Tumgik
iamjohntitan · 17 days
Text
I really do have dilemma right now. Most of this are plans for next year, then what to do right now. Still in verge of no money. Can't plan on dates, can't plan on travels and I still can't plan to buy things.
I'm working for my self for almost 3 years and I'm in circles. Doesn't have attainments or career overview, I still in early stage and beginning. Hayyyy! Di manlang makapunta sa gitna puro nalang simula.
However it is for us adult. So, I'm trying my best to be sane, pero 90% of it, gusto ko ng sumuko. 🥹
0 notes
iamjohntitan · 11 months
Text
Tumblr media
0 notes
iamjohntitan · 2 years
Text
Tumblr media Tumblr media
4 notes · View notes
iamjohntitan · 2 years
Text
Tumblr media
0 notes
iamjohntitan · 2 years
Text
This is what I'm saying. Hayyyyy
Tumblr media
2K notes · View notes
iamjohntitan · 2 years
Text
How am I feeling today?
June 1, 2022
RN I'm in GY shift, but as of today I should cater 12hours of duty due that my collegue's leave.
I'm not okay today, the irritation I felt is really high. But I'm trying not to acknowledge it and hoping that this thing would pass.
RN I'm faking it all. My smile, laugh and being enthusiast. I really don't want to go to work, I just wanted to lay down on bed, be lazy and just sleep. But of course bills are high stake we can't go lazy down there so we are forced to face reality and do what we need to do... WORK.
I hate it. I mean everything. I don't know why, I'm tired to move and I just want to watch netflix as much as I can. If it is okay not to sleep I would love too. But my body gets tired even thou having a nice bedtime sleep from yesterday's day off.
My emotions are mix right now.
But I feel more agitated. I just want to sleep and lay down in my bed.
0 notes
iamjohntitan · 4 years
Text
Dumadating sa time na sobra na akong masaktan. Grabe na akong magalit. Grabe na yung hatred na meron ako ngayon, and I think it is growing. Siguro dumadating lang sa time na gusto kong unawain yung sarili ko, pero sa tuwing nagagalit ako o pinagdududahan ako, talagang nilalaban ko yung sarili ko, dahil wala naman akong ginawang masama. Kaya pala lumalaki ako nang ganito kasi hindi ako pinagkakatiwalaan sa mga bagay-bagay na akala lagi ng ibang tao dinadaya ko sila or hindi ako nagsasabi ng totoo.
Lately lagi akong nababadtrip sa nanay ko. Kasi ang hirap niyang kausap, hindi ko alam kung baka tumatanda na siya, pero kung ano kasi ang gusto niya yun kasi yung dapat masunod, nasunod naman ako, pero minsan may naiisip akong tama na hindi niya matanggap. Kapag nagkakamali siya hindi niya tinatanggap. Kaya kapag ako pinag dududahan niya, nanlilisik talaga mata ko. Lagi kong nilalaban yung sarili ko at sinasabi sa kanya na, “sa tingin mo nag sisinungaling ako?” “Akala mo ba niloloko kita?”
Hanggang sa sinasabi niya lagi sa akin na hindi niya ko pinagkakatiwalaan.
Don ako nawala.
Sobrang sakit.
Paano pa kaya kung pangarap ko ang sasabihin ko na, lalo lang niya akong pagagalitan kasi wala naman akong nagawang tama.
Kaya pala ako ganito, dahil sa ganitong dahilan. I just wanted to say sorry kasi lagi akong nagsasabi ng ganito sa sarili ko, I fight every anxiety na nararanasan ko, pero siguro kapag nagpagod na ako ng todo siguro kayang-kaya ko nang saktan yung sarili ko at manahimik habang buhay.
Gusto kong bumawi pero puro kapalpakan lang lagi yung naalala niya, kaya sa sobrang hinanakit ko, lagi akong lumalaban sa kanya, kunwari She praises me on the things that I’ve done, yes that is good thing, pero after that makakatanggap ka ng mga salitang masasakit.
Pagbibintangan ka niya sa lahat ng bagay na nakikita niya sayo. Kaya naging sobrang defensive ako kapag na-cocompliment ako, kasi ayoko talagang kinocompliment ako kasi kapag ako nagkamali makakatanggap ako ng mga masasakit na salita galing sa kanila.
Kaya lagi kong inuunahan siya, “bakit kailan ka ba naging proud sakin?”
“Tigil-tigilan mo nga ako sa mga papuri mo, hindi naman totoo yan,”
Palagi kaming nagtatalo dahil sa pusong mamon daw ako at hindi natanggap ng kamalian, tapos sasabihin niya yung masasakit na salita na siguro ganon daw sa trabaho ko at sa church namin.
Hanggang nasabi ko na “sobrang sakit mo na kasi magsalita eh,” gustong gusto kong patunayan na hindi ako ganon pero hindi ko magawa kasi sa paningin niya ganon akong tao... kaya nagugulat siya kapag napoprove ko na wrong siya, pero kahit anong prove ko, lagi siyang may nasasabi.
Kaya nagagalit ako kapag may mga tao na hindi logical mag isip. Even thou na ayokong mag deprieve, wala eh. Nanay mo yon, di mo na pwedeng icorrect, kasi ako yung lalabas na masama doon.
Gusto kong mag rebutt doon at mag hinanakit. Pero wala akong magawa. Kaya sana, manahimik nalang siya, para hindi ko naiisip na sayangin yung buhay ko na gusto ko nalang bumawi sa mga salitang sinasabi niya sakin na sobrang sakit.
Di ba kapag patay kana, maiisip ka nila palagi, para mag sisi naman siya, kasi hindi niya tinatrato ng maayos. Gusto ko talagang salaksakin yung leeg ko. Para matapos nang lahat. Gusto ko lang makita na nagsisi sila sa mga pinag gagawa nila sakin.
Wala silang tiwala, wala silang paniniwala na kaya ko, at wala silang amor sakin kapag nag sasabi na ako ng pangarap kasi lagi silang naka contra. Kasi sa huli kasalanan ko naman. Kasalanan ko parin, at kahit kailangan walang ibang sisisihin kundi ako.
Kaunting araw nalang. Kapag nag trigger sabay-sabay yung lungkot na ito. Ewan ko nalang baka magpakamatay nalang ako. Kasi wala naman akong kwenta, at wala rin akong silbe, tapos panay pa ako reklamo. Wala ako. Walang-wala ako.
Kaya mag chill muna ako. Next time just wanted to say sorry and thank you. Pagod na akong magpanggap na okay lang ako.
4 notes · View notes
iamjohntitan · 4 years
Text
After watching things on youtube, like, sleeping disorders, neurological effects, als, and stuffs, make me think if my dna contains good and match better dna?
There would always be a history of sickness, disease, and inherited things on your family. Even having a depression, illness and disorder may affect your well being.
Nakakatakot na talagang mabuhay ngayon, palagi nalang there is sufferings that you don’t need. It will be pass on or we are the one who created that kind of illness. It is really hard to position yourself to be better, there is always blocking you towards it.
Maybe negative things always bound to us, but even we fight, even we tired ourself out of answers we are always tend to stand up. Now that the most things hard to do, to stand on your own, walk on your own, and carry all of those burden and just keep quiet.
0 notes
iamjohntitan · 4 years
Text
Tumblr media
I’ll just use pictures of SANA. Pero wala namang siyang kinalaman sa mga post ko sa susunod.
Sabi ko kanina parang okay na ako. At hindi ko na need ng ano mang tulong mental. But yet here I am, feeling the same feeling. At sinasabi ko sa sarili ko na wait hindi pwede ito? Wala akong gamot, wala akong pera, wala akong pang cope up.
Hindi ko na papansin na nag oover ako sa tulog. 14 hours akong natulog. At pag ka gising ko sobrang naiirita ako. Ang dami kong iniisip gawin this day, read book, finished it, (Percy Jackson, The Titans Curse) I even downloaded comic books, like spiderman, spiderwoman, spider verse. Then all of a sudden I don’t like them.
Yung totoo, gusto ko kasing kumita ng pera. Kaso ECQ nga. May mga bagay na gusto kong bilin kaso wala.
I’m stuck. Noong nakaraang araw iniisip ko bakit kaya sila nagpopost ng mental health issues about covid, eh wala namang effect yon, ayun pala yung lockdown yung sinasabi niya. Which is totoo nga. May stress reliever talaga ako, at ngayon hindi ako nakakalabas, totoong nakakadagdag ng hindi magandang feelings ito.
Naasar ako, naiirita ako, at nasakit na ang ulo ko. Nasusuka ko, naluluha ako. At parang di ko na kakayanin. 🥺
0 notes
iamjohntitan · 4 years
Text
read me deeper when i don't speak
75K notes · View notes
iamjohntitan · 4 years
Text
Tumblr media
59 notes · View notes
iamjohntitan · 4 years
Text
Malapit lapit na
Tumblr media
71 notes · View notes
iamjohntitan · 4 years
Photo
Tumblr media Tumblr media
44K notes · View notes
iamjohntitan · 4 years
Text
Tumblr media
“Anyways there’s no point of hiding her name. Kasi wala namang makakabasa nito. Ahm, even thou may makabasa nito I’ll hide it agad, kung gusto mong i-share ito kasi kilala mo ko well share it, or even say it to her go ahead. Tapos next time na malaman ko kung sino ka, yari ka sakin. 😈”
I’ll just tell you a story, kasi di ko na kaya yung disappointment. I’m always like this, bold, malalim, weird, yuck, old school. Yeap ganyan tayo mag confess ng love. But not to this convo, di ako nagcoconfess ng love sa kanya. Yan yung time na kung maganda lang talaga yung tracks ko nung time na yon, na if may work ako, I finish my study, have a fine records and investment siguro I’ll easily landed that YES.
The fuck yes. And hell no! No one will have interesr on me. They always saying that Time will come, naasar ako sa word na yon, kasi dumating na ako aa time na lahat gagawin ko para lang magustuhan mo ko, yung awkwardness, yung humbleness, its like fuck, alisin natin yan. Inaayos ko naman ko naman yung sarili ko bago ko humarap sa inyo. I mean it. Marami na akong alam muna sa inyo, bago ko kayo ligawan. Kaso hindi parin ako nagugustuhan ng mga taong pinipili ko.
Other people will just say na hindi mo naman mapipilit yung love. Na we are asking ng may kapalit. Heck umaasa lang ako sa isang chance. Chance lang. Kahit walang yes, at least nagka chance.
Kaso hindi eh.
Ngayon this picture says a lot this is the 1st time I said my real feelings. “Hindi na muna ako magmamahal” ganon lang. Kung baga I’m always make my turn a PASS. Kaya minsan talagang pinipigilan ko yung nararamdaman ko don sa isang tao. At as of now I’m having a phobia of telling what do I really feel.
So nasasaktan ako sa sinasabi ko ngayon.
Gusto ko lang sabihin na.. pahingi lang ng chance to prove myself. 🥺. Regardless of the result.
Kaya kapag ako nabigyan ng chance, I’ll prove them wrong. Na kamahal mahal rin ako. Yun lang yung revenge ko, is to be a good person, and to be a good partner. At sana may marinig ako na “sana pala binigyan na kita ng chance noon”. Gusto ko talagang bumawi ng ganon.
The said photo is just a photo of me being so naive and the same time confident, that I’m always failing. Ginagalingan ko nalang sa school para hindi ko maisip na walang pumipili sakin. Na ako yung asong puro galis, puro sugat pero kapag naalagaan ako ng maayos, isa pala akong siberian husky 😂.
Hindi ko masabi ito kahit kanino. Kasi sasabihin nanaman nila yung time will come, its not yet your time, its not yet your chance. Kasi putang ina, 9years na akong single at hindi mo pwedeng sabihin sakin na hindi ako nag eeffort para magustuhan ako ng isang tao.
Gago lang no. Pero gusto kong sabihin sa’yo na honest akong tao. Kahit gaano kaugly yung situation magiging honest ako sayo. Sana lang rin dumating na yung huling taong yon. Kasi pagbubutihan ko talaga, para lang wag siyang madismaya sa akin, or mapahiya and lastly wag niya akong iwan.
1 note · View note
iamjohntitan · 4 years
Text
Tumblr media
From DoktAura.
Gusto ko lang sabihin na, sana madami akong pera, para makabili ng ganitong libro, tsaka sana makapag medschool ako kung pwede. Pero hindi lahat nagkakaroon ng chance. 😭
0 notes
iamjohntitan · 4 years
Text
Tumblr media
Just leave it. Here!
0 notes
iamjohntitan · 4 years
Text
Tumblr media
So as of now I’m doing my essay as early as 3:49AM. Kasi yung shit na data ay walang kwenta. Sa umaga lang talaga meron siyang internet. I’m kinda enjoying learning about these things about Biological/Physiological aspects ng katawan na never kong naintindihan. Pero as of today, yeah, kaya kong iexplain kung paano tayo nakakalunok, nainom ng tubig, and many more. Sinusubukan talaga niya yung patience ko for more self research but thanks a lot youtube, saver ka talaga.
For people who follow me, thank you, kasi 35 lang kayo. At sana di na ito madagdagan, it is my safe haven kasi. Pero syempre kung nakita mo yung blog na to, sorry madisappoint ka lang. hellyeah. I’m 30 yrs old, and I just started my college and I’m 1st Year in 2nd sem, AB Psychology.
0 notes