kevisuals

[kevisuals]

“Things will be better”

Sa balita, telebisyon, at sa mga social media, makikita natin ang salitang “Community Pantry”, ngunit ano nga ba ang ibig sabihin ng Community Pantry?

               Ang ideyang ito ay nagsimula sa isang karatula at simpleng ideya na nagsasabing “Magbigay ayon sa kakayahan, kumuha batay sa pangangailangan”. Ang konsepto na ito ay umusbong sa Maginhawa street sa Quezon City ay lumaganap na sa iba’t ibang siyudad at lalawigan. Sa loob lamang ng ilang araw ay umabot na ang gawain na ito sa Caloocan, Pasig, at Maynila. Hindi lamang natatapos doon ang paglaganap ng konsepto dahil umabot na rin ito sa lalawigan ng Laguna hanggang Albay, umabot na rin ito sa Visayas at Mindanao.

               Sa aking pagsasaliksik kung ano nga ba talaga ang Community Pantry at kung ano ang pakiramdam ng pagiging isang boluntaryo sa community pantry. Aking nakapanayam ang isa sa mga organizer ng community pantry sa Our Lady of the Holy Rosary Parish, hindi lamang siya organizer sa Community Pantry bagkus siya rin ay isang full-time Youth Minister sa ating parokya.

               Si Mateo Rivera o mas kilala ng kabataan ng simbahan na si Kuya Mat. Siya ay tatlumpung taong gulang (30 years old). Siya ay isang full-time Youth Minister sa parokya ng OLHRP, nagboluntaryo siya bilang isa sa mga kasapi ng Community Pantry.

               Noong umusbong ang Community Pantry ay inamin niya na hindi niya ito gusto dahil iniisip niya ang kalagayan ng mga taong nais kumuha ng kanilang makakain dahil para sa kaniya ay delikado ito. Ang una at pangalawang araw ng pagsasagawa ng community pantry ay hindi siya tumulong dahil hindi siya ganoon kasigurado sa pagsasagawa ng Community Pantry. Sa pagmamasid-masid niya sa pangalawang araw na pagsasagawa ng Community Pantry sa loob ng parokya, kaniyang napansin na habang nagbibigay ang kaniyang mga kasamahan sa parokya ay nakita niyang mayroon din na nagbibigay o nag-aabot ng tulong sa kanila. “This is something good” aniya, namimigay sila at nakikita rin mismo ng mga nakakatanggap na mayroon din na nagbibigay ng tulong sa parokya na ipinamimigay naman sa mga nangangailangan. Hindi politiko ang nagbibigay ng tulong kung hindi katulad din nilang mga normal na tao o minsan pa nga ay kanilang kapitbahay mismo ang nagbibigay ng tulong. Mayroong mga nakapila noong unang araw ngunit sumapit ang pangalawang bigayan ng tulong ay sila naman ang tumutulong para sa kanilang kapwa na higit na mas nangangailangan. Sa katagalan, lumalim ang pang-unawa niya sa salitang “Community Pantry”, hindi lamang siya nagpapakain ng mga tao at nagpapabusog sa sikmura bagkus para sa kaniya pinapakain nito ang espiritwal na aspeto. Hindi ito ang unang beses niyang pagboboluntaryo o pagtulong sa kapwa dahil sa katunayan ay mahilig sila mag-organisa ngunit kapos sila sa pera ngunit mayroong mga tao at kaibigan na agad-agad kung magbigay ng tulong, kaunting hingi ay nagbibigay agad kaya hindi mahirap para sa kanila na mag-organisa at tumulong. Kahit mga estudyante ay nagbibigay at hindi nagdadamot na tumulong. Ang pagsisimula ay mahirap ngunit ang inspirasyon upang magpatuloy ay palaging naroroon.

               Dahil sa pag-usbong ng Community Pantry, minamanmanan na ng gobyerno ang mga nagsasagawa ng Community Pantry at sila ay pinaghihinalaang mga kasapi ng NPA kung saan sila ay nababansagan bilang mga terorista. Hindi siya nababahala na mared-tag. Mula sa kaniyang pahayag, waang nagaganap na red-tag mula dito sa Taguig City at kaniyang laking gulat na pati ang mga barangay tanod at iba pang kawani ng barangay ay nais magbigay ng tulong, hindi man pinansyal na tulong, sila’y nagbibigay ng suporta sa pagsasagawa ng Community Pantry. Sa unang araw ng Community Pantry, akala ng mga organizers na dumating ang mga taga-barangay upang patigilin sila sa halip ang bungad sa kanila ay “Ano po ang pwede namin maitulong”. Sila ang mga nagbubuhat ng bigas araw-araw, itong mga tao sa labas ng simbahan ay mga tauhan ng ating barangay. Itong mga taong ito ay hindi nagsimula ng red-tagging o kahit anong gulo hanggang sa kasalukuyan. Si Kuya Mat ay hindi takot sa pagrered-tagging sa halip siya ay mas nag-aalala siya sa mga taong nagsasabing na iniispoil daw nila ang mga kababayan nating dukha dahil sa Community Pantry. Isang maliit na argumento lamang ito kung tutuusin. May nakikita man tayong magaganda ang suot at ang panlabas na anyo, pero hindi natin alam ang kaniyang pinanggalingan, dagdag niya pa, “’yung judgement kailangan i-suspend” dahil marami siyang kaibigan na malaki kumita na nagtatrabaho bilang call center agent ngunit sa kasamaang-palad na dala ng pandemya ay natanggal sila sa trabaho. Mas kinakatukan niya ang pakikipag-argumento sa mga nagsasabing “iniispoil na mga mahihirap”, hindi spoiling ang tawag sa pagbibigay ng tulong sa mahihirap.

               Sa pagsasagawa ng Community Pantry, mas lalong naunawaan ni Kuya Mat ang salitang Community Pantry lalo na sa salitang “Community”. Ang salitang ay hindi lamang ibig sabihin na tayo-tayo lamang. Pahayag niya na, “We are responsible for each other”. “Walang sinuman ang nabubuhay para sa sarili lamang”, sa liriko na ito sa kanta ay mapagtatanto natin na tayo ay isang pamilya. “We are one human family”, itong limang daang taong nakapila ay siguradong may maiuuwi at makakaing pagkain sa kanilang pangaraw-araw na hapunan. Hindi natin iisipin ang ating konsensiya na hindi kumakain ang kapitbahay natin samantalang tayo naman ay nakakakain ng masarap. Ang totoong kasiyahan ay ang makita ang ating mga kababayan na kapos-palad na mayroong kinakain sa araw-araw.

               Hindi tayo magpapatuoy sa buhay kung wala tayong inspirasyon o motibasyon sa ating buhay. Sa pagsasagawa ng Community Pantry, ang inspirasyon niya sa pagpapatuloy ay hindi sa mga taong pumupuri sa kanila kung hindi ay sa mga taong nagbibigay ng tulong. Dagdag niya rito na wala sila malaking halaga ng pera upang mag-organisa agad-agad. Ang kaniyang mga kaibigan ay parating nariyan upang magbigay ng agad-agad, isang hingian lamang ay mayroon na kaagad maibibigay. Ang kaniyang inspirasyon ay nagmula sa mga taong kayang magbigay ng walang alinlangan. Ang tanging naibibigay niya lamang ay ang kaniyang talento at oras sa pag-oorganisa. Ang isa pang pinaghuhugutan niya ng inspirasyon sa pagtulong ay ang mga kaibigan niya na kapos-palad na umaangat ang pamumuhay. Sila ang mga pumipila dati upang humingi ng tulong ngunit ngayon sila ngayon ay mayroong trabaho at sila naman ang tumutulong sa mga nangangailangan. Pursigido ang mga taong nanggaling sa ibaba at kumayod upang makaakyat sa kanilang kinalalagyan nila ngayon, inspirasyon nila ang kanilang dinaanang paghihirap upang magbigay ng makakain sa mga nangangailangan para sa kanilang pag-uwi ay mayroon silang makakain. Ang inspirasyon ni Kuya Mat ay ang mga taong nakaranas na ng paghihirap sa buhay na kung saan ay nagmula sa humihingi ng tulong ngunit ngayon sila naman ang handing-handa tumulong sa kanilang kapwa.

               Mayroong mensahe si Kuya Mat para sa mga natulungan at mga tumutulong sa Community Pantry. “Things will be better”, ang katagang ito ay nagpapahiwatig sa atin na matatapos din ang kalbaryo na ito. Kaya naman gumawa ng paraan ng mga Pilipino ngunit ang problema ay ang pandemya na ito kung saan naging malaking hadlang lalong lalo na sa mga nasa ibaba. Ang mga dating pangaraw-araw na trabaho ng mga mangangalakal at naglalako ng gulay ay nahadlangan dahil sa ECQ at MECQ na ipinatupad dahil sa pandemyang ito. Sino ang aasahan nila ngayon? Kung hindi ang gobyerno at ang ating komunidad kung saan tayo ay nagkakaisa upang matustusan ang pangangailangan ng bawat isa. Magtulungan tayong magkakapitbahay, magkakapatid, at tayong magkakapamilya na magkaisa upang labanan ang pandemya at bigyan ng tulong ang ating mga kababayan. Muli niyang binanggit ang mga katagang “Things will be better” dahil darating ang panahon kung saan ay makakalaya na tayo sa ating mga kabahayan. Ang kanilang pagbibigay ay hindi lamang dahil ito ay babalik, bagkus nagbibigay dahil ito ang ninanais ng kanilang kalooban at puso. Mahirap magbigay ng tulong kung nais lamang natin ang magpakitang-tao at magpakitang-gilas dahil nakakapagod ang ganoong klase ng tulong. Ang masarap na tulong ay ang tulong na hindi naghihintay ng kapalit, tulong na hindi nakikita ng ibang tao.

               Isang magandang pagkakataon na aking nakapanayam ang isa sa mga nag-oorganisa ng Community Pantry. Talaga naman na magkakaroon tayo ng inspirasyon mula sa kwento na ito ni Mateo Rivera o mas kilala sa tawag na Kuya Mat. Aking napagtanto na hindi lamang ang mga kapos-palad ang natutulungan bagkus natutulungan din nito ang mga nag-oorganisa ng Community Pantry.

            Mula sa pagbabasa sa karanasan na ibinahagi ni Kuya Mat, nawa’y marami tayong napulot na aral at mga inspirasyon na makakatulong upang magpatuloy tayo na tumulong sa ating kapwa. Ang pagiging isang boluntaryo ay hindi madali kung wala siyang pinaghuhugutan motibasyon o inspirasyon sa buhay. Lagi natin natandaan na walang tao ang nabubuhay para sa kaniyang sarili lamang.

“Magbigay ayon sa kakayahan, kumuha batay sa pangangailangan”

[kevisuals]

“Naaayon”

Sa balita, telebisyon, at sa mga social media, makikita natin ang salitang “Community Pantry”, ngunit ano nga ba ang ibig sabihin ng Community Pantry?

               Ang ideyang ito ay nagsimula sa isang karatula at simpleng ideya na nagsasabing “Magbigay ayon sa kakayahan, kumuha batay sa pangangailangan”. Ang konsepto na ito ay umusbong sa Maginhawa street sa Quezon City ay lumaganap na sa iba’t ibang siyudad at lalawigan. Sa loob lamang ng ilang araw ay umabot na ang gawain na ito sa Caloocan, Pasig, at Maynila. Hindi lamang natatapos doon ang paglaganap ng konsepto dahil umabot na rin ito sa lalawigan ng Laguna hanggang Albay, umabot na rin ito sa Visayas at Mindanao.

               Sa aking pagsasaliksik kung ano nga ba talaga ang Community Pantry at kung ano ang pakiramdam ng pagiging isang boluntaryo sa community pantry. Aking nakapanayam ang isa sa mga organizer ng community pantry sa Our Lady of the Holy Rosary Parish, hindi lamang siya organizer sa Community Pantry bagkus siya rin ay isang full-time Youth Minister sa ating parokya.

               Si Mateo Rivera o mas kilala ng kabataan ng simbahan na si Kuya Mat. Siya ay tatlumpung taong gulang (30 years old). Siya ay isang full-time Youth Minister sa parokya ng OLHRP, nagboluntaryo siya bilang isa sa mga kasapi ng Community Pantry.

               Noong umusbong ang Community Pantry ay inamin niya na hindi niya ito gusto dahil iniisip niya ang kalagayan ng mga taong nais kumuha ng kanilang makakain dahil para sa kaniya ay delikado ito. Ang una at pangalawang araw ng pagsasagawa ng community pantry ay hindi siya tumulong dahil hindi siya ganoon kasigurado sa pagsasagawa ng Community Pantry. Sa pagmamasid-masid niya sa pangalawang araw na pagsasagawa ng Community Pantry sa loob ng parokya, kaniyang napansin na habang nagbibigay ang kaniyang mga kasamahan sa parokya ay nakita niyang mayroon din na nagbibigay o nag-aabot ng tulong sa kanila. “This is something good” aniya, namimigay sila at nakikita rin mismo ng mga nakakatanggap na mayroon din na nagbibigay ng tulong sa parokya na ipinamimigay naman sa mga nangangailangan. Hindi politiko ang nagbibigay ng tulong kung hindi katulad din nilang mga normal na tao o minsan pa nga ay kanilang kapitbahay mismo ang nagbibigay ng tulong. Mayroong mga nakapila noong unang araw ngunit sumapit ang pangalawang bigayan ng tulong ay sila naman ang tumutulong para sa kanilang kapwa na higit na mas nangangailangan. Sa katagalan, lumalim ang pang-unawa niya sa salitang “Community Pantry”, hindi lamang siya nagpapakain ng mga tao at nagpapabusog sa sikmura bagkus para sa kaniya pinapakain nito ang espiritwal na aspeto. Hindi ito ang unang beses niyang pagboboluntaryo o pagtulong sa kapwa dahil sa katunayan ay mahilig sila mag-organisa ngunit kapos sila sa pera ngunit mayroong mga tao at kaibigan na agad-agad kung magbigay ng tulong, kaunting hingi ay nagbibigay agad kaya hindi mahirap para sa kanila na mag-organisa at tumulong. Kahit mga estudyante ay nagbibigay at hindi nagdadamot na tumulong. Ang pagsisimula ay mahirap ngunit ang inspirasyon upang magpatuloy ay palaging naroroon.

               Dahil sa pag-usbong ng Community Pantry, minamanmanan na ng gobyerno ang mga nagsasagawa ng Community Pantry at sila ay pinaghihinalaang mga kasapi ng NPA kung saan sila ay nababansagan bilang mga terorista. Hindi siya nababahala na mared-tag. Mula sa kaniyang pahayag, waang nagaganap na red-tag mula dito sa Taguig City at kaniyang laking gulat na pati ang mga barangay tanod at iba pang kawani ng barangay ay nais magbigay ng tulong, hindi man pinansyal na tulong, sila’y nagbibigay ng suporta sa pagsasagawa ng Community Pantry. Sa unang araw ng Community Pantry, akala ng mga organizers na dumating ang mga taga-barangay upang patigilin sila sa halip ang bungad sa kanila ay “Ano po ang pwede namin maitulong”. Sila ang mga nagbubuhat ng bigas araw-araw, itong mga tao sa labas ng simbahan ay mga tauhan ng ating barangay. Itong mga taong ito ay hindi nagsimula ng red-tagging o kahit anong gulo hanggang sa kasalukuyan. Si Kuya Mat ay hindi takot sa pagrered-tagging sa halip siya ay mas nag-aalala siya sa mga taong nagsasabing na iniispoil daw nila ang mga kababayan nating dukha dahil sa Community Pantry. Isang maliit na argumento lamang ito kung tutuusin. May nakikita man tayong magaganda ang suot at ang panlabas na anyo, pero hindi natin alam ang kaniyang pinanggalingan, dagdag niya pa, “’yung judgement kailangan i-suspend” dahil marami siyang kaibigan na malaki kumita na nagtatrabaho bilang call center agent ngunit sa kasamaang-palad na dala ng pandemya ay natanggal sila sa trabaho. Mas kinakatukan niya ang pakikipag-argumento sa mga nagsasabing “iniispoil na mga mahihirap”, hindi spoiling ang tawag sa pagbibigay ng tulong sa mahihirap.

               Sa pagsasagawa ng Community Pantry, mas lalong naunawaan ni Kuya Mat ang salitang Community Pantry lalo na sa salitang “Community”. Ang salitang ay hindi lamang ibig sabihin na tayo-tayo lamang. Pahayag niya na, “We are responsible for each other”. “Walang sinuman ang nabubuhay para sa sarili lamang”, sa liriko na ito sa kanta ay mapagtatanto natin na tayo ay isang pamilya. “We are one human family”, itong limang daang taong nakapila ay siguradong may maiuuwi at makakaing pagkain sa kanilang pangaraw-araw na hapunan. Hindi natin iisipin ang ating konsensiya na hindi kumakain ang kapitbahay natin samantalang tayo naman ay nakakakain ng masarap. Ang totoong kasiyahan ay ang makita ang ating mga kababayan na kapos-palad na mayroong kinakain sa araw-araw.

               Hindi tayo magpapatuoy sa buhay kung wala tayong inspirasyon o motibasyon sa ating buhay. Sa pagsasagawa ng Community Pantry, ang inspirasyon niya sa pagpapatuloy ay hindi sa mga taong pumupuri sa kanila kung hindi ay sa mga taong nagbibigay ng tulong. Dagdag niya rito na wala sila malaking halaga ng pera upang mag-organisa agad-agad. Ang kaniyang mga kaibigan ay parating nariyan upang magbigay ng agad-agad, isang hingian lamang ay mayroon na kaagad maibibigay. Ang kaniyang inspirasyon ay nagmula sa mga taong kayang magbigay ng walang alinlangan. Ang tanging naibibigay niya lamang ay ang kaniyang talento at oras sa pag-oorganisa. Ang isa pang pinaghuhugutan niya ng inspirasyon sa pagtulong ay ang mga kaibigan niya na kapos-palad na umaangat ang pamumuhay. Sila ang mga pumipila dati upang humingi ng tulong ngunit ngayon sila ngayon ay mayroong trabaho at sila naman ang tumutulong sa mga nangangailangan. Pursigido ang mga taong nanggaling sa ibaba at kumayod upang makaakyat sa kanilang kinalalagyan nila ngayon, inspirasyon nila ang kanilang dinaanang paghihirap upang magbigay ng makakain sa mga nangangailangan para sa kanilang pag-uwi ay mayroon silang makakain. Ang inspirasyon ni Kuya Mat ay ang mga taong nakaranas na ng paghihirap sa buhay na kung saan ay nagmula sa humihingi ng tulong ngunit ngayon sila naman ang handing-handa tumulong sa kanilang kapwa.

               Mayroong mensahe si Kuya Mat para sa mga natulungan at mga tumutulong sa Community Pantry. “Things will be better”, ang katagang ito ay nagpapahiwatig sa atin na matatapos din ang kalbaryo na ito. Kaya naman gumawa ng paraan ng mga Pilipino ngunit ang problema ay ang pandemya na ito kung saan naging malaking hadlang lalong lalo na sa mga nasa ibaba. Ang mga dating pangaraw-araw na trabaho ng mga mangangalakal at naglalako ng gulay ay nahadlangan dahil sa ECQ at MECQ na ipinatupad dahil sa pandemyang ito. Sino ang aasahan nila ngayon? Kung hindi ang gobyerno at ang ating komunidad kung saan tayo ay nagkakaisa upang matustusan ang pangangailangan ng bawat isa. Magtulungan tayong magkakapitbahay, magkakapatid, at tayong magkakapamilya na magkaisa upang labanan ang pandemya at bigyan ng tulong ang ating mga kababayan. Muli niyang binanggit ang mga katagang “Things will be better” dahil darating ang panahon kung saan ay makakalaya na tayo sa ating mga kabahayan. Ang kanilang pagbibigay ay hindi lamang dahil ito ay babalik, bagkus nagbibigay dahil ito ang ninanais ng kanilang kalooban at puso. Mahirap magbigay ng tulong kung nais lamang natin ang magpakitang-tao at magpakitang-gilas dahil nakakapagod ang ganoong klase ng tulong. Ang masarap na tulong ay ang tulong na hindi naghihintay ng kapalit, tulong na hindi nakikita ng ibang tao.

               Isang magandang pagkakataon na aking nakapanayam ang isa sa mga nag-oorganisa ng Community Pantry. Talaga naman na magkakaroon tayo ng inspirasyon mula sa kwento na ito ni Mateo Rivera o mas kilala sa tawag na Kuya Mat. Aking napagtanto na hindi lamang ang mga kapos-palad ang natutulungan bagkus natutulungan din nito ang mga nag-oorganisa ng Community Pantry.

               Marami akong napulot na aral sa pakikipagkapanayam ko kay Kuya Mat, nakita ko rin kung paano sila mamigay ng tulong. Namimigay sila ng may kasamang ngiti at paalala sa mga tao na kung ano ang dapat nilang gawin. Ang pagtulong natin sa ating kapwa ay nagdadala sa atin sa pagkakaisa. Matatapos din ang lahat ng itong kaguluhan at makakabalik din tayo sa normal.

“Magbigay ayon sa kakayahan, kumuha batay sa pangangailangan”