gokyuzubendim

[gokyuzubendim]

Hayat yaşanması zorunlu bir yer mi ? Hayat bizi sınamak zorunda mı ? Hayattan bıkmak zorunda mıyız ? Bu hayatı yaşamak zorundayız, hayat bizi sınamak zorunda, hayattan bazen bıkmak zorundayız. Ben hiçbir zaman hep mutlu olamadım, hiçbir zaman hep güler yüzlü olamadım fakat yinede herkese güler yüzlü oldum, herkese mutluluk saçmaya çalıştım ve bunu daha kendimi mutlu edemezken yaptım. Her şey geçecek, her şey olması gereken gibi olacak. Ayın geceyi tek başına aydınlattığı gibi. Ay Gecesiz yapamıyorsa, Gecede Aysız yapamaz.

[gokyuzubendim]

Neden mutlu anlar hızlı geçer fakat kötü anlar yavaş geçer ? Neden hep mutlu anlarımızı doya doya yaşayamayız ? Haketmedik mi bu kadar acının içinde doya doya geçireceğimiz bir günümüz olmasını ? Ben sadece bir mutlu an bir doya doya geçirdiğim gün istedim. Bir vardı, bir yoktu. O gidince tüm renkler buzlarla kaplanan bir hayal oldu...

[gokyuzubendim]

Hayatta uyanamayacağımız rüyalar, göremeyeceğimiz gün ışıkları, bir daha bakamayacağımız insanlar, bir daha dokunup öpemeyeceğimiz kişiler var. Hayata bir kere gelir insan. Doğar, büyür ve ölür. Bu kadar kısa bir zamanın içindeyken insan ne dilerse yapmalı. Bir gün ışığıyla başladı her şey, bir gün ışığıyla bitecek her şey...

[gokyuzubendim]

Benim bu dünyadaki varlığım bile belli değil, yoksa ben varlığı bile olmayan biri miydim ? Yoksa herkesin gözünde ölü gibi birimiydim. Her insan bulanır, her insan uzun yokuşlar tırmanır, her insan düşüp kalkar. Ama ben bu sefer yokuş aşağıya tepe taklak düştüm. Tutanım yoktu, tutunacak dalım yoktu. Saatlerce yuvarlandım ben o yokuşta. Yokuşun bittiği yerde kocaman bir boşluk vardı. Hayallerim vardı, merak ettiğim duygular vardı. Hepsi birden bir gecede yok oldu. Dikkatlice tırmandım o yokuşu defalarca fakat her seferinde defalarca düştüm. Bıkmadım devam ettim, bıkmayacağım devam edeceğim...

[gokyuzubendim]

Bir kedim var Bombay Kedisi. Ben bazı insanlara anlatamadıklarımı, paylaşamadığım duygularımı, saatlerce ağladığımda yanımda olduğu için hep minnet duyduğum bir canlı. Bazen insanlardan daha samimi, daha anlayışlı geliyorlar. Bazen insanlar sevgi gösterdiğimizi anlamazlar fakat hayvanlar tek bir sevgiyi bile anlayabiliyor. Ey insanlar akıl iradesi insanlar, içlerinizden biri ben tüm duyguları anlarım diyebilir mi ? Ben herkesi anlayabilirim diyebilir mi ? Diyemez. Sadece sevgi çok şey değiştirir, sevginizi iyi gösterin bu gün varız, yarın yokuz...

[gokyuzubendim]

Bir gün bir metrodayken kulaklıklarım takılı, telefonumda çalan huzurlu deniz ritmiyle yolu izliyordum. Gözlerimi kapadım düşünmeye başladım. Aşk denen şey... Cidden bu kadar beter bir durum muydu ? Deniyorsun, deniyorsun ve deniyorsun... Ama sevemiyorsun. Aşık olmaktan korkardım ben, aşk dediğin şey duyguların saçma bir birleşimiydi sanki. Bazen ağlarsın aşık olduğun kişi için, bazen gülersin aşık olduğun kişiyle beraber, bir duyguda iki duygu taşırsın. Belki güzel bir şeydir bilemiyorum. Yaşadım ama bana uymayan bir şeyler vardı. Belki ben aşka değil aşk bana uymuyordu.