ikbentorrekens - Tumblr blog

[ikbentorrekens]

Cobot to the rescue!

In dit deeltje van mijn blog wil ik het even hebben over de automatisering van de wereld. Al jaren is de technologie de mens overbodig aan het maken. En zoals het er naar uit ziet, zal dit enkel toenemen. De mens is in het productieproces meer en meer aan het verdwijnen en houdt enkel nog een oogje in het zeil. Efficiëntie, minder fouten van de mens, een betere veiligheid zijn maar een deel van de positieve kanten van deze automatisering.

Er wordt vaak gezegd dat robots nooit ziek worden, alhoewel herstellingen wel moeten geïnterpreteerd worden als ziekte vind ik persoonlijk. Wanneer ze aan 100% werken kan je wel stellen dat ze niet lijden aan kwaliteitsverlies zoals de mens dat wel heeft. Vaak wordt nog gesteld dat een robot nooit de creatieve mindset van de mens zal overnemen maar ook dit zal in de toekomst teniet gedaan worden dankzij de kunstmatige intelligentie.

Robots zijn uiteraard geen nieuw fenomeen. Al jaar en dag zijn ze aanwezig in vooral de autosector, waar ze zorgen voor de assemblage van voertuigen. Ze zijn wel in opkomst om hun intrede te maken in zowat elke sector. In de bouw, in warenhuizen, in productiehuizen zijn ze volop hun intrede aan het maken. Zelfs in sectoren waar veel papierwerk aan te pas komt, komen ze met automatisering van online documentatie.

Het signaal dat ik wil bespreken vandaag is de cobot. De cobot (ook wel co-robot genoemd) zijn eigenlijk robots die in tegenstelling tot normale robots ontwikkeld zijn om met mensen samen te werken in plaats van zelfstandig. De cobots zouden samenwerken met de mens en taken met meer gevaar, nauwkeurigheid of een bepaalde vorm van repetitieve zaken voor hun rekening nemen terwijl de mens zich dan bezig houdt met onder andere de kwaliteitscontrole en de programmeerbaarheid van de cobots zelf. De cobots zouden op deze manier taken over nemen die voor de mens vooral als saai beoordeeld worden.

In tegenstelling tot echte robots is het bij de cobot niet de bedoeling om het werk van de mens af te nemen maar het makkelijker te maken. De samenwerking met deze cobots zorgt ervoor dat de mens wordt gestimuleerd in zowel diversiteit als flexibiliteit. Dankzij de sensoren in de cobots wordt er een veilige werkomgeving gecreëerd. De sensoren zorgen ervoor dat bij aanraking met een mens de handelingen worden stopgezet. Het grote verschil tussen robots en cobots is dat cobots een pak kleiner, goedkoper en makkelijk monteerbaar zijn terwijl robots eerder grote en zware constructieve taken voor zijn rekening neemt en vaak afgeschermd zijn van de mens.

Ikzelf ben een grote voorstander van de cobot door onder andere de voordelen die ze met zich meebrengt. De mens moet mee met zijn tijd en zich aanpassen aan de mogelijkheden die zich voordoen. De saaie ‘aan-de-band’-werkzaamheden zullen stilletjes aan afnemen en het voor de werknemers aangenaam maken om zich in te passen in het nieuwe werksysteem. Het zal voor de mens aangenamer worden om te werken en zoals gezegd zullen de ‘saaie’ jobs wegvallen. De mens zal zich zo ook kunnen evolueren en specialiseren in zaken die een meer flexibelere aanpak nodig hebben en dit lijkt me een zeer interessant gegeven.

Denk ik dat dit een toekomst heeft? Ik ben er zeker van. De cobot is de toekomst en ik hoop dat de mens deze technologische vooruitgang zal toestaan en niet proberen tegenwerken zoals in het verleden wel al gebleken in.

Greetz Bennie

[ikbentorrekens]

(Op)nieuw eten

Ook in deze blog zal ik het hebben over eten. Ik kon het ook hebben over bijvoorbeeld hospitality of travel maar de horeca spreekt me toch het meeste aan aangezien ik mezelf toch wel beschouw als een Bourgondiër. Ik hou van eten, allerlei soorten, zolang het maar lekker is. Zelf kook ik ook graag alhoewel het niet mijn specialiteit is. Het is vaak lekker maar de uitstraling is niet alles.

De uitstraling en manier van maken, daar wil ik het vandaag even over hebben. Vaak wanneer ik op restaurant ga, vraag ik me steeds af hoe ze deze gerechten eigenlijk maken. De bakwijze, de presentatie, telkens opnieuw stel ik me de vraag ‘hoe?’.

Na even zoeken waarover ik het wou hebben in deze sector, zag ik een artikeltje waarin stond dat (net zoals vroeger) er steeds meer restaurants en brasserieën hun gerechten komen maken aan tafel. Ook al was ik eigenlijk op de hoogte van dit gebeuren, ik stond er vaak niet bij stil. Ik groef even in mijn gedachten en kwam tot inkeer dat dit eigenlijk wel een leuk signaal is.

Ik was ooit gaan werken voor mijn studentenjob bij ‘chalet Robinson. Een leuk huisje in Ter Kamerenbos waar ze dit ook deden. Deze zaalbereidingen zijn uiteraard niet nieuw maar wel terug van weggeweest. Zo versnijden restaurant hun vlees voor de ogen van hun klanten, draaien ze zelf hun ijs of maken ze pannenkoeken. Dit laatste was ook het geval op de dag dat ik werkte.

Zoals op de foto te zien, staat de chalet in het midden van een vijver. Je wordt dan met een soort bootje/vlot van de ene kant naar de andere gebracht door een vriendelijke man met een kapiteinshoed. In het onderste gedeelte van de chalet is het normale restaurant waar je gedurende alle tijden iets kan eten. Het bovenste gedeelte wordt eerder gebruikt voor grotere evenementen.

Maar ook hier werd er dus gedaan aan zaalbereidingen. Het was zelfs als personeelslid leuk om te zien hoe de mensen hier toch van konden genieten. Het is altijd leuk wanneer restaurants net dat tikkeltje extra doen om de klant tevreden te stellen en het is nog eens impressionant bij.

Ook ikzelf zou het een leuke ervaring vinden wanneer meer restaurant dit zouden doen. Ik begrijp dat wanneer het heel druk is, dit misschien een moeilijke opgave is maar bij een rustige zaal zou dit een zeer aangename verassing zijn. De drang op het mooi gepresenteerde gerechtje op te eten zal enkel groter worden wanneer deze aan tafel wordt bereid.

Of dit signaal toekomst heeft? Ik zou niet weten waarom niet. Het werkt al jaar en dag ook al is het even in de vergetelput beland. Ik denk dat het voor vele mensen een aanwinst zou zijn en wanneer een bepaald restaurant hiervoor bekend staat, dat sympathisanten hier speciaal naartoe zullen komen.

Greetz Bennie

[ikbentorrekens]

Friendly Food

Milieubewust leven is bij vele mensen steeds belangrijker geworden. Zorgen voor onze planeet staat sinds enkele jaren hoog in het vaandel van de wereldbevolking. Het leek me dan ook vanzelfsprekend dat ik in mijn blog het eens over een milieubewuste aanpak zou hebben.

Zoals je in de titel kan afleiden zal ik mijn milieubewuste bril opzetten tijdens een zoektocht over voeding. Één van de meest voor de hand liggende zaken met betrekking tot voeding en milieubewustheid is de reistijd van voeding die wordt geïmporteerd. Het signaal dat ik heb opgevangen gaat over hyperlokaal voedsel.

De trend rond lokaal voedsel bestaat nu toch al een tijdje maar hyperlokaal voedsel gaat nog dat stapje verder. Het is eigenlijk een heruitvinding van zichzelf. Al eeuwenlang is het de logica zelve dat je voeding gaat kopen bij de plaatselijke boeren. Dit is dankzij de opfleurende economie even veranderd naar veel import en export omdat hier veel geld mee te verdienen viel. De andere kant van de medaille is weliswaar dat de planeet hier erg onder lijdt. De laatste jaren zijn steeds meer mensen weer producten beginnen kopen bij hun plaatselijke handelaars. Dit heeft uiteraard effect op de gezondheid van de mens maar is ook goed geweest voor de binnenlandse economie.

Maar wat is nu juist hyperlokale voeding?

Dit is voeding die haast op dezelfde plek geproduceerd wordt als gecultiveerd. Voorbeelden hiervan zijn boerderij (zowel groenten als veehouders) die hun producten tentoonstellen in een klein winkeltje vastgemaakt aan de boerderij. Of bijvoorbeeld imkers die hun honing verkopen in allerlei verschillende producten. Zelfs restaurantjes die hun producten kopen binnen enkele kilometers valt onder de paraplu van hyperlokale voeding.

 In een nieuwsbericht van ‘hln.be’ las ik over 2 personen (broer en zus) die een crowdfundingcampagne waren gestart voor het maken van een nieuwe soort voedingsreep. De naam van deze reep is de ‘Kriket’. De reep is gemaakt van krekels. Inderdaad krekels! Naast de krekelmeel bevat hun product noten, zaden en granen waardoor dit niet alleen een lekker maar ook gezond tussendoortje is. Neem daar nog eens de duuzaamheid en het lokale erbij en je hebt een meesterlijk tussendoortje gecreëerd.

 Ik vind het bewonderingswaardig hoe 2 gewone Brusselaars op het idee komen om van toch iets ongewoons, iets gewoons te maken. Het eigenlijk zeer eenvoudig maar toch enorm inventief. Als student Idea & Innovation Management vind ik dit logischerwijze een enorm goede uitvinding.            

Deze soort tussendoortje zouden, zeker voor milieubewuste mensen, zomaar hét tussendoortje van de toekomst kunnen worden. Of ik denk dat het potentieel heeft? Uiteraard! Met de juiste marketing kan dit heel ver komen. Zeker wanneer ze een ruimer assortiment voor mekaar kunnen krijgen. Het is zoals ze zelf zeggen een pak gezonder dan een Mars of een Snickers. Krekels op zich zijn dan ook weer veel beter produceerbaar voor de natuur dan kip, varken of koeproducten.

 Ikzelf zou het productje waarschijnlijk zeker eens proberen maar aangezien ik geen notenfanaat ben en zelden dit soort repen eet, weet ik niet of het mij zal kunnen overtuigen. Vandaar dat ik hoop op een ruimer assortiment met verschillende smaken. Ik vind het in ieder geval een fantastisch initiatief.

 Greetz Bennie

[ikbentorrekens]

Fashion me?

Ik ben absoluut geen fashionista. Als het mode en kleding gaat, ben ik een zeer makkelijk persoon. Ik draag enkel Carhartt.

Naar de winkel gaan met mij is eigenlijk zeer eenvoudig. Ik ga telkens naar de ‘freeride’ in halle. Ik loop daar een half uurtje rond en kom buiten met 2 a 3 volledige outfits als het mocht. Ik ga steeds voor een normale jeans (blauw of zwart), een eenvoudige t-shirt en een hoodie.

Wanneer ik dan toch met fashion bezig ben, probeer ik toch uit te kijken naar interessante gegevens en verhalen achter kledij en dergelijke.

Ik liep eens door de Meir in Antwerpen en kwam daar een winkel tegen met een opvallend gegeven.

Uniqlo

Uniqlo is een kledingmerk. Ze zijn zo uniek doordat hun fabrikant retailer het hele proces regelt, van productplanning, productie, distributie tot marketing. Uniqlo genoot van (en geniet nog steeds) uitmuntende groei door casual slijtage van hoge kwaliteit te bieden aan opmerkelijk betaalbare prijzen voor iedereen. Zowel mannen, vrouwen als kinderen.

De kleding van uniqlo is eenvoudig essentieel maar universeel, zodat mensen ze vrij kunnen combineren met hun eigen unieke stijlen, op elke manier, wanneer dan ook.

Uniqlo is er in geslaagd om kwaliteit, design en technologie naar een hoog niveau te brengen. Toch streven ze nog steeds naar boven. Ze zoeken niet naar perfectie maar naar evolutie.

Uniqlo is meer dan een gewoon kledingmerk. Ze zijn een denkwijze. Ze geloven in een gestaag bewustzijn van voortdurende verandering, diversiteit en de uitdaging van conventies. Verder geloven ze ook dat iedereen kan profiteren van eenvoudige, goed ontworpen kledij.

Een mooie quote van hun website “If all people can look and feel better every day, then maybe the world can be a little better too.”

Uniqlo is een project gestart in Japan waarbij ze de dagelijkse slijtage van kleding aanpakte. Het project heet LifeWear en mag niet gezien worden als wegwerpkleding, maar perfecte componenten gemaakt van kwaliteit.

LifeWear. Simple made better.

Greetz Bennie

[ikbentorrekens]

DDW

De Dutch Design Week.

Dutch Design Week Eindhoven is het grootste design evenement van Noord Europa en presenteert werken en concepten van meer dan 2,600 designers aan meer dan 350,000 bezoekers van over heel Europa.

Ikzelf ben naar de DDW geweest via mijn school, de Erasmushogeschool in Brussel. Wij zijn daar 2 dagen (donderdag en vrijdag) rondgelopen op de verschillende locaties, de ene mooier en interessanter dan de andere. Het klokgebouw was één van mijn favoriete met vele leuke innovatieve en toch designvolle items.

Renault, de autoproducent, was prominent aanwezig op de DDW. Wat mij het meest opviel was onmiddellijk een product van hen.

Het Renault SYMBIOZ concept

Renault probeert het gevoel tussen woonkamer en auto te verkleinen door dit concept. Het is een auto die beschikt over een gevarieerd zelfbesturingsysteem. Het voelt alsof je een ritje maakt in je zetel van thuis. Dit is exact wat Renault wilt bereiken met deze auto. Verder dan de auto kan je het ook gebruiken als verlengstuk van je huis. Je leest het goed, de auto is zo ingedeeld dat je een extra relaxatieplek verkrijgt aan je huis. Het interieur is zeer aangenaam en nodigt uit om even door te hangen in je zetel.

Meer info en foto’s kan je vinden op de site van de Renault SYMBIOZ.

Gedurende de hele week reden er tussen alle locaties taxi’s rond. Dit was ook een concept van Renault. Ze maakten gebruik van volledig elektrische auto’s. Op elk dak stond een klein attribuut om de taxi’s makkelijk te herkennen.

Het concept had de naam de ‘Renault Design Rides’

Om deze post af te sluiten wil ik nog even mijn gevoel uitdrukken die de DDW mij heeft opgeleverd.

Persoonlijk was ik niet heel erg geboeid door de DDW. Aangezien er vooral de nadruk wordt gelegd op design en niet op innovatie. Qua zicht en omgeving een aangename sfeer maar niet mijn top-interesse. Het is zeker aangenaam om elk jaar opnieuw te gaan omdat er ondanks veel design, hele leuke projecten lopen.

Greetz Bennie

[ikbentorrekens]

Wie Ben ik?

Ben Torrekens.

Een doodnormale jongeman van 21 jaar zonder extraordinaire uiterlijke kenmerken. Bruin haar, blauwe ogen, 1m83. Niet de meest opvallende eigenschappen. Binnenin deze gewone jongen zit een vat vol ideeën, denkwijzen en rare kronkels.

Wie ben ik echt?

Ik ben geboren om 26 december 1997, bijna een kerstkind maar daar had ik niet zoveel zin in. Ik ben sinds jongs af aan gefascineerd door sport. Sinds mijn zesde verjaardag ben ik beginnen voetballen bij KFC Wambeek waar ik zowat mijn hele jeugd heb doorgebracht. 

Daarnaast speelde ik ook tennis, deed ik aan atletiek en leefde me helemaal uit op allerhande sportkampen. Toen ik 12 à 13 jaar was kreeg ik een enorme groeischeut waardoor ik vaak te kampen had met blessureleed. Op mijn 16 ben ik dan ook moeten stoppen me competitief sporten. Ik had het hierdoor moeilijk omdat ik een sterk ontwikkelde winnaarsmentaliteit had. 

Naast sporten heb ik een grote passie voor videogames. Zowel sport, shooters als arcadegames. Mijn gedrevenheid om te winnen kwam ook hier zeker tot uiting. Ik speelde meer dan de gemiddelde tiener wat ook wel te zien was aan mijn capaciteiten in verschillende spellen. Tot op de dag van vandaag ben ik nog steeds een fervent gamer maar in veel mindere mate.

Ik ben een enorme dierenvriend. Thuis bij zowel mijn moeder als mijn vader heb ik heel wat dieren (gehad). Bij mijn vader heb ik een crème van een hond rondlopen. Hij heet Guinness en is een bordercollie van bijna 2 jaar oud. 

Bij mijn moeder had ik heel veel dieren: ganzen, kippen, 3 honden, 3 paarden, parkieten en vissen. Van heel deze dierentuin blijven enkel nog 2 paarden over en onze Mechelse scheper Torres.

Het laatste dier dat ik wil aanhalen is de Koala. Ikzelf en vele anderen bestempelen dit dier als mijn ‘spiritanimal’. De laatste jaren ben ik namelijk verzot op niets doen, eten en slapen. De koala is op mijn lijf geschreven.

Genoeg over mezelf. Wat kunnen jullie (mijn lezers) verwachten?

Wanneer het aankomt op trends probeer ik goed op te letten. Wanneer ik op straat loop, winkels binnenstap of gewoon op het internet surf, probeer ik aandachtig rond te neuzen. De interessante dingen die ik tegenkom probeer ik zo goed en duidelijk mogelijk op te slaan om deze dan zelf te verwerken in mijn eigen (waan)ideeën.

 Ik ga trachten mijn ideeëngang over te brengen op mijn lezers door op zoek te gaan naar interessante en luchtige coolhunts op basis van thema’s zoals food, fashion en de bovenstaande zaken.

Ik hoop jullie met gemak en plezier te leiden door deze blog en hoop dat jullie hier iets interessant van opsteken.

Greetz Bennie