hasansonsuzceliktas

[hasansonsuzceliktas]

Spiritual Maturity

by Fatma Meryen Suna Maturity means having desirable values such as honor, dignity, grandeur, nobility, understanding, comprehension, virtue, and esteem. Maturity means having the ability to express oneself through written and verbal communication with carefully chosen and refined words delivered at the right time. Maturity means having mastered the skill of listening, combined with appreciating the grace of silence. Maturity means having the ability to easily notice simple, superficial, transient desires coming from the subconscious—such as to create agendas, to own the stage, and to gain prominence—while exerting control over these hidden desires. Maturity means respecting the private inner realms of other people, knowing that you need to ask permission to enter, and preserving your own dignity and grace by distancing yourself from impudent, random attempts to enter your own inner realm. Maturity means remaining an independent witness to every incident, situation, individual, cause, and outcome, so you can transform from someone who experiences to someone who observes. Maturity means doing yourself and others justice at the same time, not straying due to manipulation and frailty, and having the willpower to support justice. Maturity means taking responsibility for all your actions and their outcomes, because it is the absolute acceptance of who you are and everything you are involved in. Read the full article

[hasansonsuzceliktas]

Now It’s the Governments’ Responsibility to Prove Aliens Don’t Exist!

by Hasan Sonsuz Website gaia.com published an exclusive interview with him during the conference on March 10, 2020. As I listened to his interview, I took some notes that I will now share with you, especially seeing as this is the planet’s most distinguished astrophysicist talking about aliens. Here are some highlights from the interview. Please bear in mind that these are notes, and they may differ from his exact words, but hopefully they are good enough to convey his points. “Now, it is the governments’ responsibility to prove aliens don’t exist, not the other way around.” “We now know that there are more than a million planets in the universe similar to Earth, and it would be impertinent to claim that life exists only on Earth.” “People are now more open to the idea of other civilizations.” “We search for radio signals in outer space to decide whether they exist or not. Perhaps they don’t use radio signals, though. Perhaps we are outdated.” “There are three types of advanced civilizations. Type 1 is planetary—they control the planet, the atmosphere, the seas, and volcanoes. Type 2 civilizations control their own stars and use them as sources of energy. Type 3 civilizations are galactic. If aliens visit Earth, then they must be from a Type 3 civilization. They can play around with black holes and move among galaxies.” “Are aliens immortal? When we talk about immortality, we consider two types. First, there’s digital immortality. For example, everything about Einstein is captured in a digital platform, and this is digital immortal. The second is genetic immortality. Right now we are working on the longevity gene. Ageing happens as a result of some flaw in our DNA, because these genes are coded according to time. These days, we can repair these flaws through genetic engineering. We might even experience genetic immortality within this century.” “Our world is a Type 0 civilization. We can neither manage nature nor the stars. We live by consuming fossil fuels. To become a Type 1 civilization is centuries away from us, but we made the first technological step towards it by accident: the internet. Sports, music, and culture spreads on a planetary scale gradually. We are transforming into a planetary structure.” “Scientists laugh at UFOs. This is Type 1 civilization technology. However, a Type 3 civilization, a galactic structure, would be millions of years ahead of us. They might possess knowledge about dark matter and much more advanced technologies. We talk in thousands of years when we talk about space travel, but the same journey might take just a wink of an eye for them. That’s why I think Type 3 civilizations visit our planet.” “There is this energy we call plank energy. This goes even beyond light speed and creates shortcuts. You can move faster than the speed of light with this.” “Mars used to be a tropical planet way before Earth existed. Some say DNA first appeared on Mars. If you’re looking for Martians, well, we are them.” “Why don’t we have solar and wind power generators everywhere? Because we didn’t have batteries to store the energy. Today, we are developing new super batteries, so we can have environmentally friendly energy sources. In the future, we will be able to use nuclear fusion with sea water as an energy source. And all of this will decrease global warming.” “Can an asteroid come and hit the world? Yes, it’s possible, and right now, there’s nothing we could do about it. We are gambling with the skies. We are like little kids. In 2029, an asteroid named Apophis will pass by the Earth tangentially, but it will enter its orbit. We don’t know what it will do on its second pass. It may crash, or it may not. If it does, it might wipe out England, for example. Right now, we are vulnerable.” We always live with our eyes on the ground. But there’s this huge universe right above our heads, and it has its cycles. We should turn our eyes to the sky once in a while.” “We are beyond the threshold when it comes to UFOs. There are so many sightings, and scientists have discovered so many planets.” “If there was a civilization that wanted to invade us, they would have done it already. That’s why I think they would be peaceful. Also, why would they want to conquer us? For the gold? That would be just a yellow mineral for them. For the water? There is plenty of water in outer space, so why come here?” “In 2001: A Space Odyssey, a black thing was scanning the universe looking for intelligent living beings. There might be an object left over from another civilization on our Moon at the moment.” “We are living in the best of times of human history. We are at the brink of understanding the universe.” “Einstein committed his whole life to finding ‘the theory of everything.’ He searched for the God Equation. He tried to figure out what’s in God’s mind. Today, we more or less know that equation. God’s Mind is the cosmic music echoing in hyperspace.” “Christianity says that in the beginning, God created the heavens and earth. God said ‘Let there be light’ and there was light. In Buddhism, there is Nirvana outside of space and time. Now we have multiple universes. Yes, our universe has a beginning. We are like bubbles, and there are an infinite number of bubbles other than us. And the bath these bubbles are in is hyperspace. Bubbles are created here constantly. And that -+is Nirvana.” “We assume that we consist of the Earth and the Solar System, but there are so many other systems than ours, and so many visitors come to our system.” You can watch the entire interview by signing in to gaia.com (An exclusive interview with Michio Kaku – March 10, 2020) Read the full article

[hasansonsuzceliktas]

A Truck in the Quantum Universe

by Hasan Sonsuz I listened to a speech by quantum physicist Fred Alan Wolf, and one thing he said really impressed me. Chapter 1: A Truck in the Quantum Universe I listened to a speech by quantum physicist Fred Alan Wolf, and one thing he said really impressed me. In a nutshell, he said, “If there’s a voice in you saying, ‘you can do this,’ then the voice that says, ‘you can’t do this,’ also exists in the universe. If there’s a voice saying you can’t, then there is a voice saying you can. You come across these as various paths. Wherever the observer focuses their look, that’s where they will head towards.” As I was thinking about how this takes place, I came across a motorcycle accident on a TV documentary. Just as the biker makes a turn, a truck appears on the road, and the motorcycle crashes into it. The narrator said something like this about it: “The biker’s biggest mistake was looking at the truck. All bikers know that a motorcycle goes wherever you point your gaze. If he had focused on the space to the right of the truck, his body would have automatically steered the motorcycle away from the truck, and he might have survived the accident.” So, here is the trick! In any circumstance you encounter, you can do it or you cannot do it. Something may happen, or it may not. This is how the system is structured. It’s pointless to make a fuss about a truck being in the way when you’re on a road, because roads have plenty of trucks, as well as cars, buses, and other vehicles. They all follow their own paths, but it’s only natural that you encounter a few of them. There is a truck approaching, sure, but there is also empty space to the side. Wherever you look, the motorcycle will take you there, to wherever you direct your focus. It’s as simple as that! Chapter 2: Three States of Knowing After the article above, one dear soul mailed me and asked a very good question. I therefore decided to write a few words about this, both to address the question and to satisfy the curiosity of everyone else. First, this is the mail I got: “Is it really so simple? I think those who accomplish what you say probably believe that it’s a simple thing to do. I consume myself when I can’t achieve a certain goal or consider matters in which I feel inadequate. When I talk to anyone about this, they usually say, ‘So what! Go and do it!’ Is it really that easy, though? When will I get there? Will I ever get there, I wonder? I feel like such a looser when I meet someone who has achieved something I cannot.” To begin with, we have the “truck and the empty road” situation here. You are being dragged toward your inner voice that says, “You can’t!” and therefore crashing right into the truck. I can completely relate to this, because over the years, I‘ve smashed into that same truck over and over again. I felt like a looser, something inadequate and incompetent, whenever I was around people who did better than myself. I grew jealous of them, too. Now, though, I pray that I come across such people. It is such a great blessing to meet them, because they provide such great inspiration. They show me my inner potential, the potential I need to bring out. Yes! Yes! You may have heard people say that the negative we see in others is our own reflection. Well, the positive you see in others is also a reflection, and it’s called the positive shadow. When I changed my perspective, when I got the jealous, looser, inadequate, incompetent loser in me to receive inspiration, I noticed how I am surrounded with many inspiring people. In fact, when I get involved in a conversation, I pray that I am the least knowledgeable in the group. I pray to be the one to listen and learn. To be clear, though, I’m not talking about what happens when I’m around the know-it-alls. At this point, it will help to explain the three states of knowing in Sufi mysticism. This model cleared up everything for me. First there is İlm-el Yakin (knowing), which means you have mere knowledge. Next, there is Ayn-el Yakin (experiencing), which means you know through experience. Finally, there is Hakk-el Yakin (living), which means you are living what you know. For instance, the concept of Sacred Marriage represents the highest level of love and sharing you can experience with your sacred partner. You have knowledge of this, so you know what it is. This is İlm-el Yakin—you just know it. Next, you witness a couple living in such a Sacred Marriage, and while witnessing it, your brain forms new connections in preparation for recreating this experience. This is called Ayn-el Yakin, knowing through experience. One day, though, the time comes, and the Sacred Marriage is right before you. It’s staring you in the eye lovingly. You hold hands and embrace, kiss, and smell it. You are mesmerized. You know that you are reunited, and this is the very Hakk-el Yakin itself. So, we create our experiences by going through these three stages. In such a context, being surrounded by people who are good at what they do is a great gift. When someone is good at what they do, they put their all into it. This is when God and the spirit are present. The one who gives inspiration to all is the spirit. No matter what a person does, if it is done while embracing the spirit and God, that person doesn’t even need to talk. His or her mere existence is an inspiration. So, considering this, even if people have stacks of money, it doesn’t mean that they are “wealthy.” Likewise, having zillions of followers on Instagram or appearing on TV all the time doesn’t make someone “successful.” Having sold 100,000 copies of a book doesn’t make a person an accomplished author. For such people, the energy in their energy field is not inspiration but rather spite. Spiteful energy can never inspire anyone, because it makes you feel like an inadequate looser. God and the spirit are not anywhere near. There is just the ego, me. And unfortunately, the energy of social media channels such as Instagram derives from here. When a person knows what is what and understands who acts on which energy, he or she better understands what to focus on. Once you shift your focus, your environment changes as well. Many souls provide inspiration merely through their presence, and they begin to appear in your life. For example, of late I admire the “Aziz” character in a series called “Vuslat,” but I know that it is Aziz within me that I admire. By watching him, I connect the neurons in my brain, so the Aziz in me can be activated, and I can transform into Aziz. This is what I say and what I pray for. May you be surrounded by many who are good at what they do. May it be so, so you may see yourself in them and evolve yourself accordingly. If there is an experienced biker leading the way when a truck comes along, I can keep my eyes on him or her and move forward. After a while, I won’t need the master, and I will be able to move forward all by myself. I hope this is a clear reply to that question. People say to look not at the people who talk but those who make them talk. Thank you for giving me this opportunity to talk to you, you dear soul. Read the full article

[hasansonsuzceliktas]

The Relay Race for Wisdom

by Ozge Ozdemir I can hardly believe what I am experiencing at this exact moment as I write this article. I am at Cafe Gilli in Florence, the oldest cafe in the city, having been founded in 1733 during the peak of the Italian Baroque era. And my headphones are playing Vivaldi, the Italian genius of the very same era. He could very well have sat in this cafe to sip the same coffee I've just had. The interior decoration is similar to that of Cafe Sacher or Cafe Central in Vienna. There are high ceilings with elaborate ornaments, wooden wall coverings, arched vaults, and big windows overlooking the Republic Square. The refined atmosphere provides such serenity that it takes almost no effort to do some grounding work, even among our fellow Mediterranean neighbors who like to talk a lot and loudly so. I let myself to be engulfed by the immense amount of art and history that the city has hosted for 800 years. It has always amazed me how humanity ensured, albeit more subconsciously than intentionally, the continuation of wisdom and enlightenment. It is a relay race that has been taking place since the beginning of human existence, through the Sumerians, Babylonians, Ancient Egyptians, first settlers of the Indus Valley, Ancient Chinese, Mayans, Incas and their predecessors, Native Americans, Polynesians, Luwians, Hittites, Etruscans, Celts, Minoans, Persians, Ancient Greeks, Latins, Middle Eastern societies during the Golden Era of Islam, and the Western Europeans during the Renaissance and Modern Age, to name but a few, as well as the Lemurians and Atlanteans before them. Maybe with a degree of decrement, humanity managed to pass along its accumulated wisdom to the next civilization that survived. Maybe that civilization only survived and flourished because it embraced the enlightenment accumulated by preceding civilizations, and thankfully so, so we did not need to reinvent the wheel and rediscover fire each time a civilization disappeared. As I am in Florence, in the native city of the Renaissance, I cannot help but think how seemingly opposing concepts acted as consecutive parts of a mechanism and created a wave that changed the world. Inheriting the Hellenistic and Anatolian wisdom, the Byzantine Empire enjoyed a golden age between the 7th and 11th centuries. As the cultural recession approached the Byzantines, the Middle Eastern states embarked on a golden era of Islamic intellectualism, so they picked up the flag and continued the artistic, philosophical, and scientific development. In the east, they were also in touch with the Chinese, Persian, and Indian marvels. In Europe, meanwhile, there was little space for a secular interpretation of the world. Power and money was centered around the Catholic Church, and food and freedom for the mind was limited. Life was about survival, and art was basically confined to church decorations in order to communicate Christian teachings and educate crowds through paintings. It’s still worth noting, however, that the Catholic Church was home to some extraordinary artists and scientists who challenged mainstream ideas and paved the way, little by little, for the forthcoming freedom of spirit and mind. The gold of the Middle East, both literally and figuratively, attracted European rulers, and so the Crusades began. As tragic as they were, those interactions reminded Europeans that prosperity lay in scientific and philosophical reflection, while a good life lay in aesthetics and artistic expression. After all, the sources that the “Saracens” used were mostly translated, further-developed versions of the classical world of the Ancient Greeks. It was now their turn to enjoy and suffer the tides of change that freedom of mind and spirit would bring. Thanks to the Arabic and Persian translations of the Classical thinkers and scientists—and thanks to Middle Eastern and Andalusian Muslims’ and Jews’ own contributions to astronomy, mathematics, medicine, and philosophy—Europe inherited an enhanced version of the antiquated wisdom. But the Crusades were not the only factor behind the rise of Europe. Among others, there was one particular event, or rather a series of events, that drastically changed Europe’s population, economic structure, and relationship with God and the Church. It was the Black Death, the great plague. Again, like the Crusades, as tragic as it was, the plague also enabled dogmatic thinking to be challenged by more people. Some went all the way down to radicalization and started beating themselves to earn God’s mercy, so he would spare their city from the plague. They tried to pay for their sins, because they at first believed it was God’s punishment. It didn’t work, of course. Even monks in monasteries, who had supposedly washed away their sins, also fell victim to the plague, so maybe it wasn’t a punishment from God after all? They tried to scare off bad spirits by ringing church bells, and this also didn’t work. They tried to infuse the streets with perfumed flowers because they thought the bad smell was the cause, and this again didn’t work. Slowly they drew a connection between rats, sick people, contamination, people who got sick but survived, and those who never got sick at all. Curious people who were determined to never let this happen again embarked on a study that finally prioritized science over religious excuses. During the 13th and early 14th century, European states, particularly the cities, were densely populated. After the strongest epidemic wave hit in 1348, one third of the European population was gone. There were less people to work the fields and mills, hence lower production, but there were much less people to consume the resources, so economic production per capita rose. Kings and members of aristocracy, at least the ones who survived the Crusades and the Black Death, started to sponsor technological improvements through science to secure their positions of the day and artistic endeavors to secure their image for the future. Their desire to leave a trace in the world could be likened to the heroes from the Bible or Ancient Greece. Their effort to build symbolic messages of their political power pushed artists to rediscover the old ways. Donatello’s bronze David was thus the first free-standing work of bronze cast during the Renaissance, and the first freestanding nude male sculpture made since antiquity. David was commissioned by the Medici family to symbolize the freedom of Florence from the surrounding powers. As the biblical figure David, the witty little boy, defeated, with his intelligence, the vain giant Goliath, which represents brute force, and freed his people. Imagine this statue and its like being displayed in public. Imagine how it then becomes a race for other artists to make a better one, and for aristocrats to sponsor more works of greater magnificence. It led to Michelangelo’s David, one of humanity’s miracles, to Botticelli’s Birth of Venus, to Leonardo’s Annunciation and Mona Lisa, and to Raphael’s Madonna of the Meadow, and so on. Virtues of the classical world and the Christian era are personified and represented over and over again through masterpieces of painting and sculpture. They are associated with certain symbols, pushing the observers to consider and weigh their importance in life. They become highly aesthetic works of the time, perfect tools to convey artistic expression and messages via a series of symbols. More and more, with an evaluation of the artist’s way and the observer’s eye, art becomes more abstract. There is more to the mind and heart than the eye. It is left to the understanding of the observer and to the brilliance of the artist to create meaning from art. Nevertheless, art has maintained its important position alongside science and philosophy. It has stood as a solid proof of unsolid tastes and ideas. I hope that the next holder of the relay baton succeeds in protecting the accumulated art and ideas and keeps contributing with its own most recent developments in science and art, as well as the big trends that shape people’s spirituality during particular phases. After all, without art, science, and spirituality, the race is already over, leaving everything to deep a darkness where life is less worth living. Read the full article

[hasansonsuzceliktas]

Creatures in Turkish Mythology (Part 1)

by Tunç Pekmen As the ancient Turkic tribes were more nomad than settler, and because they interacted greatly with other tribes and clans, their mythology evolved rapidly.  When you look at the creatures and monsters of the old Turkic mythology, you will notice many similarities with those of the Chinese, Mongolian, and Russian mythologies. In later stories, you start seeing creatures from Greek and Eastern European mythologies for the same reason.  When the Turks chose the Muslim religion, nearly all the creatures evolved into djinns (as the djinn is the most feared mystic creature in the Muslim religion), and later on, they were all but forgotten. I will write here about some creatures and monsters of the ancient Turkic mythology, and I will try to point out similarities with other myths whenever possible. Asena Asena is the name of a she-wolf, or sometimes one of the sons of the wolf whom she gave birth to, and this has a very important place in the Oghuz Turkic foundation myth. There are different myths about how the Turkic nations were founded, but they all involve wolves with different names. One of the reason why wolves were associated with the Turks was because these nomads frequently encountered wolves on the mountains, and as they studied them, they discovered many characteristics that they could identify with themselves, so they believed they were descended from them. The oldest written legend of Asena can be found in antique Chinese documents. These tell the story of a young boy who survives a great battle but is injured in the process. A female wolf finds the injured child and nurses him back to health. This she-wolf is later impregnated by the boy, and she escapes her enemies by crossing the western sea and coming to a cave near the Qocho mountains and the city of the Tocharians. There she gives birth to ten half-wolf, half-human boys. One of them is called Asena, and he goes on to found and lead the Asena clan, which ruled over the Göktürk and other Turkic nomadic empires. In other tales, Asena is actually the she-wolf who gave birth to the ten boys. These boys later grew up, got married, and had children themselves, thus quickly growing in numbers and coming to be called the Asena Clan. This myth has a striking resemblance to the old Roman myth of Romulus and Remus, which is quite interesting seeing as the Turks and Chinese hadn’t yet interacted with the Romans. Abasy These are also known as Abasi, Albiz, Albasti, and Alkarisi. Abasy are believed to be spirits that live underground and harm people. They are described as having one leg (if any), one eye, and bald heads. They have teeth made out of iron, and they eat carcasses and have the ability to steal people’s souls.  They can be appeased by blood sacrifices. Bichura Also known as Baycura, these were believed to be small pantry elves/goblins, and with the Muslim religion, they were believed to be house djinns. They are described as women dressed in red dresses. They usually hide under the roof or in pantries or cellars. They make lots of noise without any concern. They like a beverage called Kuves, and when they get angry, they break the dishes. They prefer staying in dirty houses and hate clean houses. They are also known to play pranks on a house’s residents, sing, dance, and hide stuff. They can unlock or lock doors and usually are active during the nighttime. Aside from the way they look, their attitudes and attributes make them resemble poltergeists.   Demir kıynak Also known as Demir Tırnak (Iron Nail), this foul-smelling creature was said to live in the Bigadic mountains of Balikesir. Although it’s not mentioned in many stories, it’s believed to be a very evil creature with the ability to shapeshift and make such awful sounds that people go crazy when they hear them. It’s only weakness is water, so the only way to survive an attack is to jump into a nearby lake or river.   Hırtık Also known as Khyrtyq, this creature was first known as an evil female swamp demon. According to the stories, she used to live near swamps or the thickets near rivers and lakes. She was covered with feathers, and although she had the ability to shapeshift and disguise her feathers, they would always still be there. The best way to defend yourself against a hirtik is therefore with fire. When the Turks accepted the Muslim religion, the Hirtik evolved into a male djinn but kept all the other features. It was believed to live near Elazig, especially near the Firat River. Another belief was that the Hirtik liked riding horses, so when people found their horses sweaty and tired in the morning, they used to apply a sticky substance over their backs, so if Hirtik tried to mount the horse again, his feathers would stick to the horse, make him very uncomfortable, and cause him to escape and never mount that horse again.   Karakoncolos This creature, also known as Kallikantzaros, is a goblin that can be found in South-Eastern European and Anatolian mythologies. Stories about very similar creatures with similar names can also be found in Greek, Bulgarian, and Cypriot mythologies. In old Turkish mythology, it was believed to be a small, black, ugly, and furry creature, no bigger than a monkey. Although it was believed to be relatively harmless, people feared its scary appearance. It usually strolled around towns after sunset in winter. The most interesting thing about this creature is this: If you ever encounter it at night, it will likely stop you and ask questions like “Where are you coming from?” or “Where are you going to?” The best way to avoid his wrath is to give short answers that have the word “kara” (Kara means black in Turkish ) in it. Answers like “I’m going to Ankara” or “I’m coming from Karahisar” will make this creature happy and get him to leave. But if you reply to him with a word without “kara” in it, he will take out a huge comb and beat you with it. In the old days in winter, people would hide their combs at night, as Karakoncolos was known to steal combs from houses. Another belief is that Karakoncolos could mimic the voices of loved ones, and in cold winters, he would sometimes call people out from their warm houses using this ability. People would then usually lose their way and freeze to death. Read the full article

[hasansonsuzceliktas]

A Special Dinner

by İdil Göksel Have you ever spent a night with the Moon? Try it and see what lessons you will learn. I thought I would eat alone, but then I saw her. I said, “Welcome. What a nice surprise.” She replied by saying, “You know that I am always with you.” - Yes, I know, sometimes I forget. Thank you for just being. - And I will always be. Loneliness is just a perception. I then tried to change the topic. - Would you like to eat fish? - No thanks. I’m on a diet, so I only drink water. “Oh, nice,” I thought, “she is priceless.” I looked around at the other tables. Everyone was sitting with someone else, but they were all more concerned with their cellphones. Unlike them, all her focus was upon me. I felt like she was looking directly into me. I knew I wouldn’t be able to hide anything from her. It was like she could see even into my subconscious, but interestingly enough, this did not bother me one bit. She then spoke: - Come on, tell me! - Tell you what? - The things you want to say but can’t. My reply then started with a “Hah!”: - As if they would all come out just because someone tells me to. I’ve been blocked for months, as if my brain is empty. Everything that I wanted to write refused to come out. I have the feeling that I need to do something, but I can’t. I wish it would all come out just because someone tells me to. Even I was shocked by the things I was saying. A voice behind my mind said, “I wish I had a voice recorder with me so I could take some notes,” but I know that whenever I want it, she is there for me, and she will again help me to tell all. She listened with patience, and she shined as I spoke, sparkling with a smile on her face. She shined even more as I continued to talk about the things that I couldn’t before. I was surprised by how much she shined. We continued like this for some undetermined length of time. I would describe it as like time being stopped, yet I still heard the retro pop songs coming from the next restaurant. Time flowed, and I flowed, and she was stable. All her attention was on me. When I finished telling my story, I felt alleviated. I ate a large fish with salad, and it was delicious. “If I can taste it, it is not a dream,” I thought. She did not say anything, as if she would listen to me even if I talked forever. I thanked her and expressed my gratitude for her presence. - I am grateful for your presence and that of people like you. You honor my own presence. Most people do not see me. They look at me, sure, but they do not see me or feel me. I feel so happy when you include me in your lives. Even if you didn’t, it would be my duty to light up, but I like being noticed. As she sat across from me, they treated me well in the restaurant. They brought free dessert, fruit, tea, and so on. Without knowing it, they also honored her presence. I thought, “It was nice to feel lighter after telling everything. Now I will be full again after eating this much!” I laughed at this thought. Of course, she sensed what was going through my mind. - Let’s walk, so you will feel better again. After we had walked for a few minutes, she asked me a question: - Do we need to catch a train or something? - No. Why? - So why are you rushing? How can you see the beauty of your surroundings when you are rushing like that? I was embarrassed.  I had been talking about mindfulness and awareness, yet I was still rushing even though I was supposed to be walking for the pleasure of it. - Listen to the waves. What would happen if they hit the shore as fast as you were walking? - Uh, there would be a storm, I guess. - So why do you create a storm inside yourself? Calm down. - You are right. I slowed down. I saw someone who I did not know on the way, and we greeted each other. I saw a kitten that I petted for some time. Many details that I wouldn’t have noticed if I hadn’t slowed down made me very happy. I finished the walk with a big smile on my face. I realized that to be able to tell, you first need to slow down and understand. If you try to tell something when your mind is running through different thoughts, you just talk nonsense. I thanked her again for this nice lesson. She said: - I am here for this, and don’t forget that I am always with you. I am also here to awaken your creativity. I want you to connect with your female energy and create, so you will radiate as I do. Have you ever spent a night with the Moon? Try it and see what lessons you will learn. Read the full article

[hasansonsuzceliktas]

Interior Design Styles

by Sinem Oktay All designers have a decoration style that they enjoy and apply to their projects, but the client may not feel close to it. Everyone is different of course, and each person has different moods and a different style. What the architect must do, rather than dictating his or her own style to the client, is bend toward the client’s style. If the client does not know what his or her style is, the designer should discover it and describe to the client what he or she needs. So, what kind of style do you need? Are you traditional or innovative? Do you prefer nature or industry? Do you need neutral or bright colors? Feng shui is not a design style, but it does allow us to apply all the energy rules within the elements that reflect your personal style. Here are some of the design styles you may gain inspiration from. 1. Modern Modern homes are simple and not cluttered by unnecessary extra items. They feature function-oriented and colorful spaces.   2. Modern Zen Elements from nature are added to the modern style.   3. Zen A focus on the peaceful and balanced Zen style brings simplicity and plainness.   4. Modern classic This balances the chaos of classicism with straight lines and simple furniture in a modern style.   5. Classic Based on the design principles of symmetry and balance, this style represents elements of aristocracy and loyalty.   6. Ethnic This uses colors like orange and fuchsia and shows exaggerated fabrics as dominant factors in this style.   7. Ethnic modern This modern style smooths out how ethnic patterns are used.   8. Ethnic minimal This is a smooth combination of ethnic exaggeration and simplistic minimalism.   9. Bohemian Colorful patterns, carpets, and fabrics typify this style.   10. Bohemian country This combines the above with English country and French vintage styles.   11. Minimalist White walls and black furniture unite for a plain, calm, Zen-style identity.   12. Scandinavian To make the space as bright as possible, the walls are white, the upholstery is cream, and blue, green, or bright tones of yellow abound.   13. Scandinavian bohemian Colorful blankets, fabrics, and pillows are added to the Scandinavian style.   14. Natural bohemian Natural elements and bright colors are used in this style.   15. English country Highlights the serene and comfortable life of country living with natural elements, handmade furniture, and solid wood.   16. Retro Rooted in the 1950s, this charming and striking style uses bright colors and patterns.   17. Rustic A space designed using raw materials is enough to describe the rustic style.   18. Ecological Environmentally friendly ecological homes feature biological treatment plants, energy-efficient heating, and rain water recycling.   19. High-tech This modern and innovative style focuses on creative furniture structure, with each detail being part of the structure.   20. Tropical Inspired by the nature of the tropical climate, this style employs bamboo, teak and rattan trees, and exotic colors.   21. Mediterranean Inspired by the turquoise blue of the sea, you see similar colors on doors and windowsills, complete with white walls and niches.   22. Neoclassical Ancient Roman and Greek inspired columns, beams, and belts in symmetrical arrangement dominate in this style.   23. Colonial American This simple and plain style started in 18th-century America by using many types of wood, from pine to mahogany.   24. Italian Tuscany Doors, windows, fireplaces, and all other elements are in proportion and balance and harmony, while classical stone walls are companied by yellow-toned walls.   25. French Provence This style brings the pastoral life of southern France into homes. The walls are lightly colored, the furniture is natural wood, and the floors are terracotta or made from small ceramics.   26. Wabi-Sabi Coming from Japanese culture, this understanding stands back from showiness and instead adopts a simple, minimalist, plain style.   27. 70s retro This is a return to the 70s retro furniture style.   28. Industrial minimal Materials from old fabric and other buildings are renovated in this alternative style.   29. Renovation With respect to old historical texture, old buildings are renovated for new function and design.   30. Art deco This style emerged in Europe between the two world wars, and it features covered furniture, glass, stainless steel, dark colors, and modern geometric shapes combined with charming graphics.   31. Baroque This style emerged in Europe between the 16th and 17th centuries and involves very showy folds and details in gold.   32. Asian Handmade objects, bamboo, red and black lacquers, and the color gold are widely used.   33. Africa Red, orange, and yellow colors that reflect the bright African sun are used together with handmade animal figures, dark-colored masks, and sculptures.   34. California beach house: This style reflects life on the California coast using pastel blues and fabrics.   35. Robert Adam Created by Robert Adam in the 1700s, this style has a very detailed ornamental approach for ceilings, columns, and fireplaces.   36. Eclectic This unique style reflects the owner’s own style, and it may combine more than one style.   37. Anatolian This reflects the style of Anatolia using Turkish rugs, Turkish sofas, and Turkish-style windows.   38. Ottoman Inspired by the Ottoman palaces, this style emphasizes ornaments in gold.   39. Floral flowers Big-patterned wallpapers and fabrics are widely used here. 40. Your own style You may create your own style by simply using pieces that only belong to you. Creativity is eternal and limitless, but I hope this simple guide helps, With my best wishes...   Read the full article

[hasansonsuzceliktas]

Learn your Way Through Life

Learning something new is a weird thing. It awakens many emotions inside and touches spots you didn’t even know existed or maybe just forgot. I don’t know if I ever mentioned this here before, but I went back to school last year. I’m studying Instrument Making at the Music School at the moment, literally learning how to make musical instruments and music theory. It’s a whole new world, a brand new subject, and completely different to anything I had ever done before. And I must tell you, it’s a challenge! I have always been pro-learning! I guess I am born to be a student/apprentice, because I am always thrilled when I learn something new from anyone. I strongly believe learning is an inseparable part of life, but since I’m at school regularly again and experiencing the fun and excitement of learning, the inner journey is grabbing more of my attention. It’s not just about learning about this new topic, though. It’s the things I learn about myself, too! Such a path takes you from one end to the other, from sheer excitement to anxiety and back to joy and then to self-doubt. It creates thousands of questions in your head. Can you learn something new? Yes, learning is always a part of life, but is this serious, academic stuff am I doing? Why am I doing this? I’m happy that I’m pushing my limits, but I’m scared. What if the lecturer asks me a question I can’t answer? Oh my, we have an exam today, but have I studied enough? What if they laugh at me? Will I be ridiculed if I fail? And then with the slightest achievement comes a sense of relief and joy, and all the anxiety fades away, at least for about five minutes until the next thousand questions fill your head. When you do this after you’ve turned 40, it’s a whole different story apparently. Although you are aware of certain things, although you have some life experience, and although you have been a student all those years, it is inevitable for you to question what you are doing, how you are doing it and why. Which brings me to the next stop on this path: feeling young, excited, and happy. Yes, I do not know everything, and yes, I need to learn new skills. Yes, I might sometimes give ridiculous answers to questions. It might take a while to figure out what is what, because it doesn’t happen quickly and needs time. Being the quiet relaxed person I am (and many friends say this to me as well, so it’s not just my opinion), it really is surprising to see the anxiety, impatience, and fear in me when I become nervous and embarrassed. This really is a path, one where I learn new skills and new aspects of myself. It’s full of surprises, and it sometimes even feels like a rollercoaster, but it’s still a whole lot of fun…and awakening… Read the full article

[hasansonsuzceliktas]

Akılsız akıl arar, Aklı olan kişi aklı ne yapsın? Fakir para peşinde koşar, Zengin olan parayı ne yapsın? Müslüman iman peşinde, Aşık olan imanı ne yapsın? Herkes huzur arar, Hakk’ın huzurunda olan huzuru ne yapsın? Ayık şarap peşinde, Sızmış olan şarabı ne yapsın? Ahh ah! Dünya’ya meftun kişi, Dünya’da iken terk-i cihan eyleyen bu dünyayı ne yapsın? Dertli derman arar, Derdi Hakk olan dermanı ne yapsın? Hekimler şifa için salâ verir, Hz.Eyyüp, şifayı çareyi hekimi ne yapsın? Ey “yol” arayan yolcu! Kabe’nin içinde vecd ile raks eden dost, yolu yolcuyu ne yapsın? Mihrabı sevgilinin cemali olan Mecnun, Leyla’yı, Aslı’yı, Şirin’i ne yapsın? Hz. Pir’in eşiğine dudağını koyan kutlu can, Bu gök kubbeyi, fezayı, ayı, güneşi ne yapsın? AHMED-İ MUHTAR’ın yolunun tozu olan zerre, Hem bu dünyayı hem de bu ukbayı ne yapsın? Sevgiliyle vuslat eden can, Tüm bu sahneyi, oyunu, perdeyi ne yapsın? Ya Rab! Merhamet Ya Rab! Af! Merhametin, affın bizlere ulaşmazsa, Bu günahkar, biçare, hodbin kulun ne yapsın? Hu... Celalettin Berberoğlu

[hasansonsuzceliktas]

"Yaygın Kimlik Sendromu" Terk edilesi özelliklerden arınan insan, hakkı olan yaşam miraslarına varis olarak atanır. 6 ÖNEMLİ KUSUR 1- Kalpler yeterince geniş değil, biri içeri alındığında diğeri çıkmak zorunda kalıyor. 2- Almak yeteri kadar cömert değil, almanın türü ne olursa olsun beraberinde borçlanmayı getiriyor. 3- Kişisel çıkarlar ortak çıkarların üstünde tutuluyor, memnun etme ve memnun edilme beklentisi nevrotik egoyu besliyor. 4- İnsanlar birbirini duygu, düşünce ve davranış boyutunda kesintisiz olarak meşgul ediyor, bu büyük bir enerji israfına neden oluyor. 5- Başkalarının hayatlarından öğrenmeyi reddetmek ve kendi yaşamının öğreti değeri taşıdığını bilmemek kompleksleri yaratıyor, gizli ve açık üstünlükler “kibir” batağına sürüklüyor. 6- Taklit ve tekrarların kısır döngüsündeki mahkumiyet, en büyük mahrumiyeti doğuruyor. Samimiyet ve doğallığın içindeki emsalsiz hazineden habersiz yaşanıyor. İçinizdeki hazineyi keşfetmek, bağımsız ve özgün bir ferdiyet sadece bir seçimdir.

[hasansonsuzceliktas]

Mektup No:1 “Tanrı’nın Telefon Numarası” Merhaba! Bu ilk mektubumu Hindistan’ın Ahmedabad adlı şehrinin yanında (6 saat araba yolculuğu uzaklıkta) bulunan Abu Dağı’ndan (Mount Abu) yazıyorum. Buraya 55 ülkeden gelen 270 kişi arasında Türkiye katılımcısı olarak geldim. Benimle gelen değerli arkadaşım ve ortağım Oya Temelli ile birlikte Abu Dağı’na davet edildik.  Bu davetin sebebi: Otuzlu yıllardan beri buraya önemli Raja Yoga üstatları yerleşmiş. Derin meditasyon ve bilgelik yolunda kendilerini ve başkalarını ilerletmek için çalışmalar yapmaktalar. Ve burada kurulan  ‘Spiritüel Üniversitesi’ binlerce kişiyi barındırıyor. Üniversitenin bir başka ismi de  ‘Daha İyi Bir Dünya İçin Akademi’ (Academy For The Better World). Bu uluslararası organizasyonun ismi ‘Brahma Kumaris’ ve yıllardan beri UNESCO ve UNICEF’in bünyesinde  danışmanlık statüsüne sahiptir. Üniversitenin Hindistan’da  ve 80 ülkede 5.000’den fazla şubesi bulunmakta. Ayrıca Birleşmiş  Milletler bünyesinde temsilciliği de var. Üniversitedeki eğitim için para alınmıyor ve yaş, din, meslek, kast ya da herhangi bir ayrım yapılmaksızın herkese eğitim veriliyor. Ayrıca, geliştirdiği çeşitli programlarla doktorlara, sanatçılara, çocuklara ve diğer farklı gruplara ayrı bir eğitim veriyor. Katıldığım seminer programının ismi ‘Peace of Mind’ (Zihinsel  Dinginlik). 8 yıldır uygulanan bir program. Raja Yoga’nın en sade  şekilde işlendiği dersler,  40-50 yıllık meditasiyom deneyimine sahip Raja Yoginler tarafından verilmekte. Bu insanların yaşam tarzlarını yavaş yavaş bu mektuplarda anlatmaya çalışacağım.   Bu üniversiteyi kuran Brahma Baba,  dünyadaki  tüm insanların aynı yüce kaynağın çocukları olduğunu anlatmaya çalışıyordu.  Kurduğu bu üniversitenin de bir anlamda bir ev, bir anlamda da bir hastane olduğunu anlatıyordu. Ruhun kendini unutup, sadece bedenden ibaret olduğuna inanmak sağlıklı bir durum olmadığından, akıl ve bedende birtakım problemler doğuruyor. Bu problemleri farkındalığı en yüksek noktaya getirip çözme yollarını öğreten üniversite; Ruh, Mutluluk, Bilinç, Akıl, Aydınlık, İlk Kaynak, Sükünet, Dinginlik gibi kavramları net bir sistemde ele alıyor ve insanın Zihinsel Dinginliğinı nasıl ve  nerede bulabileceğini anlatıyor. Bu sistem yer yüzünde en köklü 4 Yoga arasında; diğer Yoga türlerini de içeren en yüksek sistem. Bunlar “Bhakti Yoga” – Sevgi Yolu; “Jnana Yoga”- Bilgi Yolu; “Karma Yoga” – Aksiyon Yolu ve “Raja Yoga” – Kral Yolu -  yani en yüksek ve direkt Yol, Kaynak ile birleşme Yolu. Görüldüğü gibi, tüm dünyada Yoga olarak tanınan “Hatha Yoga” bu 4 Yoga içinde değil. Çünkü Hatha Yoga (Beden Yolu), Raja Yoga’nın sadece ve sadece alt basamağı; ayrıca uygulamak zorunda olmadınız bir yol. Çünkü burada öğretilen asıl gerçekler Ruh ve Zihinle ilgilidir. Zihni temizleyerek, Ruh’un kendini algılayarak kaynakla birleşme yoları ile ilgili bir sistem. Bu yolda çok önemli 3 adım belirleniyor: 1-     Dinginliği hissetmek (gerçek dinginlik ve huzur; bu sistemde nasıl açıklandığını daha sonraki mektubumda yazacağım) -  Ben bir Ruh’um, Tanrısal Işığın noktasıyım -  Benim bulunduğum asıl mekan 5 elementin ötesindedir -  Ben – Dingin bir Ruh’um  2-     Yukarıdaki  halleri meditasyon yolu ile hissetmeye başladığımız andan itibaren Tanrısal Kaynak ile birleşme haline hazır olmak 3-     Bu huzuru, dinginliği başkalarıyla paylaşmak. Huzuru, sakinliği, iyiliği paylaşmak kendimizde olan bu nitelikleri çoğaltmak demek.   Üniversitenin en kıdemli ve saygın öğretmenlerinden Dadi Gulzar’ın verdiği dersin özetini sizlerle paylaşmak isterim. Diyor ki; “İnsanların gün içinde binlerce kez söyledikleri iki kelime var: Ben ve Benim. Ama bu ‘Ben’in ne olduğunu kimse gerçekten düşünmüyor. Halbuki cevap bu cümlenin içinde saklı. – Benim bedenim; - benim problemlerim; - benim herhangi birşey; -ben değilim! Ben – Tanrısal Kaynağın bir parçasıyım. Tanrı – O'nu sonsuz ışık kaynağı olarak, Baba olarak

da anlatabiliriz. Bizler ise bu sonsuz ışığın ayrılmaz parçacıklarıyız,yada çocuklarıyiz. Bizim asıl doğamız sonsuzluk vadisinde, bedenimiz ise bu sonlu ‘5 element’ evreninde bulunmakta. Yani Ben-Ruhum, ve ruhun dini Dinginliktır.. Kendimizi, asıl doğamızı bu zor dünya şartlarında sürekli hatırlamak – ne olursa olsun- Yoga ve Meditasyonun asıl amacıdır. “Ben Ruh’um, Ben Huzur İçindeyim” – bunu düşündüğümüz anda bu bilinç bizi en zor durumdan kolayca geçmek için destekliyor.   Ruh bilgisini tecrübe etmek istiyorsak, pozitif düşünme yollarını aramamız gerekir. Sadece pratik, insanı mükemmel kılabiliyor. Günlük hayatımızda bu konuya dikkat ettiğimizde, bu bilinç bizim için doğal hale geliyor. Önemli olan günde belli saatlerde meditasyon yapmak değil, ama bu bilinci hayat içine taşımak, yani hayat meditasyonumuzu gerçekleştirmek. Felsefi bilgiler bir ayna gibidir. Eğer bu ayna kör bir insanın önünde olursa, ona faydası yoktur. O kendini göremez. Yani bilgi, sadece informasyon seviyesinde asla yeterli olmaz. Önemli olan kendi gözlerimizi açmaktır. Ben-Ruh’um! Ama sadece ben değil, Hepimiz-Ruh’uz! O zaman bu dünyadaki tüm farklılıklar ortadan kalkıyor. Bu da korku ve endişeden kurtulmak demektir. Uyumaya hazırlandığınız zaman: “Ben-Ruh bu bedeni istirahat için yatırıyorum” diye düşünün. Yemekte: “Ben Ruh’um, bu bedeni doyuruyorum”. Raja Yoga’nın diğer meditasyon tekniklerinden en önemli farkı, meditasyonu gözleri kapatmadan gerçekleştirmek. Bu teknik, insan ne yaparsa yapsın; önüne hangi olaylar çıkarsa çıksın derin halini kaybetmemek amacı ile yapılıyor.  Ayrıca dış faktörlere bakmaksızın, istediğimiz düşünceyi, istediğimiz anda ve istediğimiz yere yönlendirmeyi de öğretiyor. Meditasyonda kendi zihnimizi sabit bir hedefe yönlendiriyoruz ve o anda başka herşeyi unutuyoruz. Bu sessizlik içimizdeki büyük derinlikleri açıyor. Göldeki su gibi, yüzey sakinse derini görebilirsiniz. Bu da bir başka öğretmenin (Sr. Meera’nın) ders notları: Raja Yoga içimize yapılan yolculuktur. Ne kadar derinse, kaynağa o kadar yükselebiliyoruz! Meditasyon için sabit bir obje gerekiyor. Çünkü sabit bir obje olmazsa, zihin konsantre olamıyor. Ama bu evrende sabit hiçbirşey bulamayız. Çünkü sabit demek: mükemmel, değişmeyen, mutlak olmak demektir. Ve evrende hiçbir obje bu özellikleri taşımıyor. Tek Yüce Ruh, yani Tanrı bu prensipleri taşıyor. Onun için Raja Yoga’da obje – Yaratıcıdır; yaratılanlar değildir. Biz Yaratanın çocukları olarak, O’na daima yönelebiliriz, çocuğun babaya yönelişi gibi. Onu bulmanız için size O’nun telefon numarasını bile verebiliriz: 01 İlk önce 0 tuşlamanız gerekir: Yani bedensel bilincimizi silmek, bu dünyada sıfır olmak. Sonraysa 1. Çünkü tüm Evrende gerçekten sadece Bir vardır! (not: ben bunu 13 yaşındaki oğluma söyledim.Dedim ki:"Sen Tanrının telefon numarasını biliyormusun?" Oğlum gözlerini geniş açıp hecelememi istyedi: "TANRININ MI???"  Ben :"Evet"dedim. Ve numarayi söyledim. Daha da hayretler içinde :"O halde hemen arayalım!!!" dedi...)   Seminerden bazı notlar: 1. Seminere katılanlar arasında benim gibi manevi hayatın ilkelerini hayata geçirmeye çalışanlar da vardı, sadece merak edenler, ya da kuşku içinde bunun ne olduğunu anlamaya çalışanlar bile vardı. Ve 7 gün sonunda güçlü düşünce sistematiği ve karşı konulmayacak sevgi emanasyonlarından sonra en kuşkulu insanlar bile kendilerinde müthiş değişiklikler gerçekleştiğini hayretle farkettiler. 2. Bu sefer seminere katılanlar arasında; Belarusya Üniversitesi Huuk Fakültesi Dekanı; Costa Rica Kültür Bakanlığı Kültür Departmanı Başkanı; Ericsson SW Mühendisi;  Ecuador Munisipalite Genel Sekreteri;  Ecuador Parlamentosu’nun Vivepresidenti; Miss Ecuador; Islanda National Broadcasting Service Baş Editörü;  Latviya Bilim Akademisi Profesörü; Mexico Eğitim Bakanlığı Koordinatörü, Filistin Birzeit Üniversitesi Yöneticisi ve Finansal Direktörü, Filipinlerden Gazeteci ve Radyo Program Yapımcısı, Rusya Moskova Bilim Akademisi Profesörü, Rusya Moskova Sosyal Bilimler Akademisi Rektörü, Sri Lanka Parlamento Üyesi, İngiltere

Sole Trade köşe yazarı, ABD, Seattle Antioch Üniversitesi  Profesörü; ABD Patel Foundation for Global Understanding Executive Director.  3. Seminerde İsrail ve Filistinlilerin temsilcilerinin birbirlerine  sarılarak ağladıklarına şahit olduk. 4. 4 gün boyunca, sabahları saat 6.30’da meditasyon başlıyor, son 3 gün ise sabah saat 4.00’te ! 5. Yemekler tamamen vejetaryen. Sigara ve içki tüm iç ve dış mekanlarda yasak. Cep telefonu kullanılmıyor. 6. Sabah tüm katılımcılar 45 dakika “Sessizlik Yürüyüşü” gerçekleştiriyor. 7. 5 gün boyunca kahvaltı ve öğle yemekleri de “Sessizlik Saati” olarak gerçekleştiriliyor. 8. Dersler ücretsiz olduğu gibi, tüm yemek ve konaklama ücretleri üniversite tarafından karşılanmakta. 9. Birçok  katılımcı  7 gün sonunda vejetaryen olmaya, sigara ve içkiyi bırakmaya karar verdi!!! Bu mektubumda ilk paylaşmak istediğim izlenimleri sizlere aktardım. İkinci mektubun konusu ‘Yogis in the Kitchen / Yoginler Mutfakta’ olacak.

[hasansonsuzceliktas]

Tik… tak… tik… tak…   Ohooo daha 2 saatim var! Tamam, hallederim.   Tik… tak… tik… tak…   Çıkmıyooooor… Yanlış heralde iptal olacak bu… Offff! Saat kaç oldu ki?   Tik… tak… tik… tak…   Susadım ben sanırım… Bu sandalye de çok rahatsız.. Ne diyorum ben?! Konsantre olmam lazım! Ha gayret!   Trrrrrrrrrrrrrrrrrrr!   Zilin çalışıyla birlikte salondaki öğrenciler derin birer nefes verirler. Onlara şans getirmesini umdukları “yumuşak uçlu kalem”lerini yavaşça sıranın üstüne bırakırken sınav kağıtlarına son bir kez göz atarlar. İşte hepsi bundan ibarettir. Onca göz yaşı, stres, uykusuz geçen geceler, aileyle edilen sayısız kavga, lisenin son senesinin ellerinden akıp gidişini göremeyecek kadar meşgul oldukları günler… Hepsi şu kulak tırmalayıcı zil sesini duymalarıyla son bulmuştur. Uçup gitmiştir. Geri gelmeyecektir. “Gelmesin de zaten”, diye düşünürken salonu yavaşça terk eder üniversite adayları. “Yeter ki adam gibi bir yere gireyim, paçayı kurtarayım…”   Dışarda ise sanki içeriden kendi gençlikleri çıkacakmışçasına garip bir tedirginlik ve hatta sıkıntı içinde bekleyen anne-babalar vardır. Onlara göre bu sınav bazen “aman canım ne var biz de girdik zamanında, abartıyorsun sen de, kes zırlamayı”, bazen ise “yahu bu gençlerin işi de zor hakkaten. Bizim zamanımızda bu kadar değildi bu işler, çalışırdık girerdik… artık neresi tutarsa! Şimdi özel dersler, dershaneler, onlar bunlar… Allah kolaylık versin vallahi ne diyeyim” olmuştur bugüne kadar. Oysa çocuklarını sınava emanet (yoksa teslim mi demeli?) ettikleri şu 3 saatte içtikleri 3 paket sigara aslında ömürlerinden 3 yıl tüketmiştir. Belki de içeride 180 soruyla boğuşan çocuklarından kat kat fazla enerji harcamışlardır bir ileri bir geri yürürken. Yine de “Olsun…” derler. “Yeter ki çocuğum adam gibi bir yere gireyip paçayı kurtarsın”.   Velilerin çocukları bir bir kapıda görünmeye başlar. Koşa koşa yanına giderler. Yaşanacak olan diyalog ne olursa olsun, her birinin ilk sorusunun “Nasıl geçti?” olacağı muhakkaktır. Cevap alternatifleri şöyle sıralanır genelde; “iyi geçti”, “eh işte” veya “kötüydü, zordu.”. Böylece ilk tur tamamlanmış olur. Ama yarışın bitmesine daha çok vardır. Sınav çıkışı dört nala dershaneye veya televizyon başına koşularak cevapların gelmesi beklenir.   Baştan okuyorum. 1’inci soru; A. Oley doğru. 2 C. Doğru. 3 E Doğru (…) 24 D Do.. Bir dakika? D mi???   Bu hatalardan kim bilir kaç tane yapılmıştır. Kağıda atılan her yanlış çizgisi kalbe saplanan bir ok gibidir adeta. Gözlere biriken yaş miktarıyla doğru, geleceğe yönelik hayallerle ise ters orantılıdır. Tom ve Jerry’nin hemen her bölümünde iki ayrı omuz üzerinde tasvir edilen şeytan ve melek cevapların kontrolü aşamasında vücut bulurlar. Çıkan her yeni yanlışta melek şöyle fısıldar kulağa “Sakin ol… Belki bundan sonra fazla çıkmaz…”. Şeytan ise şöyle der: “Aptalsın sen işte aptal, baban demişti zaten senden bir şey olmaz diye!”   Cevap anahtarının alınmasıyla birlikte yapılan net sayısı aşağı yukarı belli olmuştur. Geçen yılın puan değerleri baz alınarak tahmini bir puan hesaplaması yapılır ve yine tahmini olarak şu veya bu üniversite kazanılır. Yine de, özellikle iyi bir netice bekleyenler için, kaydırma yapmış olma veya adını yazmayı unutmuş olma gibi ihtimaller kabuslarda sıkça konu edilir.   Derken (yaklaşık 1 ay sonra) ÖSS Sonuç Belgesi diye bir şey gelir posta kutusuna. Kimisi için enterdiye eş değerdir bu kağıt parçası, kimisi için ise endülüjansa… Tekrardan dershaneye gidilir. Danışmanlarla görüşülür.  3’üncü kişiye hiçbir şey ifade etmeyecek diyaloglar yaşanır:          Aaaa Aylin gel gel… Kaç yaptın kız söyle bakalım? Of hocam ya… 310 geldi… Sayısal’a bakmış olmayasın sen? Nerdeee… Eşit ağırlık işte yazıyor burda. E okuldan kaç gelmiş ki AÖBP? 70 falan işte… 3.50yim ben, anca… Yapma yahu. Derece bekliyorduk biz de senden. Of hocam çok düzelttiniz moralimi saolun. Boğaziçi’ne girmez di mi bu puan? Tabelasını okuyamayacak kadar uzağındasın maalesef. E ama ben Boğaziçi istiyordum… Ka

lmadı, özellerden verelim?   Sonrası zaten ortada; belki depresyonun ilk belirtileri belki de üniversite koridorlarında kayıt için oradan oraya koşuşturmaktan yorulmuş, sızlayan ayaklar… Ertelenmiş hayaller veya yepyeni umutlar: Post-Öss Sendromu!   İşte budur ÖSS’nin arkasında yatan gerçeğin minik bir özeti. Burada bahsedilen herkesin yakındığı gibi “geleceğimizi 3 saatlik bi sınava sığdıran” sitemdeki teknik hatalardan çok öte bir şey. Sadece dershane ve özel derslere harcanan 10-15 milyardan da fazlası… Bahsedilen, en azından 12’de 1’i test kitabının başında geçmiş olan bir 17 yaş… Bahsedilen, derslere konsantre olamama korkusu yüzünden daha başlamadan biten aşklar, gem vurulan duygular… Yapılamayan soruların dövülebilir nitelikte olmamasından dolayı haketmeyen birinin haketmediği bir anda haketmediği bir şekilde kalbini kırarak boşaltılan  galonlarca öfke, akabinde gelen litrelerce göz yaşı… Anlayışsızlıkla kimbilir kaç kere suçlanmış ama yine de desteğini eksik etmemiş olan anne babalar, onların suratında patlayan sayısız kapı çarpışı… Sadece günde en az 1000 soru çözmek şartıyla rahatlar hale gelmiş bir vicdan, okul sonrası etüt saatlerine ayırılan bir dolu zaman, en sevilen dizinin kaçırılışı, bazen yemek nedir unutan bir mide…   Ve tabii tüm bunların merkezinde yer alan, gençlere karpuz muamelesi yapan bir “Öğrenci Seçme Sınavı” ile çevresinde nereye gittiğini bilmeden dönen biz karpuzlar.   ÖSS, her sene bir buçuk milyon civarındaki öğrenciye sırat köprüsünden geçiş provası yaptırmak için hazır bekliyor. Çok uzun yıllardır oracıkta, 19-20 Haziran dolaylarında, duruyor ve hiçbir yere gitmiyor. İlginçtir; her giren öğrenci en az bir kez "Ne biçim sistem bu! Benim zekamı, efendime söyleyeyim kariyerimi vs. nasıl 3 saatlik boşluk doldurmaya sığdırabilirler?" şeklinde şikayet etse de, bir gün "önemli bir yer"e gelirse mutlaka şu işe el atacağını söylese de, bugün “önemli yerler” de olan kişiler bu konuya el atmaya hiç niyetli görünmüyorlar. Belki birilerinin onlara gençliklerinde doktor ya da mühendis olmayı ne kadar çok isteyip de istedikleri yere giremeyince hissettikleri hayal kırıklığını, vazgeçmek zorunda kaldıkları hayallerin içlerinde kalmış olan uktesini hatırlatması gerekir.   Ya da belki de benim bir zamanlar herkesin yaptığı veya hayatının bir döneminde yapacağı gibi “Karpuz muyum ben seçiyorlar beni? Ne biçim iştir bu? Bir şeyler yapmam ve sesimi duyurmam lazım! Çok öfkeliyim!”  gibi yersiz isyanlardan tamamen vazgeçmem, şikayet etmeyi bırakmam ve gidip birkaç test daha çözmem gerekir....   Benjamin Disraeli’ye göre göre öğrenmenin 3 aşaması vardır; çok görmek, çok acı çekmek ve çok çalışmak. ÖSS’ye hazırlanırken çok fazla soru tipi gördüğümüzü, bu soruları çözemeyince acıdan kıvrandığımızı, ve sonrasında o konuyu baştan çalışmak zorunda kaldığımızı düşünürsek aslında bu sınav çok şey öğretir kurbanlarına fark ettirmeden. Bu kadar eleştiriyi hak etmiyordur belki de…   Ne dersiniz?

[hasansonsuzceliktas]

Tarih, 25 Ağustos, günlerden Çarşamba… Güneş tepeye çıkmış vaziyette… Benim konumum ise aynen şöyle; Tarabya'da konuşlanmışım, yeni bulduğum ve en azından iki senemizi devirmeyi ümit ettiğim evimizin elektrik bağlantısını yaptırmak üzere, emin adımlarla minibüs durağına ilerliyorum. Evi bulmama yardımcı olan komisyoncu olayın çoookkk basit olduğunu ve hemen biteceğini belirtmiş durumda. Elimde adresim de var. Daha ne ola ki?! Ev sahibim de Amerika'da ikamet etmekte ve vekilinin de yaşı biraz geçkin olduğu için onunla da görüşme fırsatım olmamış. O an için gereken şudur budur listesi ise yalnızca ve yalnızca bir kira kontrat sözleşmesi!!! Ne kadar basit değil mi? Yine de, içim de bir rahatsızlık var; çünkü biliyorum, otuz ya da takriben kırk kişilik sırayı atlattığımda memur, gözlüklerinin üstünden bakıp, şöyle diyecek; " Bilmem ne kağıdını getirmediniz mi?! O olmadan hiçbir şey halledemeyiz! " DONKKKKKK! Öğlen saati olduğu için de bilirsiniz hani, devlet dairelerinde şöyle bir işleyiş vuku bulur; On ikiye yirmi kala civarları ciddi şekilde iş yavaşlatılır, masadan kalkıp çay falan almaya gidilir, o sıra da arka fonda sürekli bir şekilde söylenilir " Valla öğlen oldu Ahmet abi bi tane bile fazla kağıt yollasa yapamaaaam!!" Saat on ikiye beş kala da; " Mesaimiz doldu!" diye gişe  kapatılır. O sırada, siz saç baş diken diken halde, daha beş dakika kaldığını anlatmaya çalışırsınız ve beş dakika kadar tartışma yaşanır. Memur, kolundaki saatinizi gözünüze doğru sallar. Saat gerçekten de on iki olmuştur bileee!!! İş başına dönüş ise tahmin ettiğiniz gibi beş dakika değil, bir dakika bile erken olmaz. Her saniye, salise ne varsa sonuna kadar tüketilir. Bir de bazı saplantılarımız vardır hani, işi yapanla ters düşülmez, sonra işini yapmaz falan gibi, bunun karşılığında ise görevli gişenin arkasındaki canavara, işini yaptırtan da zavallı kurbana dönüşür. Hepimizin sürekli yaşadığı sinir bozucu psikolojiler zinciri… Sonuçta, oraya varış saatim tam öğlen tatiline yaklaşmaktaydı. Tüm memurlar, Ağustos ayının verdiği rehavetle bahçeye saçılmışlarken ben, iki saat düşündükten sonra, başıma gelecekleri hissettiğim için olsa gerek, şeytanın bacağını kırdım ve memura şöyle dedim; " Acaba size bir şey sorsam?! (Bu arada tüm sevimli ifadeler ve hafif bir gülümseme olaya eşlik etmekte, için için ise küfürlerin allahı okunmaktadır ) Yeni taşındım da, elektriğimi açtıracağım, kontrat gerekiyor değil mi?" Kadın yüzüme şöyle bir bakıp; " Abone numarası da gerekiyor!" demez mi?! Hay Allahım ya, ulan şimdi abone numarası da neymiş polemiğini yapmadan önce, kafamdan ışık hızıyla geçen düşünceleri sıraya koymaya başladım. Evden ayrılırken posta kutusunda duran elektrik ve su faturalarını bana ait olmadıkları için almadığıma hayıflandım. Sonra, emlakçının belki bir ihtimal oraya gidip, o kağıtlara ulaşabileceğini hayal ettim. Emlakçımı aradım. Eski kiracının (mükellefin) ismini soyadını sordum, ne bilecek tabi ama o da ev sahibinin vekilini aradı, cep de kontör de kalmamakta bu arada… Zamandan tasarruf yapmışım, gişeler açılacak ve ben işimi yaptırtacağım….Saat 13:00. Öğrendim sonunda, kontör sıfırlandı! Birinci kattaki gişeye giderken, soru sorduğum kadının diğer gişede olduğunu görüyorum. Benimle ilgilenecek zangoç kılıklı adam ise benden önce gelene SEN, GİT, FOTOKOPİ ÇEKTİR muamelesi yapmakla meşgul. Her nedense, ben “SEN” diye çağrılmaya aşırı derece de içerliyorum. "Yahu, kardeşim kaç yıl oldu tanışalı?!" demek var ama tabi bunların hepsi beyinde, iyi ki şu hafıza okuma makinelerini falan icat etmediler! Bir de olayın sorgulanması aşaması var tabi, zaten bu faaliyeti yapmazsam içim rahat etmez.  Bir önceki insanın isminden kayıtlara ulaşmak niye, bu gayrimenkul değil mi?! Bir işin kaydına erişmek için taşınmaz malın esas teşkil etmesi daha akıllıca olmaz mı falan diyorum ona buna…Herkes bir şeyler gevelese de ben hala adam gibi bir yanıt alamadım. Efendim, kiracı takıyormuş da gidiyormuş, borçlar birbirinin içine giriyormuş bla bla bla…

O zaman sayaç okumanın ne anlamı var ki?! Çıkan kişinin dilekçesini verdiği tarih, gidilir bakılır not edilir, diğeri kalan noktadan başlar (Ben mi olanaksızı söylüyorum acaba? Zaten bu iş yıllarca bu şekilde yürümedi mi?) Neyse…Sıra bana geliyor, hadi bakalım, ben ne tür bir fırça yiyeceğim? Adam ( Biz, ona Zangoç bey diyelim de karışmasın!) benim suratıma bile bakmadan " homur! hum! hommm! (Ay! bu arka efektleri de Lord of the Ringsde ki konuşan ağaçların çıkardığı seslerle bütünleyelim ki, resim tamamlansın ve kafanız da sarmaya başlayın makarayı bakim) FOTOKOPİ, SEN, VERGİ NUMARASI, KİMLİK NUMARASI…." diyor. Ben, hemen cephanesini hazırlamış asker edası ile bir vergi numaramı, diğer yandan kimlik numaramı çıkartıyorum ve fotokopi makinesine gitmeden önce yine, teyit almak için Zangoç beye dönüyorum "Bunlar, bunlar değil mi?" diyorum ama karşımdaki yüzüme bile bakmadan " Homur!!!" diyor. Şimdi şöyle oldu listemiz; Kira kontratı Eski kiracının ismi, soyadı hatta elektrik faturası Dolayısı ile abone numarası Vergi numaranız Kimliğiniz Vatandaşlık numaranız İsterseniz, insanların size yola çıkarken söylediği çoookkk kolay liste ile şimdiki listeniz arasında ki farkları bir bulun isterseniz!!! Bir kitap da diyor ki; işini bölüşmeyen kişi asla lider olamaz!! Yahu, bu ülkede de işini paylaşmaya kalktığın an liderlik statüsüne elveda demen gerekir be!!. Bu kadar da iddialıyım yani! Bana yol gösterenlerin hayata bakış açısı ile benimki arasında şöyle bir yedi kalem fark, kendini belli etti bile şimdiden. Gidiş geliş… Zangoç bey; "Abone numarası!!!" diye gürlüyor, ben de eski kiracının ismi var, yeterli gelir mi diyorum dişlerimi güler gibi göstererek (Isıracam ama o an doğru an değil ) " Başka zaman olsa bulunmaz bu bilgiyle" diyor ve tekerlekleri kırılası sandalyesini hışımla arkaya itip, içerdeki ortaçağdan kalma bilgilere yöneliyor. Neyse, sonunda bulunuyor belgeler ama işte o kopma anı gittikçe yaklaşıyor….üstüne yazdığı eciş bücüş kağıdı bana küfür eder şekilde uzatıp, bu sefer de "Fen işlerine götür, sayaç bağlı mı değil mi baksınlar" deyinceeee, ben de pimler atıyor. "Bu bizim işimiz mi?!" " Yani sayacın yerinde olup olmadığını siz bilmeyeceksiniz de kim bilecek?!" diyorum ben veeee Zangoç bey, bilumum ne kadar yontulmamış özelliği varsa, ortaya koyuyor. Biri bir şey sordu ya ve padişah hazretleri de kullarından sorgulanmadan emirlerin yerine getirilmesini bekliyor ya! Hadiiii bir kavga kıyamet kopuyor aramızda, adam dellenip dellenip ipe sapa gelmez ne varsa bana sayıyor, ben de ne oluyon kardeşim modunda kendime göre cevaplamaya debeleniyorum orada. En sonunda herif; "Git diyor, nereye şikayet edeceksen et!" Ah! bilsem bu memlekette bir şikayet mercii var mıdır işe yarayan hemen yapacam da, bilirsiniz minibüsçüyü minibüsçüye falan şikayet ettiren bir sistem izleriz biz. Ya sabır hasbinallah ile Fen işlerine gidiyorum. Hala anlayamadığım için ne sayacı?, Ben, kim? Nedir? falan derken kendime geliyorum. Tabi ki, olaylar yaşanma esnasında hiç de böyle dalga geçilesi değil, elim ayağım sinirden titremekte. Fen işlerindeki sakin kadın bana bir sürü iş anlatıyor ve bir belgenin yanıtını beklemeye koyuluyoruz. Yaklaşık, abartmıyorum bir saat. Diyor ki; "Sayacınız yerinden sökülmemiş, gidin bunu ilk katın solundaki odadan çekilmesini isteyin." Ben; " Yahu, nedir, neyin çekilmesi?!" falan derken bu sefer kendimi aşağıdaki koridorda buluyorum ve kafam da bazı şeyler şekillenmeye başlıyor. Şimdi arkadaşlar, taşınma aşamasında falan olanlar, iyi okuyun. Olayın gidişatı şu; sizin kiraladığınız evden çıkan bir önceki kiracı elektrik idaresine gelip iptal için başvuru yapıyor, sonra o kağıtlar özel şirkete yollanıyor, (anlayan varsa lütfen bu prosedürün sebebini açıklasın da biz de rahatlayalım) sonra, pek tabi ki o şirket de olayları sıraya koyup sayaçları sökmeye başlıyor. Onlar sökmeden\ fakat ellerindeki sökme emri de dururken, siz gidiyorsunuz ve olanlar o zaman oluyor. Çünkü makinenin sökülmesi lazım iken, geç kalındığı için sökülmemiş ve her an siz SÖKÜLMESİİİNNN! diye yırtınsanız da sökülüp götürülebilir.

Bu sırada olaya el koydunuz ise iyi de, yeni sayaç için ayrıca açtırtma, artı bir miktar daha (otuzlu bir rakam) ödemek zorunda bırakılıyorsunuz. Şimdiiiii, bu kadar sarfiyatın amacı nedir?Bir kere, orta da bir sayaç pazarı oluşmuş. Her yeni gelen sayacını sırtlanıp gelsin denir mi yahu?!  Nerede kalmıştık? Aşağı kata iniyorum. Bu sefer de klasik, herkes olayı birbirinin üstüne atmakla meşgul. Bir karşılıklı harlaşma politikasıdır gidiyor". Yahu kardeş gözünün yağını yiyim, yeni sayaç alıp taktırim, yeter ki bitsin bu çile!" diyenler de dinlenilmeyip kafa karmanlaştırılmaya devam ediliyor. Sonunda, yine beklenilesi bir durum olarak müdür devreye giriyor ve çeşitli şahıslara da telefonda gürleyerek, bana; " Hanumefendu, bu akşam sayaç tekrar takulacaktur, içinuz rahat olsun" diyor. Bu kadar işin semeresi dört saat!!! İşlemlerin rötuşları da atılırken, başımda çatlarcasına bir ağrı, midem de bulantı… Kadın, bana kendi aralarında sorunlar olduğunu anlatıyor. Her şey arabesk, neredeyse alacak eline bir mikrofon, şöyle acılısından bir türkü çığırıp olayı tamamlayacak gibi yani.         Ertesi gün��, hafiye gibi iş başı yapmalarımın sonucu, pek tabi ki sayacın takılmamış olduğunu görüyorum. Ayrıca tam sayaç çıkarılmasın talimatı verildiği an da komik bir Türk filmi olayı gerçekleşiyor ve içerdekilerden biri şöyle diyor" Aaaa! Bu sayacı şimdi arkadaşlar söktüüü!" İşte bu takılmaya uğraşılan alet, bir önceki gün tesadüf eseri, ben elektrik idaresinde debelenirken çıkartılmış. Yoksa ucu mucu bulunamazmış çünkü onları da tamir edip başka yerler de kullanıyorlarmış. Yine, oklar elektrik idaresini gösteriyor. Yine, yetkili birine gidiliyor ve anlatılıyor. Aslında ses teybe kaydedilip de her seferinde play'e bassak türünden bir sinir bozuculuk bu… Cep telefonundan insanlara ulaşılıyor, ben işin peşini bırakmayacağım ya, adamın da cebini sürekli kontrol için alıyorum. Gelmez melmez! Tekrar evin oraya dönüyorum veee adam Allahtan mahallenin sonunda çıkıyor. Bize gidiyormuş o da! Beraber takıp şu uyuz sayacı, çıkıyoruz dışarı. MUTLU SON! ÇIKARILACAK SONUÇLAR: Mutlu sonlara varmak için içiniz dışınıza çıkana kadar koşturacaksınız, inanılmaz takipçi olunacak, depresyona girmemek için sorgulanmayacak, yukarıdaki detaylı liste giderken yanınızda olacak ve kimsenin öyle çooookkk kolayına itibar edilmeyecek. Sonra, madem bu elektrik idaresinin işi, neden iş iki tarafa bölünüyor, sayaç değiştirmenin devlete bir artı bütçe sağlaması! dışında vatandaşa faydası ne? Sorgulamaya başladım yine, bitirmek de fayda var.

[hasansonsuzceliktas]

22 Temmuz 2023-05 Eylül 2023 tarihleri arasında Aslan burcunda 28 derecede geri hareketine başlayacak. Venüs, samanyolundaki en sıcak ve en parlak gezegendir. Venüs, güneş ışınlarının büyük kısmını yansıttığı ve Dünya'ya en yakın gezegen olduğu için Güneş'ten ve Ay'dan sonra gökyüzündeki en parlak gök cismidir. Venüs, Roma mitolojisinde aşkı ve tutkuyu simgeler. Yunan mitolojisinde karşılığı Afrodit'tir. Venüs, sadece mitolojide değil tasavvufta da önemli bir yer tutar. Dokuz katlı göğün üçüncü katında yer alan Venüs, tasavvufta Zühre adıyla bilinir. Tarık Suresi, Kur'an'ın 86. suresidir. Sure, ismini 1. ayette geçen ve üzerine yemin edilen ve bir "necm yıldız" olduğu ifade edilen tarık kelimesinden alır. Tarık, geleneksel olarak halk arasında Zühre, çoban yıldızı, sabah veya akşam yıldızı olarak da bilinen Venüs'tür. Venüs, Hindu inanışında tanrı Vişnu'nun karısı olan, zenginlik, iyi şans ve güzellik tanrıçasıdır. Hint sanatında, elinde bir nilüfer tutarken, serveti, kendini tanımayı ve ruhsal özgürlüğü simgeleyen, bir  nilüfer tahtının üzerinde padmasana pozisyonunda duran veya oturan zarif giyimli, refah duşu yapan altın renkli bir kadın olarak tasvir edilmiştir. Venüs'ü diğer gezegenlerden ayıran önemli bir özelliği, kendi etrafında Dünya ve diğer birçok gezegenin tersi yönünde dönmesidir. Zodyak’ ın çevresini 225 günde döner. Bir buçuk yılda bir geri harekette bulunuyor. 40-42 gün geri hareketi sürüyor ve geri hareketinde beş köşeli yıldızı oluşturuyor. (ateş, hava, su ve toprak ve yıldızın en uç köşesi ruh’ u temsil etmektedir.) Venüs, her sekiz yılda bir aynı burçta geriliyor. Yani, 8 yıl öncesine bakarak aslında önümüzdeki dönemi kendi açınızdan biraz kıyaslayabilirsiniz. 25 Temmuz 2015 ile 08 Eylül 2015 yılında Venüs yine Aslan burcunda gerilemişti. Venüs, Boğa ve Terazi burçlarının yönetici gezegenidir. Boğa’ da finans konuları, Terazi’ de ise ilişkiler konuları üzerinde çalışır. Venüs’ ün zarar gördüğü burçlar Koç ve Akrep’ tir. Güçlü olduğu burç Balık, düşük olduğu burç ise Başak’ tır. Gerilemeye başlayacağı burç olan Aslan’ da ise, ne yüceliyor ne düşüyor yani peregrin durumdadır. Doğum haritasında kişinin Venüs’ ne hemen dikkat ederiz, kişinin haritasında hangi burçta  ve hangi ev’ de, hangi açıları almış. Kişi aşk’ da nasıl? Bencil mi? Çok verici mi? Kendinden yana mı? Ya da karşısındakini çok idealize eden biri mi? Duygusal mı? Stratejik tercihler mi yapıyor? Maddi değerlere mi önem veriyor? Aldatmaya ya da aldatılmaya açık mı? Bütün bu sorular haritada net olarak bellidir kişinin Venüs’ ü ile. Tabi açılarına da dikkat etmek gerek, Venüs’ ün bulunduğu burç güzel etki vermeyebilir fakat aldığı açılar ile yüceliyordur ya da tam tersi aldığı açılar ile kişiyi zorluyordur.  Örnek verecek olursak mesela Venüs’ ü Koç olanlar bir ilişkiye başlama konusunda aceleci tavırlar sergiler, hani uzun süre bakışalım, yazışalım gibi durumları sevmez, olacaksa olsun, olmayacaksa olmasın der. Dolayısıyla ilişkileri çok hızlı başlar, çok fedakar ilişkiler olmaz dolayısıyla bu tarz başlangıçlardan dolayıda sonlanma ya da kişiler ilişkiye değer biçmekte zorlanırlar. Venüs İkizler ise; ilişkide iletişim arar.Konuşamayacağı kişiyle beraber olmakta zorlanır. Venüs Aslanlar, aşkı bütün şaşası ile yaşar. Sosyal medyasında aşkını paylaşır, pahalı hediyeler alır verir. Olabildiğine şaşalı bir aşk yaşar. Venüs Teraziler, paylaşabildiği kadar mutlu. Ne kadar paylaşıyorsa o kadar keyif alıyor ilişkiden, ilişkilerinde uyumlu, tatlı ve ödün veren tarafı var. Karşısındakinin ses tonundan dahi keyif alır. Venüs Kovalar, yarı arkadaş yarı sevgilidir. Daha çok özgün ve özgür tiplere çekilirler. Venüs Balıklar, aşkın kendisine aşık. Kendi kafasında öyle bir aşk yaşıyor ki, belki karşı tarafın o aşk umrunda bile değil ama o aşıksa tamam.Sonrasında hayal kırıklığı da getirebiliyor tabi bu durum. Bu yorumlar genel olup harita özeline bakmak en doğrusudur. Erkeğin haritasında Venüs sevgiyi verme ve sevgiyi almayı anlatır. Kadın

haritasında Venüs, kadının kendini bir kadın olarak dişil olarak, kendisini sevme kapasitesini ve kendine nasıl değer verdiğini anlatır. VENÜS’ ÜN ASLAN BURCUNDA GERİ HAREKETİNİN GENEL ETKİLERİ Genel etkileri 3 ana başlık altında ifade etmek daha anlaşılır olacaktır. İlişkiler, finansal konular, estetik ve güzellik. İlişkiler’ de Retro Venüs; Venüs’ ün arketipi esin perisi ve sevgilidir. Sosyallik ve sevgi dürtüsü, duyguları göstermek ve zevk dürtüsünü kişide aktive eder. Dolayısıyla Venüs gerileme dönemlerinde yeni bir ilişkiye başlanması istenmez. Evlenme ya da sizin için hayatınızda değerli olarak anlamlandıracağınız her türlü organizasyonlarında aktif edilmesi için keyifli bir zaman aralığı olmayabilir, aksilikler çıkması adına bu tarz bir yorumu da aktarmak doğru olacaktır. Daha önceki sevgili ya da arkadaşlar tekrar arayabilir, iletişime geçebilir fakat devamlılığı olmayabilir, güven duygusu ile ilgili sorunlar ile de karşılaşma ihtimali verebilir. Eski kişilerin gerileme döneminde tekrar zuhur etmesi aslında o kişiyle tamamlanmamış bir süreciniz ya da yarım kalmış bir konunuzdan dolayıdır. Bazen tek bir kelime vardır söylenmemiş sadece o kelimenin ifade bulması içindir. Bu dönemde geri gelen sevgiliye sevinmek, ya da değer biçmekten ziyade fark edilmesi gerekeni fark etmeye odaklanmak, süregelen ilişkilerde onarılması gereken hal ve konular üzerine gayret göstermek ve anlamlandırmak daha doğru olabilir. Venüs gerilemesi aslında, taahhüt altında olduğunuz her türlü ilişkide doğru sınırlar çizmek için güzel bir fırsattır. Finansal Konularda Retro Venüs; Boğa burcunun yöneticisi olması ayrıca 2 ev Boğa ile ilişkili olmasından dolayı, bu dönemde maddi olarak ciddi yatırımlara, lüks harcamalara yönelmek için pek doğru zaman aralığı değil. Koşullar ve şartlarda değişiklik olma ihtimali ile karşılaşılabilir. Taşınma ve yer değişikliği için de aynı durum söz konusu. Paranın bereketini de göremediğiniz bir süreç olabilir, beklenmeyen harcamaların çıkmasından dolayı. Yeni ortaklıklar, iş kurma gibi süreçler için de doğru zaman dilimi değil. Var olan ortaklıkların da sınanacağı, güven duygusunun sorgulanacağı gibi durumlarda ihtimal olarak söylenebilir. Estetik ve Güzellik Konularda Retro Venüs; Venüs güzellik, dekorasyon, giyim kuşam, müzik, kozmetik ürünler, her türlü takı ve süs eşyası konularıyla da ilgilidir. Estetik konularında ilk defa bir işlem yaptırmak istiyorsanız bu dönemde başlangıç yapmak pek önerilmez. Yaptırdığınız işlemden memnun kalmayabilirsiniz. Fakat daha evvel başlatılmış bir sürecin devamıysa belki olabilir, konu dış görünüş olduğu için dikkat etmekte fayda olacaktır. Evinizi dekore ettirecek, ya da tadilat işleri başlatacaksanız, örnek evinizi boyatacaksınız anlaştığınız boyacı gelmeyebilir , boyanın rengi istediğiniz gibi olmaz bu tarz aksilikler olma ihtimalini göze almanız gerekebilir.   Venüs’e bir de ruhsal astroloji yönünden bakalım; Venüs geri hareketi ile şu soruyu her birimizin sormasını ister. Her çeşit ilişki içerisinde kendimizle, arkadaş, dost, partnerin, sevdiğin ve diğerleriyle yani yaşamla v.s ile kendimizi ifade ederken, anlatırken, yansıtırken hangi değerleri önemsiyoruz? Venüs’ ün bizler ile asıl meselesi yansıttığımızı fark etmemizdir. Yani, kendi değerlerimiz üzerinden tanımladığımız kendimizi yaşama, topluma, ilişkide bulunduğumuz her yerde nasıl yansıtıyoruz fark etmemizi istiyor. Bu fark ediş aslında 2020-2021 yılında tüm dünyaca yaşadığımız covid süreci ile (farklı astrolojik vurgularla ) başladı. O dönemde 19 Aralık 2021 tarihinde Venüs yine geri hareketteydi. O dönemde yeni alışkanlıklar, yeni ilişki modelleri, yeni anlayışlar geliştirdik. Tüketim anlayış ve tarzımız değişti. Sosyal ilişki kurma biçimimiz değişti. Herkes kendi dar alanlarına sığındı. Hepimiz nereye sıkıştık? Gerçek anlamda Sevgi İlişkileri Kurduğumuz bir alana sıkıştık. 19 Aralık 2021 tarihinde Venüs geri hareketi ile bize neyi anlattı? Sevginin Değerini Bilmeyi, ilişkinin, ilişkilerin Öz’ de ne kadar kıymetli olduğunu anl

attı. O tarihte bizlere farkındalık ve değerler konularında kendimizi sorgulatarak sevginin gücünün nereden, nasıl, hangi varoluş anahtarlarıyla geldiğini anlamlandırmamızı istedi. Her birimiz bütün bu sıkıntılı 2 yıl boyunca kimlerden destek alıp, kimlere destek verdiysek sahip olduğumuz bu ilişkilere daha fazla sahip çıkarak ve daha fazla şükran duyarak yaşamayı ve değer vermeyi, kendi değerlerimle sahip çıkabilmeyi öğrendim mi? İşte bu süreç (2020-2021 Covid) ile yıkılan eko sistem bir araçtı aslında. O yoğun ve ağır enerjiler bizlere ne dedi? Bilinçte başkalaşım, uyanık bir zihin, farkındalığın farkındalığını yaşayacaksınız dedi. Bir tür başkalaşım gibi. Bu başkalaşımı fark etmek müthiş bir şey aslında, bizlere sunulmuş bir mucize olduğunu düşünüyorum. Dolayısıyla da eğer bizler normal şartlarda bu dönemi bir mucize olarak algıladıysak, yaşamış olduğumuz tüm sıkıntıları anlamlandırabiliriz. Anlam bulmamız demek değeri, değerli olanı fark etmemizdir. Yani yaşadığımız olayların içerisindeki cevheri yakalamış oluruz. Venüs, Dünya gezegenine Ay’ dan sonra en yakın ve en parlak cisimdir. Akşam yıldızı ve sabah yıldızı olarak parlayan bu gezegen, Dünya gezegenin de yaşayan biz varlıklara ne göstermek istiyor, etkisi ne olabilir ki? Akşam yıldızı olduğunda sevgi dolu bir dişil, sabah yıldızı olduğunda ise daha savaşçı bir dişil etki içerisinde oluyor. Zaten dişil bir gezegen olan Venüs, Dünya yaşamında var olan biz ruhlara dişil etkiler olan. Sevgiyi başkalarıyla alıp verme, paylaşma, ruh cömertliği, destekleyici duygusal bağlar kurabilmek, dostlukları güçlendirmek yani diğer insanlarla ve çevreyle “birbirine bağlı” ilişkiler geliştirmek. Tüm bu değerleri sevgi dolu, önyargısız mı yapıyorsun? Olan her şeyin O’ dan geldiğinin farkında mısın? Yoksa bir savaşçı gibi eleştirel, empati kurmadan mı yapıyorsun? Temmuz ayında Aslan burcunda ki Venüs gerilemesi ise; Mucize ile gelen Öz’ deki cevherini buldun mu? Yaşamın sana sundukları ya da sunmadıklarından kendinde fark edişlerin neler? Duygusal ve mantıksal olarak dengede misin? Mars’ ın da Venüs’ e eşlik edeceği bu süreçte yaşamın sana sunduğu ya zorladığı alanlarda kendi değerini ve diğerlerinin değerini sevgi ve şükran duygusu ile her koşulda anlamlandırıp. Ben’ den Biz duygusuna gelebildin mi? Bu süreçte bir kez daha fark etmeni isteyecek.

[hasansonsuzceliktas]

“Panik atak, vücudunun sana henüz senin farkında olmadığın bir şeyi bildiğini söyleme yoludur.” Dış dünyamızda gerçekleşen ve yüksek gerilim oluşturan şeyleri her zaman bilinç düzeyinde yaşamayız. Bizler bilinçli ya da bilinçsiz seçimlerimizle hayata katılırken sinir sistemimiz tüm süreç boyunca içeride ve dışarıda olup biten her şey üzerinden veri toplar. Beş duyumuza hitap eden tüm veriler beden hafızamızda kayıt altına alınır ve bu duyumsamalar ilerleyen dönemlerde gerilim yüklü olayların çağrıştırıcıları olarak sinir sistemimizi uyarır. Duyularımızla algıladığımız ve sinir sistemimizde depoladığımız bu gerilim yüklü enerjiye stres adı veriyoruz. Sinir sistemimizi yatıştırmak ve onu teskin etmek için günlük çözümler geliştirebilir ve geçici rahatlama sağlayabiliriz, ancak kronik hale gelmiş olan stresin çözümü onun kaynağına inmek ve onu sağaltmakla mümkündür. Panik atak bir kaygı bozukluğudur. Kaygı, sinir sistemi ile doğrudan alakalıdır. Kaygının giderilmesi için sinir sisteminin devreye sokulması gerekir, bunu yapmanın yolu ise temastan geçer. Buradaki en temel ihtiyaç, güven veren birine temas edebilmek, yakın bir bağ kurabilmektir. Kendimiz dışındaki tüm güven nesneleri geçicidir ve belirli bir süre için rahatlama sağlar, ancak içeride sağlanan sarsılmaz bir güven, ömür boyu seni korunaklı ve güçlü hissettirebilir. SATH Bilinç Okulu atölye ve inzivaları, ihtiyaç duyulan bu güveni önce sizin içinizde inşaa etmeyi amaçlar. www.sath.com.tr

[hasansonsuzceliktas]

Hayata rekabet ile başladık. Milyonlarca spermden yumurtaya ulaşabilen çok azından biriydik. Sonra yumurtanın bizi seçmesini bekledik. O da dedi ki tek bir şartla... Ve biz o şarta uyup da kuyruğunu bırakabilen spermdik. Elbette ki o spermi seçen yumurta da... Seçen de bizdik, seçilen de... Hangi ara ne oldu da o daha en başta bıraktığımız kuyruklarımızı elimize aldık da yerine yerleştirmeye çalışıyoruz? Hatta neredeyse enerjimizin çoğunu artık orada olmayan o kuyruğa harcıyoruz? Kimimiz bırakmaya çalışıyor yeniden, kimimiz kuyruğa giriyor kuyrukluların önünde, kimimiz seçilmek için yalvarıyor, kimimiz de sadece seçen olmanın derdinde... Halbuki aradığımız, arzu ettiğimiz, duasında olduğumuz yanıt daha hikayenin en başında bizimleymiş de haberimiz yokmuş. Böyledir ya dünyayı gezer dolaşırsın da yanıt başladığın yerdedir. Bizimkisi de böyle bir hikaye işte... Seviyoruz heyecanı, araştırmayı, yolculuk etmeyi, aramayı bulamamayı, isyan etmeyi, drama yapmayı... :) Ama içimizde bir yerlerde de biliyoruz ya yanıtın nerede olduğunu... Seven de sevilen de, seçen de seçilen de, kuyruğunu bırakabilecek o irade de ve aradığımız her ne varsa hepsi bizde... Aradığın yanıtlar için arada aynaya bakmayı unutma ey yolcu. Sonrasında yine aramaya devam et, taa ki kavuşmaya hazır olana dek kendinle... Ne yaparsın ki... Oyun böyle... :) Foto: @kathrinfederer.ch

[hasansonsuzceliktas]

Kuantum mekaniğinin özeti. Partiküller partiküllerdir ve bu partiküller belli olasılıklara göre sürekli yer değiştirirler. Bir partikülün bir yerden bir başka yerde belirme olasılığı bir kurala bağlıdır ki buna hareket denir. Hareket partikül kütlesi, zaman ve mekana bağlıdır. Bu hareketi ölçebilirsin. Odanın içinde sonsuz sayıda nokta vardır ve bir partikül odanın içinde bir noktadan herhangi bir diğerine hareket edebilme olasılığına sahiptir. Buna kuantum mekaniğinin içsel paterni denir. Peki bu bizim hayatımızda ne anlama geliyor? Varoluşu bu oda gibi düşünelim. Şu anda bu odanın içinde sonsuz sayıda nokta var. Yani sonsuz sayıda seçenek. Biz bu sonsuzluğun içinde neden gidip gidip birkaç noktada takılıp kalıyoruz da hep aynı döngülere esir oluyoruz. Teknik olarak sonsuz olasılıklar var mı var. Ama dön dolaş aynı yer. Çünkü biz bildiğimiz rotalara takılmışız ve bizdeki partiküller Kamil Koç otobüsü gibi oradan oraya gitmeye alışmışlar. Başka rotanın olasılığı bile unutulmuş. Gerek geçmişten gerek anılardan, gerek çevre güdülemesinden sürekli o hattı gel git yapmışız ve bu sebeple odanın içindeki sonsuz sayıdaki seçenekten haberimiz bile yok. Bakın normal bilgisayarlar düalite ile çalışır. 0 ve 1 ile. Yani ya sıfırdır ya bir. Elektrik ya orada geçer ya buradan. Bu düalitedir. Kuantum bilgisayarlar ise hem 0 hem 1 olarak çalışırlar. Sonsuzluğa acilirlar bu yüzden de kuantum bilgisayarlar muazzam hız ile çalışırlar. Bizim bedenlerimiz de düalitede kaldıkları sürece laptop sınırlılığında çalışır. Ya ondadır ya bunda ile. Ama ne vakit hem ondadır hem buradaya açılırız işte o anda odanın içindeki sonsuz olasılıklar da önümüzde açılır. Kamil Koç kemalata erer de koç enerjisiyle harekete akar...