kevintendolle-blog

[kevintendolle-blog]

Analyse De Graafschap 17/18 (deel 3)

In drie delen hoop ik het seizoen 2017/2018 van De Graafschap te analyseren. Vandaag het derde en laatste deel, dat - zoals het hoort - over het laatste deel van het seizoen gaat;

(De eerste delen nog niet gelezen? Klik op DEZE LINK voor deel 1 en op DEZE LINK voor deel 2)

Play-offs: door het oog van de naald naar een perfect einde

Na zeven wedstrijden in (ongeveer) dezelfde samenwerking en een resultaat van zes winstpartijen en een (onnodig) gelijkspel, lijkt Henk de Jong zijn ideale opstelling net op tijd gevonden te hebben met het oog op de play-offs.

Halve finale play-offs, eerste wedstrijd: Telstar-uit De Jong zelf denkt daar anders over. Hij opteert voor meer zekerheid en om dat te bereiken kiest hij voor de volgende opstelling;

De opstelling bevat een aantal opvallende wijzigingen ten opzichte van de laatste duels. Allereerst heeft Frank Olijve zijn basisplaats terug ten koste van El Jebli. Gevolg is ook dat de punt in de 4-3-3 opstelling in plaats van naar achteren, nu naar voren wijst. Twee verdedigende middenvelders, in plaats van een.

Het meest opvallende is de basisplaats van Kevin van Diermen als centrale verdediger. De laatste basisplaats van Van Diermen op die plek was in de uitwedstrijd bij NEC op 23 maart. Nu verkoos de Jong hem boven Bart Straalman die de geblesseerde Sven Nieuwpoort in de wedstrijden daarvoor vervangen had.

Dat de wijzigingen geen succes waren was binnen no-time duidelijk. Telstar liep er in het eerste half uur aan alle kanten overheen en in de 35ste minuut greep De Jong al in en haalde zowel Olijve als Van Diermen naar de kant. Lars Nieuwpoort en Yousef El Jebli waren hun vervangers en daarmee ging De Graafschap weer spelen zoals het in de laatste (succesvolle) zeven wedstrijden van de competitie ook gespeeld had.

Toen stond het al wel met 1-0 achter. Typerend voor het optreden, van met name van Diermen, is wat er gebeurd bij die goal.

Centrale verdediger Toine van Hulzen van Telstar geeft een lange bal richting spits Melvin Platje (rode cirkel). Platje maakt geen aanstalten om te koppen, waardoor Van Diermen (zwarte cirkel) alle tijd heeft om zonder druk eenvoudig de bal weg te koppen. De centrale verdediger van De Graafschap gaat echter hopeloos in de fout, timet verkeerd en geeft Platje de vrije doortocht. Die twijfelt niet en laat Bednarek met een knal in de kruising kansloos.

Het is een wonder dat Telstar niet verder wegloopt in de eerste helft. Wel krijgt Sven Nieuwpoort nog voor rust zijn tweede gele kaart, waardoor De Jong Tissoudali moet slachtofferen voor Straalman. Het is aan de mentale weerbaarheid, wilskracht en vechtlust van de ploeg te danken dat er nog een redelijk resultaat gehaald wordt. Met name spits Serrarens en rechtsback Myenty Abena nemen hun ploeg op sleeptouw. De 3-2 nederlaag voelt dan ook als een nederlaag met perspectief voor de ploeg van De Jong.

Halve finale play-offs, tweede wedstrijd: Telstar-thuis

Nu het verdedigende experiment mislukt is en zijn elftal gemazzeld heeft in de eerste wedstrijd, grijpt De Jong terug op de opstelling die hij gebruikte in de laatste competitiewedstrijden. De voorzichtige verdedigende opstelling wordt weer ingeruild voor de aanvallende 4-3-3. Alles of niks.

El Jebli krijgt weer de voorkeur boven Olijve, Straalman neemt in het centrum zijn plek weer in en dat gaat ten koste van Van Diermen. De geschorste Sven Nieuwpoort wordt vervangen door zijn broertje Lars, die een uitstekende indruk maakt bij zijn invalbeurt drie dagen eerder.

Na vier minuten schiet Lars Nieuwpoort de achterstand al van de borden, als hij een corner van dichtbij binnenwerkt. Vervolgens grijpt De Graafschap met het aanvallende spel Telstar bij de keel. Vooral de snelle omschakeling van verdediging naar aanval is levensgevaarlijk.

Nadat Tissoudali vroeg drukzet verovert hij met hulp van Diemers de bal, waarna direct de diepte wordt gezocht en bovenstaande situatie – een aanvallend overtal – wordt gecreëerd. El Jebli krijgt uiteindelijk de bal en schuift deze een meter naast, maar het is het typische gevaar van De Graafschap als het gebruikt maakt van deze spelprincipes.

Dat het uiteindelijk nog spannend wordt na de 2-0 voorsprong (kopdoelpunt uit een corner van El Jebli) heeft De Graafschap te wijten aan twee individuele fouten. Allereerst ziet Bednarek er bij de vrije trap van Hamdaoui van heel ver niet goed uit, zoals dat drie dagen eerder ook al het geval was.

Daarna scoort De Graafschap via Serrarens 3-1, maar speelt Straalman – die verder een goede wedstrijd speelt – een bal te kort terug op Bednarek die een penalty weg moet geven. Vervolgens ziet Van Mieghem een voorzet ineens in het doelvallen en die voorsprong komt – met enig billen knijpen en een handsbal – niet meer in gevaar.

Op naar de finale. Eerst naar Almere, dat verrassend Roda JC uitschakelt, om het vervolgens thuis af te kunnen maken.

Finale play-offs, eerste wedstrijd: Almere City-uit

Het eerste finale duel is er een waarin De Graafschap stijf staat van de spanning. Van het leuke aanvallend spel met snelle omschakelingen is lang niks te merken. Vooral dankzij het goede werk van de verdedigende middenvelders van Almere City. Javier Vet en Gaston Salasiwa hebben El Jebli en Diemers in de tang. Daarnaast zorgen de aanvallende impulsen van Tom Overtoom ervoor dat Robert Klaassen vooral verdedigend bezig is en zijn handen vol heeft aan de aanvoerder van Almere.

Tot echt uitgelezen mogelijkheden leidt dit niet. Beide ploegen spelen aardig tot aan de zestienmeter, waarna het spel verstomt. Beide kanten krijgen evenveel mogelijkheden tot domme pech de Almeerse ploeg in het zadel helpt.

Almere City dringt in het laatste kwartier aan, maar probeert het vooral met hoge ballen voor het doel. Vrijwel allemaal worden ze eenvoudig verdedigd door De Graafschap. Tot onderstaand moment.

Mark Diemers (zwarte cirkel) krijgt een afgeslagen bal voor zijn voeten en lijkt eenvoudig op te ruimen. Maar de aanvallende middenvelder van De Graafschap glijdt uit en Almere neemt het balbezit over. Voordat De Graafschap weer goed gegroepeerd staat, geeft linksback Leroy Owusu van Almere de bal opnieuw voor. Uit die voorzet kan Sylvester van den Water voor het eerst zijn lengtevoordeel tegenover zijn directe bewaker Jordy Tutuarima uitbuiten; 1-0.

Maar zonder geluk vaart niemand wel en geluk dwing je af. Dat doet De Graafschap door weer strijdlust, inzet en vechtlust te tonen. De ploeg van De Jong gaat in de resterende vijf minuten opzoek naar de gelijkmaker en vindt deze. Een kopbal van Sven Nieuwpoort wordt door Almere-keeper Chiel Kramer tegen de arm van Tom Overtoom aangeslagen en De Graafschap krijgt een penalty. Belangrijk detail daarbij is de rode kaart voor Overtoom. De spil in het aanvalsspel van Almere. Een belangrijke pion die geschorst is tijdens de return drie dagen later in Doetinchem.

Serrarens toont zich eens te meer een koele afmaker en schiet de penalty onberispelijk binnen. Het gelijkspel voelt voor alles en iedereen bij De Graafschap als een overwinning en geeft een uitstekende kans op promotie, op eigen veld in Doetinchem.

Finale play-offs, tweede wedstrijd: Almere City-thuis

In een hele slechte wedstrijd weet De Graafschap promotie veilig te stellen door met 2-1 te winnen van Almere City. In die wedstrijd spelen een aantal spelers een opvallende rol. Spelers die belangrijk zijn voor het grotere gevaar van De Graafschap in de tweede helft van de competitie.

Als eerste is dat Fabian Serrarens. Door blessures is Serrarens uiteindelijk in de spits belandt. In het elftal van De Jong blijkt Serrarens een uitstekende spits in zich te hebben. Hij vecht voor elke meter, is een aanspeelpunt en weet ook zijn doelpunten mee te pikken.

Na de 0-1 achterstand (goal van Serge Hoefdraad) zorgt Serrarens er eigen handig voor dat Tissoudali vlak voor rust de 1-1 op het bord kan zetten. Bij een verre ingooi gebruikt hij zijn lichaam goed, blijft in balbezit en vecht zich het zestienmetergebied in. Vervolgens geeft hij de bal blind voor op Tarik Tissoudali die van dichtbij eenvoudig binnentikt. Hard werken, blijven lopen en uiteindelijk beslissend zijn. Zoals het publiek van De Graafschap dat graag ziet.

Als Van Mieghem in de 68ste minuut een vrije trap op de kruising schiet en Serrarens tot zijn eigen schrik de bal voor zijn voeten krijgt, lukt het hem om met een rollertje De Graafschap op 2-1 te zetten. Loon naar werken voor de 'rare wortel' die na een lastig begin eindelijk zijn plek lijkt te hebben gevonden.

Als tweede is Tarik Tissoudali in die wedstrijd belangrijk. De man die in de winter overkwam van VVV, heeft het in de play-offs erg lastig. Bij Telstar wordt hij al voor rust geslachtofferd en ook in de overige drie duels maakt hij de negentig minuten niet vol. Toch brengt hij in de tweede seizoenshelft door zijn aanwezigheid en dribbels het nodige gevaar aan de linkerflank. Na de blinde voorzet van Serrarens schiet hij op slag van rust De Graafschap met hoop de kleedkamers in; 1-1.

Als derde en laatste is Robert Klaassen in de thuiswedstrijd tegen Almere van groot belang. Terwijl hij in de laatste zeven wedstrijden van de competitie aanvallend veel kan brengen, is dat in beide wedstrijden tegen Almere erg lastig voor de geboren Amsterdammer. Toch is een van zijn acties cruciaal in het laatste duel.

In blessuretijd is alles en iedereen van Almere – zelfs Almere-keeper Chiel Kramer – mee naar voren bij een vrije trap in de allerlaatste minuut van de blessuretijd. De bal stuitert via enkele spelers richting Almere-invaller Dennis van der Heijden. Voordat Van der Heijden kan koppen bedenkt Klaassen (zwarte cirkel) zich echter geen moment en ranselt de bal met een volley uit de doelmond.

Niet veel later fluit arbiter Danny Makkelie voor het einde van de wedstrijd en is De Graafschap terug op het hoogste niveau.

Een goed einde van een wisselend seizoen

Het was een zeer wisselend jaar voor De Graafschap. Dat kwam met name omdat men lange tijd zoekende was naar de ideale veldbezetting voor het elftal. Henk de Jong probeerde het met een 5-3-2 en een 4-3-3 met twee verdedigende middenvelders, voordat hij uiteindelijk uitkwam op de aanvallende 4-3-3 met de punt naar voren. De vele wisselingen in de basis elf en positiewisselingen van individuele spelers zullen daar niet aan hebben bijgedragen.

Na een goede serie op het einde en het daardoor bereiken van de play-offs, liet De Jong zien van zijn elftal een vechtmachine te hebben gemaakt. Diverse tegenslagen werden in de play-offs het hoofd geboden en geen moment verzaakte De Graafschap. De ploeg bleef continue vechten. Dat zal voor een groot deel op het conto van de hoofdtrainer te schrijven zijn. Die tijdens het seizoen aantoonde heel goed zijn elftal op een lijn te kunnen krijgen en de spelers voor elkaar door het vuur te laten gaan.

Eind goed, al goed. De Graafschap is terug waar het wil zijn. De club leeft en de Vijverberg zal beven als nooit tevoren in het aankomende seizoen in de Eredivisie.

Heb je vragen of opmerkingen naar aanleiding van deze post? Graag, feedback is altijd welkom! 

[kevintendolle-blog]

Analyse De Graafschap 17/18 (deel 2)

Nadat ik in deel 1 (nog niet gelezen? Klik op deze link) de start van de competitie tot aan december heb behandeld, kijk ik in deel 2 naar de desastreuze decembermaand en de ontwikkelingen vanaf de winterstop. 

Desastreuze decembermaand (en eigenlijk ook begin januari)

Vervolgens krijgt De Graafschap te maken met een fikse vormdip. Vanaf begin december tot aan eind januari worden uit zes wedstrijden maar vier punten gehaald.

De slechte reeks begint met de uitwedstrijd bij Almere City. Het duel dat eigenlijk nooit gespeeld had mogen worden. Door sneeuwval is het kunstgras spekglad. Almere is de gelukkigste en wint met 2-1. Het duel daarna is De Graafschap thuis vele malen beter dan FC Oss, maar weet het de vele 100% kansen niet te benutten en krijgt het in de 90ste minuut de 1-1 tegen.

Daarna volgen drie wedstrijden (Telstar-uit, Cambuur-uit en Jong PSV-thuis) waarin telkens met 3-2 wordt verloren. Verdedigend schuttert De Graafschap. Daarnaast probeert De Jong van alles in die wedstrijden. Zo speelt Tutuarima tegen Telstar weer als verdedigende middenvelder en speelt Receveur als aanvallende middenvelder tegen Cambuur. Daarnaast stelt De Jong El Jebli op als linksbuiten. El Jebli doet zijn best, maar het wordt al snel duidelijk dat de man met de imposante baard het best tot zijn recht komt als aanvallende middenvelder.

Kortom; De Graafschap is op dat moment nog altijd zoekende naar de beste verdeling van het middenveld en zoekt tegelijkertijd naar meer dreiging vanaf de linkerflank. Die dreiging blijft op dat moment achter bij de dreiging die Van Mieghem veroorzaakt vanaf de rechterflank. Het is opvallend dat Henk de Jong eind december nog altijd niet de juiste opstelling heeft gevonden voor de ploeg die hij zelf heeft samengesteld.

Na de winterstop; De puzzelstukjes vallen pas laat op hun plek

In de winterstop haalt De Graafschap Frank Olijve binnen om meer gif in het elftal te krijgen. De Jong probeert het wel met Olijve, maar deze weet niet te overtuigen. Zeven wedstrijden voor het einde van de reguliere competitie passeert De Jong Olijve en zet Klaasen op zijn plaats. Vanaf dat moment wordt er geen wedstrijd meer verloren (W6-G1-V0), daarover hieronder meer.

Waar Olijve dus niet kan voldoen aan de verwachten, kan de andere winteraankoop dat wel. Met het aantrekken van  Tarik Tissoudali doet De Graafschap goede zaken. De aanvaller weet bij VVV niet te overtuigen, Tissoudali brengt de dreiging die zo node gemist wordt vanaf de linkerkant. Hierdoor is De Graafschap in de aanval een stuk onvoorspelbaarder en dus gevaarlijker, omdat Van Mieghem al ontzettend gevaarlijk is vanaf de rechterkant.

Wel resultaten; nog altijd geen vast elftal Omdat Olijve zich niet zo makkelijk aanpast als gedacht, blijft De Jong zoekende naar de perfecte opstelling van het team. Met het opstellen van Klaassen lijkt De Jong daar eind maart eindelijk in geslaagd.

Klaassen is verdedigend – net zoals Olijve – niet altijd even stabiel en laat zijn mannetje nog wel eens lopen. Daarentegen brengt Klaassen aanvallend veel meer voetbal. Dit zorgt ervoor dat De Graafschap met een enorm technisch en goed voetballend middenveld speelt. Dat betekent dat niet alleen Diemers nu de cruciale passes geeft, maar ook El Jebli en Klaassen spelers in kansrijke posities zetten.

Aanvallend werd De Graafschap gevaarlijker in vergelijking met eerdere wedstrijden. Aan de hand van drie punten is het verschil tussen het De Graafschap van voor de winterstop en het De Graafschap van na de winterstop goed te zien; - Punt 1: Robert Klaassen zorgt voor nog meer voetbal op het middenveld, maar verliest af en toe zijn mannetje uit het oog.

Vlak voor dat FC Oss-linksback Dean van der Sluys in balbezit komt (zwarte cirkel), laat Klaassen zijn direct tegenstander Richard van der Venne uit zijn rug weglopen (gele cirkel).

Van der Venne (zwarte cirkel) loopt door en geeft een puntgave assist op Fatih Kamaci (rode cirkel) die makkelijk de 1-0 op het bord zet.

-Punt 2: Met Tissoudali is de voorste linie minder voorspelbaar en dus gevaarlijker geworden Na een corner schakelt De Graafschap snel om en krijgt met El Jebli aan de bal een kans op een counter. Voor de winterstop had het alleen de snelle Van Mieghem die op dat moment als aanspeelpunt voor El Jebli zou zijn. Nu heeft De Graafschap de beschikking over Tissoudali die een enorme sprint van eigen helft trekt waar de volgende situatie ontstaat:

In plaats van één heeft El Jebli (zwarte cirkel) nu twee mogelijkheden – op Tissoudali (rode cirkel) en Van Mieghem (gele cirkel) – om te passen. Uiteindelijk kiest de technisch begaafde middenvelder voor de bal op Tissoudali, die vervolgens voorzet op Van Mieghem. Die laatste rondt knap af en knalt De Graafschap met een volley op 1-2. Met Serrarens als linkeraanvaller was een dergelijke sprint niet mogelijk geweest, omdat zijn kwaliteiten elders liggen.

- Punt 3: Robert Klaassen op het middenveld komt de aanvallende kracht van het middenveld ten goede Johan Cruijff zei het al: 'De aanval is de beste verdediging'. In de zeven laatste wedstrijden van het reguliere seizoen geldt dit zeker voor De Graafschap. Met het opstellen van Klaassen voor Olijve staat er nu een driemans-middenveld met een grote technische bagage die bovendien – misschien nog wel belangrijker – alle drie in staat zijn spelers in kansrijke posities aan te spelen.

In de tweede helft van de uitwedstrijd bij FC Oss (1-4 winst) komt Klaassen aan de bal na een omschakelmoment. Op het moment van passen heeft hij drie opties. 

Alleereerst de makkelijke bal naar de hoek van het veld voor Tutuarima (grijze cirkel). Eenvoudige pass, grote kans op balbezit. Nadelen van die pass zijn dat Tutuarima dan met de rug naar de goal staat, de bal in een hoek in zijn bezit heeft en daardoor makkelijk af te schermen/verdedigen is. Qua balbezit een goede keus, maar om een goal af te dwingen niet.

De tweede optie is de steekpass tussen Tutuarima en zijn mandekker door richting Serrarens (rode cirkel). Deze pass is al ingewikkelder omdat de kans groot is dat er een verdediger tussen zit. Daarnaast wordt Serrarens fel gedekt  en zal dus ook niet met zijn gezicht naar de goal in balbezit komen. Daarmee is het mogelijk balbezit relatief eenvoudig te verdedigen voor FC Oss.

De derde optie is de beste optie en de optie die Klaassen uiteindelijk verkiest. De bal op Tissoudali. Een eenvoudige pass. Klaassen hoeft de bal slechts langs één verdediger te spelen, aangezien de rest achteruitloopt met Tutuarima en Serrarens. Door deze pass krijgt Tissoudali de bal in het centrum van het veld aangespeeld. Een actie via het centrum is de snelste en dus gevaarlijkste weg naar de goal. Daarnaast krijgt Tissoudali de bal als hij met zijn gezicht richting de goal staat en hij dus direct kan kiezen voor een schot of een pass op een van zijn medespelers.

Het is het stukje voetbalintelligentie dat De Graafschap nog gevaarlijker maakt. Veelal hebben tegenstanders wel een antwoord op twee creatieve middenvelders, maar een goed antwoord op een middenveld met drie creatieve middenvelders is op Jupiler League-niveau bijna niet te doen. 

Eindresultaat: vierde plek in de Jupiler League

Het eindresultaat na de sterke serie van acht wedstrijden zonder nederlaag (W6-G2-V0) is dat het elftal van De Jong opgeklommen is van de zevende naar de vierde plaats in de eerste divisie. Die vierde plaats geeft recht op het overslaan van de eerste ronde van de play-offs.

Daarbij moet wel opgemerkt worden dat de laatste wedstrijd van het seizoen een kleine domper is. Uit bij Jong AZ wordt een overwinning uit handen gegeven (2-2). Waardoor De Graafschap niet de winnaar van de derde periodetitel wordt en ook een bonus van ruim 53.000 euro aan haar neus voorbij ziet gaan. 

Positieve ontwikkeling daarentegen is dat De Jong nu eindelijk de ideale opstelling voor dit team en deze spelers lijkt te hebben gevonden. Ondanks het jammerlijke gelijkspel tegen de beloften van de Alkmaarse ploeg lijkt De Graafschap dus precies op tijd klaar te zijn om de strijd aan te gaan in de play-offs voor promotie naar de Eredivisie.

Morgen deel 3 met daarin de play-offs en de promotie naar de Eredivisie, maar vooral ook hoe De Graafschap na één wedstrijd al bijna kansloos was voor promotie.

Heb je vragen of opmerkingen naar aanleiding van deze post? Graag, feedback is altijd welkom!

[kevintendolle-blog]

Analyse De Graafschap 17/18 (deel 1)

Qua uitkomst was het een fantastisch seizoen voor De Graafschap, dit afgelopen speeljaar. Na het winnen van de play-offs is de club volgend jaar weer in de Eredivisie te bewonderen. Toch was niet altijd iedereen even tevreden over de speelwijze.

In deze driedelige analyse kijk ik terug op het seizoen en de dingen die me opvallen en probeer ik deze zaken helder uit te leggen door middel van een analyse. We beginnen bij het begin: het experiment met de 5-3-2 opstelling in de eerste wedstrijden van het seizoen.

Een mislukt 5-3-2-experiment De eerste zeven wedstrijden speelt De Graafschap in een 5-3-2-opstelling. De resultaten daarvan zijn middelmatig (W2-G4-V1). Het spel schuttert op dat moment echter – met name verdedigend – aan alle kanten. Qua aanvallende impulsen is het vooral hopen op een individuele ingeving van de aanvallers. Daarnaast lukte het trainer Henk de Jong maar niet om de al aanwezige spelers en de nieuwkomers samen tot de perfecte opstelling te smeden.

Jong PSV-De Graafschap: de 1-1 Uit een individuele actie (vrije trap Mark Diemers op de lat, waarna Serrarens van dichtbij binnenkopt) komt de ploeg van Henk de Jong op een 0-1 voorsprong. 

De 1-1 van Jong PSV legt goed bloot waar het misgaat bij De Graafschap in de 5-3-2 opstelling. Dat is met name de dekking. 5-3-2 leent zich uitstekend voor een zonedekking, maar slechts de helft van de verdediging houdt zich aan die opdracht bij onderstaande goal.

Jong PSV-rechtsback Van Vlerken (groene cirkel) is in balbezit en speelt de naar de buitenkant gekomen spits Sam Lammers (zwarte cirkel) aan. Lars Nieuwpoort (rode cirkel) loopt met Lammers mee die in balbezit komt en dekt daarmee de zone richting het centrum af. In plaats van met Van Vlerken mee te lopen, besluit Driver óók druk te zetten op Lammers. Gevolg is dat Van Vlerken achter de verdediging langsloopt en Lars Nieuwpoort met zich meetrekt, die het verdedigen van Lammers overlaat aan Driver. Daardoor ontstaat de volgende situatie.

Terwijl De Graafschap opnieuw goed gaat staan, laat Driver (in dit beeld de zwarte cirkel) Lammers ongestoord de steekpass geven op Van Vlerken, die gebruikt maakt van het gebrek aan communicatie bij de gebroeders Nieuwpoort (Sven groene cirkel en Lars gele cirkel). Lars moet in deze situatie de rugdekking geven aan Receveur (rode cirkel) die Rommens dekt en aan Driver die zijn handen vol heeft aan Lammers. Het automatische gevolg daarvan is dat Sven de dekking van Van Vlerken (meest linker aanvaller) moet overnemen. Onwennig als de spelers nog zijn in het nieuwe systeem lukt dit niet en kan Van Vlerken ongehinderd doorlopen en scoren. Het toont ook dat Driver van oorsprong geen verdediger is die weet dat een pass als deze er altijd uit gehaald moet worden.

De Graafschap-FC Emmen: zelfde fouten bij de goals Dezelfde fouten doen zich voor in de wedstrijd tegen FC Emmen. Het sleutelduel waarna Henk de Jong afstapt van zijn 5-3-2-principe. Bij de 1-0 countert Emmen snel en moet Andrew Driver verdedigen ten opzicht van de helemaal vrijstaande Alexander Bannink. Met een doodeenvoudige kap gaat de oud-speler van De Graafschap aan Driver voorbij en scoort 0-1.

Bij de 0-2 gaat De Graafschap-aanvoerder Sven Nieuwpoort het duel aan met FC Emmen-invaller Omran Haydary (onderstaand beeld).

Haydary zoekt daarop de weg terug naar rechtsback Glenn Bijl. Vervolgens schakelen beide spelers om. Sven Nieuwpoort sprint naar zijn plek tussen rechter centrale verdediger Myenty Abena en linker centrale verdediger Lars Nieuwpoort en Haydary sprint als linkerspits in een twee-spitsen-systeem naar een plekje tussen Abena en Sven Nieuwpoort in.

Bijl loopt ondertussen iets door en heeft – terwijl Sven Nieuwpoort (gele cirkel) en Haydary (zwarte cirkel) nog in volle sprint zijn – een splijtende pass in huis tussen de gebroeders Nieuwpoort door. Abena (rode cirkel) lijkt te verwachten dat Sven Nieuwpoort de bal onderschept, maar Nieuwpoort komt tekort. Haydary maakt gebruik van de situatie en glipt tussen beide door, gaat één-op-één met Bednarek en schiet FC Emmen op 0-2.

Omdat De Graafschap hier zonedekking lijkt te willen hanteren móet de pass van Bijl onderschept worden om zo de zone in het centrum af te schermen. Dit kan door zowel Lars Nieuwpoort als broer Sven gedaan worden, beiden onderscheppen de pass echter niet. Omdat dit niet gebeurt valt de verdediging als een kaartenhuis ineen.

Hoe kan het dat De Graafschap toch zoveel punten pakte? Simpelweg omdat in de wedstrijden tegen Jong PSV en FC Emmen persoonlijke kwaliteit uiteindelijk ervoor zorgde dat De Graafschap met een punt achter bleef. Tegen Jong PSV kopte Anthony van den Hurk een bal geweldig binnen voor 2-2.

Tegen FC Emmen brengt Henk de Jong Sjoerd Ars en Youssef El Jebli. Ars maakt samen met Van den Hurk voorin oorlog en uiteindelijk scoren beide aanvallers een goal. El Jebli is in de tussentijd de drijvende kracht achter het opportunistische spel dat De Graafschap vanaf dan gaat spelen. Zo opportunistisch dat Daryl van Mieghem (!) op een gegeven moment zelfs als een veredelde rechtsback speelt.

Andere oorzaak voor het feit dat De Graafschap toch punten weet te pakken is omdat het speelt tegen relatieve – op dat moment – laagvliegers in de competitie, waardoor enkele individuele hoogtepunten genoeg zijn om een resultaat te halen.

Beelden van Jong PSV-De Graafschap; https://www.youtube.com/watch?v=JCBH_mYfH-U&t

Beelden van De Graafschap-FC Emmen; https://www.youtube.com/watch?v=ikVub4Yh0FM

Overschakelen naar 4-3-3

Onder druk van zo'n beetje alles en iedereen bij De Graafschap switcht Henk de Jong na de wedstrijd tegen FC Emmen van formatie. Er volgen tot aan de rampzalige maand december – daarover morgen meer – 8 wedstrijden waarin De Graafschap slecht één keer verliest (W4-G3-V1), maar waarin het spel nog onwennig is.

In die reeks speelt de ploeg van Henk de Jong wel zijn beste wedstrijd van het seizoen. De galavoorstelling bij Jong Ajax waarin alles lukt voor De Graafschap en er met 0-5 gewonnen wordt in Amsterdam. Absoluut hoogtepunt in die wedstrijd is de assist van Mark Diemers voor de 0-4 op Daryl van Mieghem. Van Mieghem is belangrijk voor De Graafschap dit seizoen.

Vanaf het moment de De Jong terugkeerde naar een 4-3-3 opstelling, bloeide de rechtsbuiten helemaal op. Voornamelijk omdat hij vanaf dat moment alle vrijheid krijgt aan de rechterkant. Met zijn snelheid en rushes langs de lijn is de van Heracles gehuurde buitenspeler levensgevaarlijk.

NEC-thuis enige uitglijder De enige echte uitglijder in die reeks is het thuisduel tegen NEC, op dat moment de koploper van de Jupiler League. Het begint met de blessure van Abena. De rechtsback van de Graafschap raakt in een duel met Groeneveld geblesseerd aan zijn onderbeen, Groeneveld gaat door en scoort 0-1. Vervolgens gaat De Graafschap vol op zoek naar de 1-1 en krijgt die via Daryl van Mieghem. Via Braken en Golla gaat het alsnog verkeerd voor de Superboeren; 1-3. Deze wedstrijd brengt twee belangrijke zaken aan het licht.

Allereerst laat het zien dat Andrew Driver in verdedigend opzicht tekort komt in topwedstrijden.

Bovenstaande is de situatie die voorafgaat aan de vrije trap waaruit de 1-2 voor NEC valt. Als Driver op de been blijft en Rayhi (het duel in de zwarte cirkel) voor zich houdt, wordt de kans op een voorzet veel kleiner omdat Lars Nieuwpoort (rode cirkel) rugdekking geeft en Rayhi kan opvangen. Nu maakt Driver de overtreding. Daardoor krijgt NEC de vrije trap op die gevaarlijke plek en kopt Ars de bal richting eigen doel, kan Bednarek nog net redden waarna Braken simpel binnen kan tikken. Daarnaast toont het aan dat de opstelling – vooral qua creativiteit in de voorste linie – in topwedstrijden tekort schiet.

De Graafschap is met El Jebli en Diemers als aanvallende middenvelders extreem gevaarlijk tijdens de omschakelmomenten van verdediging naar aanval. Probleem is alleen dat de bal tijdens zo'n snelle aanval alleen naar Van Mieghem kan. Serrarens is een zelfde type als Sjoerd Ars en moet het niet van zijn snelheid hebben. Daardoor is het aanvalsspel van De Graafschap eenvoudig te voorspellen. Een typische linksbuiten (met snelheid) wordt node gemist in het aanvalsspel van De Graafschap.

Morgen deel twee. Dan pakken we de draad op bij de desastreus verlopen decembermaand!

Heb je vragen of opmerkingen naar aanleiding van deze post? Graag, feedback is altijd welkom!

[kevintendolle-blog]

Analyse: Almere City FC

De meest onverwachte tegenstander die De Graafschap kon treffen in de finale van de play-offs; Almere City. Waar ligt de kracht van het team van Jack de Gier, maar vooral ook; waar ligt de zwakte? Een analyse.

Laatste tien wedstrijden (reguliere competitie); W4-G1-V5 In de laatste tien wedstrijden werd vijf keer verloren. De pijn zit hem vooral aan het begin van de laatste tien wedstrijden. Er werd drie keer verloren (van Telstar, Jong AZ en Fortuna Sittard) en een keer gelijkgespeeld (tegen Emmen).

Opvallend is dat de laatste zes wedstrijden in de reguliere competitie 4-3-3 met punt naar voren gespeeld werd. Toen verbeterden de resultaten en won Almere vier van de laatste zes wedstrijden. Van de twee nederlagen die geleden werden was er één daarvan opvallend met het oog op de wedstrijden deze week; de nederlaag uit bij De Graafschap. In die laatste zes wedstrijden van de reguliere competitie (14 goals voor en 9 tegen) moest er vol gas gegeven worden door Almere om de play-offs nog te halen. Met aanvallend voetbal en door veel goals te scoren – maar ook veel goals tegen te krijgen – lukte het de ploeg van Jack de Gier door beslag te leggen op de negende plek.

Andere finesse in Play-offs; W3-G1 De laatste vier wedstrijden in de play-offs (8 goals voor en 4 goals tegen) heeft De Gier zijn ploeg met een iets andere finesse het veld opgestuurd. In plaats van een 4-3-3 'met de punt naar voren', laat De Gier zijn ploeg nu 'met de punt naar achteren spelen'. Dat houdt onder meer in dat Vet nu achter Overtoom en Salasiwa speelt. Dat zorgt voor meer balans op het middenveld.

Opstelling Almere City FC uit bij De Graafschap.  (4-2 voor De Graafschap).   

Opstelling Almere in de play-off wedstrijd bij MVV. (1-3 voor Almere City FC). Afbeeldingen via Transfermarkt.nl        

Nadelen speelwijze Almere; middenvelders en communicatiefouten Door de speelwijze van 4-3-3 met de punt naar voren ontstaan er grote gaten tussen het middenveld en de verdediging. Door slimme aanvallende middenvelders worden deze gebruikt. In de 4-3-3 met de punt naar achter is het al een stuk minder, maar nog altijd ligt er daar een probleem. Tijdens de uitwedstrijd bij De Graafschap was duidelijk te zien dat Overtoom elke keer als aanvallende middenvelder opdook naast Vet en tijdens de omschakelmomenten geen enkele keer meeverdedigde. Daarnaast verdedigt Vet als aanvallende middenvelder niet mee en verdrinkt Salasiwa in de opties die hij moet verdedigen. Maar ook zijn er verschillende communicatiefouten die ervoor zorgen dat de defensie van Almere heel eenvoudig wordt uitgespeeld.

Ter verduidelijking behandel ik hieronder de eerste twee tegendoelpunten van De Graafschap en een spelsituatie in de eerste play-offwedstrijd tegen Roda JC.

Eerste doelpunt van De Graafschap

Bij het eerste doelpunt van De Graafschap is Overtoom (rode cirkel) te laat om El Jebli te achterhalen. De middenvelder van De Graafschap kan drie mogelijke steekpasses door de verdediging geven. En kiest uiteindelijk voor de groene optie naar Serrarens.

Tegelijkertijd doet er zich bij de 1-0 een grote communicatiefout voor aan de zijde van Almere.

In deze wedstrijd is Javier Vet (rode cirkel) opgesteld als CVM, hij dekt op dit moment De Graafschap-linksbuiten Tarik Tissoudali, terwijl dat de taak is van Almere-rechtsback Owusu (blauwe cirkel). Daardoor twijfelt Owusu of hij Tissoudali moet overnemen van Vet of in moet stappen op El Jebli. Uiteindelijk kiest hij voor instappen, maar is veel te laat om de steekpass eruit te halen.

Precies op het moment dat Owusu druk gaat zetten, beseft Vet dat híj de man was om druk te zetten en probeert dit vervolgens te herstellen. In diezelfde seconde geeft El Jebli de pass naar Serrarens, loopt Tissoudali uit de rug van Vet en kan op aangeven van Serrarens makkelijk intikken; 1-0.

Fouten tweede doelpunt De Graafschap Bij het tweede doelpunt doen in principe dezelfde problemen zich voor.

Bij de 2-0 is Overtoom (rode cirkel) weer te laat in de omschakeling en blijft voorin hangen. Zelfs linksbuiten Hoefdraad (lichtblauwe cirkel) en rechtsbuiten MacDonald (oranje cirkel) zien het gevaar eerder of beseffen eerder dat zij om moeten schakelen en staan verder terug dan Overtoom.

Daarnaast zijn ook Vet (groene cirkel) en Salasiwa (roze cirkel) uit positie. Vet vergeet druk te zetten op De Graafschap-middenvelder Diemers (staat tussen Vet en Hoefdraad in) die helemaal vrij is en hij kan vanuit balbezit de steekpass eenvoudig geven op rechtsbuiten Van Mieghem. Tegelijkertijd laat Salasiwa El Jebli voor zich langs lopen, waardoor onduidelijkheid bestaat bij de verdedigers wie de inschuivende El Jebli oppakt.

Ook bij het tweede doelpunt is er weer sprake van (een) communicatiefout(en).

Vlak voor dit beeld probeert Owusu (rode cirkel) de bal met een hakje te onderscheppen. Dat mislukt, waardoor centrale verdediger Miranni (lichtblauwe cirkel) achter van Mieghem aangaat. Owusu doet precies hetzelfde in plaats van richting het centrum te rennen om daar de voorzet, die zonder meer van Van Mieghem gaat komen, te verwerken. Ook komt de andere CV Mac-Intosh te laat. Vervolgens blundert Almere-keeper Chiel Kramer en kan Tissoudali (meeste links) de 2-0 kan aantekenen.

Bij Almere-Roda JC viel vooral op hoe zwak Roda was, dat stond buiten kijf. Ook in de terugwedstrijd stelde Roda enorm teleur en greep Almere Roda bij de keel. Hoe anders had het af kunnen lopen. Bij 0-0 in de eerste wedstrijd doet de volgende situatie zich voor.

Roda-CV Adil Auassar is in balbezit en dreigt Gnjatic aan de linkerkant in te spelen. Faris Hammouti (blauw cirkel) is uitgestapt naar de zijlijn. Gnjatic staat vrij omdat Overtoom nog in de aanval is. Auassar ziet echter - door het uitstappen van Hammouti - Avdijaj helemaal vrij staan. Met een lange bal bedient hij zijn linksbuiten (op bovenstaand beeld in balbezit). Doordat Vet (gele cirkel) en Salasiwa (rode cirkel) nog ver vooruit staan, ontstaat er een enorm gat (zwart vierkant) op het middenveld, waar Schahin induikt en – met wat geluk – wordt hij in die ruimte aangespeeld door Avdijaj.

Vervolgens moet Mac-Intosh (rode cirkel) Avdijaj opvangen en moet Miranni (groene cirkel) uitstappen richting Schahin, die passt op Gustavsson. Owusu (blauwe cirkel) komt vervolgens een-op-een te staan met de 'nummer tien' van Roda. Met een simpele schijnbeweging kapt deze Owusu uit en schiet vanaf rand zestien op goal. Kramer krijgt er net een hand tegen en de bal raakt slechts de lat.

Bewegende beelden van beide uitgebreid besproken tegendoelpunten en alle andere doelpunten uit De Graafschap-Almere City FC van 20 april via;

Beelden van de grote kans van Roda JC en alle andere kansen in de eerste halve finale van de play-offs tussen Almere en Roda via; 

Sterke punten van Almere City; Overtoom en standaardsituaties

Natuurlijk haal je niet de finale van de play-offs en ben je nog 180 minuten voetbal verwijderd van de Eredivisie als je niks kan. Almere City beschikt op het moment over een goede aanval – met individuele kwaliteiten – en scoorde al veel uit standaardsituaties.

Aanvallers; Tom Overtoom In de 4-3-3-variant met 'de punt naar voren' viel zijn gebrek aan meeverdedigen meer op dan in de versie met 'de punt naar achteren'. De andere zijde van de medaille is echter dat Overtoom voor Almere fungeert als extra aanvaller of als levensgevaarlijke 'nummer tien' met een goed schot van afstand.

Het best wordt dat verbeeld tijdens het tweede doelpunt van Almere dat gescoord wordt door Faris Hammouti. Overtoom levert de assist.

Dat doet hij door de aanval zelf op te zetten en als hij de bal aan de rechterkant van het veld krijgt en ziet dat Hij Sherill MacDonald (blauwe cirkel) niet aan kan spelen, omdat hij buitenspel staat. Vervolgens draait Overtoom om zijn as en schudt daardoor zowel Auassar als Ndenge van zich af.

Overtoom (rode cirkel) blijft het overzicht houden, ziet Hammouti (groene cirkel) in komen stormen en weet dat hij de bal in de ruimte (blauwe vak) moet geven. Hammouti schat de voorzet op waarde en schiet Almere defintief naar de play-off-finale en Roda naar de Jupiler League.

Bewegende beelden van de goal vind je hier vanaf 03:59

Aanvallers; Silvester van der Water De man in vorm de laatste weken; rechtsbuiten Silvester van der Water. Met name in de dubbele confrontatie tegen MVV toonde Van der Water zijn vorm. In de tweede wedstrijd zorgde hij met twee assists en een doelpunt er eigen handig voor dat Almere de wedstrijd met 3-2 won, al was er bij de tweede assist ook wat geluk bij nodig. De 1-1 toont ook aan dat Van der Water dodelijk kan zijn voor de goal (vanaf 02:40);

Standaardsituaties

Het grote verschil tussen MVV en Almere – en ook het feit waaraan Almere de goede uitgangspositie had te danken – waren de standaardsituaties. Daarvoor heeft de club van Jack de Gier goede varianten ingestudeerd en met Miranni en Mac-Intosh heeft Almere ook twee goede koppers.

Conclusie

Almere heeft het momentum mee. Vier wedstrijden, waarvan drie gewonnen en een gelijkspel. Daar tegenover staat dat ze twee wedstrijden meer gespeeld hebben dan De Graafschap in korte tijd en dat het spel van 4-3-3 met 'de punt naar achter' veel vergt van Javier Vet en Gaston Salasiwa. Zij moeten herstellen wat Tom Overtoom verdedigend laat liggen. Slagen ze daarin, is het een stugge ploeg. En zal De Graafschap moeten bogen op de verdediging en individuele klasse van Tissoudali, Diemers, El Jebli, Serrarens of Van Mieghem. Ligt er wel ruimte tussen middenveld en verdediging dan moeten Diemers en El Jebli in staat zijn dit uit te buiten en Tissoudali, Serrarens en Van Mieghem in een-op-een-situaties te zetten. Verdedigend moet De Graafschap oppassen voor Overtoom, die de spil in het aanvalsspel van Almere is. Daarnaast brengt MacDonald veel snelheid en is Van der Water de man in vorm. Devies voor De Graafschap is aanvallen en zorgen dat er niet - zoals tegen Telstar – te veel doelpunten worden weggegeven. Dan is het mogelijk om 'Missie Eredivisie' succesvol af te sluiten, want kansen liggen er zeker.

[kevintendolle-blog]

De-mooiste-goal-die-toch-niet-telde

Ik maakte die middag mijn debuut. Als schrijver van het wedstrijdverslag van het eerste van FC Winterswijk. Achteraf bleek dat het bij die ene keer zou blijven, maar dat is een ander verhaal.

Een uitwedstrijd naar Concordia Wehl, naar het fraaie sportpark 'De Grindslag'. Half oktober, een grijze dag met af en toe een flauw zonnetje. Een wedstrijd als alle anderen. Concordia bood goed partij. FC Winterswijk wilde, maar kon niet echt. Bijna negentig minuten op het scorebord, beiden een keer gescoord.

Vanwege mijn verhaal hoopte ik natuurlijk dat FC Winterswijk stiekem nog een goaltje binnen zou prikken. En met het posteren van centrale verdediger Maarten Sesink als extra spits naast Lenn Redeker kreeg Winterswijk ook de beste kansen.

Enkele seconden voor tijd werd een bal hoog naar Sesink gekopt. Die bedacht zich geen moment, sprong omhoog en maakte een fantastische omhaal. Een bicycle kick, een Fallrückzieher. Een stukje techniek van verbijsterende schoonheid.

Via de vingertoppen van de Wehlse keeper sloeg de bal tegen de touwen. Alle meegereisde supporters op de tribune wisten niet meer hoe ze het hadden. De winnende goal. Van de geroutineerde centrale verdediger. Met een omhaal. Ik wist niet hoe ik deze goal op papier ging beschrijven.

Totdat ik weer opkeek van mijn notitieblok naar het veld. De scheidsrechter had het stukje genialiteit afgekeurd. Een duwfout. Begaan voordat de bal bij Sesink was terechtgekomen. Het bleef 1-1.

Achteraf zei Sesink dat hij 'gestopt zou zijn na dit hoogtepunnt'. Dat begreep ik. Ik voegde het daad bij het woord en ging de week erna voor 'De Gelderlander' aan de slag. Stoppen na het hoogtepunt dat ik die middag had gezien.