kayipmavikiz - Tumblr blog

[kayipmavikiz]

Sadece sevilmek istemiştim. İçten içe bunun hiç olmayacağını bilerek. Artık ona kızamıyorum sanırım. Olan oldu, biten bitti. Kabir azabı gibi. Öldüm aslında yaşamıyorum ama bir son bekliyorum kendim için. O kadar çaresizim ki. Yalnızım. Mertimin gülüşü var bir tek. Benim güzel oğlum. Umarım Özgür bir hayatın olur, pişman olmadığın neşeli günlerin olur. Sen sevmekten vazgeçme annecim. Sen kimseyi yarım bırakma. Sevmekten sevilmekten ötesi yalanmış. En güzel gün batımı elinden sımsıkı tutulduğu zamanmış. Nafile çabalarım. Umarım seni üzmem annem. O kadar yorgunum ki. Seni çok seviyorum. Çok. Keşke mutlu bir ailede büyütebilseydim seni, herkesin birbirini sevdiği saydığı bir aile. Ben sevilmiyorum Mert. Çok üzgünüm kırgınım. Sinirliyim. Sevilmiyorum. Çırpınıyorum durduğum yerde. Bir bataklıktayım. Sen benim yıldızım tek umudumsun. Sen büyüyüne kadar yanında kalmaya çalışıyorum. Canım oğlum sen üzülme. Anlıyorsun biliyorum. Bugün uzun uzun gözlerime baktın. Bende sana baktım. Biliyor musun uzun zamandır kimse bana bakmamıştı bende kimseye bakmamıştım. Çok yalnızım. Seni bunaltmak istemiyorum ama sen benim herşeyimsin. Ötesi yok. Umarım güçlü kalabilirim senin için. Herşey senin için.

[kayipmavikiz]

Ne demeliyim bilmiyorum. Sanki giderek kalabalıklaşıyorum. Bir sürü ses bir sürü görüntü. Yazdığım hikayeler oynadığım oyunlar. Karakterler çoğaldıkça ben yok oldum. Kendimi hep zeytin tarlasında hayal ediyorum. Orda sakinleşiyorum. Sanki hala hatırlıyorum her yolunu. Tam ortada diğer ağaçlara paralel gitmeyen sırası bozulmuş bir alan vardı. O yolun sonunda da o beyaz taş. Onun tepesine çıkıp gökyüzüne bakardım. Keşke kırsaydım o taşı. Lanet sonumuzu çizen bir işaretti o. Bilemedik. Hep oradaydı. Bakın burdan sonrası talan olacak sonra hepiniz dağılacaksınız diyordu. Belki ilerde unuturum. Hatta şu an unuttuğumu farkediyorum. 2 kiraz ya da vişne bilmiyorum sanırım kiraz olmalı. Tırmandığım zeytin ağacının bi üst sırasındaydı. Şeftali ağaçları eve yakındı. Havuzun kenarında senin küsmüş kayısı ağacın vardı babanne. Yerde yağ tenekesinde bir sürü çiçek. Havuzun solunda armut ağaçları gerisinde palmiye ve ıhlamur ileride incir ağacı. Biri kara yemişti ben sevmezdim. Şimdi olsa her yaprağını öperim. Sonra ortası papatyalı yol, kuyu gelincik tarlası.. ben o bahçede hapsoldum. Kaldım havuz başında. Büyükbabam yerleri yıkardı nasıl serinlerdi akşamüstü. Çay içerdik. Bana orada hiçbirşey olmazdı. Güvendeydim. Tarlanın sonuna kadar korkarak gider ama her seferinde daha cesur dönerdim. Ne diyeceğim bilemiyorum. Herşey bok oldu. Yaşamayı beceremedim. Daha iyisini yapabilirdim. Şimdide enerjim yok. Korkunç duvarlar arkasındayım. Yıkamam o duvarları. Şu Halime bak. Yapayalnızım. Yalnızlık sorun değil de özgür olamama.. boğuluyorum. Tek başıma dolaşamıyorum bile. Bileğim ağrıdı öf aynı şeyler işte. Bok gibi bir yazı. Kendime yaraşır. Yakışır. Ezgi özür dilerim. Olmuyor biliyorsun. Yapamıyorum. Her seferinde böyle oluyor. Kendini kelepçeliyorsun sonra da anahtarı yok ediyorsun. Neden neden!

[kayipmavikiz]

Benim seni beklediğim gibi sende bekledin beni. Şimdi anlıyorum. Çok özlüyorum seni. Seni özlerken bile özgürüm. Umarım umarım başka bir dünya başka bir hayat başka bir şansımız vardır Ezgi. Tüm pişmanlıklarımızı sevgisizliğimizi yaralarımızı sarabileceğimiz bir dünya.. bir saate bile razıyım şu an. Bir dakikaya bile.. hiç unutmuyorum hiç. Bir anlam arıyorum. Bir tatlı söz, bir bakış. Lanet olsun çok özlüyorum. Kendimi çok özlüyorum çok.

[kayipmavikiz]

Anlamadığım tüm yabancı şarkılar, bazen Sezen Aksu, tüm kalbi kırık şiirler, bir kaç güzel söz.. Küçücük unutulmaya yüz tutmuş hatıralara İçin çok fazla değil mi? Çok ağır değil mi? Bugünün günahı gibi değil mi söyle..

Bir buçuk saattir burdasınız.

Hiç gelmeyecek birini beklemek için bence güzel bir süre. Öyle değil mi? Bakma öyle sana sarhoşluktan fazla birşey veremem. Sabah uyandığında kocaman bir baş ağrısı. Pişmanlık. İşte ben buyum. O yüzden kitapçılarda romantik anlar peşinde koşacağına sana iyi gelecek insanların peşinde koş.

Romantik hikayeye ihtiyacı olan senmişsin gibi duruyorsun ama sen bilirsin.

Sıcak bir sarılma iyi olabilirdi evet. İnkar etmeyeceğim. Ama istemeden alıştım biliyor musun bu garip yanlızlığa. O kadar alıştım ki aslında tenha bir kalabalığın içinde olmama rağmen bazen nasıl konuşmam gerektiğini bile unutuyorum. Çoğu zaman konuşmak da istemiyorum. Ben gitmek istiyorum. Yalandan değil gerçekten bu yalnızlığı yaşamak istiyorum. Kabullendim. Kabullenmek zorundayım. Yanlış bir yola saptım. Geri dönüş yok. Tabelada ismi yazan adam yolda yok. Yol bomboş.. o yüzden evet haklısın sıcak bir hikayeye çok ihtiyacım var benim. Ama yapamam.

Neden? Neden yapamazsın? Dünyada bir sürü insan ilişkisini bitiriyor yeni yollar keşfediyor? Sen neden güçsüzsün bu kadar?

Yalanlara o kadar alıştım ki gerçeklerle ne yaparım bilmiyorum. Tek başıma olsam neyse.. ama yolda başıma güzel birşey de geldi. Küçücük elleriyle hayatımı neşelendirdi. Onu kendi hüznümde ordan oraya savurmak istemiyorum. Ben bu yola devam ediyorum çünkü zaman hep ileri akıyor, hele onun küçük bedeni için çok daha hızlı. Kafamın içi o kadar dolu ki. Hiç birinden kurtulamıyorum. Onun İçin sabrediyorum ama bu yalnızlık bazen o kadar ağır ki. Ufacık hissediyorum bedenimi. Güçsüz, zayıf kollarım. Kapanmak üzere olan gözlerim. Bir mucize bekliyorum ve o mucize sen değilsin. O yüzden beni daha fazla yorma ve git lütfen.

Sende ne yok biliyor musun? Tutku.

Biliyorum. Ne yazıkki bunu çok iyi biliyorum. Hoşçakal.

[kayipmavikiz]

Bir düş

Bir kaç güzel gün değil mi hepimizin aklını kurcalayan. Ansızın gözümüzün önüne düşen. Hala zorlanıyorum devam etmekte. Geçmişe saplantım biraz iyileşse de çok başarılı olduğum söylenemez hala. Deniyorum ama. Bugün zor bir güne uyandım. Yaşamadığım bir güne. Çok daha farklı olmasını istediğim bir güne. İçinde başka insanların olduğu, farklı bir yerde, serin ama güneşli bir bahar gününde yürüyorum bugün. Yüzümde şımarık bir tebessüm var. Çünkü birazdan seninle buluşacağız.

[kayipmavikiz]

Yabancı

Kalabalık bir mevsimin başlangıcındayız. Bıçaklar çekildi kafamın içinde. Kazananı henüz olmadı bu savaşın. Bedenim yorgun. Deniyorum deniyorum yürüyorum hızlı hızlı. Yetişmeye çalıştığım bir yer yok. Bir yerim yok yurdum da yok. Bir dozerle yıkıldı hepsi. gözlerimizin önünde yıktılar bizim güzel zeytin ağaçlarımızı. Bakakaldık öylece. Zenginlerin sofrasına meze olmadı belki ama balkonunda denize bakarken ciğerlerine doldurdukları nefesleri oldu benim çocukluğum. Olsun olsun olmasın ama neler neler oluyor. Kafamın içinde savaşlar konuşmalar bazen bağırıyorum da. Sonra bakıyorum neyseki duyulmamış. Duyulmaz ya ne sandın diyorum sonra kendime ne sandın kızım duyarlar mı sandın. Bazen ağır konuşuyorum kendime. Başkalarının zaten tuz buz ettiği kalbimi bir de ben eziyorum iyi mi. Sen nasılsın? İyi değilsin hissediyorum. Bu kalabalığın ortasında kimsede çıkıp seni anlatmıyor bana. Göstermiyorlar seni saklıyorlar aralarında, göremiyorum. Görmemem gerek biliyorum. Yürüyorum hızlı hızlı benim olmayan sokaklarda. Eve gidiyorum. Evde benim değil. Sevdiğime kiracıyım. Ben bu semtte uzun zamandır bir yabancıyım..

[kayipmavikiz]

Pekmez

Benimle ilgili birşeyi sevsin istiyordum. Beni sevmekten vazgeçtiği anlarda bile sevsin onu. Tahin pekmezi mesela. Kahvaltı tabağında hep onu beklesin. Kaşık Kaşık yesin. Çıkaramasın hayatından. Günün birinde çocuklarına zamanında bende sevmezdim sonradan pişman oldum desin. Ben geliyim aklına. O sabah da gelsin bizimle. Ekmeğe pekmez sürüşümü, ona zorla yedirişimi hatırlasın. Gülümsesin. Tüm suratına yayılayım.. Gözleri kısılsın gülerken, haberi olmadan gözlerinden öpeyim. Uzaklara dalsın , yutkunsun, çayından bir yudum alsın. Son kahvaltımız olsun bu.

[kayipmavikiz]

Anı

Hiç fotoğrafınız yok mu demişti arkadaşın, Beşiktaş'ta o külüstür barda içerken. Yok dedin. O esnada ben gizlice elimi tutmaya çalışmana Karşılık vermeye çalışıyordum arkadaşının fotoğrafımızı çekmeye çalıştığını farketmedim. 'Çekme' diyebildim sadece. 'Çekersen anı biriktirmiş olursun.' Ne dediğimi bende tam anlayamadan Yüzünü gördüm. O güzel yüzünü, yeşil gözlerini.. Şu an ölsem ya dediğim anlardan biriydi. Seni sevmek ızdırabı uzun zamandır canımı yakan birşeydi bu yüzden Bir fotoğrafımız olsun istemedim. Sana uzun uzun bakmak istemedim. Şimdi elimde senin haberin olmadan çekilmiş bir fotoğrafın var. Yüzün yok. Gözlerin yok. Deniz var. Sanırım hafif gülüyorsun ya da ben öyle hayal ediyorum bilmiyorum. Şimdi bununla savaşmam gerekiyor. Nereye koyacağımı bilemiyorum onu. Silsem diyorum, içimdeki o bitmek tükenmeyen umut silme diyor. Öylece sırtına bakıyorum. Omzuna yaslanasım geliyor. Nerdesin kimbilir. Bir daha görmem seni onu da biliyorum. Sana hiç söylemediğim cümlelerle gittin. Alıp onları bile götürmüşsün, fotoğrafına hiç birşey söyleyemeyince anladım. Sana sadece gözlerin çok güzel diyebilmiştim. Umarım bunun seni seviyorum'un acı bir versiyonu olduğunu anlamışsındır. Gözlerin çok güzel ve iyiki fotoğrafta yoklar. Aslında bu yalan hikaye gibi hiç olmadılar.

[kayipmavikiz]

Sevmek. Uykunda bile sevmek.

[kayipmavikiz]

Bana ne oldu

Yaşamakla ilgili kendimi bildim bileli bir problemim var. Şu an deliriyorum mesela. Yine Ölmek istiyorum. Uyuyunca Geçmiyor çünkü. Bitmesi gerek. Çıldırıyorum. Ya insanların salak salak soruları çıldırtıyor beni ya. Bırakın abi bırakın bazı Şeyler kendiliğinden olsun. Yeter diye bağırmak istiyorum. Yeter be. Zaten kendimi sevmiyorum bide sizin tuhaf tuhaf egonuz.. Al beni yanına al. Cehennemde olsa al. Kurtar ya şu salak Dünya'dan. Ben Dünyalı değilim. Dünya'ya göre değilim.

[kayipmavikiz]

Insanlar seninle yürümezler

Saat sabah 9buçuk kulağımdaki kadın diyor ki ' denize bıraksam kendimi, havada umut ruhum firar.. Güneşte kurutsam kalbimi.' Ve gözlerimdeki adam şöyle diyor 'bir ağacın yapraklarını tek tek bilmek gibi her anı hatırlamak, o tek şarkıyı, o tek dokunuşu. Ben seni kısa bir süre de olsa sevdim. Tıpkı herşeyi herkesi hayatımın bir döneminde sevdiğim gibi. Ama vazgeçtim. Bir zaman geldi ki ben biliyordum o zaman bana elbet gelir, vazgeçtim senden. Baş ağrım daha çok yaktı canımı ne yalan söyliyim. Herkes değişir, zaman akar gider, sen kalırsın. İnsanlar seninle yürümezler.

[kayipmavikiz]

[kayipmavikiz]

Bu yaşta olacak iş miydin şimdi? Kurtulmak istiyorum senden. yazsam olmuyor kaçsam olmuyor. Bu koca şehrin sokaklarında bile anılarımız var nasıl görmezden gelirim. Nasıl savaşırım bununla. Kaçmak istiyorum Herşeyden herkesten. Bu şehirden. Bilmediğim bir yere gitmek istiyorum. Olmasın kimse yanımda. Zaten yoklar. Nefret hissettiğim tek şey nefret. Kaçmak istiyorum. Görmek istemiyorum. Duymak istemiyorum zırvalıklarınızı. Herkes herşeyi o kadar iyi biliyor ki herkesin herşeye bir cevabı bir öğüdü var çok sıkıcısınız. Biraz susmayı öğrenin ya. Az gürültü yapın biraz. Çarpmayın şu kapıları. Uykuya biraz saygınız yok mu Allah Aşkın'a. Bu gürültü nedir ya? Susun ve rahat bırakın beni. Ben kötüyüm anlamıyorsunuz.

[kayipmavikiz]

Soğuk

Aldığım her nefeste kıyametime sürüklüyorum kendimi. Nasıl biriyim ben? Nasıl biriyim! Kendimle savaşıyorum. Yalanlara inandığım yetmiyormuş gibi yalanda söylüyorum. Böyle zamanlarda Ölmek geliyor hep aklıma. Tak! Vursalar beni, gözlerim ne olduğunu anlamak için kocaman açılsa sonra hissetsem akan kanın sıcaklığını, acıyı , salt acıyı hissetsem.. Tüm günahlarımı unutmak için ölsem. Ölsem ölsem defalarca öldürseler beni. Tüm kalbini kırdığım insanlar için tam karnımdan defalarca bıçaklasalar keşke. Bu onun için deseler, bu ağlattığın baban için, bu kardeşine abla olamadığın için, bu annene sarılamadığın için , bu sadakatsiz karaktersiz bencilliğin için. Sonra o gelse 'bu' dese gözlerindeki nefreti kusarak 'bu, Dünya'dan bu kadar uzağa düştüğün için' Bende desem ki ölmeye yakın, tüm bu acı sizin için. Sonra almaya gelse beni mavi. Konuşmadan yürüsek. Cuma pazarı var evin hemen karşısında. Ben nane şekerimi yemeye başlarken o pazarcıya bir şeyler fısıldasa. 3 kilo olsun dese, 3 kilo yeter. Yeter. Tutsam ellerinden yeter desem yeter artık üzmeyin onu. Görmüyor musunuz gözlerini. Güzelim gözlerini. Siz nerden bileceksiniz ölümü. Ben dünyanın en güzel gözlerinin kapandığını gördüm. Karnıma ilk bıçağı en sevdiğim sapladı bana. Kanar hala yarası kalbime yakın iki kaburgamın arasında. Ama onun dışında tüm yaralarım sizin için, arada kanatırım sevinirsiniz. Siz benim hep acı çekerkenki halimi seversiniz. Ölmek yakın bana, çok yakın. Iki kaburgamın arasında o bıçak hala.

[kayipmavikiz]

Gibi

Biri beni sevmiş gibi yaptı Istemeden şarkı yazdı bana Bilmeden kocaman bir kitap verdi Sonrada gitti ardına bakmadan Benim yalan hikayeler yazdığımı bilmeden Gitti Yalan söylemeyi gözlerimize öğrettiğimiz gün Bitmişti aslında burda yaşam Ateş'i bulan adam gibi Nerden bilebilirdik kocaman Ormanları yakacağımızı Cehennemi inşa edeceğimizi..

[kayipmavikiz]

Merhaba. Bu fotoğrafı senden kaçarken çektim. Yollar bitti Tabelalar isim değiştirdi Dön dedi Dur dedi Geç dedi Gittiğim her yer senden kaç km uzakta olduğumu söyledi Ama hiç bir şey son hoşçakalımız kadar uzağa götüremedi beni. Sen hayatımdaki en anlamsız sevgi Varoluşun yokluğunun ispatı gibi duruyor bak hala o boş sandalyede.. Seni özlemek büyük günah Cehennemi beraberimde sürükleyişim hep bu yüzden. Yanmayı en başından kabullenişim o şarkı yüzünden.. Şöyle diyordu, ''Bundan sonra çıkmaz karşına Hayır oralara gitmeyecek Gitse de sizinle aynı şeyi içmeyecek Belki canı fazla isteyecek Ama sevmeden sevişmeyecek Siz yine de ona kanmayın Neye karşı olduğunu bildiğini sanmayın Belki en güçlü hissettiği yaş Ama kazanmayı umduğu savaş çoktan bitmiş. Ve herkes kaybetmiş Herkes kaybetmiş.''

[kayipmavikiz]

Ben gözlerimin Ela olduğunu anlasın istemiştim. Anlamadı. Hiç bahsini açmadı bu konunun. Sevmedi dedim bende o zaman. Sevmedi beni. Benim tenimi almıştı. Yabancısı değildim bu toprakların. Sadece çok uzağındaydım. Gidemezdim her istediğimde. Gitsem ah bir gidebilsem Dönmeye niyetim yoktu inanın Hiç yabancı değildi sanki Gözlerinin çok güzel olduğunu ona hiç söylemedim. Söyleyemezdim. Çok güzellerdi çünkü. Soğuk bir günde sevdim onu Soğuk bir günde ayrıldım Ağlamadım ama Gözlerim acımadı değil. Kuşlarla ilgili hikayemi unut Bazen uçamadan ölür kuşlar Ve hatırlayacak bir uçuşun olmaz.