keenhumannecklight - Tumblr blog

[keenhumannecklight]

Tek yaptığım şey insanlara yardım etmek. Hayır diyemiyorum. Özellikle bir çocuk var , ona hiç diyemiyorum. Ben den kilometrelerce uzakta ama ben ona hayır diyemiyorum. Arkadaş mıyız acaba hâlâ?Bilmiyorum. Beni düşünüyor mudur? En son ben den bir şey istediğinde mesajlaşıyorduk. Bir anda öyle bir şey yazdı ki... Yüzümde ki gülüşün donduğunu , kalbimde bir acı hissettiğimi çok net hatırlıyorum. Öyle bir şey istemiştiki. Belki bütün umutlarımın öldüğü an o andır. Ve ben yine hayır diyemedim. Yaparım dedim. Alaya vurdum. Mesaj yazarken kolay tabi bir gülme emojisine bakar. Halbuki yüzümün halini görmedi. Ve ben yaparım dediğim o şeyi yapamadım. Hem zor zamanlar geçiriyordum hemde bunu yapmak zaten canımı yakıyordu. Ben ona yapamicamı söyledim. Durumu açıkladım ve bununla uğraşacak durumda değilim dedim. İyi olmadığımı söyledim. Ama o bana cevap vermedi. İşte dedim , zaafım olan çocuk benim neden iyi olmadığımı bile merak etmiyor. Bu olay yaşanalı çok olmadı ha. Gün aşırı olan şeyleri yazıyorum. Belki de benimle bir daha konuşmaz. Ben ona karşı ne hissettiğimi bilmiyorum. Aşk olduğunu sanmıyorum. Ama , ama arkadaşlık gibi de değil...