordu yavaş yavaş ellerimden, tutamıyordum gitme diyemiyordum kendime , sende beni tek başıma bırakma beni bu enkazdan çıkar diyemiyordum gitme diyemiyordum kendi benliğime... gözlerimin önünden kayıp gidiyordu hayatım, hayallerim, hedeflerim... gidiyorlardı tutamıyordum elimi kaldırıp dur demedim, diyemedim... kendimi bıraktım dünyaya, yumdum gözlerimi tamam dedim sen kazandın dünya sana bırakıyorum kendimi, akışına bırakıyorum bu hayatı, zaten benliğimde kalan bir his yokken, kaybedecek bir şeyim yokken ne yapabilirdim ki intihar etsem elime ne geçerdi ki, peki ya yaşasam ne geçerdi elime, sadece bu koskoca boşluğa bıraktım bedenimi bu döngüye alıştırdım bu bedeni, ne bir duygum ne de bir ruhum vardı kendi içimde. Her şeyim terk etmişti beni, her şeyim terk etmişti bedenimi sadece hissettiğim boşluk ve yorgunluk hissi vardı içimde yorgundum, sadece çok yorgundum, biliyordum ki bir sonsuz uykuya bıraksam kendimi, gene geçmezdi bu yorgunluk, dolmazdı bu içimde ki boşluk sahi ne yapacaktım ki bu bedenle, hayatta mı kalmaya çalışacaktım, koruyacak mıydım bu hiçbir şey barındırmayan boş bedeni, sürüklenecek miydim bu döngü de kendimi bırakacak mıydım bu hiçliğe...

[gecesevdalimm]

bedeninin ruhundan ayrılıp sadece yaşadığınızı hiç hissetiniz mi ? ben hissediyorum ruhen ölü bedenen ayaktayım bir robot gibi yaşamaktan farkı ne ki bunun ruhun uçmuş gitmiş zaten bedenin sadece yaşama ayak uydurmaya çalışıyor ruhumun bana bıraktığı tek bir satır yokki anlatayım dökeyim içimi satırlara yazayım şiirlerimi söyleyeyim şarkılarımı. Ama yok satırlar yok şiirler yok şarkılar veya hatıralar yok işte tonlarca harcanmışlıklar hiçbiri yok ki kafamın içinde ne bir üzüntü ne bir mutluluk parçası ne bir öfke ne de bir kırgınlık hayır hiçbirinden eser yok içimde sahi nedir bunun adı, ölmek mi? yoksa başka birşey mi kim bulur bu soruların cevaplarını... bir şarkı çalıyor arka planda geçer diyor neler neler geçmedi ki... sahi neler geçti neler geçiyor gram fikrim yok tek bir toz tanesi dahi bulunmaz bir durumda defterimin sayfaları tek bir silgi izi bile yok satırlarımda tek bir nokta dahi koyulmamış cümlelerime ama nokta cümlelerin bitimi içindir değil mi burada ne biten bir cümle ne de bir sayfa var yazıyorsun ama sanki hiç yazmamışsın gibi. başkalarına bakınca kendini görebiliyor insan, başka satırlara, sayfalara şahit olunca anlıyor insan kendi hayatımızı sevmemeye başladığımızda başkalarının hikayelerine dalıyordu gözlerimiz öyle değilmi. mesela tonlarca kitaplarda yazılmış hikayeler gibi kendini bulamayınca kitaplara kaptırıyor kendini insan belki diyor belki de benim hikayem kitapların birinin içinde, zor olan şey ise doğru kitabı bulabilmekte...