gekruidengeroerd - Tumblr blog

gekruidengeroerd · 4 months ago

Text

Goeiemorgen allemaal,

Bij deze mijn nieuwsbrief, met verhalen, weetjes en mijn workshop programma voor de komende maanden.

Onderstaand verhaal schreef ik een maand geleden in Tanzania, op bezoek bij onze zoon Melle. Mama Barakka leerde mij koken met bakbananen. Ze sprak alleen Swahili, maar bij koken maakt dat zeker niet uit. We wisselden zelfs recepten uit.

Mama Barakka

Op de Soto ‘markt’ volg ik ‘Mama Barakka’ op de voet.

We kopen groente en fruit om daarmee samen een lunch te bereiden. Ze zoekt de beste bakbananen uit. Schudt de kokosnoot of er wel water inzit en weet bij wie ze de lekkerste Masala krijgt. Naast de kruidenkraam staat een bak met geraspte avocado pitten Zou goed zijn in een thee als je maagklachten hebt. Baobabvruchten bungelen aan touwtjes en boven de tomaten in de groentekraam hangt een pak luiers. De piki piki rijdt ons de stad uit, waarna we in een half uurtje richting het huis van Mama Barakka lopen. Onderweg zien we vrouwen die tot hum middel in het water van de natte rijstvelden staan. Overal bubbelt het oppervlak omdat het ook nog eens vol met vis zit. Palmen reflecteren in het groen en we rusten even in de schaduw van een mangoboom. Verzamelen Benjamin vruchten waarvan ik nu weet dat er een heerlijk nootje in verstopt zit. Nog even langs de winkel om wat olie in een flesje te halen. Mama doet een beetje olie in het dopje van de oliefles. Druppelt wat op mijn hand en gebaart me mijn handen in te wrijven. Als ik even later leer om bakbananen open te snijden en voel hoe plakkerig ze zijn, snap ik waarom. We schrapen de buitenkant van de bananen af en leggen ze in een pan met water. In een klein keukentje maken we een vuur van gedroogde bananen stengels en bladeren en bakken alle groetten. Met een machete wordt een kokosnoot open getikt. Zittend op een speciaal stoeltje met op het uiteinde een scherpe rasp laat ‘Mama’ zien hoe ik het kokosvlees moet raspen. Neem haar plek over en terwijl het zweet van mijn voorhoofd loopt ga ik aan het werk. Weiger op te geven en rasp ook de tweede halve kokosnoot. Mama doet gekookt water bij het schraapsel waarna ik met mijn handen het kokosvlees goed uit moet knijpen. Na heel vele inspanning hebben we een heerlijke bak met kokosmelk. Dit en de bananen plus Masala en knoflook gaan in de pan. Het vuur wordt wat lager gezet voor zover dat mogelijk is en alles pruttelt lekker door. Pole pole, Langzaam, langzaam.

Op een minirasp wordt tomaat en rode ui fijngemaakt. In de vijzel gaan knoflook en rode peper. We noemen het maar madam Janette. Dan nog een limoentje erbij en op de buitenkant van mijn hand lik ik de lekkerste hete saus op die ik kan bedenken. We eten samen, wisselen met handen en voeten recepten uit en ik voel opnieuw hoe eten verbindt. Asanta Sani.

De workshop Back to the roots was ontzettend leuk om te doen. Sanne en ik leerden zelf zoveel nieuwe dingen. En zoals één van de deelneemsters zei na afloop: 'Goh ik dacht dat ik al best iets wist , maar ik weet eigenlijk nog helemaal niets.....

We aten oorlogsbrood, bakten pannenkoekjes met meel van de kliswortels, stoomden de wortels van de paardenbloem en weten nu waarom teunisbloemwortels in het Frans de bijnaam: de wortel met de smaak van ham heeft. In een boekwerkje wat iedereen naderhand kreeg verzamelden we de namen van bijna 60 verschillende soorten eetbare wortels. Deze workshop gaan we volgend jaar zeker opnieuw geven en misschien ook wel in de herfst.

Workshops voor de komende maanden.

Masterclass culinair verwerken van wildpluk in de Open Kas van de Biotoop in Haren. Zaterdag 29 maart. Nog 4 plekken beschikbaar

Kruidenzeiltocht met de Najade vanuit Zoutkamp

16 - 18 mei. Prijs € 350.- p.p. incl. alle maaltijden, en workshop.

Opgave via [email protected]

Wild Tea vrijdag 23 mei in Houwerzijl.

Meer info en opgave via www.greendreamster.nl

Zoet en zuur uit de natuur. Vrijdag 6 juni in Houwerzijl.

Meer info en opgave via www.greendreamster.nl

Zeewier en zilte planten wandeling Paesens Moddergat Inclusief kleine proeverij. Dinsdagavond 17 juni 18.30 - 20.30

Prijs € 37.50 p.p. Opgave via [email protected]

Cool Vrijdag 7 juli

Meer info en opgave via www.greendreamster.nl

Summerschool 25 - 29 augustus.

Dompel je zelf 5 dagen lang onder in de wereld van de wilde kruiden. Zowel culinair als medicinaal. Saskia en ik hebben beiden een rugzak vol ideeën, en proberen ook altijd zo goed mogelijk in te gaan op individuele vragen.

Samen met Saskia Nieboer. Opgave via [email protected]

Wilde Tapas Donderdag 11 september in Houwerzijl

In deze workshop staan wilde zaden en het verwerken hiervan centraal.

Meer info en opgave via www.greendreamster.nl

Byodineren zaterdag 27 september

kook ik weer in de Eemstuin samen met Saskia Nieboer en Irma Frieling zorgt voor de finishing touch.

Opgave via de Eemstuin.

In de planning staan 2 workshops in mei en juni in de Open Kas in Haren. Deze zijn in samenwerking met www.atelierdeclementier.

We gaan bezig met het maken van boter, kefir en yoghurt, en leren meer over bijzondere drankjes die je zelf kunt maken. De workshops vinden vroeg in de avond en door de week plaats.

Ik houd jullie op de hoogte.

Hartelijke groet, Janet

#natuurdingen #gekruidengeroerd #fotoverhalen

0 notes

gekruidengeroerd · 6 months ago

Text

Dag allemaal,

Bij deze een overzicht van de activiteiten die ik vanaf 18 februari tot begin juli aanbied. Het is een combinatie van activiteiten samen met Saskia Nieboer van de Groene Zon, Sanne Scheltena van Greendreamster, Dhana Chocolade en zeilklipper de Najade.

Het is al met al een hele lange brief geworden. Lees het rustig door en kijk of er iets voor je bij zit.

Winterschool 18 - 20 februari Samen met Saskia Nieboer

Locatie Groene Zon Beijum Groningen.

Drie dagen lang gaan we in op zoveel mogelijk winterkruiden. Ook hopen we natuurlijk dat tegen ie tijd de eerst lentekruiden zich ook al laten zien.

Deze cursus is heel praktisch. Denk aan kruidenwandelingen en het maken van een zalf of een hoestdrank. Maar ook gaan we aan het werk met de culinaire aspecten van wilde kruiden. Tijdens de lunch en bij tussendoortjes valt er voldoende te proeven. Saskia geeft al ruim 30 jaar les over kruiden en zelf heb ik me de afgelopen jaren steeds meer in de culinaire/ gezondheidsaspecten van kruiden verdiept. Daarnaast proberen we zoveel mogelijk ruimte te creëren voor de vragen van individuele deelnemers.

Prijs €295.- minima €265. Deze prijs is inclusief iedere middag een heerlijke ‘wilde’ lunch.

Meer informatie en aanmelden via: [email protected]

Back to the Roots Zaterdag 1 maart Locatie Houwerzijl

10.30 - 15.30 uur. Kosten:€ 75.-

Al onze workshops hebben we bijna verdubbeld wat de tijd betreft. Er is nu echt ruimte om dieper op de stof in te gaan. Om vragen te stellen, zelf iets te kunnen maken etc.

Sanne Scheltena van Greendreamster en ik nodigen jullie uit voor Back to the Roots, een dag volledig in het teken van eetbare en geneeskrachtige wilde wortels. Wat weet jij van de wondere wereld van de wortels, knollen, rizomen en penwortels van wilde planten? Iedereen kent de winterwortel, de pastinaak en rode bieten. Maar welke wortels van wilde planten kunnen we gebruiken? Denk aan de wortels van look zonder look, wilgenroosje, nagelkruid, daslook en nog veel meer.

Deze inspirerende dag begint met een wildplukwandeling in het Speelbos in Houwerzijl waarin je leert eetbare en geneeskrachtige wortels te herkennen en verantwoord te oogsten. Vervolgens genieten we samen van een heerlijke lunch met gerechten waarin wortels centraal staan. In de middag gaan we de wortels bestuderen, duiken we dieper in het onderwerp van culinaire en geneeskrachtige toepassingen van wilde wortels en maken we samen een leuk aandenken aan deze “back to the rootsdag”. Na afloop van deze dag krijg je een uitgebreide pdf met informatie over wilde wortels, recepten en andere inspiratie.

Tijdens Back to the Roots gaan we samen:

Op zoek naar eetbare wilde wortel van het seizoen

Wilde wortels herkennen en veilig oogsten

Genieten van een heerlijke wilde lunch

Warme drankjes brouwen met wilde wortels

De verschillende wortels bestuderen

Leren over geneeskrachtige en culinaire toepassingen

Een leuk aandenken met wortels maken

Back to the Roots is voor wildplukkers, thuiskoks, culinaire genieters en iedereen die meer wil leren over de wondere wereld van de wortels.

Als je weet wat er in je eigen omgeving groeit, dan kan je bewuster omgaan met de natuur, eten en de mensen om je heen.

Meer informatie en aanmelden via www.greendreamster.nl

Workshop rauwe chocoladebonbons maken in combinatie met wilde kruiden. Samen met Danielle van Dhanachocolate.

Locatie de winkel van Dhanachocolate in Zuidhorn.

Tijden: 19.00 - 21.30 Prijs € 75.-

Ergens begin maart zullen we deze workshop inplannen.

Rauwe chocolade combineren we met de bijzondere smaken van wilde kruiden. Denk aan bonbons met een duindoornvulling, truffels met paardenbloemwortel, of pistache brandnetelblokjes.

voor meer info en aanmelden: www.dhanachocolate.com

Masterclass culinair verwerken van wildpluk

Zaterdag 29 maart. Locatie de Open Kas van de Biotoop in Haren

Prijs € 195.- Tijden: 09.30 - 19.00 uur.

Dacht je alles al te weten over wilde planten, kom je er achter dat je nog niets weet. Deze dag combineert paddenstoelen en kruidenkennis met culinair talent. Laat je verbazen over de mogelijkheden van wilde planten. Ook gaan we dieper in op inhoudsstoffen en hoe je deze het best tot hun recht laat komen in de keuken.

Meer informatie en aanmelden via www.greendreamster.nl

Kruidenzeiltocht 16 - 18 mei met de Najade vanuit Zoutkamp

Een zeilweekend waarin zoet en zout elkaar afwisselen. We zeilen naar een eilandje in het Lauwersmeer waar we een kruidenwandeling houden. We verzamelen lentegroen voor de lunch. Daarna zeilend richting de sluis waarna we het wad op gaan. Boven een mooie zandbank laten we het anker vallen. Bij laag water kan iedereen kan heerlijk scharrelen over de zandbank en misschien kunnen we zelfs wat zeewier oogsten. Aan boord is er ruimte voor wie wil om samen een kruidenzalf te maken en ons zelfgeoogste zeewier te proeven.

Prijs € 350.-

Meer informatie en aanmelden via www.zandbankzeilcharters.com

Wild Tea

Vrijdag 23 mei Houwerzijl. Prijs € 75.- Tijden 10.30 - 15.30

Na een wandeling door het speelbos in Houwerzijl en door mijn tuin mogen jullie aanschuiven bij de meest wonderbaarlijke gerechten voor een unieke eenmalige wild tea. Denk aan kleefkruidtaart, pannenkoekrolletjes met groene kruiden, Cupjes met mascarpone en wilde rozenpreserve, een scrub van aardbeien en vlierbloesem, acaciabeignets en meer. Na afloop krijg je via de mail een aantal van de recepten van de wild tea via de mail thuisgestuurd.

Meer informatie en aanmelden via www.greendreamster.nl

Oestertocht met de Najade en de Goede Vissers.

Zondag 25 mei vanuit Lauwersoog.Samen met Jan van de Goede Vissers gaan we zeilend het wad op , op zoek naar een goede plek in de buurt van een oesterbank waar we voor anker gaan. Aan boord is dan een uitgebreide lunch die je er bij het verzamelen van de oesters wel weer afloopt.

Met de bijboot van Jan vaar je naar de oesterbank. Hier leer je meer over het verzamelen van oesters, waar let je op etc. Jan schenkt een heerlijke champagne en je proeft een kraakverse oester.

Na afloop mag je een kistje met 15 oesters meenemen naar huis.

Prijs: € 150- p.p.

Meer informatie en aanmelden via www.zandbankzeilcharters.com

Zoet en zuur

Vrijdag 6 juni Houwerzijl Prijs € 75.-

Dit is de enige workshop waarvan je van te voren weet dat er veel moeders aanwezig zullen zijn. Namelijk azijnmoeders. Na de wandeling door het speelbos in Houwerzijl en door mijn tuin, richten we ons met name op die kruiden die heel goed gebruikt kunnen bij het maken van een azijn. We maken samen een dievenazijn, een shrub en maken een start met de aanzet van een siroop volgens de koude bereiding. Deze manier van bewerken geeft zoveel meer smaak. Er zullen veel siropen en azijnen zijn om te proeven. Er wordt gezorgd voor een eenvoudige lunch, waarin je raadt het al ook zoet en zuur een rol zullen spelen. Na afloop van de workshop krijg je een aantal recepten via de mail toegestuurd.

Meer informatie en aanmelden via www.greendreamster.nl

Kwelder en zeewierwandelingen. Dinsdag 17 juni 18.30 - 21.00 uur.

Andere data in overleg. Groepen vanaf 6 personen. De wandelingen vinden plaats bij Paesens Moddergat. Ze worden altijd afgesloten met een kleine proeverij. Na afloop van de wandeling kun je verschillende zilte planten van elkaar onderscheiden. Ook wordt er ingegaan op diverse soorten zeewier die we onderweg tegenkomen. Ik neem een klein aquarium mee waarin je nog even beter verschillende soorten wieren kunt bestuderen.

Na afloop ontvang je een aantal van de zeewier/zilte planten recepten via je mailbox

Prijs € 37.50

Meer informatie en aanmelden via: [email protected]

Midzomer zeil/droogvalweekend 20 - 22 juni.

Tijdens de langste dag gaan we zeilend over het Lauwersmeer en daarna het wad op om een mooie plek te zoeken om droog te vallen. Deze keer zullen we in de nacht droogvallen. Ik probeer voor deze keer een heldere nacht met duizenden sterren te reserveren.

Meer informatie en aanmelden via: www.zandbankzeilcharters.com

Rügen kampeerreis samen met Saskia Nieboer.

Maandag 23 juni tot maandag 30 juni.

Dit is een proefreis en de prijs zal hier ook naar zijn. Aan het programma wordt nog gewerkt. Een week lang wandelen, fietsen en zwemmen. Denk aan een wandeling langs de krijtrotsen, fietstochten over de Zuid Oost punt van Rügen, misschien een bezoek aan het eiland Hiddensee. Lindebloesem verzamelen voor onze Rügener thee, kraanvogels spotten en leren vouwen en heel veel genieten van de oude bomen en bloemrijke bermen die Rügen biedt. We kamperen op een natuurcamping aan zee. Dus iedere ochtend kunnen we een duik nemen voordat we op pad gaan. Neem contact met ons op als je interesse in deze week hebt.

Meer informatie en aanmelden via: [email protected]

Cool vrijdag 4 juli Houwerzijl

Locatie Houwerzijl Prijs € 75.- Tijden: 10.30 - 15.30

Wij nodigen jullie uit om mee te gaan met een kruidenwandeling langs de verkoelende en wilde zomerkruiden, bloemen en bessen van dit seizoen in het Speelbos van Houwerzijl. Onderweg staan we stil bij verschillende kruiden en nemen we je mee in onze passie voor eetbare wilde kruiden. Welke kun je gebruiken, wat is hun smaak en welke toepassingen in de keuken zijn er. Welke wilde kruiden/groenten zouden ons kunnen ondersteunen tijdens een warme periode? Hoe doen ze dat en wat zijn de inhoudsstoffen die hiervoor verantwoordelijk zijn.

Na de wandeling schuiven we voor een ‘coole’ proeverij aan bij de lange tafel in de weelderige tuin van Janet Frieling . Bij slecht weer kunnen we onder de overkapping of in Janet haar grote woonkeuken zitten. De tafel is gevuld met meerdere zoete en hartige gerechtjes op basis van wilde en verkoelende kruiden. Denk aan een gazpacho met paardenbloemblad, home made iced tea met lindebloesem en kaasjeskruid. We hebben boekweit knäckebrood met een bijzondere tapenade waarin slijmstoffen de hoofdrol krijgen. Het dessert bestaat uit een proeverij van wee soorten ijs. Een sorbetijs/granita en een kruidig roomijs. Opnieuw zijn hierin verkoelende kruiden verwerkt. Na afloop van de workshop ontvang je een aantal recepten van de gerechten in je mailbox.

Meer informatie en aanmelden www.greendreamster.nl

Wilde Tapas waarin bessen en zaden verwerkt zijn.

Donderdag 11 september 13.00 - 18.00 uur. Locatie Houwerzijl.

Prijs € 75.-

We gaan samen op zoek naar oogstbare bessen en zaden. De kruidenwandeling is deze keer ook specifiek hierop gericht.

Denk aan vlierbessen, rozenbottel, zaden van de kleine berenklauw etc. Terug thuis, schuif je aan bij een uitgebreid wilde tapa's buffet.

Na deze workshop weet je welke bessen en zaden eetbaar zijn en hoe je ze kunt herkennen en gebruiken. Na de workshop krijg je een aantal recepten plus info via de mail thuis gestuurd.

Meer informatie en aanmelden www.greendreamster.nl

Hoop jullie ergens in het wild tegen te komen.

Doorsturen van deze info wordt op prijs gesteld.

Hartelijke groet,

Janet.

0 notes

gekruidengeroerd · 6 months ago

Text

Dag allemaal,

Het is al met al een hele lange brief geworden. Lees het rustig door en kijk of er iets voor je bij zit.

Winterschool 18 - 20 februari Samen met Saskia Nieboer

Locatie Groene Zon Beijum Groningen.

Drie dagen lang gaan we in op zoveel mogelijk winterkruiden. Ook hopen we natuurlijk dat tegen ie tijd de eerst lentekruiden zich ook al laten zien.

Prijs €295.- minima €265. Deze prijs is inclusief iedere middag een heerlijke 'wilde' lunch.

Meer informatie en aanmelden via: [email protected]

Back to the Roots Zaterdag 1 maart Locatie Houwerzijl

10.30 - 15.30 uur. Kosten:€ 75.-

Al onze workshops hebben we bijna verdubbeld wat de tijd betreft. Er is nu echt ruimte om dieper op de stof in te gaan. Om vragen te stellen, zelf iets te kunnen maken etc.

Deze inspirerende dag begint met een wildplukwandeling in het Speelbos in Houwerzijl waarin je leert eetbare en geneeskrachtige wortels te herkennen en verantwoord te oogsten. Vervolgens genieten we samen van een heerlijke lunch met gerechten waarin wortels centraal staan. In de middag gaan we de wortels bestuderen, duiken we dieper in het onderwerp van culinaire en geneeskrachtige toepassingen van wilde wortels en maken we samen een leuk aandenken aan deze "back to the rootsdag". Na afloop van deze dag krijg je een uitgebreide pdf met informatie over wilde wortels, recepten en andere inspiratie.

Tijdens Back to the Roots gaan we samen:

Op zoek naar eetbare wilde wortel van het seizoen

Wilde wortels herkennen en veilig oogsten

Genieten van een heerlijke wilde lunch

Warme drankjes brouwen met wilde wortels

De verschillende wortels bestuderen

Leren over geneeskrachtige en culinaire toepassingen

Een leuk aandenken met wortels maken

Back to the Roots is voor wildplukkers, thuiskoks, culinaire genieters en iedereen die meer wil leren over de wondere wereld van de wortels.

Als je weet wat er in je eigen omgeving groeit, dan kan je bewuster omgaan met de natuur, eten en de mensen om je heen.

Meer informatie en aanmelden via www.greendreamster.nl

Workshop rauwe chocoladebonbons maken in combinatie met wilde kruiden. Samen met Danielle van Dhanachocolate.

Locatie de winkel van Dhanachocolate in Zuidhorn.

Tijden: 19.00 - 21.30 Prijs € 75.-

Ergens begin maart zullen we deze workshop inplannen.

Rauwe chocolade combineren we met de bijzondere smaken van wilde kruiden. Denk aan bonbons met een duindoornvulling, truffels met paardenbloemwortel, of pistache brandnetelblokjes.

voor meer info en aanmelden: www.dhanachocolate.com

Masterclass culinair verwerken van wildpluk

Zaterdag 29 maart. Locatie de Open Kas van de Biotoop in Haren

Prijs € 195.- Tijden: 09.30 - 19.00 uur.

Meer informatie en aanmelden via www.greendreamster.nl

Kruidenzeiltocht 16 - 18 mei met de Najade vanuit Zoutkamp

Prijs € 350.-

Meer informatie en aanmelden via www.zandbankzeilcharters.com

Wild Tea

Vrijdag 23 mei Houwerzijl. Prijs € 75.- Tijden 10.30 - 15.30

Meer informatie en aanmelden via www.greendreamster.nl

Oestertocht met de Najade en de Goede Vissers.

Met de bijboot van Jan vaar je naar de oesterbank. Hier leer je meer over het verzamelen van oesters, waar let je op etc. Jan schenkt een heerlijke champagne en je proeft een kraakverse oester.

Na afloop mag je een kistje met 15 oesters meenemen naar huis.

Prijs: € 150- p.p.

Meer informatie en aanmelden via www.zandbankzeilcharters.com

Zoet en zuur

Vrijdag 6 juni Houwerzijl Prijs € 75.-

Meer informatie en aanmelden via www.greendreamster.nl

Kwelder en zeewierwandelingen. Dinsdag 17 juni 18.30 - 21.00 uur.

Na afloop ontvang je een aantal van de zeewier/zilte planten recepten via je mailbox

Prijs € 37.50

Meer informatie en aanmelden via: [email protected]

Midzomer zeil/droogvalweekend 20 - 22 juni.

Meer informatie en aanmelden via: www.zandbankzeilcharters.com

Rügen kampeerreis samen met Saskia Nieboer.

Maandag 23 juni tot maandag 30 juni.

Meer informatie en aanmelden via: [email protected]

Cool vrijdag 4 juli Houwerzijl

Locatie Houwerzijl Prijs € 75.- Tijden: 10.30 - 15.30

Meer informatie en aanmelden www.greendreamster.nl

Wilde Tapas waarin bessen en zaden verwerkt zijn.

Donderdag 11 september 13.00 - 18.00 uur. Locatie Houwerzijl.

Prijs € 75.-

We gaan samen op zoek naar oogstbare bessen en zaden. De kruidenwandeling is deze keer ook specifiek hierop gericht.

Denk aan vlierbessen, rozenbottel, zaden van de kleine berenklauw etc. Terug thuis, schuif je aan bij een uitgebreid wilde tapas buffet.

Na deze workshop weet je welke bessen en zaden eetbaar zijn en hoe je ze kunt herkennen en gebruiken. Na de workshop krijg je een aantal recepten plus info via de mail thuis gestuurd.

Meer informatie en aanmelden www.greendreamster.nl

Hoop jullie ergens in het wild tegen te komen.

Doorsturen van deze info wordt op prijs gesteld.

Hartelijke groet,

Janet.

#natuurdingen #gekruidengeroerd #regio #zeilen

0 notes

gekruidengeroerd · 10 months ago

Text

‘Anneke Jam’ en even Stet in.

Iedereen weet wat er bedoeld wordt als iemand aan tafel twee vraagt. ‘Kan iemand even de “Anneke Jam” doorgeven?’ De inhoud van de grote pot rode bessenjam mindert snel.

De wind beweegt met ons mee en wij op onze beurt bewegen mee met de wind. Als een lichte bries alleen vroeg in de ochtend en op het eind van de middag uit haar bed wil komen volgen we haar ritme. Soms ratelt de ankerlier zelfs al voor zonsopgang op het voordek

Vieren de fok een beetje en nemen ondertussen een hap vanaf ons bordje op schoot.

Overdag vieren we lange siësta’s, gaan de stad in en bestellen koffie met Duitse taart.

Zwemmen rondjes om de boot en plukken onrijpe pruimen voor limonadesiroop. De 10.000 stappen op onze stappenteller halen we met gemak.

In het stadje Usedom proberen we net als 20 jaar geleden een nylon keukenschort te kopen. Zo ééntje die je als een vest met knopen aantrekt. Achter het fornuis is dit schort niet aan te raden, want voor je het weet sta je in vuur en vlam. Maar bij het dek schrobben kan het prima.

Vijf minuten voor sluitingstijd koop ik nog snel een paar kilo tomaten bij de groenteboer. ‘Aus eigene Garten’, zegt de verkoopster.

De nieuwe fiets app is even wennen. Zonder creditcard kan er tegenwoordig geen fiets meer gehuurd worden. Na een half uur lukt het me om twee fietsen te bevrijden van hun slot. We hebben nog 3 uur de tijd voor een fietstochtje. Zes uur staat vanavond als vertrekmoment gepland.

Fietsen richting de brug, steken het water over, hebben de wind in onze rug en er is niets aan de hand. Met een elektrische fiets zouden we zeker niet sneller gaan.

Dan ineens versnelt iemand de tijd en zijn de wijzers van de klok vooruit gezet. Het is onzeker of het pontje waar we mee over willen steken wel vaart. Gaan we 35 km terug tegen de wind in, of 15 km wind mee naar het pond? Besluiteloos, fietsen we een paar kilometer terug draaien dan weer om en bellen dan de patatzaak naast de pond, waar je een kaartje moet kopen om te checken tot hoe laat de pond nog vaart. 17.00 uur steekt de pond voor de laatste keer over vandaag. We hebben nog 35 minuten en moeten nog 15 km.

Met mijn rechterhand druk ik mijn bovenbeen naar beneden om wat extra druk op de trapper te uit te kunnen oefenen. Dit gevoel ken ik ergens van en talloze fietstochten van Uithuizermeeden naar de middelbare school in Warffum komen naar boven. Voor mijn gevoel altijd tegenwind.

Speeksel loopt uit mijn mondhoeken en mijn lippen zijn kurkdroog. Het zure appeltje wat ik onderweg plukte helpt maar een klein beetje.

Zeg tegen Hans dat hij maar vooruit moet fietsen om de pond tegen te houden. Bij hem is de fut er echter ook wel uit. Samen zwoegen we voort. Fietsen nog een keer verkeerd. Nog vijf minuten en twee kilometer te gaan.

Op onze laatste druppels diesel rijden we een gehuchtje binnen waar de patat #kar net haar luiken laat zakken. Fiets maar door gebaart de eigenaresse, koop maar een kaartje op de pond. Nog 40 meter. De schipper ziet ons aankomen en wacht. Zet mijn fiets op de stander, val op een bank neer en kan geen pap meer zeggen.

De prijs voor de pond 25 euro voor ons samen voor 10 minuten maakt me ook niet meer uit. Zo blij dat we deze overtocht gehaald te hebben. Bellen naar de Najade dat we te laat zijn maar dat de schade meevalt.

Aan de overkant bestellen we twee ‘Radlers Citroen’, klokken die achterover en stappen snel weer op voor de laatste 7 km terug naar Usedom

Echt heel relaxed in drie uur tijd meer dan 60 km gefietst zonder pauze. Nu alleen nog maar even eten koken voor de groep.

In Nederland zou het niet kunnen, even per ongeluk bij een Sail langs komen waaien. In Stettin kan dit echter wel. Zonder dat we het wisten wacht na 24 zeearenden, 2 ijsvogels en ontelbare aalscholvers op wit gescheten bomen, Sail Stettin op ons.

Meerdere drie en viermasters liggen afgemeerd langs de wal. Voor de nacht mogen we blijven liggen, maar de volgende ochtend om acht uur moet de Najade vertrokken zijn. Voor de zekerheid komt de organisatie ook om vijf uur in de ochtend nog even langs om er echt zeker van te zijn, dat we de gemaakte afspraak niet vergeten. Al vroeg varen een rondje langs de schepen. Vanaf ons achterdek zien we dat er op andere achterdekken briefings worden gegeven aan de bemanning. Daarna zoeken we helemaal achterin Stettin een plekje voor de kant. Een braakliggend terrein, niemand weet van wie het is. Op deze plek zou ik echter met gemak een kruidenwandeling kunnen geven.

Terwijl we denken op het eind van de wereld te zijn beland, zien we na het oversteken van het veldje, ineens de tram, lijn 11 staan. Voor 2 slotties per persoon kunnen we een kwartiertje later in het centrum uitstappen om even de Stet in te gaan. Dit grapje heb ik vandaag nog maar drie keer gemaakt vandaag. Als de doorsnee passagiers van de tram, symbool staan voor de doorsnee bevolking van Stettin, dan gaat het niet goed met Polen, tandeloze monden, ingevallen wangen, afgetrapte pantoffels, drank neuzen en trieste blikken zitten om ons heen

We halen glep bij de sklep, en leren dat de bakker, als het personeel gewisseld wordt, de winkeldeur tijdelijk op slot doet. De kas wordt opgemaakt en het nieuwe team start met een lege kas.

Bij de slager staan de kasten vol potten ingemaakte augurken, bietjes en paddenstoelen. Achter de kassa bij de supermarkt staan flessen met 98% alcohol.

Betalen kan alleen maar cash en in slotties natuurlijk. De euro is hier ver te zoeken

Met dezelfde tramconducteur als op de heenreis, hij zwaait als hij ons ziet, rijden we terug. Zo’n herhaalde ontmoeting geeft onmiddellijk het gevoel iedereen hier in de stad te kennen en laat je thuis voelen

Naast een gezonken vracht schip meren we af in een piepklein Pools haventje. Verschillende wilgen zijn de nieuwe lading en vullen de ruimten tussen de spanten in. Wel veel goedkoper dan het aanleggen van een nieuwe steiger en de bolders zitten er al gratis op. Waterlelies omlijsten deze bijzondere afmeerplek.

Vijf Polen, allemaal met een fles bier in de hand, komen informeren naar onze buitengewone meet apparatuur. Dit moet wel een technisch hoogstandje zijn, want hoe weten we anders in vredesnaam waar we kunnen varen met zo’n groot schip in deze ondiepe wateren. Als Derk vervolgens met onze peilstok naar voren komt duurt het even voordat ze van hun verbazing zijn bekomen. Havenbewoners noemen ze zichzelf, ze zijn van hier, en wonen in de haven.

Zwaluwen zitten als muzieknoten op de elektriciteits- draden. In de glep verbazen we ons over de afmetingen van de tomaten en de kolen. Tussen de groenten in staat een grote emmer met ingemaakte augurken. Venkelbloemen versieren de bovenkant.

Rügen ronden we voor de helft, via Swinoesie steken we over naar Sassnitz. Zeilen langs de Königsstuhl, laten de zon de krijtrotsen beschijnen en draaien weer om.

De Razende Roland tuft en toetert door de heuvels en door de bossen van Rügen

Als ik veel te hart een gravel pad naar beneden raas hoor ik haar in de verte Oeoeoeoeoe…

Het silhouet van Stralsund met haar vele kerken en hoge pakhuizen is al weer zichtbaar aan de horizon. Bijna terug bij af en de pot met Anneke Jam is leeg.

Van 6 tot 13 september kun je nog opstappen voor een avontuurlijk zwerftocht over de Nederlandse en Duitse Wadden naar Rottumeroog en naar de Duitse Waddeneilanden. We hebben nog 6 kooien beschikbaar. We starten en eindigen in Lauwersoog.

#zeilen #natuurdingen #fotoverhalen.

0 notes

gekruidengeroerd · 1 year ago

Text

Niewsbrief Gekruid en Geroerd.

De komende maanden staan er nog verschillende kruidenworkshops op het programma.

Vrijdag 28 juni Cool

14.00 - 16.00 Prijs € 37.50

Deze middag organiseer ik samen met Sanne Scheltema. Verkoelende kruiden staan vandaag centraal.Het is den middag ro We maken een wandeling in het Speelbos van Houwerzijl. Verzamelen verkoelende kruiden, gaan in op de inhoudsstoffen en schuiven daarna aan voor een kleine proeverij bij mij thuis. Denk dan bijvoorbeeld aan een wilde gazpacho, ijs met wilde kruiden, wilde ijscoffee etc. De gebruikte recepten krijg je na afloop thuis gestuurd.

Kijk voor meer info en aanmelden op de site van Sanne. www.greendreamster.nl

Zaterdag 21 september al weer onze 3e Masterclass rondom het verwerken van wilde kruiden.

We duiken echt dieper in de inhoudsstoffen, hoe je deze in kunt zetten in de keuken en voor je gezondheid. De dag is zowel informatief als praktisch. We bereiden gezamenlijk een 'wilde' lunch en eindigen met een uitgebreide borrelplank die bijna maaltijdvervangend is. Deze masterclass vind plaats in de open kas van de Biotoop in Haren.

Prijs: € 195.- p.p.

Kijk voor meer info en aanmelden. op de site van www.greendreamster.nl

Byodineren zaterdag 28 september

Samen met Irma kook ik deze avond in de Eemstuin. We zullen met een overvloedige aanbod van de herfst koken en waar het kan verwerken we wilde kruiden in de maaltijd.

Opgave bij mij of bij de Eemstuin.

Chocoladeworkshop in combinatie met wilde kruiden

Donderdag 26 september. 09.30 - 12.00 uur

Prijs: € 75.-

Samen met Dhana Chocolade gaan we bonbons maken waarin we de smaken van wilde kruiden combineren. Denk in de herfst aan rozenbottels, bessen, tamme kastanjes, dennennaalden etc.

Meezeilreizen 2024

Mogelijkheden om de komende maanden nog met de Najade mee te zeilen

22 - 28 juli overtocht Kiel - Stralsund

28 juli - 7 augustus vanuit Stralsund richting Usedom en Polen

18 - 23 augustus overtocht van Stralsund naar Kiel

6 - 13 september Zwerftocht naar Rottumeroog vanuit Lauwersoog

18 - 20 oktober de Brandarisrace vanuit Harlingen.

Kijk voor meer info op www.zandbankzeilcharters.com

#zeilen #gekruidengeroerd #kruiden

0 notes

gekruidengeroerd · 1 year ago

Text

Bakjedoen.nl

Zwaarbeladen met dauwdruppels hangen rietstengels dwars over het vlonder pad richting de “Kiekkaaste’. Een vogelkijkhut balancerend op de rand van de wereld.

Mijn broek die de meeste druppels opvangt kan na honderd meter uitgewrongen worden.

Talloze rietzangers zingen uitbundig tijdens hun vlucht. De karekiet hoor je niet. In de verte slaat de koekoek zes uur.

Zwaluwen ontvangen ons opgewonden als we de houten trap van de Kiekkaste beklimmen. Ze vliegen onuitputtelijk op en aan en voeden hun uitgehongerde kleintjes. Telkens weer verschijnt net boven de rand van ieder nest een lange rij opengesperde snaveltjes.

De Kiekkast biedt een gevarieerd programma, iedere dag nieuwe voorstellingen, voor ieder wat wils. Vandaag trippelt voor het raampje rechts een kluut zenuwachtig heen en weer. Terwijl aan de linkerkant voor het riet een hongerige wolf door het slik sluipt.

Bij iedere stap voorwaarts zakken zijn voorpoten een beetje weg in de modder. Schudt zijn poten uit en kijkt om zich heen. Zijn ogen volgen twee wilde eenden die verschrikt voor hem langs vliegen waarna hij traag zijn weg langs de rietranden vervolgt.

We zeilen niet over het Reitdiep, we vliegen. Alles om ons heen is groener dan groen. Trekken het zeil naar binnen om bruggen te passeren en de fok staat er al weer bij voordat iemand iets heeft kunnen vragen.

De Vissersbrug in het centrum van Groningen is voor zeker een maand gestremd. Wat is dat toch met die Groningers en hun bruggen?

Andere bruggen moeten voor een opening tegenwoordig 48 uur van te voren gereserveerd worden. Alle tijden zijn terug te vinden op de site van ‘Rijkswaterstaat’. Echter alleen als je doorklikt naar aanvullende info. Het varend leven wordt er niet spontaner op.

De Najade is echter voor geen brug te vangen en verstopt achter een reuzen berenklauw strijken we onopvallend de mast.

Grassen wuiven en wolken stapelen. Op de steiger voedt een moeder haar kind.

Vervolgen onze vaarweg over het Eemskanaal, gaan het hoekje om en laten ons de Dollard instromen.

Glimmende platen zijn aan weerszijden nog steeds zichtbaar en kleine geultjes zoeken slingerend hun weg in het riet.

Onder zeil meren we af voor de sluis van Nieuw Statenzijl.

De ‘Wolgaslepers’ trekken ons naar binnen. De lus van de tros schuin voor de borst en voorovergebogen slepen ze 64 ton achter zich aan. ‘Waar moeten we naar toe?’, vragen we aan Koos van ‘Bakjedoen.nl’ die ons gadeslaat vanaf de sluismuur.

‘Geen idee zegt Koos maar de meeste mensen gaan hier recht door’ en hij lacht. De groen uitgeslagen sluisdeuren wijzen op onregelmatig gebruik. Mos versiert de spleten en een beginnende vlier heeft zich in één van de holtes in de deur gevestigd. Piepend en kreunend openen de deuren zich. De incontinente sluis laat haar water de Westerwoldse Aa inlopen. De ‘Wolgaslepers’ zetten voor de tweede keer hun beste beentje voor. Met het weidse landschap rondom de de rivier op de achtergrond trekken ze ons de sluis uit.

Tijdens het aanlegbiertje vliegt een uil over het achterdek. Even vertraagt ze haar vlucht, kijkt ons aan en vliegt verder.

De laatste eb brengt ons weer naar buiten. 38 streepjes worden gezet. Voor iedere overstag 1.

We lopen even vast in de monding van de Eems Dollard. Wachten op hoger water. Als we met het laatste licht de geul richting Greetsiel invaren staat de volle maan boven een verlichte molen. Ik vang met mijn camera de maan in het kluivernet. Het is bijna midzomer en middernacht.

De wind doet even een ‘knippie’ als we de volgende dag richting Juist zeilen. We dobberen voort.

Starten de motor en lopen vast bij een oesterbank. De rest van de middag bestuderen we zeewier en rapen mosselen. De gehele oesterbank is bedekt met nori Niemand herkent het als het sushi zeewier omdat het geen vierkante velletjes zijn. De waslijn kleurt groen van de drogende zeesla, en schrapend worden op het achterdek, de mosselen van hun overtollige pokken en andere lading ontdaan.

Lonneke zingt in het ruim, ‘Angel of Montgomery van Bonnie Raitt’. Haar stem helpt om de maaltijd van dag net dat beetje extra mee te geven. Ze zingt: ‘There are flies in the kitchen, I can hear them buzzin. And I ain’t done nothing since I woke up today’. Op het ritme van de muziek roert de houten lepel lemniscaten in de pan. Deze stemkruiden zijn in geen enkele winkel te koop.

In de roef hangt onder de koekoek een maxi-cosy. Cardanisch opgehangen als hangstoeltje voor onze jongste ketelbinkie.

Soms is er maar weinig nodig om onvoorbereid terug te stappen in de tijd.

Klik zegt de camera als we met een snelheid van 10.7 knopen op de Noordzee Borkum en Schier links laten liggen. Het regent onophoudelijk en achter de enorme buik van een rode regenbroek zit een klein meisje verstopt in een draagdoek. Haar moeder stuurt. De haven van Schier komt in zicht. De zon besluit de dag oranje te eindigen, en gaat na een hele grauwe dag gloeiend onder als we afmeren in de jachthaven van Schiermonnikoog.

Drukte van belang op de Engelsmansplaat. Iedereen wil hier vandaag zijn. Om half 4 begint de interland tussen Duitsland en Nederland. Jeu de boules ballen komen de trap af en met moeite herkennen we de verschillen tussen de roestbakkies en de blinkertjes.

Twee kokkels of een streepje zeewier markeren de lijn waar onze grote teen niet overheen mag gaan. Flink slingeren met de bal creëert een interessante worp. Het publiek houdt haar adem in.

Wandelen spelend over het wad, en betrekken onze omgeving erbij. Soms drijft het kleine houten balletjes nog een stukje met de stroom mee, of de ankerketting stopt haar af.

De strijd tussen beide teams wordt beslist voor de Nederlanders. Wij slapen goed vannacht. De nabespreking voor vandaag laten we zitten. Nu eerst even een bakkie doen.

#zeilen #fotoverhalen.#natuurdingen #reisverhalen #regio

0 notes

gekruidengeroerd · 1 year ago

Text

Kruidenreis Griekenland April 2024

Op mijn rug lig ik onder de laagste bank van de couchette in de nachttrein naar Bologna. Het licht van een klein zaklampje in mijn rechterhand wringt zich in allerlei bochten om een glimp van een verloren zonnebril op te vangen. We noemen geen namen, weet zeker, dat ze de bril gisteravond op het plankje voor het raam heeft gelegd. Mijn yogalessen komen goed van pas als ik me nog wat verder de hoek in wring. Alles echter zonder resultaat. Hardhandig worden rugzakken nu aan de kant gezet en schoenen opzij geschoven. Als ik nog een keer de rits van een toilettas open trek, kijkt een zonnebril me met een duistere blik aan. De eigenaresse in verbijstering achterlatend.

De stations dweilmachine van Ancona trekt op dinsdagochtend haar baantjes. In haar kielzog een nat spoor van frisheid. Zorgvuldig worden rondjes rondom marmeren pilaren gedraaid. Met een lange veger neemt een tweede schoonmaker ondertussen de vloer onder de bankjes, waar de machine niet bij kan, onderhanden.

Let’s rock’’, staat er op de linkerarm van de bestuurder van de dweilwagen. Hij maakt zich op voor de 500 meter sprint.

‘Delay’, vat in één woord de vertraging van de veerboot samen. Ik vraag maar niet door. De man achter het loket wrijft over zijn pijnlijke nek en maakt een onnodige chaos van het papierwerk wat hij uit moet voeren. Ancona blijkt bij een nadere verkenning verrassend mooi.

Als de eerste ronde bergtoppen van Meteora in het zicht komen draai ik acuut een kleine zanderige parkeerplaats op. De andere chauffeurs draaien met me mee.

Achter bloeiende brem en koolzaad kijken we uit op dit fascinerende berglandschap.

Aangekomen bij ons hotelletje proppen we ons met z’n negenen rondom een minitafeltje op een minibalkonnetje, eten meegebrachte oude wijven koek en zien de kloosters steeds dichter bij komen.

De nachtegaal laat zich horen als we tegen zonsondergang het zandpad omhoog wandelen. Gekleurde kleding hangt nog steeds aan de lijn in de grot boven de kapel. De nachtegaal laat zich horen en lokt ons verder omhoog met haar gezang. Alles geurt en bloeit. Ontelbare kruiden versieren de berm. In het mooist denkbare licht geeft Meteora haar contouren langzaam weg aan de nacht.

Code rood is afgegeven in Milina op onze aankomstdag. Op onze mobiele telefoon verschijnt een waarschuwing van de Griekse Overheid dat we ons tot 16.00 uur de volgende dag niet onnodig op straat moeten vertonen of andere ‘bewegingen’ moeten maken.

Het collectieve trauma van alle bewoners in het dorp na de overstromingsramp in september vorig jaar is zo voelbaar na deze waarschuwing. Overal sjouwen mensen met zandzakken en worden er pallets voor de deuren gespijkerd. Zelfs de meest stoere ‘aardse’ mannen in het dorp klagen over hartkloppingen en een naar gevoel in hun maag. Niet nog een keer toch??? Alle auto’s worden naar veiligere hoger gelegen plekken gereden. Advies ook aan ons, om alle auto’s naar Lafkos, het boven Milina gelegen bergdorp te brengen. Dit om te voorkomen dat Europe Car huurauto’s straks haar auto’s uit de zee moet vissen.

We parkeren donze Skoda’s achter de kerk in Lafkos en wandelen via de Kalderimi naar beneden. Net voordat de eerste dikke regendruppels vallen komt het hotel van Magda in het zicht.

Het wordt stil in het dorp, en ook wij zijn stil. Gespannen op wat komen gaat. Onweersknallen schieten door de lucht en de eerste regenbui valt. Gevolgd door een rustperiode. Iedereen valt in een onrustige slaap om wat de nacht nog brengen zal. Luiken klappen en een hardnekkige vlieg treitert ons. Via de schoorsteen spatten de eerste druppels van een fikse regenbui onze kamer in. Een dikke handdoek vangt het meeste op.

De volgende ochtend lijkt de schade mee te vallen en haalt iedereen opgelucht adem. De markt in Argalasti is geannuleerd en om toch een beetje het marktgevoel te krijgen vragen we Staties de olijfhouten plankjes man of hij met z’n karretje voor ons hotel wil gaan staan. Staties rookt een sigaretje en drinkt zijn zwarte koffie, terwijl wij ons over alle mooie patronen in zijn plankjes buigen.

De kalderimi is gelukkig niet weggespoeld. Als het weer nog meer opklaart durven we de weg naar boven aan. Verzamelen laurierbladeren, groene vijgen, en de pittigste oregano die ik in jaren heb geproefd. De cisteroos houdt niet van strijken en ontvouwd haar gekreukte roze blaadjes in de middagzon. Op één van de graven op het kerkhof van Lafkos ligt een vijg in de zon. Grieks stilleven. In de kleine marmeren soms ijzeren kistjes zitten de schoongemaakte botten uit graven die zijn opgegraven om ruimte te maken voor de volgende.

Huilend spuit de Phanos van restaurant ‘El Plo’, de straat schoon. ‘Wat ben ik nog, ik ben geen kok meer, mijn bedrijf is kapot. Het enige wat wat ik nog doe ik stof en modder wegspuiten’. Hij blijft me knuffelen, draait zich dan weg om woest verder te gaan met spuiten. Om het restaurant heen is de ravage van de overstroming pijnlijk zichtbaar. Alsof een bulldozer rücksichtslos alles wat haar voor de voeten kwam heeft weggemaaid.

Toch kookt hij die avond voor ons de sterren van de hemel. Hopelijk voelt hij heel eventjes weer dat datgene wat in zijn ziel zit ook na de ergste overstroming bij hem is gebleven. Ook al lijkt het alsof het water alles heeft weggevaagd.

‘Het is een Indiaans gezegde’, zegt wereldreiziger Stepke, de schipper van één van de zeilboten waarmee we een tochtje naar One Tree Island maken. ‘Als je te snel reist, kan je ziel je niet bijhouden. Ben je zelf al opeen andere plek en staat je ziel staat nog op Schiphol in de rij en heeft geen tijd gehad de afstand zo snel te overbruggen’. Zeilen is volgens hem precies de goede snelheid voor onze ziel om ons bij te kunnen houden. Hij steekt zijn hand omhoog en grapt dat hij na 40 jaar timmerman te zijn geweest nog steeds in één keer 5 bier kan bestellen.

Onze Kelly kettle ligt in in de kajuit en de picknicklunch is klaar. Even later staat ‘Kelly’ op one tree island ingeklemd tussen de rotsen en zorgt ze voor een kopje thee voor iedereen. Courgette taart ligt klaar op de rotsen en wordt geserveerd op kerst servetjes.

Na een lange pauze peddelt Andre ons in het bijbootje terug naar de boot.

In gedachten klimt iedereen elegant vanaf het kleine wiebelende bootje weer aan boord. De werkelijkheid ziet er echter soms anders uit.

Op de terugweg trekt Stepke de fok omhoog en geeft mij de helmstok in handen. Iedereen neemt zijn ziel op schoot en we zeilen in een rustig tempo terug naar Milina.

Dina staat al klaar bij de bron van Metochi. Ze is een Griekse kruidenvrouw en woont in een huis ongeveer een uur lopen boven het dorp. Op de zandpaden naar boven wisselen we onze kennis uit en leren van elkaar. Saskia graaft een Iriswortel uit en we ruiken aan het blad van de Griekse wilde koriander waarvan ik nu even de naam vergeten ben

De tafels op haar veranda zijn versiert met lavendel en varens. Uit rode emaillen mokken drinken we thee en bedenken bijna spontaan een ‘blackbox’ kookworkshop.

Voordat iedereen het doorheeft wordt in de éne hoek van de keuken een Griekse reuzenbonen soep gebrouwen, frituurt Dina acacia bloemen in een boekweit tempura,worden tamme kastanjes in chocolade gedoopt en verworden de zilte zeevenkel met kappertjes tot een tapenade.

Knalgeel wordt de kamille zalf die we in de tuin van Magda maken. De geur van de schil van bergamot omringt ons, ze wordt met appelazijn en honing gemengd voor een heerlijke oxymel.

De koude siroop van de acacia bloemen en citroen is bijna klaar en in het koffiepotje pruttelt ons huis tuin en keuken hydrolaat van oranjebloesem. Wat een rijkdom.

Stoot Jaqueline aan als we langs de zee lopen op weg naar één van mijn lievelingsplekjes vlak bij Milina. ‘Vandaag zou een dag voor dolfijnen kunnen zijn’, zeg ik. De zee is stil en vlak. ‘Bedoel je die streep daar in de verte?’, is haar reactie. Ze heeft het nog niet gezegd of de eerste dolfijn duikt op. Iemand anders laat een schreeuw, nog twee dolfijnen of zijn het er vijf? duiken op en spelen met elkaar.

Als we onszelf even later via de rotsen in de zee laten zakken beelden we ons in dat we met dolfijnen zwemmen. Ze zijn immers nog vlak bij ons in de buurt. Achter de rotsen ligt een klein grotje. Stil zwem ik naar binnen. De glinstering op het water maakt zilveren strepen in de donkerte van de grot.

Nachtegalen begeleiden ons op weg naar de grot van Cheiron. Het verhaal gaat dat hij in deze grot les gaf over genezing en kruiden. Een beter leslokaal kun je je niet voorstellen. De grot zelf maant tot stilte en laat je luisteren. Net als jaren geleden gaan we eerst voor de grot zitten die zich nog steeds verstopt achter de, elk jaar groter wordende, granaatappelboom. Nog steeds kan ik me goed voorstellen dat deze plek in tijden van oorlog een vluchtplek was voor mensen uit het Milina.

Iedere dag is voor ons een oefening in meebewegen. ‘El capitano'van de veerboot naar het eiland Tikiri is ook taxi chauffeur. Als hij op de ochtend dat wij over willen steken nog iemand voor controle naar in ziekenhuis in Volos moet brengen dan gaat dit door en is er ineens geen veerboot.

Koby voert katten in Agios Kyriaki, we drinken Griekse koffie en slenteren door de smalle straatjes.

Met een emmer haalt een oudere Griekse vrouw water uit de zee. Misschien om vis schoon te maken of voor wat anders.

Twee uur in de middag gaan we toch nog naar de overkant. De gashandel wordt diep naar beneden gedrukt en de overtocht duurt ongeveer net zolang als het filmpje wat Mineke er van maakt. 11 seconden. We hebben het maar niet over onze ziel.

De oude vrouw loopt zuchtend voor ons uit en opent met een grote sleutel de zware kloosterdeur.

Ze draagt een zwarte zonnebril en bijpassende zwarte sokken.

In het zonnetje voor de deur ligt een witte poes in haar eigen zwarte schaduw en likt haar pootjes schoon.

In het klooster kun je voor een tientje twee nieuwe knieën kopen. In de vorm van zilveren gestanste plaatjes. Dit is een stuk goedkoper dan twee knieoperaties.

De nonnen zouden hun prijzen best iets omhoog mogen gooien.

Buiten in een hoek naast wat oude cellen staat een groot Tuborg vuilnisvat.

Vanaf een hoge balk kijkt een zwarte kat op ons neer. Er mist een stukje van haar staart.

De vrouw zucht dat de katten haar het kaas van het brood eten en dat het niet meevalt om met z’n tweeën dit hele klooster te onderhouden.

Zet haar zwarte zonnebril nog weer wat rechter op haar neus. Haalt haar schouders op, zucht nog eens. Pakt een plastic stoel en zet deze buiten voor de poort in het zonnetje. Ze zit er nog steeds als we een uurtje later weer langs het klooster wandelen.

Sommige dingen zijn éénmalig. Je zal maar 33 jaar getrouwd zijn op deze dag in Milina. De borrelplank met unieke creaties van ingelegde vijgen, zwarte walnoten en artisjokharten versiert de tafel. Kamperfoeliebloemen geven net dat beetje extra aan de cocktail van koude acacia siroop met witte wijn. Hun bed is versiert met bloemen.

De hoge wandelweg naar Chorto kijkt bijna voortdurend uit over zee. De olijfgaarden staan vol klaprozen en gele toortsen. Al lopend verzamel ik bloeiende ciste-rozen om te drogen voor een theemengsel.

In de verte steekt een stinkdier over. Waarna we onze neus in een bloeiende jasmijn steken om de geur te neutraliseren. Grapje natuurlijk maar het contrast is leuk.

De kamille langs de weg komt hier duidelijk iets opruimen en bloeit overvloedig.

We zwemmen langs de rotsen en zoeken een schaduwplekje op de trap om onze 'Spanakopita' weg te werken. Beter kan een picknick niet zijn.

Voor het eerst in mijn leven zie ik de kappertjesplant bloeien. Eigenlijk kun je de bloei alleen in de ochtend zien. Een paar uur warmte is voor het kappertje al voldoende om weer te verwelken.

In het zijvakje van mijn rugzak wacht nu een handje vol kappertjes op het moment dat ze in azijn worden ingelegd.

Ondertussen moeten we nog meer meebewegen en gaat alles anders. Aneklines gooit de complete overtocht naar Venetië eruit en laat ons zelf naar een oplossing zoeken. We blijven nog een dag langer in Milina en het lukt om hotels te annuleren en een nieuw plan te bedenken.

Twee uur in de nacht in Igoumenitsa, we zijn allemaal zo gaar als een klontje, draait de veerboot haar kont naar kade 7 toe en zakken de oprij platen langzaam omlaag.

De hutten blijken vol en de gereserveerde stoelen een nachtmerrie. Om ons heen scholieren die handstand oefenen en het gezellig hebben met elkaar. Het licht blijft aan, en op de houten platen van de bagagerekken proberen ook nog mensen te slapen. Om half drie komt er voor een deel van de groep de verlossende mededeling dat er nog toch nog 1 hut beschikbaar gekomen is.

Wat zijn ze blij.

Het is bijna 03.00 uur we ons hoofd op het het ronde bankje op de 8e verdieping naast de discotheek die dicht is, leggen. Gelukkig hoeven we morgen niet vroeg op.

Het is heerlijk aan dek. Lekker zonnetje en wat wind. Eindelijk tijd om een paar bladzijden uit mijn meegenomen boek te lezen. Het Eiland van Anna. Het gaat over Schokland en wat overstromingen doen met mensen op het eiland. Ik zie het lijntje met Milina.

We treinen, bussen, treinen en bussen, spelen Uno en om 20.00 uur stappen we het station van Groningen op.

Back home. Kalinichta.

#natuurdingen #gekruidengeroerd #fotoverhalen.#reisverhalen

0 notes

gekruidengeroerd · 1 year ago

Text

Kruidige Activiteiten vanaf begin mei tot september 2024

De komende weken tot eind april ben ik onderweg samen met Saskia Nieboer voor een kruiden wandelreis naar Griekenland.

Onze volgende reis staat volgend voorjaar begin april gepland naar het Zuiden van Italië. We logeren dan bij een biologische bergamotboerderij. Heb je zin om mee te gaan laat het tijdig weten, we hebben maar een beperkt aantal plekken.

Ook naar Italië reizen we met de trein.

Voor onze kruidenwandelreis naar Zwitserland zijn door omstandigheden 2 plekjes beschikbaar gekomen. Interesse mail naar Saskia Nieboer: [email protected]

Oestertocht met de Najade en de Vlieter samen met Jan en Barbara van de goede Vissers. Zondag 5 mei 2024

Zeilend naar de zandbank, waar je samen met Jan op zoek gaat naar de lekkerste oesters.

Er zijn nog een paar plekjes beschikbaar. Inclusief heerlijke lunch, drankjes, champagne op de oesterbank en een kistje oesters voor mee naar huis.

Kijk voor meer info op: www.zandbankzeilcharters.com Prijs: € 150.-p.p.

Het is mogelijk om vooraf aan boord te overnachten.

Wilde Chocolade bonbons. Dinsdagavond 7 mei

Nieuw! Een leuke samenwerking tussen kruidenexpert ( Gekruid & Geroerd) en rauwe en plantaardige chocolatier Danielle Vergonet (Dhana Chocolade)

We maken bonbons op basis van wilde lokale kruiden. Je leert van alles over de wilde kruiden, we werken met lokale kruiden, dus je kan ze daadwerkelijk ook plukken en zelf gebruiken.

Janet neemt de kruiden mee, je leert hoe je ze moet behandelen voor verwerken in de bonbons en chocolade.

We werken onder andere met jeneverbes, paardebloemwortel, brandnetelblad, duindoornbessen en meer! Nadien ontvang je de bonbons die wij in de workshop hebben gemaakt met naar huis in een mooi doosje.

De workshop is op onze nieuwe locatie Nieuwstraat 33a in Zuidhorn.

De workshop wordt gegeven op donderdag 7 mei - 19.00 (2,5 - 3. uur)

Geef je snel op - maximaal plek voor 8 personen

Prijs: € 59.95

Nog 2 plekjes beschikbaar

Dauwtrappen en daarna een wild ontbijt

Donderdag 9 mei 06.30 – 09.30

Prijs: € 37.50 p.p.

Het is nog vroeg, je hebt een vrije dag en toch zet je je wekker.

Janet Frieling en Sanne Scheltena nodigen je uit voor een vroege wandeling door het gebied van de NAM-locatie bij Grijpskerk. Onderweg staan we stil bij verschillende kruiden en nemen we je mee in onze passie voor eetbare wilde kruiden. Welke kun je gebruiken, wat is hun smaak en welke toepassingen in de keuken zijn er.

Na de wandeling sluiten we af met een wilde picknick op een kleurig kleed langs het water. Zie in gedachten kruidenbrood met feta voor je, paardenbloemengelei, thee van gefermenteerd wilgenroosje, ingelegde daslookkappertje en een eitje met gerookt daslook zout. Dit zijn zo maar een paar voorbeelden van gerechtjes waar wij voor gaan zorgen.

Wat in ieder geval zeker is, dit ontbijt is éénmalig. Je zult het nooit meer op deze manier voorgezet krijgen.

Dit wilde event wordt georganiseerd door Janet Frieling (Gekruid & Geroerd) en Sanne Scheltena (Greendreamster). Janet en Sanne zijn beide wildplukkers met jarenlange ervaring en wilde koks met een enorme creatieve drive naar nieuwe en bijzondere smaken van de culinaire wilde keuken. Alle gerechten zijn vegetarisch.

Over Natuurpark de Noorderriet

Natuurpark de Noorderriet in Grijpskerk staat ook wel bekend als de NAM-locatie. Rondom de gasopslag is in de jaren ’90 van de vorige eeuw een natuurpark met water, weide, moeras en bosjes aangelegd. Inmiddels wordt het park ecologisch beheerd en is er een grote diversiteit aan wilde planten te vinden.

Biotoop op je bord Vrijdagmiddag 17 mei 2024

Deze middag organiseer ik samen met Irma een bijzondere lunch in de open kas. Lunch is eigenlijk niet het goede woord. Lunch en brunch gaan in elkaar over. We serveren een 5 gangen lunch waarin wilde planten in de biotoop de hoofdrol spelen. Dus eigenlijk een biotoop op je bord.

Eerst neem ik jullie mee voor een wandeling over het terrein langs de zelfoogsttuin en door het voedselbos wat nu door Irma en een aantal vrijwilligers wordt onderhouden.

Laat je verwonderen wat voor moois en wilds deze biotoop te bieden heeft.

Aanmelden via: [email protected]

Kosten: € 49.50 p.p.

Er is plaats voor maximaal 14 gasten.

Aanvang: 12.00 tot 15.30 met een mogelijke uitloop.

We beginnen met een cocktail en serveren daarna ook alcoholvrije drankjes. Denk aan een kombucha of een wilde soda.

Zondag 19 mei sta ik samen met Sanne Scheltena van Greendreamster op de plantjesmarkt bij de Tuinen van Weldadigheid.

Op zondag 19 mei ben je welkom op het terrein van Tuinen van Weldadigheid voor de Eetbare Plantjesmarkt. Hier vind je tuinbenodigdheden, lekkers, moois en natuurlijk het grootste aanbod van bijzondere, eetbare planten van Noord-Nederland! Het terras is open met zoet en hartig lekkers, bijna alles uit eigen tuin natuurlijk. Ook zijn er rondleidingen en workshops.

Greendreamster staat hier ook met een kraampje vol wilde smulpotjes (o.a. dennenchutney, wilde zoetzure saus, sticky toasted roots), vlierbloesemsiroop, wilde snacks en chocolade truffels.

Speciale aanbieding: cadeaupakket met 3 smulpotjes, 1 fles vlierbloesemsiroop en een mini-wildplukgidsje.

Welkom.

Zoet en zuur uit de Natuur.

Dinsdagmiddag 28 mei samen met Greendreamster

14.00 – 16.30 uur Prijs € 35.-

Bestaat er een workshop waarbij je na afloop een moeder mee naar huis mag nemen?

Ja! Janet Frieling en Sanne Scheltena nodigen je uit om samen de wondere wereld van azijn te ontdekken. Wat is azijn, welke soorten zijn er. Bestaan er geneeskrachtige azijnen? Hoe maak je azijn en wat is een azijnmoeder? Waar moet je opletten bij het maken van azijn en meer.

Om een tegenhanger aan het zuur te geven gaan we deze middag ook verder in op het maken van koude gefermenteerde siropen. Wat is het voordeel hiervan en hoe maak je het.

Tot slot mengen we zoet en zuur in de vorm van een shrub. Een drankje op basis van azijn, suiker en fruit en of wilde kruiden. Er is veel te proeven. En je gaat naar huis met een azijnmoeder om thuis ook je eigen azijn te kunnen maken en een flesje vlierbloesemazijn (in de maak). We beginnen de workshop met een kleine kruidenwandeling in het groene speelbos achter het Theemuseum in Houwerzijl. Daarna wordt de workshop vervolgd in de tuin van Janet Frieling.

Over het Speelbos in Houwerzijl

Houwerzijl is een pittoresk dorp op het Hogeland van Groningen. Het dorp is ontstaan rondom een sluis aan de oever van het Reitdiep. Het speelbos is een ecologisch aangelegd en beheerd bosje met leuke wandelpaden achter het Theemuseum in Houwerzijl. Hoewel het een klein bosje is zijn er toch veel verschillende eetbare planten en paddenstoelen te vinden.

Wild Tea plus kruidenwandeling Vrijdag 31 mei

14.00 – 17.00 uur In Houwerzijl. Gangstaat 3 Prijs € 37.50

Janet Frieling en Sanne Scheltena nodigen je uit om mee te gaan met een kruidenwandeling langs de eetbare kruiden, bloemen en bessen van dit seizoen in het Speelbos van Houwerzijl. Onderweg staan we stil bij verschillende kruiden en nemen we je mee in onze passie voor eetbare wilde kruiden. Welke kun je gebruiken, wat is hun smaak en welke toepassingen in de keuken zijn er.

Na de wandeling schuiven we voor een wild tea aan bij de lange tafel in de weelderige tuin van Janet Frieling . Bij slecht weer kunnen we onder de overkapping of in Janet haar grote woonkeuken zitten. De tafel is gevuld met meerdere zoete en hartige gerechtjes op basis van wilde kruiden zullen de tafel versieren. Denk aan zandcupjes met een wilde rozenmousse, zevenblad taartjes met feta en geroosterd berenklauw zaad of brandnetel pistache balletjes zijn zomaar een paar voorbeelden van wat er op tafel zal staan. We beginnen de wild tea met een wilde cocktail of mocktail, en na afloop van de workshop ontvang je een aantal van recepten van de gerechten in je mailbox.

Wat in ieder geval zeker is, deze wild tea is uniek. Je zult het nooit meer op deze manier voorgezet krijgen.

Over het Speelbos in Houwerzijl

Onthaastingsweekend met Zeilklipper Najade 7 – 9 juni 2024

Weekend zeilen vanuit Zoutkamp zonder plannen, doel en mobiel. Getij en wind zijn de enigen die bepalen. Alikruiken zijn ons goede voorbeeld. Vertragen, over het water staren en sudderen. Nog een aantal kooien beschikbaar. Dit weekend is er ook ruimte om meer over zeewier en zilte planten te leren.

Kijk op onze website voor meer info.

www.zandbankzeilcharters.com

Kwelderwandeling incl. kleine proeverij

Woensdag 12 juni 18.30 – 20.30 met een kleine uitloop

Locatie Paesens Moddergat.

Als je meer wilt leren over zilte planten, zeewier, culinaire en medicinale toepassingen dan is dit een prachtige wandeling op een hele mooie plek. We sluiten af met een kleine proeverij van zeewierhapjes en zilte groenten. Prijs: € 30.- p.p.

Aanmelden: [email protected]

Nachtvlinder zeiltocht. Zondagavond 9 juni

20.00 - 01.00 uur

Wat gebeurt er allemaal in het donker op het Lauwersmeer waar bijna niemand weet van heeft? De mooiste gekleurde nachtvlinders verzamelen zich op de eilandjes in het Lauwersmeer. ( en natuurlijk ook op andere plekken)

We zeilen vanuit Zoutkamp naar een eilandje in het Lauwersmeer, waar Jan Jaap Boelee (beheerdere van Domies Toen Pieterburen)een scherm op zet met daarvoor felle lampen. Als het langzaam donkerder wordt zullen we als het weer meezit, de mooiste nachtvlinders plaats zien nemen op dit scherm. Een paar vlinders die we in andere jaren hebben gezien kun je al op de foto's bekijken. Voor mij is groot avondrood één van de mooiste.

Tegen een uur of twaalf zeilen we in het donker terug naar Zoutkamp. Prijs: € 59.- p.p. inclusief, koffie thee met iets lekkers bij aankomst en een drankje en borrelhapjes op de terugweg. Aanmelden via: [email protected], bel 06-53290188 of stuur me een pb.We hebben een beperkt aantal plaatsen beschikbaar.

Midzomer zeiltocht dwars door Groningen, en dan via de Dollard naar de Duitse Wadden

16 – 23 mei 2024

16 - 23 juni kun je nog opstappen voor onze midzomertocht. Vanuit Zoutkamp wars door de provincie Groningen naar Nieuweschans voor een bezoekje aan de Graanrepubliek en daarna verder richting de Duitse Wadden. Op midzomeravond liggen we droog op een zandbank. Meer afwisseling kan er niet in een tocht zitten. Kijk op onze website onder het kopje meezeilen voor meer info over deze unieke zeiltocht. Deze tocht is er ook zeker ruimte om meer over zeewieren en zilte planten plus andere wilde kruiden te leren. www.zandbankzeilcharters.com

fotocredits Martin Anefeld

Summerschool samen met Saskia Nieboer 19 – 23 aug.

Locatie de groene Zon in Beijum

Vijf dagen lang praktisch aan het werk met kruiden op medicinaal en culinair gebied.

Meer info op www.degroenezon.com

Van 6 - 13 september mag de Najade weer een bezoek brengen aan Rottumeroog. Het eiland waar je normaal gesproken niet naar toe mag. 1 keer per jaar krijgen we toestemming. Wil je meezeilen deze bijzondere herfstweek? Kijk voor meer info op onze website:www.zandbankzeilcharters.com

Masterclass culinair verwerken van wildpluk Zaterdag 21 september

Al weer onze derde masterclass staat genoteerd op zaterdag 21 september.

De eerste aanmeldingen zijn al binnen en we hebben een beperkt aantal plaatsen.

Beleef met ons een unieke dag die helemaal in het teken staat van culinaire wilde kruiden. Onze jarenlange wildpluk ervaring en wilde kruidenkennis gecombineerd met culinair talent levert veel mooie nieuwe recepten en ideeën op die we graag willen delen.

Denk aan: wilde spreads, theemengsels, gedroogde kruidenpoeders, geroosterde wortels en zaden, zeewier en zilte planten, wilde kruidenzouten en -azijn, gefermenteerde wilde kruiden, siropen en shrubs van wilde bloesem en bessen, kappertjes van inheemse wilde planten.

Kosten: € 195,- p.p. Lees meer op: https://greendreamster.nl/masterclass/ Aanmelden: [email protected]

Zaterdagavond 28 september Biodyneren bij de Eemstuin in Uithuizermeeden.

Deze avond kook ik samen met Irma een diner met biologische seizoensproducten uit de streek. Ook zullen wij er veel wildpluk in verwerken.

Kosten diner: € 40 p.p. Meer info over het menu volgt binnenkort. Mocht je willen komen dan kun je de datum alvast noteren in je agenda.

Hartelijke groet,

Janet

www.gekruid-en-geroerd.nl

[email protected]

06-10029518

facebook janet frieling gekruid-en-geroerd.nl najade

instagram: janetfrieling

#natuurdingen #regio #zeilen #gekruidengeroerd.#kruiden

0 notes

gekruidengeroerd · 1 year ago

Text

Dag allemaal,

Ondertussen zijn er meerdere kruidenactiviteiten vast ingepland. Misschien ziet er iets voor je bij.

Woensdag 27 maart organiseer ik een eetbare wilde plantenwandeling in Grijpskerk.

Tijden: 10.00 - 12.00 uur incl. een kleine proeverij. Je ontvangt de recepten die we bespreken in je mailbox.

Prijs € 25.- p.p.

Nog steeds hebben we een paar kooien beschikbaar tijdens de kruidenzeiltocht. van 29 maart - 1 april 2024

I.v.m. ene annulering zijn er weer 2 plekken beschikbaar gekomen voor de zeewierdag/nacht van 3 tot 4 mei.

Bij de oestertocht zijn zoveel aanmeldingen dat we een tweede schip hebben ingeschakeld. Ook de Vlieter kan mensen meenemen voor deze dagtocht. Ook mogelijk met voorovernachting.

Kijk voor meer info op de website van de Najade

www.zandbankzeilcharters.com

Dauwtrappen & wild ontbijt aan het water

9 mei 2024 06.30 - 09.30 Locatie Grijpskerk Prijs: € 37.50 p.p.

Het is nog vroeg, je hebt een vrije dag en toch zet je je wekker.

Na de wandeling sluiten we af met een wilde picknick op een kleurig kleed langs het water. Zie in gedachten kruidenbrood met feta voor je, paardenbloemengelei, thee van gefermenteerd wilgenroosje, ingelegde daslook kappertjes en een eitje met gerookt daslook zout. Dit zijn zo maar een paar voorbeelden van gerechtjes waar wij voor gaan zorgen.

Wat in ieder geval zeker is, dit ontbijt is éénmalig. Je zult het nooit meer op deze manier voorgezet krijgen.

Deze activiteit wordt georganiseerd door Janet Frieling (Gekruid & Geroerd) en Sanne Scheltena (Greendreamster). Janet en Sanne zijn beide wildplukkers met jarenlange ervaring en wilde koks met een enorme creatieve drive naar nieuwe en bijzondere smaken van de culinaire wilde keuken. Alle gerechten zijn vegetarisch.

Over Natuurpark de Noorderriet

Zoet en zuur in de natuur 28 mei 14.00 - 16.30 Locatie Houwerzijl Prijs: € 35.-

Bestaat er een workshop waarbij je na afloop een moeder mee naar huis mag nemen?

Om een tegenhanger aan het zuur te geven gaan we deze middag ook verder in op het maken van koude gefermenteerde siropen. Wat is het voordeel hiervan en hoe maak je het.

Over het Speelbos in Houwerzijl

Wild tea & kruidenwandeling

Vrijdag 31 mei 14.00 - 1700 uur. Locatie Houwerzijl Prijs: € 37.50

Wat in ieder geval zeker is, deze wild tea is uniek. Je zult het nooit meer op deze manier voorgezet krijgen.

Over het Speelbos in Houwerzijl

Kwelder en zeewier wandeling 12 juni

Woensdag 12 juni Locatie Paessens Moddergat Prijs: € 30.- p.p.

optionele datum is maandag 10 juni

Leer meer over eetbare planten en zeewieren die je aantreft op de kwelder. Paessens Moddergat is een prachtige locatie waar de zee en de kwelder heel mooi bij elkaar uitkomen. We gaan niet oogsten maar je leert veel planten en wieren herkennen in hun natuurlijke habitat.

Tijd: 18.30 - 19.30 uur incl. kleine proeverij van zilte planten en zeewier.

Geef je op via: [email protected]

Voor alle workshops samen met de Greendreamster geef je je op via haar site:

www.greandreamster.nl

Hartelijke groet,

Janet

0 notes

gekruidengeroerd · 1 year ago

Text

Goeiemorgen allemaal,

In bijgaande nieuwsbrief een overzicht van verschillende kruidige activiteiten die ik de komende maanden organiseer maar ook bijzondere zeiltochten met de Najade komen langs.

Kruidenzeiltocht 29 maart - 1 april 2024

Het voorjaar is vroeg, en eind maart zal er veel te vinden zijn op het eilandje in het Lauwersmeer, waar we smeerwortel gaan oogsten om een zalf van te maken. En natuurlijk zorg ik voor kruidige maaltijden. Er zijn nog een aantal kooien beschikbaar aan boord.

De masterclass verwerken van wildpluk in de Open Kas van de Biotoop is op zaterdag 6 april. Zie ook de meegestuurde flyer. Ook hier zijn nog een paar plaatsen beschikbaar.

Vrijdag 8 maart 10.00 - 12.00 uur geef ik een kruidenwandeling in Grijpskerk bij de NAM locatie. Deze is gericht op eetbare wilde kruiden, hun inhoudstoffen en hoe je deze kunt inzetten in de keuken.

Na afloop is er iets lekkers en een kruiden thee of koffie. Je krijgt na afloop een aantal recepten opgestuurd waarover ik onderweg heb verteld. Prijs: € 20- p.p.

Geplande kruidenactiviteiten samen met Sanne Scheltena van Greendreamster, culinair wildplukster voor de komende maanden:

Workshop over zoet en zuur. Dinsdag 28 mei. Leer zelf azijn te maken, wat is een shrub en hoe maak je een siroop met een koude bereiding.

We gaan dauwtrappen met Hemelvaart, donderdag 9 mei en sluiten af met een ontbijt op basis van wildpluk-ingrediënten

Wild tea bij mij in de tuin, gecombineerd met een kruidenwandeling

Zilte kwelderwandelingen plus proeverij met ook meer over zeewier in juni

Andere tochten met de Najade de komende tijd:

Oestertocht Zondag 5 april 10.00 - 18.00 uur Prijs € 150- pp.

Zeilend gaan we richting de oesterbank. Jan van t Ailand uit Lauwersoog neemt je mee de oesterbank op en weet er meer over dan wie dan ook. Terug aan boord wacht een heerlijke lunch. Na afloop van de tocht mag je een kistje met oesters meenemen. Omdat het Ailand op die dag exact 12.5 jaar bestaat kun je op het eind van de dag in het restaurant aansluiten voor een vismaaltijd.

Nachtvlindertocht Woensdagavond 12 juni 2024

De Najade ligt op dit moment nog alle weekenden van april nog stil, en dit geldt ook voor het pinksterweekend. Heb je zin om met ons mee te zeilen en mocht je een groepje bij elkaar kunnen krijgen neem dan even contact op met Hans 06-53290188

Kijk voor onze overige meezeilreizen op onze website onder het kopje meezeilen. www.zandbankzeilcharters.com

Hartelijke groet,

Janet en Hans

#zeilen #natuurdingen #regio #gekruidengeroerd

0 notes

gekruidengeroerd · 3 years ago

Photo

Black Jack

Overdag vist hij vanaf zijn roodgeschilderde houten boot op de Pagasitische Golf. Windstille dagen wisselen zich af met pittig aanlandige windstoten. Slagregens doorweken zijn witte katoenen hemd terwijl op andere momenten de zon genadeloos op zijn hoofd brandt.

Met gemak vullen zijn vismanden zich iedere dag opnieuw met ansjovis, sardines en palamida. Palamida is een stevige vis en lijkt een beetje op tonijn.

Tegen vijf uur in de middag, als de zon bijna ondergaat, gooit hij het anker uit in de Saint Andreas Baai. Afgeladen met vis in zijn bijboot peddelt hij naar de kant waar gretige vrouwenhanden klaarstaan om de zware gevlochten manden in ontvangst te nemen. Gewillige pakezels dragen de zilte waar via de geplaveide paden van de kalderimi’s omhoog naar het bergdorp Lafkos.

De jonge visser kijkt de ezels na en voelt de de opbrengst van de vis branden in zijn broekzakken. Tevergeefs probeert hij die eerste jaren zijn verslaving te onderdrukken, maar al na twee jaar is er voor hem geen houden meer aan.

In de donkere steegjes van Milina, achter stapelmuurtjes, schuurtjes en in de schaduw van de grote zee-den achter de kerk probeert hij zijn inkomen te verdubbelen door te dobbelen. Black Jack wordt hij in de wandelgangen genoemd.

Dobbelen op straat is in die tijd verboden en vrouwen mogen al helemaal niet meespelen.

Slimme trucs laten hem de eerste jaren regelmatig winnen. In het geniep boort Jack de bolletjes van zijn eigen dobbelstenen uit en vult deze met metaal. Eenmaal overgeschilderd is er niets meer van te zien. Geheimzinnig houdt onze gokker de dobbelstenen vast in zijn gesloten vuist. Brengt deze naar zijn mond en fluistert drie keer achter elkaar zes, zes, zes. Gooit dan de dobbelstenen met een grote boog van zich af. Als zijn tegenstander kijkt, liggen er twee zessen voor hem op de grond. Verloren..., haalt zijn schouders op en tast naar zijn beurs om zijn schuld bij Black Jack in te lossen.

Steeds vaker in de schaduw achter Jack zijn huis groeperen zich kleine groepjes mannen om het tegen hem op te nemen. Op stormachtige dagen overstemmen de overslaande golven op de pier het enthousiaste geschreeuw van de toeschouwers. De schaduw van de grote plataan is tijdens hete zomers bij tijd en wijle te klein om voldoende ruimte aan alle nieuwsgierige pottenkijkers te bieden.

Antigoni, zij die geboren is om tegen te werken. In de Griekse mythologie is ze de dochter van Oedipus. Onze Antigoni wordt in 1923 geboren als oudste dochter in een vissersfamilie. Griekenland is op dat moment in een bloedige oorlog verwikkeld met Turkije en de Griekse koning Alexander overleed eerder in deze oorlog aan een giftige apenbeet.

Antigoni’s geboortehuis in Milina kijkt uit over de Paralia en de zee. Haar vader een zuinige hardwerkende visser, vindt het niet nodig dat zijn dochter naar school gaat. Ongeletterd groeit ze op. Hoedt de geiten, leert vis schoonmaken en helpt bij de oogst van de olijven.

Bij aanlandige wind met opspattende golven worden de bruine houten luiken van haar huis gesloten. Zuchtend veegt ze iedere keer opnieuw datgene wat de zee heeft uitgespuugd op het zandpad bij elkaar en poetst het zout van de ramen. Ze is dwars voor een vrouw in die tijd. Loopt weg van huis en komt terug met Black Jack. Tegen de zin van haar ouders trouwt ze op haar twintigste met hem. Als ze zwanger wordt en bevalt van hun enige zoon, heeft ze geen idee van zwangerschap en bevallen. Niemand heeft haar ooit iets verteld.

Geld is datgene wat hen beiden bindt. Al is Antigoni analfabeet, mooie benen heeft ze wel. Verhalen die binnenskamers moeten blijven vertellen dat mannen haar kuiten mochten betasten voor geld.

Dit verhaal komt boven als ik tachtig jaar later tegenover de nu hele broze vrouw zit in haar kleine woonkamer.

Één van de houten luiken is dichtgevallen, het is donker binnen en de kachel loeit. Het is minstens 25 graden in huis. Voel de zweetdruppels op mijn voorhoofd verschijnen.Veel dagen komt Antigoni niet meer uit haar bed. Haar enige zoon verzorgd haar en heeft haar vandaag in de leunstoel voor het raam gezet.

Op de rand van de vensterbank staat een mok met water. Ze pakt de mok op, kijkt er in en zet deze dan weer terug zonder een slok genomen te hebben. Op tafel ligt een aangebroken verpakking pijnstillers. De tv is uit.

Over haar blauw wit gebloemde pyjamajasje draagt ze een legerkleurige mannentrui. Een zilvergrijze sweater ligt over haar benen. Haar blauw katoenen pyjamabroek piept er nog net doorheen.

Ze lacht als ze me ziet en ratelt hele verhalen tegen me af. Al heb geen idee wat ze zegt. Begrijp echter als ze haar vingers langs elkaar veegt, dat ze wil weten of ik een man heb en kinderen. Tekent dan met haar vingers het getal 99 op haar pyjamabroek. Ik teken het getal 59 ernaast.

Haar groen wit geblokte hoofddoek trekt ze wat verder over haar dunne haar, grijnst, grijpt mijn handen en lacht haar tandeloze lach.

Ze legt de grijze sweater aan de kant en trekt traag de pijpen van haar blauwe pyjamabroek omhoog. Haar knieën zijn dik en een beetje opgezwollen. Ze tikt op haar benen en trekt een pijnlijk gezicht. Dragen kunnen ze haar niet meer. Zelfs na bijna 100 jaar zijn haar benen nog altijd glad en rimpelloos. Tegen olijfolie kan geen slakkenslijm op.

Ze lacht en wijst naar haar tanden die er niet meer zijn. Gebaart, schudt met haar hoofd, werpt haar ogen omhoog naar de hemel en maakt cirkelende bewegingen met haar vingers. Dat gaat haar wijsvinger omhoog. De smalle knokige wijsvinger buigt verbogen door de reumatiek heeft nooit aan kracht ingeboet. Niemand wilde het aan de stok krijgen met de wijsvinger van Antigoni.

Terwijl ik haar help om de pijpen van haar pyjamabroek weer goed naar beneden te krijgen, komt het beeld van mannen die haar kuiten betasten voorbij.

Zwaai haar uit en loop verder langs de zee. Het is warm voor de tijd van het jaar. Knijp mijn ogen samen om tegen de zon in de verte een rood vissersbootje naar buiten te zien varen.

Iemand heeft een eerste kerstbal opgehangen in een cipres. Twee houten bootjes zijn na de storm van twee dagen geleden nog verder afgezonken en alleen gerafelde touwen verbinden ze met de grotendeels vergane steigers

Hoog in de lucht ieuwt een buizerd. Op de tak van een vijgenboom vlak boven het water rust een ijsvogeltje uit. De bladeren zijn gevallen. Kleine vijgen hangen er nog aan. Aan een waslijn langs de zee hangt een korte spijkerbroek. De kleur van de rode leem op het zitvlak kan er niet meer uitgewassen worden. Pluk wat zeevenkel voor het avondeten en speur het strand af naar mooie vondsten. Een klein stukje olijfhout met een gat erin mag mee.

De groenteboer neemt een pauze achter de camping en de opengebarsten granaatappels nog hangend in de boom zijn net tandeloze monden met soms de laatste los zittende tanden er nog in.

#reisverhalen

0 notes

gekruidengeroerd · 3 years ago

Photo

On the road…

Door het glas van de tweede klas trein naar München zie ik eerst zijn hoed en dan zijn gezicht. Zijn benen gehuld in een glimmend zwarte broek met gele sterren bewegen ritmisch heen en weer als hij naar de muziek op zijn mobiel luistert. Hij lacht en de wereld lacht naar hem.

In de restauratiewagen kruisen onze wegen elkaar boven een kleine cappuccino. Over het gladde kunststofoppervlak van het tafeltje schuift hij een croissant mijn kant op. Wijst naar zijn maag en maakt een vol gebaar. Delen is altijd beter. Naast reggae zanger is hij ook kok. We lachen om elkaars gerechten die onze mobieltjes tevoorschijn toveren. Lichtvoetig is een woord wat bij hem past. Zelfs de conducteur die langskomt moet om hem lachen. Laat die mondkapjes maar zitten lijkt hij te willen zeggen en houdt zijn hand plagend voor zijn ogen en kijkt ons tussen zijn vingers door aan.

Bij de groentekraam voor het station in München vallen gele onrijpe dadels me op. Hoe zouden deze dan bedoelt zijn? De eigenaar ziet mijn vragende blik en legt het me uit. ‘Wissel bij je eerstvolgende kopje espresso kleine slokjes koffie af met een minihapje van deze dadel’. De perfecte suikervervanger. Hij duwt me een dadel in de hand, ‘voor onderweg’, zegt hij.

Ruim op tijd voor de nachttrein. Op een beroerd zittend bankje op perron twaalf lezen twee alcoholistes met een biertje in de hand elkaar voor uit een boek. Ik luister mee en neem ondertussen een hap van mijn bretzl. Via de speakers wordt omgeroepen dat de nachttrein naar Rome over enkele minuten het station binnen zal rijden. Wring me door de smalle gang richting coupé 127 met hierin bed 82. Natuurlijk is dat een bovenbed. Schuif mijn koffertje onder het onderste bed en leg mijn rugzak met mijn tandenborstel en waterflesje op het bovenste. ‘Onderweg in Oostenrijk zullen nog twee vrouwen in stappen’, zegt de steward. Vraagt ondertussen of ik morgenochtend koffie of thee wil, en neemt mijn ticket mee.

Ergens in de nacht hoor ik gestommel maar slaap hier doorheen. Net voordat de wekker gaat om kwart voor vijf word ik wakker. Zet het alarm uit en kleed me liggend zo stil mogelijk aan en klim dan via de stalen trap naar beneden. Trek op de tast mijn koffer onder het bed vandaan en open de schuifdeur naar de gang zo ver, dat ik er net doorheen pas. Geen idee met wie ik afgelopen nacht deze coupé gedeeld heb en ik zal het nooit weten ook.

De steward is al bezig met het ontbijt, en op dienblaadjes staan kartonnen kopjes koffie, thee en broodjes klaar om rondgebracht te worden. Hij geeft me mijn ticket terug en een kopje nestcafé plus een zakje met daarin twee broodjes, bio boter en jam voor later.

Zijn aktetas ligt naast hem op het perron en de veters van beide schoenen hangen los. Werpt een blik op zijn horloge terwijl hij bijna tegelijkertijd aan zijn broekriem frommelt en deze probeert vast te gespen. Half uur eerder dan gepland staat de nachttrein op het station van Bologna.

Van schrik om het plotselinge uitstappen mors ik de pas geserveerde Nestcafé over mijn nieuwe rugzak en stap onhandig beladen de trein uit. De stationsklok geeft kwart over vijf aan, wat verklaart dat er nog maar weinig reizigers rondlopen.

No time to waste is het motto van een Duitse student die ook op de vroege trein naar Ancona wacht. Voor één dag reist hij naar een beurs over “afvalverwerking” in Rimini. Vanavond neemt hij de nachttrein terug naar Duitsland.

Contouren van cipressen in de eerste ochtendzon geven aan dat ik nu echt in Italië ben. Af en toe loopt het spoor zo dicht langs de zee, dat het bijna lijkt of we door het water rijden.

Ancona La Gare Terminare wordt er omgeroepen. Hobbelend over de kinderkopjes springt mijn koffertje achter me aan op weg naar de incheckbalie voor de veerboot. Pas over een paar uur zal ze haar lijnen losgooien.

Twee jonge vissers staan aan weerszijden van een zwarte ton met hierin een blauwgroen net. De jongste gekleed in een oversized groene visbroek, trekt telkens een stuk net omhoog terwijl de ander tegenover hem met een houten hamer de zee-egels die nog in het net vastzitten verbrijzelt. Samen schudden ze de restjes eruit en vervolgen dan hun weg naar het eind van het net.

Als de sardientjes verkoper naast hen even niet oplet schrokt een kokmeeuw een aantal visjes uit een platte viskist achter over. Kijkt opnieuw of niemand kijkt en neemt het er nog eens van. Om vervolgens met grote stappen, onschuldig om zich heen kijkend, verder de lopen over de kade.

Een Nederlands fysiotherapeut verruild zijn werk in Nederland voor dat van vastgoedmakelaar op Kreta en is met zijn busje onderweg naar zijn pas gekochte perceel van 8000 m2. Zes Albanezen renoveren zijn pand. ‘Albanezen kun je beter hebben dan Grieken’, zegt hij terwijl hij nog een slokje van zijn espresso neemt.

De veerboot van de Anek Lines torent hoog boven me uit. Twee roltrappen brengen me naar boven. Breng de middag door aan dek in de luwte, zie de volle maan opkomen, eet patat met aubergine-saus en ga op zoek naar mijn ‘hut’. Ander woord voor mijn vaste plek onder de trap in de discotheek. Spreid mijn matje uit en schuif in mijn slaapzak. Voel het schip onder me trillen. Geen enkel moment ben ik me ervan bewust dat er op dat zelfde moment een zeebeving plaats vindt. Een beving die tussen Ancona en Venetië wordt gevoeld. Boven me een gouden trap en lichtgevende sterren. Lachende jongeren onderweg op een schoolreis verdwijnen in een mist als ik vroeg in slaap val.

De zon is net op. De schroef van de veerboot ploegt zich een weg naar de kade. Tientallen meeuwen hangen vlak boven de de bruisende golven. Hun ogen scannen het schuim af om maar geen worm te missen. De loopplank wordt met een klap neergelaten en ik daal de trappen af op weg naar Griekse bodem. Tussen optrekkende vrachtauto’s door manoeuvreer ik over het haventerrein richting de uitgang.

‘Mag ik tegenover je komen zitten ?’ Zijn haar valt in lange klitten op zijn schouders. Hij is mager, zijn baard hangt er onverzorgd bij en hij loopt op kapotte slippers. Zijn door nicotine gekleurde vingers draaien een shagje. Hij neemt me mee op een reis door zijn leven. Tegen het eind van zijn studie elektrotechniek nam zijn leven een onverwachte wending. Tijdens een door hemzelf veroorzaakt ongeluk breekt hij één van zijn nekwervels en is hij lange tijd uit de roulatie. Van het vooruitzicht op een goede baan blijft slechts schaamte over. Jurgen krijgt zijn leven niet meer op de rails. De enige die hij moet vergeven is zichzelf en dat valt niet mee.

Als er een kappersschaar in mijn toilettas had gezeten, had ik per direct zijn haren geknipt. Buk onder het luik van de bagageruimte van de bus naar Volos om mijn rugzak af te geven. Als ik me omdraai is hij verdwenen, opgelost.

Iemand heeft blijkbaar gemopperd bij de buschauffeur dat ik mijn schoenen heb uitgedaan in de bus. Want bij de volgende halte komt een boze buschauffeur naar me toe en zegt in voor mij onverstaanbaar Grieks, dat ik onmiddellijk mijn schoenen aan moet doen. Ik versta geen Grieks maar toevallig wel gebarentaal. Buk me om mijn schoenen weer aan te trekken.

Rokend, te hard rijdend en teveel inhalend, brengt een zwaarlijvige taxichauffeur me het laatste stuk van Volos naar Milina en dropt me bij de kerk.

Bijgelicht door de maan wurm ik de sleutel in hangslot en ben na drie dagen reizen thuis.

#reisverhalen

0 notes

gekruidengeroerd · 3 years ago

Photo

De vloed blijft morgen uit. Logboekverhalen.

De lay out van mijn boek is bijna klaar. Het ISBN nummer is aangevraagd en ik leg de laatste hand aan het voorwoord en nog wat andere kleine dingen.

Wil je nog een voorinschrijving op mijn boek stuur me een berichtje op [email protected] Met name i.v.m. de gestegen papierprijzen is het fijn om een klein beetje te weten hoeveel mensen er in ieder geval in een boek zijn geïnteresseerd.

Hartelijke groet,

Janet.

0 notes

gekruidengeroerd · 3 years ago

Photo

Midzomer

Zij dronk ranja met een rietje, mijn Sofietje op een Amsterdams terras, zij was Hollands als het gras. Oh nee, de tekst is anders… De rest van de dag zoemt dit nummer door mijn hoofd als een mug die zich niet laat vangen.

Het zoemt in mijn oor als de fok omhoog getrokken wordt en zoemt bij het ratelen van de lier als het grootzeil uit haar uit haar vouwen valt.

Josien trekt haar accordeon nog eens uit zodat deze een nieuwe teug adem nemen kan.

Slechts in één tij zeilen we van Lauwersoog naar Baltrum zonder ook maar het geluid van de motor gehoord te hebben. Snel een fotootje naar de Hemelvaartgroep sturen, die dit al vijfentwintig jaar lang probeert, maar waarbij dit record nog nooit behaald is.

Ook de Groninger delegatie is op Baltrum aangekomen en het het nog nooit nog nooit zo donker west of het werd altijd wel weer licht klinkt vanaf het bankje voor de roef.

Bosjes vlierbloesem als bruidsboeketjes worden aan boord gebracht voor de vlier limonade. Het hele ruim geurt naar bloemen en citroen.

Kleine vliegtuigjes stijgen op vanaf het vliegveld op de Oostpunt van Juist. Door het raampje naar beneden kijkend zien de bemanning niet alleen een droogvallend wad maar ook een bijna drooggevallen klipper vlak onder de kust. Rondom het schip duikt de voltallige bemanning voortdurend onder water om even later weer proestend boven te komen om kokkels met een boog in een drijvende puts te gooien.

Kleine golfjes glinsteren als bladgoud om hen heen.

Twee kleine zwarte putsen zijn binnen een half uur goed gevuld met kokkels. Gelijk goed gespoeld zijn ze ook al.

Dat wordt weer een lekkere Friesche Dönner naar oud Vlasbloems’ recept.

Witte vegen slecht uitgesmeerde zonnebrandcrème steken fel af tegen rood verbrande neuzen. Zonnehoedjes kleuren het dek. Zeesla wappert al weer aan de waslijn.

Roelof en Wim gaan met het bijbootje een wedstrijd met de Najade aan. Wie gaat deze Slag in de Rondte winnen? Wim trekt op het juiste moment het kieltje iets naar boven en Roelof verschuift zijn gewicht naar stuurboord, schurend over het zand komen ze nog net de ondiepte over.

Als eerste schuiven ze de jachthaven van Juist binnen. Deze overwinning smaakt zoet.

‘Garnoat, zo klinkt het in de stroatn”. Op het bankje achter het roer gaan armen de lucht in. Er worden rondjes gedanst op het tussendek en gekke bekken getrokken vanaf de bolders.

Willem steekt z’n handen in zijn broekzakken en gaat los. Voluit zingt hij boven de geïmproviseerde microfoon, gevormd door een samengeknepen hand en vergeet even dat zijn stem niet meer zoals vroeger klinkt. Kluten vliegen op bij het aanhoren van dit spektakel. Accordeonklanken worden over het water gedragen en bereiken wandelaars op de kant. Ze zwaaien ons na.

De Najade zeilt de oude zeearm van Greetsiel op. Het stadje ligt in de verte waar een warme Apfelstrudel met ijs in de molen op ons wacht.

Onder zeil laten we Greetsiel de volgende dag weer achter ons. “Tandje piek, ja nu de klauw erbij. Jenny trek die gij-lijn even naar achteren, fok ietsje losser en op de hand bedienen”. Traag doet de Najade haar ronde en net zo stil als we gekomen zijn verlaten we de haven op zoek naar nieuwe avonturen.

“He kijk daaris, ik zie een dromedaris op het zebrapad!

Losgeslagen knopen worden weer aan bloesjes gezet en Het Vlaamse deel van de bemanning gaat op zoek naar een knopenpotteke, wat later op de avond verandert in een potteke, potteke, potteke, potteke vet...

Gele vaatdoekjes moeten eraan geloven en de lijnen van een zwarte stift toveren ze om tot hippe emblemen met smileys, dromedarissen en zebra-paden. Wat een creativiteit komt er boven water.

De Noordzee is vandaag vlak en stil maar anders dan anders is er zelfs geen deining. Tijd voor een korte zwempauze. Lange stille golven tillen ons langzaam op en brengen ons met eenzelfde traagheid weer terug. Eindeloze horizonten zo ver als ons oog reikt. Gele trossen dobberen in het water om ons heen en vormen touw houvast.

Als we nog geen kwartier later weer onderweg zijn, verandert het weer en kleurt het dek ineens geel door regenpakken.

“Oe oe oe oerend hard kwamen wie door aan gescheurd, want wie hadden van de motorcross geheurd”. De hele bemanning brult mee op dit nummer behalve Famke onze jonge maat, die met haar 22 jaar nog nooit van dit nummer heeft gehoord en zich verbaasd hoe tekst vast de rest van de crew is. Hoezo generatiekloof?

“Het is nog nooit nog nooit zo’n feest geweest……”. Jaap onze sing a song Writer heeft een mooie swung aan de bonte avond gegeven. De schorre scheetjes zorgen voor een muzikale noot als we tegen negen uur in de avond bij de Engelsmansplaat voor anker gaan.

Om drie uur in de nacht staan we droog, niemand redt het echter om nog even de plaat op te gaan.

#zeilen

0 notes

gekruidengeroerd · 4 years ago

Photo

Oland

De zwart groene pij van de dominee wappert in de wind als hij zich zittend op de lorrie voortraast richting Oland. Om hem heen droogvallende platen.

Ruim dertig jaar lang begeeft hij zich één keer per maand richting het eiland. Hij is van alle markten thuis en wisselt zijn profiel in no time af van dominee naar organist of klokkenluider. Het met riet gedekte kerkje verzwaard met dikke plaggen op de nok staat aan de rand van de kwelders. Langzaam brengt de dominee met behulp van een lang touw de koperen klok in beweging en zij overstijgt met haar geluid voor een kort moment dat van de vogels. Als een klankschaal bad op zondagochtend worden de klanken door het slik opgenomen. Heel even maar en dan neemt de tureluur weer over.

"Achtundzwanzig Euro und zwanzig Cent" hoor ik de dominee nog net zeggen als ik het kerkje stilletjes betreed en hij de laatste hand legt aan het tellen van de inhoud van het collectezakje. Voorin de kerk wiegt een zeilschip voorzien van Deense vlaggen zachtjes heen en weer. Op bijna alle grafstenen buiten prijkt de naam " Peterson".

Dwalen over het eiland. Verzamelen zeekraal en lamsoor om onze avondmaaltijd te vergroenen. Krijgen voor de kust van Amrum vers gevangen makreeltjes van de havenmeester en genieten van kinderen die op de kwelders hun eigen "soep" maken. De beschutting van de Hallig is gevuld met de bedwelmende geur van bloeiende rozen. De zoet water bron in het dorp is nog goed gevuld met water. Tot de zeventiger jaren was dit hun enige drinkwatervoorziening op het eiland. De bessen aan de struiken verkleuren naar rood en worden met groene netten beschermd tegen al te gulzige vogels. Langzaam wordt het warmer. De warmte drukt ons neer. Opsteken van de wind komt als een verademing. Steeds donkerder kleurt de lucht achter de felgroene kwelders. Kleine Sophie huppelt in haar rose t-shirt over de basalt keien . "Komm mahl hier, sei vorsicht, komm runter!" Moeders en oma vinden haar gehuppel maar niets. Dan horen we het water en de wind aankomen. De priel stroomt vol en binnen een minuut knallen dikke regendruppels in het water. Iemand grijpt de gedroogde zeesla van de waslijn om deze mee naar binnen te nemen. Laatste lakens worden met knijpers en al van de lijn getrokken.. Duw het luik van het vooronder dicht en ben al doorweekt als ik weer bij de roef aankom. Uur later varen we langzaam de haven van Oland uit. Zeilen omhoog. Lekker windje met om ons heen spannende luchten. Knalrode zonsondergang is het spektakelstuk op het eind van deze dag. Het anker ratelt. We zijn weer aangekomen. Hooge aan de horizon.....

#zeilen fotoverhalen

0 notes

gekruidengeroerd · 5 years ago

Photo

Till we meet at the next crossing in Lapland.

Annanais Nin duwt in de nachttrein van Stockholm naar Abisko met een snelle beweging het grote ronde montuur van haar bril iets omhoog. Française 21 jaar werkt in een hotel en is voor het eerst van haar leven alleen op reis. Lapland als bestemming. Reist met de trein, vind haar mobiel niet belangrijk. Probeert geen plastic te gebruiken en neemt de wereld met een gretigheid en een enthousiasme in zich op waar we alleen maar jaloers op kunnen zijn. Zomaar één van onze mede passagiers in de trein op weg naar Lapland. Springend, rondjes rennend met de armen zwaaiend, half elf ‘s avonds op het meer bij Abisko. De lichtshow kan ieder moment beginnen. Witte boog van licht aan de horizon begint te bewegen. Flarden bewegen zich beschenen door de maan en dansen door de lucht. Na een half uur houden we het niet meer en lopen, ons telkens opdraaiend, terug naar het hostel en zien het Noorderlicht achter de berkenbomen verdwijnen. Twee knieprotheses, een kunstheup, vier zeventig plussers en vier vijftig plussers zoeken hun weg over de winter-trail, de Kungsleden, van Abisko naar Abisko Jaure. Zo’n vijftien kilometer wandelen ze met hun sneeuwschoenen langs de rivier door berkenbossen en over meren met af en toe een verdwaalde den langs de kant. Des te ouder des te kleiner de rugzak. Rugzakken gevuld met noodzakelijke warme kleding en gedroogd eten voor vijf dagen. Pootafdrukken van poolvosjes, sneeuwhazen en veelvraten verdwijnen tussen de bomen.

Delen onze hut met Duitsers en Italianen en gesprekken bereiken het niveau van het wel of niet instellen van een plasemmer met of zonder deksel. Hoe poets je je tanden en waar vind je in het donker de container terug waar het afvalwater in moet. Rollen door de sneeuw als we uit de sauna komen en moeten lachen als we in de verte nieuwe gasten, dik ingepakt op ski’s aan zien komen De waardin van de hut heeft een zwak voor onze enige manlijke deelnemer en heeft iedere dag nieuwe speciale aanbiedingen voor hem. Blauwe bessen soep, rozenbottelsaus heerlijk voor in de havermout. In de nacht wordt er anticiperend geplast. Als iemand op staat om warm ingepakt, buiten is het immers min twintig, met een koplampje op zoek gaat naar het toilet, volgen er vaak meer. Om maar één keer de kamerdeur te laten kraken. Het blauwe touw van de water emmer hangt bevroren in bochten op het ijs. We laten de emmer volgens de instructie in de put vallen en houden het touw vast. De emmer een duwtje nageven met de schep om deze onder water te duwen helpt. In rap tempo loopt de emmer vol en trekken we deze voorzichtig naar boven. Gieten het door een oranje trechter in een jerrycan en moeten af en toe met onze blote handen stukken ijs verwijderen die de trechtermond verstoppen. De sneeuw witte hond als jerrycan is bijna niet te zien als we haar aan het touw achter ons aan naar huis trekken. Drinkable rivers, wat een genot om hier water uit het meer te kunnen drinken. Punniken ‘s avond bij kaarslicht of staren ons blind op een sudoku. Er zijn slechts twee velletjes meegenomen want iedere gram telt. Over de meegenomen wortels en tomaatjes wordt niet gesproken.

Spierwitte sneeuwhoenders vliegen twee keer voor ons op. Pootafdrukken in de sneeuw verraden waar ze net nog zaten. Volgen het spoor van de ovale rendier keutels en zien in de verte een moeder met kalf zich over de schuine helling bewegen. De Zweden hebben een speciaal woord voor schuin langs een helling lopen waarbij je ene voet hoger staat dan je anders Go Skrä

’ In de hut maakt een puber met zijn vader en oom zich op voor de volgende etappe. Zijn vader hoopt dat het hart van zijn zoon zich zal openen voor de prachtige natuur van Lapland. De eerste dagen druipt de weerstand van de jongen tegen deze vakantie ervan af. Maar iedere dag zien we hem iets trotser. Zijn kin net iets meer opgeheven als hij zijn rugzak omdoet en op zijn ski’s stapt.

Gaslamp in de keuken brandt. Aan tafel klinkt het gezoem van scrabble, sudoku en de afwas. De waterketel resoneert als een sneeuwtrein die een tunnel in raast. Gebroken bandjes worden gerepareerd met sjorbandjes en sommig mannen moet je niet omhoog willen helpen als ze omvallen in de sneeuw.

Eskimo’s hebben meerdere woorden voor soorten sneeuw. Nederlanders hebben meerdere woorden voor “iets kwijt zijn”. Je kunt de naam van iemand kwijt zijn waardoor Toon ineens Koen wordt. Als je de weg kwijt bent, moet je altijd terug gaan naar het laatste punt wat je nog herkend. Je kunt iets kwijt zijn en het terug vinden. Je kunt nog niet doorhebben dat je eigenlijk iets kwijt bent maar gelukkig heeft een ander het al weer voor je gevonden. Je kunt te snel roepen dat je iets kwijt bent en het binnen een minuut terugvinden. Je kunt iets kwijt raken door het op de verkeerde plek weg te bergen. Denk bijvoorbeeld aan een tandenborstel die ineens in een punnik tasje wordt terug gevonden, of je koplampje in de jaszak van iemand anders. Je kunt iets groots of iets kleins kwijtraken en soms moet je gewoon iets kwijt. Als expeditiegroep zijn we serieus bezig om nieuwe woorden te verzinnen voor de variaties op “kwijt”. We hopen hiermee een gooi te doen naar de eerste plaats in de verkiezing van het woord voor 2020 in de Dikke van Dale.

Op weg naar de volgende hut volgend we lange tijd het meer en klimmen dan rustig tussen de berkenbomen omhoog. Maken onze eigen weg door maagdelijke sneeuw. Meanderen soms, mijden ijzige plekken en gaan dan weer recht op ons doel af. Niets of niemand die het pad voor ons bepaald. Opeens zakt Toon tot zijn schouders in een gat in de sneeuw en kan er onmogelijk nog uitklimmen. Marlies moet op haar knieën om oogcontact met hem te maken. Gelukkig de schep niet voor niets meegenomen. Toon schept zichzelf vrij en wij helpen hem nog een beetje. Klimmen langzaam verder, zakken soms weer tot onze knieën in de sneeuw. Drinken zittend op onze rugzakken thee en zien net op de rand van de boomgrens eland ouders met jong een veiliger onderkomen zoeken. In de top van een dode berk hamert een zwart witte specht. Het is het enige geluid wat niet door de sneeuw gedempt wordt. Als in een oude zwart wit televisie met ingekleurde vakjes van een rode rugzak of muts bewegen we ons door een met Oost Indische inkt getekend landschap. Soms een kei waar de sneeuw van af is gegleden als enig kleur contrast op de vlaktes. Korstmossen, groen oranje geel, zijn als kleuren van ijsbloemen. Spaarzaam gedroogde blaadjes in roodbruin hangen soms nog aan een berk en een enkele hele oude dode berk verbergt wat chaga.

Eindeloze rijen rode kruisen staan als spoorweg overgangen in de sneeuw. Telkens als je denkt de laatste bereikt te hebben verschijnt de volgende. Door het glas van mijn skibril lijkt de wereld donkerder als in werkelijkheid. De bijna volle maan komt op en de heldere Venus wijst de weg naar onze hut Karsavagge Fjälstuga. Behalve de kruisen als richting aanwijzers wijst niets op aanwezigheid van menselijk leven. Leger als hier kan een landschap niet zijn. Stilstaan betekent dat het knarsen van de ijzers onder mijn sneeuwschoenen in de sneeuw even stopt. Het vibreren van de stokken wat af en toe klinkt als het tsjirpen van vogels sterft langzaam uit. Leun met m’n schouders op de hand-vaten van de stokken. Ontspan mijn knieën en hoor de stilte. Zie Toon in de verte doorlopen en richt me weer op. In mijn hoofd tel ik mijn voetstappen maar raak iedere keer opnieuw bij negenentachtig de tel kwijt. We lopen met het weten dat er ergens over vijf kilometer in deze kloof een hut moet staan. Wat als die hut er niet is, en slechts in onze verbeelding bestaat? Guur is de harde wind en weet iedere spleet hoe klein ook tussen mijn bivakmuts en skibril te vinden. Zachtjes begint het ook nog te sneeuwen. Stoppen, niet verder willen is geen optie. De temperatuur zakt vannacht naar min twintig. Het verliezen van een handschoen of een muts als speelbal voor de wind kan dood betekenen. Wandelen tussen leven en dood, kan het niet anders zeggen maakt me zo klein en kwetsbaar en tegelijkertijd zo helder en respectvol naar de besneeuwde bergreuzen om me heen. Dankbaar voor mij lijf die de ene stap na de ander blijft zetten. Als de zee is de sneeuw vlakte in deze kloof. Patronen zijn door de wind in de sneeuw geblazen die ik telkens doorbreek met de bloempatronen die mijn sneeuwstokken in de sneeuw printen. Schuif mijn skibril omhoog, knijp mijn ogen samen en zie ver weg de contouren van twee houten speelgoedhuisjes bij een meer. Leun nu om de drie kruisen op mijn stokken en ga weer door. Beweeg mijn tenen bij iedere stap om ze warm te houden, knijp in de handvaten van de stokken en voel dan mijn vingers langzaam weer beginnen te gloeien. Zwak licht komt door het raam van de eerste hut naar buiten. ski’s staan tegen de dakgoot geleund en een hond blaft. Net als we onze sneeuwschoenen uitgetrokken hebben komt de waardin Lena naar buiten. Zeventiger in een helderblauwe winterjas, tanig, pezig gebouwd, klein van stuk en aan haar puntneus hangt een drup. Zegt dat we door moeten lopen naar de volgende hut en komt met ons mee. Buk me strammer als daarvoor, stap opnieuw in mijn sneeuwschoenen en schuifel langzaam in de richting van de hut in de verte. IJskoud is het binnen. We zijn de eerste gasten van het seizoen. Lena steekt twee kaarsen aan en wijst op een thermos met aardbeilimonade die ondertussen koud is geworden. Proberen de kachel aan te steken wat na een paar pogingen lukt. Heel erg langzaam warmt de Jotul op. Het is al zeven uur als de laatste expeditieleden binnendruppelen. Lezen de instructie op de pakken gedroogd voedsel en zetten twee liter water op voor de Marokkaanse abrikozen stoofpot met couscous. Toepasselijke maaltijd voor dit moment.

Buiten volle maan en een landschap met een schoonheid waar mijn pen geen woorden voor vindt. Blazen wolkjes boven onze slaapzakken uit en de thermometer bij het raam buiten staat op min vijftien. Wrijf mijn voeten tegen elkaar en masseer mijn tenen om ze warm te maken. Als ze eindelijk warm zijn val ik in een diep sneeuwgat, waar geen eind aan komt, in slaap. Hakken de volgende ochtend hout in een te kleine hut, telkens weer stoten mijn ellebogen tegen de wand, krijgen koude billen op de wc en slepen de jerrycan met water de heuvel op naar de hut. Lena woont samen met haar hond een maand lang in de beheerders hut. De volgende dag als we al weer op weg naar Abisko zijn,passeert ons een sneeuwscooter en een kindermutsje piept omhoog tussen de vachten achterin op de slee. Even koffie drinken bij oma. Vermoeide lijven op de zeventien kilometer lange terugweg naar Abisko. Mijn vermoeidheid bereikt mijn wilskracht wat als een beurse kwetsbare plek is geworden. Er is geen keus om haar niet in te zetten. Stoppen is nog steeds geen optie. De laatste kilometers vallen zwaar en telkens als er een een kilometer af gaat lijkt een andere er weer bij te komen. Tot het tunneltje met de Samie tekeningen opdoemt. Loop er langzaam doorheen en laat de klanken diep tot me doordringen. Als een zombie zit ik op het bankje in het hostel waar we onze schoenen uit moeten trekken. Tranen stromen over mijn wangen. Had mijn wilskracht niet in willen zetten maar die keuze was er niet. En toch was ze er weer trouw verschenen, net als altijd. Verontschuldig me me bij haar en beloof opnieuw te luisteren als ik wel de keus heb. Fysiek zo moe en met een hoofd leger als leeg slaap ik een droomloze slaap en wordt fit weer wakker.

Met z’n vieren op een slee die bedekt is met vachten. Achter op staat de Deense Christine de bestuurster van de slee en verzorgster van de husky's. Lange blonde haren wapperen vanonder haar wollen muts. Zes husky's staan in de startblokken als Christine de rem losgooit is er niets anders meer wat ze willen dan gaan. Ze rennen langs dennen, langs meren en over vlaktes. Af en toe trapt Christine op de rem om ze een momentje af te laten koelen. Of ze stuurt ze met haar stem, met de lijnen valt niets te remmen. De min vijf graden van vandaag is eigenlijk te warm voor deze dieren voor wie min twintig de lievelingstemperatuur is. De leiders voorop, vandaag niet harder als vijftien kilometer per uur, maar op topdagen halen ze soms wel de veertig. Halverwege bij een tent worden de sneeuwankers uitgegooid en koelen de husky's hun bekken met wat sneeuw. Drinken gezeten op vachten rondom een vuur, thee uit met de hand gesneden berken houten bekers en op een zwarte plaat worden boven het vuur kaneelbroodjes opgewarmd. Zwart geblakerd keteltje hangt aan een haak en schenkt ons later nog eens bij. Christine i23, gaat soms een week lang in haar ééntje met de husky's de bergen in en slaapt in een tentje in de sneeuw. Was in Australië op trektochten met paarden en in Mongolië met adelaars op jacht. Ze is mooi, enthousiast en staat met beide benen stevig op de grond. Bijna te veel van het goede. Maar allemaal zijn we een beetje jaloers en zouden we een klein beetje als Christine willen zijn.

Tien keer of meer wordt er op het station van Abisko Turiststation omgeroepen dat de trein vijf minuten vertraging heeft. Dan komt ze fluitend het station binnen.

Tussen de ijshotels van Narvik en die in het Noorden van Finland rijdt een taxi langzaam over de met sneeuwduinen bedekte wegen. Achter het stuur de veertig jarige Somaliër Mohamed Ibrahim. Het helderblauwe van de lucht en het wit van de sneeuw worden weerspiegelt in zijn zonnebril. Zomaar één van onze medepassagiers in de nachttrein naar Lapland. Na vijf dagen geen wifi komen Corona en Lesbos wreed binnen. We moeten de neiging onderdrukken om ons niet op te willen sluiten in een hut in het bos. Vlak voor de Nederlands Duitse grens nemen we met een ferme handdruk en een knuffel afscheid van elkaar. Als ik de rest uitzwaai op het station van Bremen gaat een zin van de Waard van Abisko Jaure bij het afscheid door mijn hoofd.

Till we meet at the next crossing!

#fotoverhalen

2 notes · View notes