gia-pes-mou-ligo - Tumblr blog

[gia-pes-mou-ligo]

“—who left the blue veins of your throat unkissed—”

— H. D., excerpt of “At Baia”, in Hymen

[gia-pes-mou-ligo]

Από το κουτί της Πανδώρας όπου βρίσκονταν πλήθος τα κακά της ανθρωπότητας, οι Έλληνες άφησαν την ελπίδα να βγει τελευταία από τα άλλα, σαν το πιο τρομερό από όλα. Δε γνωρίζω πιο συγκινητικό συμβολισμό. Γιατί η ελπίδα, αντίθετα απ’ ο,τι πιστεύουμε, ισοδυναμεί με παραίτηση. Και ζω σημαίνει δεν παραιτούμαι.

-Αλμπέρ Καμύ

[gia-pes-mou-ligo]

Θα ‘ρθει μια μέρα που δε θα ‘χουμε πια τι να πούμε

Θα καθόμαστε απέναντι και θα κοιταζόμαστε στα μάτια

Η σιωπή μου θα λέει: Πόσο είσαι όμορφη, μα δε βρίσκω άλλο τρόπο να στο πω

Θα ταξιδέψουμε κάπου, έτσι από ανία ή για να πούμε πως κι εμείς ταξιδέψαμε.

Θα ’ρθει μιὰ μέρα, Μανόλης Ἀναγνωστάκης

[gia-pes-mou-ligo]

Μπορεί να ήσουν ότι πιο όμορφο αγάπησα, μα θα κρύψω τα λόγια μου πίσω απ’ τα χείλη και δε θα το μάθεις.

Κι αν οι λέξεις, χωρίς να το θέλω, ξεφύγουν, θα τις ψιθυρίσω τόσο σιγά που δε θα τις ακούσεις

Θα ξέρεις πως για μένα ήσουν μια απλή γνωριμία κι ας ήσουν για μένα η ζωή μου.

Τασος Λειβαδιτης, Μικρή πραγματεία

[gia-pes-mou-ligo]

να καίγομαι

▪︎μέχρι να βρούμε ουρανό, άσε με να παραμιλώ ▪︎

[gia-pes-mou-ligo]

““After a while you learn… That even sunshine burns if you get too much. So you plant your garden and decorate your own soul, Instead of waiting for someone to bring you flowers.””

— Jorge Luis Borges, “You Learn”

[gia-pes-mou-ligo]

Αυτό ένιωθα...πριν

yí rì sān qiū / 一日三秋 (κινέζικα): “μια μέρα, τρία φθινόπωρα”, όταν κάποιος σου λείπει και νομίζεις πως ο χρόνος δε περνάει με τίποτα

[gia-pes-mou-ligo]

[gia-pes-mou-ligo]

“Χτες το βράδυ, εκεί που καθόμασταν με τον Κ., γυρίζει και μου λέει: «Πήγαινε πιες νερό, δεν ήπιες όλη μέρα». Και μέσα σε αυτή την ατάκα συνόψισα τα πάντα… Διόλου πια δεν με ενδιέφερε αν θα μου φέρει ποτέ λουλούδια και τσάντα από κροκόδειλο ή από πλαστικό - το ίδιο κάνει. Διόλου δεν με ενδιέφερε οποιαδήποτε άλλη κουβέντα επρόκειτο να χαριστεί χτες βράδυ στο σπίτι μου. Μόνο εκείνο το «δεν ήπιες νερό όλη μέρα» . Ήρθε και ακούμπησε πάνω στην άλλη του κουβέντα «Σήμερα πρέπει να σε βγάλω στον ήλιο» - και καταλήγω: Αυτά είναι τα μόνα αληθινά δώρα και άντρας είναι αυτός που δεν θα σ’ αφήνει να ξεραθείς… Να μαραθείς, είπα.”

— Μαλβίνα Κάραλη, Τα Χρυσαφένια Λέπια του Κροκόδειλου, Σαββατογεννημένη

[gia-pes-mou-ligo]

Πού να βρω μια ψυχή σαρανταπληγιασμένη και απροσκύνητη,σαν τη ψυχή μου...να της ξομολογηθώ;

Νίκος Καζαντζάκης

[gia-pes-mou-ligo]

“Nobody can save you but yourself — and you’re worth saving. It’s a war not easily won but if anything is worth winning — this is it.” — Charles Bukowski

August 16, 1920 - March 9, 1994

[gia-pes-mou-ligo]

Έχω γνωρίσει ανθρώπους που αξίζουν λάμψη κι όμως πεθαίνουν κάθε βράδυ στο σκοτάδι 

-Μωβ Γκρι

[gia-pes-mou-ligo]

Να ξέρεις οτι προτού φύγω έκανα τα πάντα για να μείνω. Κάπου στην Συρία.

[gia-pes-mou-ligo]

sometimes girls just need to swim completely naked under a full moon and experience aquatic ecosystems. dont ask me how i know this

[gia-pes-mou-ligo]

Everything is more beautiful because we are doomed. You will never be lovelier than you are now. We will never be here again

HOMER, THE ILIAD.

[gia-pes-mou-ligo]

[gia-pes-mou-ligo]