im-a-mouse-duuh

[im-a-mouse-duuh]

                                 １３　ａｕｇｕｓｔｕｓ　２００２                                                   １０：１７ 

                                              Ｗｉｌｒｉｊｋ

[im-a-mouse-duuh]

Ｅｍｉｌｉｅ                      Ｎａｄｉｎｅ                     Ｅｍｍａｎｕｅｌ

       👶🏻                                  🕶️ 🥋                                         🚘 ⚽       

[im-a-mouse-duuh]

de voornaam Ｅｍｉｌｉｅ

Europese naam met veel varianten

Feestdagen: 10 juli, 19 september 

Betekenis(sen):     - rivaal

                                - zacht, vriendelijk

Origine:   Duitse / Scandinavische /  Tsjechische vorm van ‘Aemilius’

Emilie is afgeleid van Emile. Emile is een jongensnaam die afstamt van de Latijnse familienaam ‘Aemilius’. Deze naam wordt in verband gebracht met het Griekse woord '(h)aimulos', dat 'zacht, vriendelijk' betekent. 

Wordt vaak als naam gekozen in:

- België

- Nederland

- Frankrijk

- Engeland & Wales

- Tsjechië 

- Denemarken

- Noorwegen

- Zwitserland

- Verenigde staten 

[im-a-mouse-duuh]

When someone asks for your name and you already sense they’re gonna spell it wrong.

[im-a-mouse-duuh]

When your parents say you’re unique but they gave you one of the most generic names out there.

[im-a-mouse-duuh]

Actual footage of Emilie seeing her name being spelled as ‘Emely’.

[im-a-mouse-duuh]

de naam Ｍｅｉｒｓｍａｎ

- verbastering van ‘Marktman’ 

- verbastering van ‘Marsman’

- waarschijnlijk geen link met ‘Meersman’

De betekenis is iets gerelateerd aan marktkramers/handelaars of Vikingen, maar hierover is geen duidelijk informatie te vinden.

Traceerbaar tot in Zweden, 18e eeuw

De naam verspreidde zich in de 19e eeuw naar Duitsland, en zo kwam hij in de Nederlanden terecht. Dit stemt overeen met de migratiegeschiedenis binnenin Europa, aangezien Zweden in de 19e eeuw een zeer arm land was en de plaatselijke bevolking massaal wegtrok uit het Scandinavische land. De naam is vandaag de dag nog steeds te vinden, voornamelijk in België en Frankrijk. Ongeveer 386 mensen wereldwijd hebben de naam ‘Meirsman’.

[im-a-mouse-duuh]

“Scandinavisch? Je lijkt eerder Spaans ofzo...”

Mocht ik geschiedenis niet interessant vinden, had ik gewoon gedacht “hmm... vreemd!”. Maar een zeer interessante documentaire over Vikingen leerde mij dat Vikingen qua afkomst een zeer gemengde groep waren. Denk maar eens na waarom sommige Vikingen zo’n donker haar hebben, en vaak ook veel, dik haar. De verklaring is simpel; vele Vikingen hebben Griekse, Romeinse... roots. Ze komen dus uit regio’s waar zo goed als iedereen donker haar heeft en snel bruin wordt. 

Dit is natuurlijk maar een theorie afgeleidt van mijn naam, maar wel een leuke en relatief logische theorie.

[im-a-mouse-duuh]

Algemeen Nederlands? Een uitdaging.

Aangezien mijn moeder uit Merksem komt en mijn vader uit Schoten, wordt er bij ons thuis niet bepaald algemeen Nederlands gesproken. Het is niet zo extreem, maar af en toe komen de typische Antwerpse klanken wel eens naar boven in de gesproken taal die eerder als tussentaal geklasseerd kan worden. 

Als ik aan het Nederlands denk, specifieker het algemeen Nederlands, denk ik meteen aan mijn oma Celestina, beter bekend als ‘Lesje’. Waarom? Haar Nederlands is het verste van algemeen Nederlands waar ik bekend mee ben. Naast haar is het echt platte Antwerps uit films en theater niets. Als kind probeerde ik vaak deze extreme vorm van dialect na te doen, maar kwam nooit echt op haar niveau.

Tevens behoor ik tot het kleine Nederlandstalige deel van mijn familie. Het grootse deel, zo’n 80%, is Franstalig.

mijn moeder & mijn oma voor de familiezaak “optiek ten Eeckhove”

[im-a-mouse-duuh]

Mijn favoriete plaatsen in België

Ａｎｔｗｅｒｐｅｎ

Ongetwijfeld de leukste stad van Antwerpen, er is zo veel te zien en te doen; van culturele activiteiten tot shoppen tot genieten van het uitzicht aan de Schelde, het is echt een zalige stad. 

Ｂｒｕｓｓｅｌ

Deze stad heeft ook een plekje in mijn hart. Als kind ging ik bijna elke week naar Brussel, en ik ben het nooit beu geworden. Dat is te danken aan de diversiteit binnenin Brussel; het voelt aan als een apart land, niet als een stad in België.

Ｓｐａ

Ik heb ongelooflijk veel tijd gespendeerd in dit stadje. Dit is de vaste plek waar we naartoe gaan als we naar de Ardennen gaan.

ｈｅｔ　Ａｔｏｍｉｕｍ

Vroeger deden mijn vader en ik een jaarlijkse uitstap naar het Atomium. Het is een indrukwekkend gebouw en vanbinnen lijkt het een andere wereld. Ook deed ik als 7-jarig meisje mijn communiefeest in dit futuristische bouwwerk.

Ｖｏｒｄｅｎｓｔｅｉｎ　（ｐａｒｋ）

Dit park ligt vlak achter het huis van mijn moeder, op twee minuten ben je er.  Ik heb hier al veel tijd met vrienden en familie doorgebracht en geniet er altijd weer van om door de bloementuin te wandelen.

Maar op nummer 1 staat mijn huis, er is geen enkele plek in de wereld waar ik mij zo thuis voel. De vleermuizen die door de tuin vliegen op zomerse avonden, de egels die af en toe langskomen om het eten van de katten op te eten, de uilen die zich sporadisch laten horen, de bomen en diverse planten die mijn vader jaren geleden zelf plantte zien bloeien in de lente... Al deze dingen maken het een thuis.

[im-a-mouse-duuh]

Alles, behalve bladerdeeg

Als kind van 1 liet mijn oma mij kennis maken met drop, ‘jappen’ genoemd door zowat de hele familie, en koffie. Verrassend genoeg vielen deze smaken bij de kleine Emilie in de smaak. Olijven, escargots, spinazie en al deze ongebruikelijke dingen volgden snel.

de eerste ervaring met “ne zoutjap”

Vandaag de dag is er slechts 1 ding dat ik niet eet, bladerdeeg. Bladerdeeg is zowat het goorste dat de mens ooit bedacht heeft. Vol au vent zit er ook niet in dus.

No, thanks!

[im-a-mouse-duuh]

De evolutie van de(ze) mens     fase 1: cultuur? C U L T U U R

Toen ik nog klein en onschuldig was zoals op deze foto, draaide mijn wereld om K3 en Mega Mindy. Het hele jaar keek ik uit naar de Samson & Gert kerstshow. Elk. Jaar. Opnieuw. Als iemand mij dan had uitgelegd wat cultuur was, was het in mijn hoofd gelijk aan K3. Voor leeftijdgenootjes was het waarschijnlijk niet anders.

Ik bouwde in deze levensfase een hele fantasiewereld op, die vaak aangevuld werd door de verhaaltjes die mijn vader vertelde die hij ter plekke verzon. Mijn nicht babysitte ook vaak en dan las ze verhaaltjes voor uit de typische kartonnen peuterboekjes inclusief vingerpoppetjes. Ik kon uren met hetzelfde stuk speelgoed spelen, als ik er maar een verhaal rond kon verzinnen.

Ik was een praatgrage peuter. Stappen, dat was bijzaak. Daar ging ik nog even mee wachten. 

Een anekdote die deze periode opsomt: op vakantie in Griekenland toen ik 2 jaar was, overliep mijn moeder de letters op de menukaart samen met mij. Tegen het einde van de vakantie kon ik “cocktails” zonder moeite spellen. “Emilie, spel eens cocktails!” is lang een binnenpretje in de familie geweest.

[im-a-mouse-duuh]

Muziek

Ik zou me geen leven zonder muziek kunnen voorstellen. Er is altijd wel een liedje dat perfect bij je stemming past, hoe je je ook voelt. 

[im-a-mouse-duuh]

Literatuur

Ik lees veel te weinig, maar als ik lees zijn het voornamelijk Engelse boeken. Vandaar dat ik niet echt een favoriete Belgische/ Nederlandstalige auteur heb. Wel vond ik als 13-jarige de boeken uit de portretreeks zeer meeslepend. Ze waren niet per se spannend, maar je wou ze blijven lezen en eenmaal uitgelezen lieten ze een grote indruk na. Ik zou ze graag nog eens opnieuw lezen, nadat ik mijn hele wachtrij van gekochte boeken heb uitgelezen. iQ 140 en Gewoon Anders zijn mijn favoriete werken uit de reeks, respectievelijk geschreven door Dirk Bracke, Herman Van Campenhout en Luc Descamps.

Genres maken mij weinig uit, al ben ik toch sneller aangetrokken tot een thriller dan tot een mooi romantisch verhaaltje. Als de verhaallijn goed is en er voor zorgt dat ik het boek in 1 keer wil uitlezen, scoort het boek bij mij al veel punten.

Nu is het al (te) lang geleden dat ik nog een “boek” boek heb gelezen, omdat het laatste jaar neuzen in filosofie veel interessanter bleek voor mij.

[im-a-mouse-duuh]

Theater

Ik heb nooit veel interesse in theater gehad. Kindershows waren geen probleem, maar daarna ging het bergaf. Maar onlangs had mijn vader me meegenomen naar een monoloog. Misschien moet ik deze kunstvorm leren appreciëren, want het was zeker niet slecht! 

Het jammere aan theater in vergelijking met een film of boek is dat je niet kan zeggen “oké, nu heb ik er even genoeg van en ik kijk of lees straks verder.”. Tegenwoordig is het moeilijk om je aandacht langdurig op hetzelfde te richten, vooral voor jongeren, omdat er zoveel andere prikkels zijn. 

Ben je bij een boek of film of serie niet mee met het verhaal, blader je enkele bladzijden terug of spoel je achteruit. Bij theater is dit natuurlijk niet mogelijk. Als het stuk even saai is of niet meeslepend genoeg, verliest het publiek zijn aandacht. Daarom hebben spektakelmusicals zoveel succes; er gebeurt de hele tijd wel iets dat je bij het verhaal houdt.

[im-a-mouse-duuh]

Evolutie van de(ze) mens            fase 2: cultuur is belangrijk

In de lagere school las ik heel veel boeken. Met school maakten we veel verplichte uitstapjes naar de bib alvorens we gingen zwemmen, maar ik ging met plezier mee. Volgens mij heb ik nog boeken van de bib uit die periode thuis liggen. ‘Orde’ en ‘Emilie’ ging toen al niet samen. 

 Toen ik 7 jaar was, kreeg ik met kerstmis een Nintendo DS. Daardoor ging ik steeds minder en minder lezen, maar omdat in deze primitieve fase van de Nintendo DS vele spelletjes niet in het Nederlands beschikbaar waren, leerde ik gelijkmatig wat Engels. Toen ik op mijn 10e een iPad kreeg (die ik grotendeels met mijn eigen spaarcentjes had gekocht), verminderde het lezen nog meer, maar mijn Engels werd wel beter, want rond mijn 10 à 11 jaar begon ik dus ook het internet te ontdekken. Youtube en online spelletjes namen de plaats van boeken en TV in. En dan naderen we alweer de huidige levensfase...

[im-a-mouse-duuh]

Filosofie

In recente jaren heb ik een interesse voor filosofie ontwikkeld. Mijn vader las vaak filosofische werken en zodra ik de richting Latijn koos, kwam het thema filosofie steeds vaker voor in mijn leven. Ik had er wel interesse in, en las van tijd tot tijd iets over Aristoteles, maar de existentiële filosoof Albert Camus is diegene die mijn “interesse” een interesse maakte.

Albert Camus

Hij was een Frans-Algerijns journalist en filosoof, en de grondlegger van het absurdisme. Absurdisme draait om een centrale vraag: “Moeten we het leven serieus nemen, of zouden we net zo goed zelfmoord kunnen plegen?“ Deze stroming spreekt mij heel erg aan, vele principes sluiten aan bij mijn ideeën over de samenleving en het feit dat men altijd betekenis wil geven aan het leven, terwijl het bestaan in feite allemaal niet zo serieus is. Het klinkt vrij donker, maar absurdisme en de bijbehorende existentiële gedachten maken mij juist gelukkiger als je met de gedachten overweg kan. Voor mij is een ‘match made in heaven’, alleen bestaat ‘heaven’ niet. Het is gewoon een toepasselijke uitdrukking.