justsfirgemund - Tumblr blog

[justsfirgemund]

sıkışmış hissediyorum.

koltuk almak istiyordum, lambader almak istiyordum fon perde almak istiyordum. uyumlu bir halı, tv ünitesi ve hatta kullanmasam da tv. genişçe güzel bir kitaplık ve okuma köşesi. boy boy saksılar. bulaşık makinesi. blender seti. ama alamıyorum

saç kurutma makinem bozuldu, tamir için kargolayamıyorum da. kargo fiyatlı. saç düzleştiricim zaten aylardır bozuk.

tüm botlarım su geçiriyor, altı yarılmış. adam akıllı bir spor ayakkabım vardı. onun da plastiği parçalandı. işe gidiyorum sonuçta. lazım. aldım ama kaç taksitle.

formalarımın paçasını terziye vermem lazım. aylardır veremedim. bir yerlerden kısarak yaşadığım için.

...

bir hobim olsun istiyorum aylardır. amigurumi yapmak istiyorum. alamıyorum ipini iğnesini.

en çok da büyük tuvallere resimler çizmek istiyorum, ama ne tuvali ne onu boyayacak boyayı ne de fırçasını alamıyorum.

ebruyla ilgilenmek istiyorum. seramikle. camcılıkla. dericilikle. terzicilikle. ama önümde dağ gibi bir engel var. maddiyat. küçüklüğümdeki gibi.

...

küçükken çok yetenekliydim. hep bir çizim tabletim olsun istemiştim. olmadı. müzik kulağım vardı. gitarım olsun istemiştim. olmadı. geçtiğimiz yıllarda, 4 sene evvel falan sahip oldum bu ikisine. şimdi ne hevesim var, ne kabiliyetim. köreldim. kendimce yapmaya çalıştıklarım akıntıya karşı kürek çekmek gibi. amaçsız. bomboş. önceden çizerken zevk alırdım. şimdi alamıyorum. önceden okulda zorunlu olan flütle kendimce notalar çıkarıp çalarken mutluydum. şimdi gerizekalı gibi hissediyorum. anlamıyorum, çalamıyorum.

aynı kaderi şimdi de yaşıyorum. yapmak istediklerim benden hala uzakta. elime aldığımdaysa ömrümü yarılamış olacağım belki de. vaktinde sahip olmam gereken, zihnimi eğitebileceğim o yaşları geçireceğim. ve sonra hevesim olmayacak ama tuvallerim olacak. köreleceğim ama malzemelerim önümde olacak. bomboş olacağım yine.

tam bir işim var, refaha erdim derken şimdi bu cümleleri yazıyorum. çok sıkışmış hissediyorum. çok zorda. bataklığın içinde gibi hissediyorum. ağlayamıyorum bile. çok bunaldım. istediğimi yapamamaktan. basit eğlencelerim olamamasından. kendimce eğlenememekten. yine çiziyorum bir şeyler ama öylesine, eğlencesine. kendimi ortaya koyamıyorum. zihnimi eğitemiyorum. kabiliyetlerimi geliştiremiyorum. paslanmış. yonttukça kırılıyorum.

...

neden zor bir hayatı seçiyorum ?

tutku mu ? aşk mı gerçekten ? şimdiye kadar neredeyse bir yılda 70k üzerinde para harcadığım sevgilim bir gün beni terk edecekse anlamı var mı ? Bensiz yapamayacağını söylüyor. Gerçekten öyle mi ?

Kendimi yakıyorum. Kendimi gerçekten tüketiyorum. Ve hala yüzüne gülümsemeye devam ediyorum. Ve düşünüyorum içimden. İdeallerinle yalnız ölmek mi ? Mutlu ve öylesine yaşayarak ölmek mi ?

çok yorulmuş hissediyorum. bugün sadece hayal kurduk. milli piyango çıksa ne yaparsın dedi. bilet bile yok ortada. ihtiyaçlarımızı alır ve kalanını yatırım yaparım dedim. onun dediğiyse bu okulu bırakıp yeniden sınava çalışıp parayla istediğim bölümü okumak dedi. ben mi çok materyalistim bilmiyorum ama elindeki elbet bir gün bitecek dedim. yatırım yapmak daha doğru olur dedim. eğitim de bir yatırım dedi. beni burda yaralayan şey ben çift kişilik hayal kurarken onun tek kişilik hayal kurup idealist davranmasıydı. ve hala okul okurken onunla sevgili hayatı mı sürecektim ? onun hayatında olabilecek miydim ? dedim ki, okuduğun okulu bitirip -ki 1 sene kalmış. çalışmaya devam ederken de okul okuyabilirsin. dedi ki o para yeter de artar bile. peki ömür yeter mi ? sen kazanç sağlayana kadar biz evlenebilecek miyiz ? her şey o vakte kadar yine benim omuzlarımda mı olacak ? diyemedim.

...

hayat gerçekten çok acımasız.

zaman zaman ona olan sevgimi sorguluyorum. beni asla terk etmeyeceğini söylüyor ama ben buna inanamıyorum. burada tükeniyor hissediyorum. ve bu normal mi yoksa yanlış mı düşünüyorum bilemiyorum, algım bozuldu. şu vakte kadar yolladığım paralara hiç açıklama girmedim. bunları borç gözüyle görmeli miyim bilmiyorum. bu yanlış mı, vicdansızlık mı gerçekten bilmiyorum. tek yapabileceğim güvenmek. sürekli okul bitmeden evlenmeliyiz diyor. evlenince malların ortak hale geleceğini biliyorum. neye sahipsem onunla ortak olacak. okulu bitir diyebiliyorum sadece. aslında demek istediğim şey iş sahibi ol ve eskiyi, bende yıkılanları telafi edelim. bana bir tektaş alabiliyor olman lazım. alyansı da ben alıp takacaksam kendimin kocası olurum.

kadın gibi hissetmiyorum bu ilişkide. güzelsin diyor. sonra bi sözüyle her şeyi paramparça ediyor. seviyorum diyor. anlamıyor, anlamaya çalışmıyor, üzüyor. ona her zaman destek olmaya çalışırken kanadımı kırıyor. hem mental hem maddi olarak iki kişiye bakıyorum. VE ARTIK BUNUN YÜKÜ ÇOK AĞIR GELİYOR BANA