“..birini arıyorum. Ayaklarımın altındaki zemin bataklık kumu gibi eriyor. Yavaş yavaş toprağın içine gömülüyorum, kırk metre içeri giriyorum, tam o kadar. Sonra kendimi kocaman düz bir taşın üzerinde yatar buluyorum. Taşın üzerinde bir şeyler yazıyor, ne olduğunu anlamaya çalışıyorum, ama okuyamıyorum.
Oradaki ‘ben’, ‘benim’ öteki parçam üzerinde oyunlar oynarken, orada onu seyreden ‘ben’ neredeydi diye düşündüğümde başım dönüyor, kendimi kaybediyorum.
Arkadaşlar otizm farkındalığı ile ilgili bir tezim var.Bana yardımcı olup doldurabilecek olanınız var mı? (0-6)yaş aralığında çocuk sahibi tanıdıklarınıza atabilirseniz çok iyi olur 🪽🪄