klavyeminalti-blog

[klavyeminalti-blog]

Seijatachi (The Saints) on Threadless If you like The Saints, please score it! If you want to fund, it would be AWESOME! Thanks for your support! ^^

[klavyeminalti-blog]

This is not the Lady Thor or Thorita. This is THOR!

Thor’s upcoming cover is by deviant RDauterman.deviantART.com!

[klavyeminalti-blog]

Start a revolution with your creative brethren!

We are proud to reveal our official Comic-Con poster by artgerm!

[klavyeminalti-blog]

Klavyemin Altındaki Dunya bugün 3 yaşına bastı! (Merhaba, 3 yıl olmuş.)

[klavyeminalti-blog]

Bağrı sonuna kadar açık gömleğimin yakasıyla yerçekemine meydan okuyordum. Saçlarımla rüzgarın ıslığında dans ediyordum. Gençtim, kararlıydım, gözü pektim. YGS'nin anasını s..kec- Öhm!.. Kimsenin bana engel olamayacağını biliyor olmanın gazıyla kitapçığı çevirdim. Kalemimi sorulara hunharca savurdum. 160 dakikanın sonunda geride bıraktığım savaş alanına omuz üstünden bir bakış fırlattım ve düşündüm: "Ulan fene baksa mıydım acaba?"

[klavyeminalti-blog]

So let me tell you about the shittiest parent on the motherfucking planet.

I work at a grocery store and this man comes in with his 11 year old son. He buys a pack a cigarettes and a two cases of beer. The son was holding a two dollar drawing pad and placed it on the belt and I guess the dad didn’t notice it at first but when I was about to scan the pad he asked where’d it have come from and turned towards the kid and asked “Did you put that shit up there?”. He told me to put it back and then told his 11 year old child that he “ain’t paying for that gay ass notebook.”.  So I looked at the kid, who was close to tears and saying how he ran out of paper at home and my heart broke. So I gave the pad to him, for free, and told the dad I would take care of it. I gave the kid some tokens for a game outside and said I would look forward to buying some of his drawings and paintings when he’s all famous. He kids face was so priceless and I thought everything was good. But then, about 10 ten minutes after giving the kid his notebook, I walked outside and saw this. The drawing pad all ripped up and tossed on the pavement. I could only imagine what happened in the parking lot, but I know that that poor kid heart is fucking ripped apart, just like this pad.

I’m fucking horrified that there are parents like this, who, just because it’s not masculine or gender specificthey won’t let their children follow their true passions or explore interests that lead to their happiness. Even more so, I’m horrified that parents don’t care about the fine arts anymore because it doesn’t have job security. Since when did it ever matter to a child if their passion makes them money or not? Parenting is about supporting whatever makes your child happy. Have some fucking consideration for your child’s wants not your homophobic and anti-art ideals. 

[klavyeminalti-blog]

The Perfect Pet For Every Gamer

[klavyeminalti-blog]

JL8 #156 by Yale Stewart

Based on characters in DC Comics. 

Like the Facebook page here!

Archive

2014 Con Schedule

Twitter

Pick up the first issue of my creator-owned comic here, or merch at the new online store!

——-

I’d like to respectfully dedicate this installment of JL8 to Harold Ramis, who passed away today.

Words can’t describe the impact his comedy had on my life, most notably “Ghostbusters.” 

You’ll be missed, Spengler.

-Yale

[klavyeminalti-blog]

Naughty Dog Celebrates Valentine's Day 2014

[klavyeminalti-blog]

Bir Defter Buldum - Devamı Gelmeyen Hikayeler (Nisan)

Geçtiğimiz yıl falan olması lazım. Melankolik olduğum zamanlarda bir hikaye yazıyordum. Lakin bir türlü devamını getirememiştim, getirmeye kalktığımda da bilgisayarım kafayı yemiş ve yazdığım hikayeyi kaybetmiştim. Şimdi eski konuşmalarımı karıştırırken, hikayemin başına denk geldim. Sanırım bir ara oturup bunu tamamlamak için kastırıcam ama o denli bir melankoliye yeniden girmeye gözüm yemiyor. Neyse efenim ben kaçayım siz de okuyun. ^^

Not: Direk konuşmadan aldığım için başta bir tarih/saat mevzusu var. Kafaya takmayınız.

12/16, 1:05am

Mert Civek

...çocukluğumdan beri en sevdiğim aydır Nisan. Onun yağmuru bol, rüzgarı serin, rengi yeşil, saçları dalgalıdır. Onun yağmurunun her damlasında suratınızı okşayan narin bir el hissedersiniz. Tüy kadar hafif, pamuk kadar yumuşak, dokunduğu yerde sıcacık bir his uyandıran, kendinizden hiç çekilmemesini isteyeceğiniz narin bir el…

Ardından gelen rüzgar da tüm içtenliğiyle sarılır insana. Ellerini götürdüğü saçlarınızla, kulağınıza söylediği şarkıda dans eder. İşte o anın sıcaklığını, şefkatini, güvenilirliğini yaşayan birisi için, diğer ayların değerinden bahsetmek mümkün müdür? Bu sorunun cevabını ölüm döşeğinde sana bunları anlatırken bulmuş olmam ne kadar da üzücü.

Beni büyüleyen bu yaşlı adamın konuşması bir an göğsünü parçalayacağını sandığım acı bir öksürükle kesilmişti. Her öksürüşünde içinden bir parçanın söküldüğünü hissedebiliyordum. Ancak onu bu denli kahreden şey ne kendini her saniye ölüme yaklaştıran hastalığı ne de ona kan kusturan öksürükleriydi. O hiç bırakmak istemediği o narin elin sıcaklığından, kendisini sarmalayan rüzgarın şarkısıyla bir daha dans edemeyeceğinden; o, aşık olduğu Nisan’a bir daha kavuşamayacağından kahroluyordu.

Yanındaki sürahiden bir bardak su doldurdum. Dudaklarına götürdüğüm sudan zar zor bir yudum alabildi. Ardından o yaşlı ruhuna huzur veren anılarına geri döndü.

[klavyeminalti-blog]

Montaj Günlükleri (İstatistikler)

Montajla uğraştığım şu 2 güne dair bir işsizlik yapıp istatistik tuttum. Buyurunuz; Uykusuz kalınan zaman: 28 saat 34 dakika. (Giderek artmakta.) İçilen Çay Sayısı (Demlik): 8 İçilen Kahve Sayısı (Kupa): 12 Çekilen Mekik Sayısı: 237 Çekilen Şınav Sayısı: 133 Odamın Ortasındaki Masanın Etrafında Atılan Tur Sayısı (Saat Yönünde): 274 Odamın Ortasındaki Masanın Etrafında Atılan Tur Sayısı (Saat Yönünün Tersinde): 167 Yenilen Noodle Sayısı (Kase): 3 Bitirilen Kitap Sayısı: 2 (Ben, Alpay Erdem / Benim De Söyleyeceklerim Var! (ÜÇ), Umut Sarıkaya) Yeniden Okunan "Uykusuz" Sayısı: 14 İzlenilen Anime Bölümleri: 12 Bulaşık Yıkama Sayısı: 5 Ütü Yapma Sayısı: 2 Render Sırasında Alınan Error Sayısı: 22  League Of Legends'ta Atılan Penta Kill Sayısı: 0 League Of Legends'ta Atılan Quadra Kill Sayısı: 1 League Of Legens'ta Atılan Triple Kill Sayısı: 2 League Of Legends'ta Atılan Double Kill Sayısı: 5 Hala yaşıyorum, hala montaj yapıyorum. Oy Allah'ım oy...

[klavyeminalti-blog]

Bir Defter Buldum - Kalp Şeklindeki Kapı Geçidi

  Bu yazıyı okuduğun cihazın takvim zamazingosuna bakarsan, yazının gidişatını anlamak senin için hiç de zor olmayacak. Evet benim sap arkadaşım, sana bu yazıda Sevgililer Günü için yakınacağım.

 Her zamanki gibi yeni bir Sevgililer Günü’nü daha pas geçeceğini anlayan ben, 13 Şubat sabahına zibilyon sorunun birbiriyle seviştiği bir kafa ve uzun zamandır elde edilemeyen uykunun yoksunluğundan pörtlemiş bir çift gözle uyandım. Sabah rutinimi gerçekleştirirken,  gözüme çarpan takvim ikonunun anlık yaşattığı iç gıcıklayıcı his ile kafamda beliren; “Nerden çıktı bu kodumun 14 Şubat’ı?!” sorusuna cevaben bu yazıyı yazıyorum.

 Çiftlerin kımıl kımıl olduğu, sapların burum burum burulduğu pek manidar gün 14 Şubat, aynı gün şehit edilmiş Aziz Valentine’in Papa Gelasius tarafından Katolik halkına “Bu adamı anacaksınız len.” diye seslendiği bir anma günüymüş. Katoliklerce günlük yaşama yedirilen bu anma günü, daha sonraları romatizmin damına kodukları bilinen (!) Fransızlarca aynı güne denk gelen Kuşların Çiftleşme Günü ile harmanlanıp, Çiftlerin Vicirik Bicirik Günü olarak günümüz dünyasına kabul ettirilmiş.

 Bir diğer efsaneye göre de Aziz Valentine’imiz evlenmeleri yasak olan dönemin Roma askerlerini gizlice evlendirdiği için idam edilmiş, idam öncesinde de sevdiğine bıraktığı notla yürekleri dağlamış. Bu sebeple, dünyanın her tarafındaki çiftlerce 14 Şubat, Sevgililer Günü olarak kutlanılmaya başlanmış.

 Sabah sabah yaptığım bu işsizliğin sonucunda elde ettiğim bu bilgilerle okuluma gitmek üzere hazırlanıp, evden ayrıldım. Gün boyunca uyuduğum okulumun çıkışında da 5. yılımızı dolduracağımız sohbet mekanımız ArmoniPark’a doğru yol aldım. Yine kapısını kalple, çiçekle böcükle donatmışlardı. Benim beklediğim ise 4 yıldır altından sap olarak geçtiğim kalp şeklindeki geçitti. Lakin kendisini bu sene göremedim. Sanırım yönetim 14 Şubat’a kadar kendisini kapıya koymamakta ısrarcı.

 Umarım yarın orada olursun kalp şeklindeki geçit. Sana her zaman altından sap geçtiğim için lanetler yağdırdığımı biliyorum ama sen de gidince 14 Şubat pek bi’ anlamsız oldu be…

[klavyeminalti-blog]

Assassin's Creed 4 Geliyor! :C

Ubisoft’un CEO’su pek sevgili Yves Guillemot, 2014 yılında Assassin’s Creed 4‘ün oyuncularla buluşacağını duyurdu!

2014 yılının Nisan ayından önce satışa sunulması beklenen yeni Assassin’s Creed oyunu için pek fazla detay verilmese de oyunun farklı bir suikastçi karakterle farklı bir zaman aralığında geçeceği biliniyor. Bunun yanı sıra daha önceki serilerin geliştiricisi olan Ubisoft Montreal Stüdyosu’nun, AC 4 için multi-stüdyo çalışması yapabileceği de söylentiler arasında.

Vallahi, bir Asassin’s Creeed hayranı olarak dört gözle yeni oyunu bekliyorum! ^^

[klavyeminalti-blog]

Naruto Çizimlerim Death Note ile başladığım anime maceramı Naruto ile sürdürürkene bu seriye bayağı sardım. Edindiğim ilk deftere sağlı sollu çiziktirdim.  ^^ deviantArt: http://civek.deviantart.com/

[klavyeminalti-blog]

Bir Defter Buldum (Arkadaşlarıma)

   Ben çok uzun zamandır doğum günü kutlamıyorum. Hani hatırladığım son kutlamanın üstünden bi’ 7 sene geçmiştir. O kadar süre içerisinde insan doğum gününün bir başkası tarafından kutlanması hissiyatını unutuyormuş. Kendimi bu tarz şeylere ihtiyaç duymayan biri olarak bilirdim. Taa ki bu sene pek sevgili sınıf arkadaşlarımdan beklemediğim bir hareketle karşılaşıncaya kadar. Arkadaş, aklıma geldikçe şöyle “Eheh, eheh.” oluyorum, böyle ağzım yanaklarıma doğru çekiliyor. Sırıtmadan kendimi alamıyorum.  Bak hatta çizicem, hemen de alta koyucam ifademi.

 Belki 7 senenin birikmişini de yaşıyor olabilirim. Bilemiyorum. Ama bildiğim tek bi’ şey var… Hehe, öyle bir cümle kurmayacağım tabii. Demek istediğim; çok değerli arkadaşlara sahibim bu hayatta. Ve bunun her insanın sahip olabileceği bir şey olmadığının farkındayım. Bu yüzden unutmasınlar, hayatları boyunca her daim onların yanında kendilerine inanan, değer veren, güvenen, saygı duyan ve seven bir arkadaşları olacak.

Sizi mutlu eden ve değerli hissettiren arkadaşlarınızla nice yıllar görmeniz dileğiyle…

Mutlu yıllar. ^.^

[klavyeminalti-blog]

Bir Defter Buldum (Notlar)

·         Hayatımızda her zaman orada olacağını düşündüğümüz insanların bir gün oradan kalkıp gidebileceğini düşündükçe değişik bir ruh haline bürünüyorum. Gözüm duvara takılıyor, uzunca boş gözlerle duvarı seyrediyorum. Sonra duvarın beyazlığı gittikçe genişliyor, etraf yavaşça çekiliyor ve duvarın beyazlığı içerisinde kayboluyor insan. İşte o sıra kendimi boşluğa düşer gibi hissediyorum. Umuyorum ki, geri döndüğümde onlar hala orada olur.   ·         Shakuhachi en rahatlatıcı müzik aletlerinden biri bence. Biri üfürsün, ben dinleyeyim.   ·         Yağmur yağarken tüm güçleriyle koşuşturan insanlar görüyorum. Islanmaktan mı, yoksa hiç kuruyamayacaklarını düşündüklerinden mi korkuyorlar bilmiyorum. Bence ellerin cebe sokulup, uzunca yürünmesi gereken andır yağmurun yağışı.   ·         İki adım ötende kahkahalar yarışırken, hemen dibinde çığlıklar kapışır bazen. Ama sen ne kulaklarını tıkayabilirsin ne de kahkahalara karışabilirsin. Acınası…   ·         Cenaze evlerindeki duasını edip, sesini çıkarmadan oturan adam var ya. O adam en iyisini yapıyor.   ·         Ilık sonbaharın hastasıyım. Onun yağmuru başını okşar, saçlarını sever, yanaklarını öper insanın.   ·         Kim ne derse desin, keman tek başına dinlenmiyor. Dinleyebilenleri kürsüye davet ediyorum.   ·         Koltuğa kıvrılıp -uyuyacağımı bildiğim halde- o kitabı elime alırım, her seferinde de kitabı düşürmeye yakın irkilip uyanırım. İşte o hissin hastasıyım. O his başka bi' his, o kitap başka bi' kitap.   ·         Zamanında uzaya "Arkadaş olalım mı?" diye not yollamış bir ırkız biz. Bu ne yalnızlıkmış insanoğlu... Bu ne melankoliymiş insanoğlu...   ·         Gece gece Euro, Dolar, Borsa indeksleri aklıma geliyor, baş ucumdaki eski ben "Abi sen böyle değildin, sonun hiç iyi değil." diyor. "Madem öyle bir ninni patlat da hülyalara karışalım." diyorum, "Abi ben ninni bilmem Mahsun Kırmızıgül'den yıkılmadım ayaktayım var. onu söylim." diyor. "Sus. Artık o sarı fularlı bir yönetmen." diyorum, "Geçmişimizden kaçamayız." diyor. Ben de senden kaçamıyorum ya...     ·         Hafif bir iç çekiyorum, o sırada ağladığını duyuyorum. "Tamam ulan, söyle hadi diyorum." birden gülümsüyor, gözü parlıyor keratanın. o söyledikçe ben kahroluyorum. "Yeter, bunların hepsi 2002'de kaldı. Artık stereo teybimiz yok. Güllü, Bergen, Gülden kasetlerimiz yok. Volkan Konak bile artık saçının önünü kaldırmıyor." diyorum, önce susuyor sonra yine ağlıyor. "Peki ya Kubat, bak o her fırsatta Halkalı Şeker'i söylüyor işte." diyor. "Bir tek Kubat yeter mi sanıyorsun?" diyorum. "Erkin Koray da var, hatırlasana Ferhat Göcer'in programına çıkmıştı.” diyor. "Anlamıyorsun! O artık peslere inemiyor, tizlere çıkamıyor, re üzeri la basamıyor!" diyorum, "Evet ama hala seyircilere şarkılarını söyletebiliyor ya." diyor. susuyorum. Biraz da hak veriyorum...   ·         "Ama daha ne kadar söyletebilir ki yeni nesil çok farklı şeylere özeniyor. Eskiler bu dünyadan göçüyor. Yerlerine yerlerini dolduramayan insanlar geliyor. Biz de geriye kalan büyük boşluklarla yaşamaya çalışıyoruz." diyorum, daha da ağlıyor. "Peki hiç mi umut yok." diyor. "Belki sen çocuğuna anlatırsın bizim dinlediklerimizi, yaşadıklarımızı. Sevmez mi he?" diyor, "Sen sever miydin?" diyorum. Bu sefer susuyor, karşı siteye doğru bakıyor. "Peki akülü arabalar? Onlardan hala var mı?" diyor. "Var." diyorum "Hatta bir tanesi hemen aşağı binada." diyorum, seviniyor. "Peki hiç bindin mi? Nasıl bir şeydi? Hızlı mı?" diyor, "Eh işte idare ederdi." diyorum. Küçükken çok gözünde büyüttüğünden biraz hayal kırıklığına uğruyor.  

·         Onun o haline bakıp üzülüyorum. "Keşke hiç 2002 yılından çıkmasaydık." diyorum. “Keşke “teybimizi bozmasaydık. Keşke kasetlerimizi atmasaydık. Keşke o akülü arabaya hiç binmeseydik. Keşke hiç büyümeseydik...”

[klavyeminalti-blog]

Andy Fairhurst had the brilliant idea of designing those shadowy kids as a tribute to heroes and vilains. A very original concept, I really like how he did it ! What are your favourite ? I must say I love Iron Man and Octopus... All the Playground H

Andy Fairhurst - Playground Heroes