imt1proj2groep22017

[imt1proj2groep22017]

#esther #throughdesign 

when the drugs take over

[imt1proj2groep22017]

#esther #content #fordesign

[imt1proj2groep22017]

#groep2 #throughdesign

[imt1proj2groep22017]

#Bobby Becker #inspiratie #fordesign #fleur

[imt1proj2groep22017]

D A A N    R O O S E G A A R D E

Als kunst in staat is de wereld mooier en duurzamer te maken dan word mijn idealistische ik warm.

Het werk van Daan en zijn studio Roosegaarde maakt de wereld mooier, duurzamer en zorgt voor verbinding op openbare plekken. De toegankelijkheid van zijn werk beslaat een groot publiek.

Interessant aan zijn werk vind ik ook dat door creatieve kunstzinnige benaderingen zijn werk educatief is.

 Later zou ik ook mij willen richten op social design, en innovatie. Ik hoop met mijn kijk maatschappelijke dingen aan te kaarten of met mijn creativiteit een soort artist in residence te worden. Daan is hiervoor een grote inspiratiebron. Hij laat je opnieuw naar de omgeving kijken door zijn bril.

   D J A M I L A   A B D A L L A. 

[imt1proj2groep22017]

Hierboven

[imt1proj2groep22017]

Vergankelijkheidvandetijdjezelfwatblijfterovernaje

[imt1proj2groep22017]

#esther #throughdesign 

Ik heb als reactie op de tentoonstelling van Anouk Kruithof in het Foam museum dit werk gemaakt. Het is gebaseerd op wat ik eerder heb opgeschreven over hoe ik mijn mentale territorium ervaar wanneer deze onder invloed is van bijvoorbeeld alcohol. de futuristische gebouwen staan voor gedachten over mijn toekomst, de foto van mij en mijn gezin van vroeger staat voor mijn herrinneringen, de golven voor het gevoel dat het moment waar ik op dat moment inzit eindeloos voortkabbelt.

[imt1proj2groep22017]

#esther #fordesign #referentie #Kruithof #foam

Ik vond deze foto’s echt heel interessant. Het zijn eigenlijk een soort collages. Ik vind het tof hoe er een heel bizar beeld ontstaat, wat er toch heel echt uitziet, en waar ik toch ook wel een verhaal bij kan bedenken.

[imt1proj2groep22017]

#esther #foam #fordesign #referentie #projectie #glossover #Kruithof

Deze installatie van Kruithof heet Gloss Over en bestaat uit een aantal objecten en een projectie van youtubefilmpjes van smeltende ijsbergen op de wand. De objecten zijn gemaakt van artificiele verlengstukken van het menselijk lichaam met daaroverheen gedrapeerd stukken plastig en latex waar fotos van natuurrampen op zijn afgedrukt. het werk gaat over de technologische verworvenheden van de mens, de goede en de slechte kanten daarvan. Ik vond het werk interessant omdat er projectie wordt gebruikt, maar wel op een totaal andere manier dan bij de tentoonstelling in het eye van Just. Ik vind het tof dat er een combinatie werd gemaakt van projectie en ruimtelijk werk, Ik vond dit erg goed werken. Wat mij wel opviel was dat de kwaliteit van de beamer niet optimaal was en dat het ook eigenlijk iets te licht was in de ruimte. De projectie had veel beter nog kunnen werken als er een goede beamer was gebruikt.

[imt1proj2groep22017]

#troughdesign #groep2 

Een eerste proef en kennismaking met interactie van groep 2.

[imt1proj2groep22017]

#troughdesign #groegp2

Dit is schets 2 voor een interactieve installatie met projectie.

[imt1proj2groep22017]

#troughdesign #groep2 #interactie

Dit is de uitwerking van schets 2.

[imt1proj2groep22017]

#groep2 #interactie #troughdesign

Dit is schets 1 voor een interactieve installatie met projectie.

[imt1proj2groep22017]

#groep2 #interactie #troughdesign

Dit is de video die hoort bij schets 1.

[imt1proj2groep22017]

#troughdesign #fleur #uitwerking #interactie #projectie

Dit is de uitwerking voor het idee met de onvatbare kern. Het was een leuk en leerzaam experiment. Wel was mijn plan niet waterdicht. Wanneer ik mijn hand van de sensor haal zou er licht moeten vallen op de sensor en de vorm weer terug springen op zijn origineel plek. Maar op te projecteren heb je een donkere kamer nodig, dus valt er niet genoeg licht op de sensor en zal hij niet uit zichzelf terug springen. Maar ondanks dat was het een goed experiment die mijn onderzoek goed aanvult.

[imt1proj2groep22017]

W a y s   o f   l o o k i n g

J E S P E R   J U S T    I N T E R C O U R S E S

A N A L Y S E   W A Y S  O F   L O O K I N G

 Mijn eerste reactie op het werk intercourses van Jesper Just was verwarrend.

Dit kwam omdat ik keek naar een verlaten ‘Parijs’ waar Chinese tekens op de verkeers,reclame en straatnaam borden stonden. Ik wist niet of ik het wel allemaal goed zag. Ook hoorde ik geluiden van de andere twee schermen die soms mijn aandacht trokken en soms verdwenen op de achtergrond. De acteur(s) spraken frans hadden en hedden waarschijnlijk Afrikaanse etniciteit. De setting was desolaat en koud wat werd versterkt door de zwart witte filter die alle video’s in de ruimte hadden.

 Het eerste woord dat in mij opkwam toen ik het werk zag was vluchten. Dit had te maken met de man (gespeeld door issaka sawadogo) in de film die de hele tijd onafgeproken aan het lopen is.

Ook kreeg ik associaties met de vervaagde steden in Japan door de atoombommen dit kwam voort uit de desolate bijna surrealistische stad waar deze man in wandelde.

Waar was hij naar op zoek naar wie liep hij toe? en die vragen brachten mij weer bij de associaties met wie ben ik wie is hij? Gaat het over alleen op de wereld zijn? Of identiteit?

 Het viel mij direct op hoe de kunstenaar gebruik maakte van de architectuur van het Eye gebouw. De films werden geprojecteerd op de muren die soms schuin omhoog liepen wat een interessant bijna driedimensionaal effect hadden. Ook viel het mij direct op dat de drie films die de ruimte in beslag namen allemaal zwart wit waren.

 Ik denk dat de kunstenaar de kijker in verwarring wil brengen en wil laten stilstaan bij de films. Door de verwarring ben je bijna genoodzaakt na te denken over wat je ziet.

Want we zien veel dingen die niet kloppen als je en roept vragen op. Vragen als waar zijn ze? Is het echt wat ik zie? Bestaat die plek? Is het een Afrikaan op reis of een fransman in parijs of een chinees in nep china? Wat betekent identiteit en grenzen van landen?

Op een bijzondere manier brengt Jesper Just subtiele lagen aan in de films waardoor het diepgang krijgt.

 Ik denk dat de kunstenaar de kijker in verwarring wil brengen en wil laten stilstaan bij de films. Door de verwarring ben je bijna genoodzaakt na te denken over wat je ziet.

 Bij het maken van een film installatie komt veel kijken. De locatie zoeken, het casting proces, oefenen of gesprekken met de crew en cast, schrijven of concept bedenken, regisseren, decouperen, monteren, inrichten ruimte, installeren van de beamers. De kunstenaar heeft gebruik gemaakt van een groot team van professionals. Zelf schreef hij het script, regisseerde hij het en was hij mede verantwoordelijk voor de edit.

  Het is een cinematografische video installatie. De beelden lijken afkomstig te zijn van een bioscoopfilm. Maar door het onbrekende verhaal of de chronologie van het verhaal is het veel meer associatief hierdoor kan je zelf als toeschouwer bepalen waar je naar kijkt. Dit is weer die gelaagdheid waar de kunstenaar mee speelt, het cinematografische effect in een kunstzetting zonder verhalende lijn in de installatie.

 Het kunstwerk intercourses (wat gemeenschap of omgang betekent) bevindt zich in de eerste ruimte bij binnenkomst van de tentoonstelling in het Eye. In de eerste ruimte bevinden zich 3 video projecties geprojecteerd op de muren. De video’s zijn groot en bevatten geluid  bij de close up shots en bij de wijde shots minder tot matig. Uit de deuropening die toegang geeft tot de volgende installatie horen we geluid en zien we paars licht,  ( is er samenhang met de andere werken ? ) er is samenhang met de andere werken door de locatie, de zwart wit beelden, de acteurs die van zelfde komaf lijken en de deur die toegant geeft naar de andere ‘wereld’.

 Het kunstwerk is groot en vult de ruimte met haar drie grote projecties op de muren. De muren lopen schuin en hoekig af waardoor de projectie er een kleine vervreemding ontstaat in het beeld. Dit heeft het effect op mij dat ik word meegezogen in de wereld van entercourse. Ook het geluid en hoor en voel ik duidelijk. Of het stuk op tijd gebaseerd is weet ik niet omdat ik door het zwart witte beeld niet kan zien welk seizoen het is, of hoe laat. Wel zie ik dat het niet gedateerd is de man draagt moderne kleding.  

  De kunstenaar van dit werk is Jesper Just  uit Denemarken. Just maakte internationaal furorede met zijn cinematografische werken waarin hij gender, verlangen relaties en identiteit onderzoekt in een geraffineerde beeldtaal. Hij werkt veel met het doorbreken van stereotypes en cliches. De kunstenaar vertrekt vaak vanuit een omgeving zo vertrok Just voor entercourses vanuit plekken die iets vertegenwoordigen wat ze niet zijn. Hier voegt hij als hij de locatie heeft steeds meer lagen aan toe. De stapjes die hij zet tot gelaagdheid heb ik genoteerd om inzicht te krijgen in hoe hij dat doet.

Laag 1 : opzoek naar een plek die iets is wat het eigenlijk niet is. In dit geval de stad Tianducheng in China die een deel van Parijs hebben nagebouwt.

Laag 2 : Franse acteurs van West-Afrikaanse komaf

Laag 3 : Shots van wijken waarvan het niet duidelijk is of de stad in opbouw is of word gesloopt.

Hij laat zich inspireren door het gegeven van de stad en voegt daar allerlei elementen aan toe die nog meer aanzetten tot denken.

 In het werk van Jesper Just is gelaagdheid en het spelen met het doorbreken van cliches een rode en verbinende factoor hierdoor is zijn werk met andere werken te verbinden. Daarom passen de drie films in het eye ook goed bij elkaar.

 Het werk van Just is niet te vergelijken met andere kunstenaars die ik ken, wel zijn er meer kunstenaars die met het gegeven van cliches doorbreken werken. Ook zou je sommige shots kunnen vergelijken met filmregisseurs.

 In een interview maakt Just een verbinding naar het verleden hij zegt hierover het volgende : ‘Ik ging dus op zoek naar andere plekken die iets vertegenwoordigen wat ze niet zijn. Zo kwam ik op Aziatische steden die er heel Europees uitzien: er zijn hele wijken in China die een kopie van Parijs lijken. Je ziet dat de machtsstructuren veranderen. Eerst plunderde Europa het Oosten en importeerden ze wat ze konden, alles wat maar exotisch was. Tegenwoordig bouwt China dit soort steden: het zijn helemaal geen hommages aan Europese steden, ze vinden het er funky uitzien en doen het omdat ze het kunnen.’ hier refereert Just naar de geschiedenis tussen Europa en Azië en de machtsstructuren daarbinnen.

   D J A M I L A   A B D A L L A                                                                          bron: website eye, interview in het eye