karsilastirirbusehir

[karsilastirirbusehir]

Bizim de çok güzel hayatlarımız vardı, her şeyimizi enkazların altında bıraktık. Kar bizim için güzel şeyler anlam ifade ederdi, o geceyi hatırlatmazdı mesela. Çok güzel anılarımız vardı, anılarımızı yaşattığımız çok güzel sokaklarımız vardı, ışıklarımız yanardı. Bir gecede söndü ışıklarımız bizim. Bir daha yanmadı. O sokaklardan bir daha geçemedik. O kırgınlıklar içimizde kaldı. Kimimiz veda dahi edemedi, dilenemeyen özürlerin ağırlığıyla yaşamayı öğrendi. Hatırlayamaz olduk, anımsayamaz olduk. Anılarımızı kaybettik biz bir gecede, geçmişimizi kaybettik, hislerimizi, sokaklarımızı; sevdiklerimizi kaybettik biz. Verdiğimiz anlamları enkazlara gömdük. Geri getirilemeyecek nefesleri, geri alınamayacak gülüşlerimizi kaybettik. Renklerimiz soldu bizim. İyi gelir denilen zaman geçtikçe daha da ağırlaştı omzumuz. Üzerinden geçen iki yıl, bir ses uğruna bir saniyenin bile önemli olduğu o anları unutturamadı hiç. Bakmayın şehrimin bu soluk rengine, gözlerimizin içi gülerdi. Bakmayın insanlarının bu soğukluğuna, o geceden sonra ısınamadık bir daha. Gözlerimizin parıltısını kaybedişimiz baktığımız yerde eski halini bile artık hatırlayamadığımız şehrimizden. Ne şehir bizi tutabildi içinde ne biz güzel hatırlayabildik.

En sıcak gülüşlerin, enkazların altında donduğu bir hikaye bu; hiçbir sıcaklık ısıtamaz tekrardan. Çünkü biz çok üşüdük, biz çok kaybettik.

[karsilastirirbusehir]

Senden sonraki her doğum günümde tek dileğimken bu gece hiç tanışmamış olmayı diledim. Sana basit gelir, sen bunun ağırlığını bilemezsin.

[karsilastirirbusehir]

Farklı hikayeler, aynı sonlar.

[karsilastirirbusehir]

İnsanlar affedilir, şehirlerle de barışılır. Hatta kendimle bile tekrar tanışabilirim. Ama sen beni geleceğimle küstürdün. Ne ben affedebilirim ne de sen telafi edebilirsin. Boşver hep gülümse sen; sana çok güzel bir geçmiş, çok güzel bir gelecek bıraktım.

[karsilastirirbusehir]

Sen benim çocukluğumdun ve ben büyüdüm

[karsilastirirbusehir]

ait olmadigim yere bile bu kadar sıkı tutunduysam ait oldugum yerde ne guzel yasardim.

[karsilastirirbusehir]

Sevildiğine en inandığın yerde sadece arzulandığını fark ettiğinde yitiriyorsun güvenini

[karsilastirirbusehir]

Sana yol kenarından bile koparılmayan çiçeklerin bir başkasına buketiyle gittiğini görünce batıyor dikenleri.

[karsilastirirbusehir]

Gittiğinde ağlamadım ya da önce göğsünde uyutup sonra yok saydığında ağlamadım ama benimle kurduğun hayalleri bir başkasıyla yaşadığın, benden esirgediğin her şeyi bir başkasının yollarına serdiğin gece çok ağlamıştım.

[karsilastirirbusehir]

Her veda eylemle olmaz.

[karsilastirirbusehir]

Olacak gibi olmasaydı acıtmazdı böylesine

[karsilastirirbusehir]

Doğru kalplerde yanlış insan olarak çürüyüp gideceksin

[karsilastirirbusehir]

Varlığına alıştırdığından yoklunda bu afallamam.

[karsilastirirbusehir]

O gün ellerimi uzattığımda yanımda yoktun, sonra bir daha göz ucuyla bile aramadım seni yanımda.

[karsilastirirbusehir]

Biz çok güzeldik, iyi hatırlamalıydım ben seni. Sen benden ardına sığındığım en güzel anılarımı aldın.

[karsilastirirbusehir]

Benden esirgenen her şey bir başkasının yollarına serildi

[karsilastirirbusehir]

Canım çıkar bu kafadan sen çıkmazsın