kaitwra

[kaitwra]

Μην τους αγαπάς πολύ τους ανθρώπους. Στενοχωριούνται. Υποφέρουν.

Δεν αντέχουν οι άνθρωποι την πολλή αγάπη. Την λιγότερη μπορούν να την διαχειριστούν. Η πολλή αγάπη τους ζορίζει, τους δυσανασχετεί. Αγάπησε τους πιο λίγο.

Δώσε τους χρόνο να σκεφτούν, να αποφασίσουν, να λειτουργήσουν σωστά. Μην τους πνίγεις με την παρουσία σου και μην τους υποχρεώνεις με την μεγάλη σου καρδιά.

Δεν χρειάζονται πολλή αγάπη για να έρθουν κοντά σου. Εμπιστοσύνη χρειάζονται και χρόνο. Αυτός ο χρόνος είναι τόσο αναγκαίος σήμερα σε όλους μας, που ίσως είναι και το πιο πολύτιμο πράγμα που μπορείς να χαρίσεις σε κάποιον.

Δεν μπορείς να τον βγάλεις απότομα από τις συνήθειες του, την ζωή του, την καθημερινότητα του.

Κάτσε δίπλα του και ακολούθησε τον. Ούτε πίσω, ούτε μπροστά. Να σε νιώθει εκεί δίχως να κινδυνεύει να σε χάσει, αλλά και χωρίς να φοβάται ότι θα σπάσεις. Θέλει πολλή υπομονή η καρδιά ενός ανθρώπου να μάθει πάλι να χτυπάει όμορφα. Βλέπεις είναι οι άνθρωποι πολύ καιρό μόνοι τους και έχουν μάθει αυτόν τον νέο ήχο να τον μεταφράζουν σε κάποια σπάνια ασθένεια.

Ξεχάσαμε να αγαπάμε και συνηθίσαμε να μην αγαπιόμαστε.

Μάθαμε έτσι μόνοι μας, να περνάμε τις ζωές μας και όταν κάποιος ακουμπήσει το χέρι του πάνω στο δικό μας ξαφνικά, αντί να το σφίξουμε μέσα μας, το τινάζουμε από πάνω μας γιατί φοβόμαστε. Ο φόβος μας κάνει να χάνουμε την εμπιστοσύνη. Γιαυτό θέλει χρόνο μια καρδιά να ξανά αρχίσει να χτυπάει ρυθμικά και να βρει το κόκκινο της χρώμα που έχασε στην διαδρομή.

– Ξεχάσαμε να αγαπάμε και συνηθίσαμε να μην αγαπιόμαστε –🖋️📋❤️‍🩹

[kaitwra]

Τι είδους παιχνίδι του μυαλού είναι να θέλω να με ερωτευτεί ο συναισθηματικά μη διαθέσιμος;

Τρέχα με 10km/h , θα τρέχω με 100km/h και για τους δυο μας.

Αν και ξέρω ότι η ταχύτητα σκοτώνει.

Προτιμώ να πεθάνω από αγάπη.

[kaitwra]

[kaitwra]

“There will always be a person who looks like a poem the earth wrote to keep you alive.”

— Juansen Dizon

[kaitwra]

[kaitwra]

[kaitwra]

yī rì sān qiū / 一日三秋 (κινέζικα): “μια μέρα, τρία φθινόπωρα”, όταν κάποιος σου λείπει και νομίζεις πως ο χρόνος δε περνάει με τίποτα.

[kaitwra]

“Όταν πεθαίνουμε το σύνολο των ερωτικών σκέψεων που έχει παράξει ο εγκέφαλός μας, μεταφρασμένο σε μηχανική ενέργεια μπορεί να κινήσει την αλυσίδα ενός ποδηλάτου για μερικά δευτερόλεπτα Η απόσταση που θα διανύσει το ποδήλατο είναι η απόσταση μεταξύ του “έζησα” και του “έζησα παράφορα”.”

—

Γιώργος Δομιανός, Δεν είναι η εποχή των κερασιών

(MikroKaraviBookstore, Chania)

[kaitwra]

Koi No Yokan  (Ιαπωνικά)

Αυτό το συναίσθημα όταν γνωρίζεις κάποιον και ξέρεις

οτι κάποια στιγμή θα ερωτευτείτε.

[kaitwra]

[kaitwra]

Someone you can both laugh with and destroy in bed

[kaitwra]

Μια γυναίκα πρέπει να την αγαπάς τόσο πολύ που,δεν θα της περάσει καν η ιδέα πως κάποιος άλλος θα την αγαπήσει ποτέ περισσότερο.

-Νίκος Καζαντζάκης

[kaitwra]

- Kill Your Darlings (2013) -

[kaitwra]

Αλλά εγώ μιλώ για την άλλη αγάπη. Την υπερβατική. Αυτή που ντύνει με βελούδο την ψυχή. Αυτή που διώχνει τους σκορπιούς από τη σκέψη. Αυτή που σπάει το συρματόπλεγμα του εαυτού σου. Αυτή που δε βγαίνει από το στόμα. Ξεχύνεται από την αφή και την ανάσα.

Αλκυόνη Παπαδάκη - “Στο ακρογιάλι της ουτοπίας ”

[kaitwra]

Στο τέλος,

Κράτησε μόνο το μπλε μας.

Γιατί στη ζωή σου θα ρθούνε κι άλλες, πολλές χαρές

Και κοίτα να θυμάσαι εκείνες

Γιατί εγώ, αν και η πρώτη ήμουν η πιο πρόσκαιρη

[kaitwra]

Συγχώρα με, αγάπη μου - Τάσος Λειβαδίτης

Στην πιο μικρή στιγμή μαζί σου έζησα όλη τη ζωή… Θα ξαναβρεθούμε μια μέρα

και τότε όλα τα βράδια

κι όλα τα τραγούδια θάναι δικά μας…

Θάθελα να φωνάξω τ’ονομά σου,αγάπη,

μ’ όλη μου τη δύναμη…

Να το φωνάξω τόσο δυνατά

που να μην ξανακοιμηθεί κανένα όνειρο στον κόσμο,

καμιά ελπίδα να μη πεθάνει…

Θε μου πόσο ήταν όμορφη

σαν ένα φωτισμένο δέντρο

μια παλιά νύχτα των Χριστουγέννων

Συχώρα με, αγάπη μου,

που ζούσα πριν να σε γνωρίσω…

Μισώ τα μάτια μου,

που πια δεν καθρεφτίζουν το χαμόγελό σου..

Θα σ’ ακούω σαν τον τυφλό που κλαίει,

ακούγοντας μακριά τη βουή μιας μεγάλης γιορτής

σ’ αναζητάω σαν τον τυφλό,

που ψάχνει να βρει το πόμολο της πόρτας

σ’ενα σπίτι που’ πιασε φωτιά,

για να γεννηθείς εσύ

κι εγώ για να σε συναντήσω

γι αυτό έγινε ο κόσμος…

Κι εσύ, αγαπημένη, όταν με διώχνεις,

κλείνεις έξω απ’ την πόρτα σου

έναν ολάκερο πικραμένο κόσμο..

Κι όταν δεν πεθαίνει ο ένας για τον άλλον,

είμαστε κιόλας νεκροί…

Αν βρουν έναν άνθρωπο νεκρό

έξω απ’ την πόρτα σου,

εσύ θα ξέρεις, πως πέθανε σφαγμένος απ’ τα μαχαίρια του φιλιού,που ονειρευότανε για σένα…

Ποδοπάτησε με, να έχω τουλάχιστον την ευτυχία

να μ’αγγίζεις…

[kaitwra]