insomnia61

[insomnia61]

Benim babam; kavga adamıydı. Yalçın bir irade, taviz vermeyen bir mizaç sahibiydi. Sinirli, korkusuz, güçlü, sert bakışlıydı.

Onu tanıyan değil birtek anlayabilen bilirdi kaya gibi gösterdiği kalbinin aslında pamuk gibi olduğunu...

Öfkesinin ardındaki merhametini..

Deliydi, siniriyle kasıp kavururdu tamam ama,

güzel adamdı benim babam..

Bide sert bakardı benim babam..

Ama çok gülerdi. Çokta güzel gülerdi..

Tıpkı fotoğrafında olduğu gibi..

Tıpkı ölürken olduğu gibi..

Siz hiç bir yakınınızı morgta gülerken gördünüz mü?

Ben babamı gördüm..

Öyle güzel, öyle s��cak gülümsüyordu ki kefenlenirken bedeninin soğukluğunu hissettirmedi çocuklarına.

Babadır, hisseder çocuğunun derdini. Yüreğimizin yangınını söndürmek için, son bir bakışı kaldı ardında. İçimize karışan, aklımıza kazınan..

Gülümserek gitti..

"Mezarlık sonrası o ilk ayrılığı yaşamadıysanız, el sallamalı vedaları, veda sanırsınız." Diye bir söz okumuştum.

Ben ömrümde böyle zor bir veda yaşamadım..

Buralar yangın yeri..

ama sen ışıklar içinde uyu Aslan babam.. ❤️‍🩹

[insomnia61]

Işıklar içinde uyu babamm ..

[insomnia61]

Tuhaf bir bayram sabahına günaydın..

Her sene heyecanla erkenden uyandığım bayrama, bugün hiç uyumadan başlıyorum.

Bu bayram diğerlerinden çok daha farklı..

bu sabah uzun uzun evin ziline basıp babamı sinirlendiremeyeceğim. Bende babamın yediği şeker 5 taneyi geçince sinirlenmeyeceğim. Mesela Kahvaltı sofrasına oturamayacağım. Uzun uzun sohbet edemeyeceğim. Harçlığımda pazarlık da yapamayacağım.

Ama ben yine babamın oooo saime hanım ortalığı yakıyorsunuz lafını duymak için kalkıp en güzel elbiselerimi giyeceğim.

Saçımı babamın beğendiği gibi yapacağım. Makyajımı babamın kızmayacağı şekilde..

Bu defa meva duru'ya babamın değil de, kendi aldığım bayramlıklarını giydirip yola koyulacağım. Hem artık yolum 2 apartman arası kadar da değil..

Bu defa bizi evinin koltuğunda otururken değil, soğuk bir hastane odasının yatağında karşılayacaksın..

Ve ben yine kendimi sana hatırlatmakta çok zorlanacağım..

Sende bizi tanımakta..

Ben geldim babacım.

Başının belası geldi.

Deli kızın geldi.

''Yaa kızım sende hiç akıl yok mu?'' diye sürekli söylendiğin kızın, bu sefer gerçekten aklını kaybetmek üzere..

Yüreğimde daha da büyük bir yangın var bu sabah.

Hani herşeyi berbat edip işin içinden çıkamadığımda ağlaya ağlaya gelirdim ya yanına, bilirdim çünkü o sert görünen kalbin dayanamazdı gözyaşıma.

Ben yine işin içinden çıkamıyorum babacım. Ama bu sefer geberene kadar ağladığım o yolu bitirdikten sonra, yine gülerek geçiyorum o hastane kolidorunu. Odanın kapısını yine ben geldim diye açıyorum..

Lütfen hoşgeldin kızım de olur mu ?

Diyolar ki;

Baban giderse

Darda sana yetişen elin gidermiş

Aklın, canın gidermiş.

Çocuk kalan yanın gidermiş.

Lütfen beni büyütme babacım.

Sana söz veriyorum, bi daha asla kızdırmayacağım seni. 

Sözünden çıkmayacağım.

Kimseyle kavga etmeyeceğim.

Başımı artık hiç belaya sokmayacağım.

Söz veriyorum dizinin dibinden ayrılmayacağım.

Ama nolur sen gitme..

Ben çocuk kalayım.

[insomnia61]

28 yaşımda açtığım tumblr sayfama, daha çok geçmeden 29 yaşımda çok farklı hislerle yeniden geldim.. artık daha olgun, daha dingin, daha yorgun ve daha kimsesiz.. 

2012 yılında babamın kanser olduğunu öğrendim. beyninde tümör varmış. o zamanlar kanser bana sadece adını duyduğum ve ölümcül olduğunu bildiğim kötü hastalıktı.. 

+++

[insomnia61]

"Geçinmeye gönlü olan geçinir, anlaşmak isteyen orta yolu bulur, telafi etmek isteyen eder, önemseyen gösterir.

Kısacası ben böyleyim diye bir şey yok,ben sana karşı böyleyim diye bir şey var.

Dikenine katlanamadığın gülü incitme, zorluğuna göğüs geremediğin yari sevme."

Neşet Ertaş

[insomnia61]

[insomnia61]

[insomnia61]

Devrik cümlelerle seviyorum seni Türk Dil Kurumuna inat “de"leri birleşik yazıyorum Biz kavuşamadık bari"de” ayrılmasın istiyorum Devrik cümlelerimin hepsi anlatmakta aşkımı Yüklemi bi haber sevgiden, Öznesi kaybolmuş gitmekte, Sıfatlar ne yaptığından habersiz …… Türk Dil Kurumu na inat Kuralsız Karşılıksız İsyankar Seviyorum seni.

[insomnia61]

Belki Birgün sararım yaralarımı kendi ellerimle. İyileşir kırılan yanlarım, iz kalır elbet . Ama asla unutmam. Ne yara açanı, ne de kalbimi kıranı. Günü geldiğinde herşeyin ilacı olan zaman onlara dert olacak. Sabretsinler .. bunca pisliğin, yalanın, nankörlüğün döndüğü bir zamanda, daha iyi biri olmaya, kendime yakışanı yapmaya çalışıyorum hep. Sonuç hayal kırıklığı bile olsa, ben elimden geleni yaptım diyebilmenin iç rahatlığıyla, başım dik kalkıyorum hepsinin altından. Bu bana yeter ..

[insomnia61]

Sahi sen ne zaman unuttun bizi ?

[insomnia61]

Hissizleşiyorum ve bu beni çok korkutuyor. Mesela artık gezmekten zevk almıyorum. Fotoğraf çekilmek istemiyorum. Elimden hiç düşmeyen ve sürekli iletişim halinde olduğum insanlara cevap vermiyorum. Sürekli birşeyleri unutuyorum.

Mesela şarkılardan bile sıkıldım artık. Ruhuma iyi gelmiyor. Uyumak iyi gelmiyor, uyumamak iyi gelmiyor. Sadece daha çok sigara içiyorum, daha az yemek yiyorum.

Kaybolmuşluk hissi var içimde, ve bu hiç içime sinmiyor. Bu hayatta kaybetmek isteyeceğim son şey neşem. Sanki neşemi kaybersem insanlara yetemem. Kimseyi mutlu edemem gibi hissediyorum. En çokta kendimi. En ufak birşeyle bile günlerle mutlu olan bu kız , sanki bi daha asla gülemeyecek gibi hissediyorum..

Allah’ım lütfen böyle olmasın 🙏

[insomnia61]

Güldün;

Güller açtı göğüs kafesimde.

[insomnia61]

Küçükken ailemden biri ölecekse hep beraber bir arabanın içinde ölelim isterdim, seni de aldım o arabanın içine, başka tanımı yok.

[insomnia61]

Her şeyi ve herkesi yakıp yıkabilirim ama sana tek bir kıvılcımın dahi gelmesine izin vermem. Çünkü sen dünyama uğrayan tek mucizesin.