Tumgik
kuruyankaktus · 2 years
Text
Tumblr media
2 notes · View notes
kuruyankaktus · 2 years
Text
Yalnızlık bir ilaç mıdır yoksa hastalığın ta kendisi mi?.
0 notes
kuruyankaktus · 2 years
Text
Herkesin bir hikayesi vardı.Ben hariç herkes.
Tumblr media
0 notes
kuruyankaktus · 2 years
Text
Kimsenin beni anlamadığını düşünüyorum.Ve bu yüzden sonsuza kadar yalnız kalmaktan korkuyorum.Galiba üçüncü kişi olmak benim kaderim.
0 notes
kuruyankaktus · 2 years
Text
Her yerde eğreti duruyorum. Boşluğa tam oturan bir parça değil de zorla iliştirilmiş bir eklentiyim.
0 notes
kuruyankaktus · 2 years
Text
Bir sen misin her konuştuğu kişide aynı yüzü düşleyen.
0 notes
kuruyankaktus · 2 years
Text
Artık özgür olmak istiyorum.Özgürce fikirlerimi söylemek.Yargılanmaktan korkmadan.İki yüzlü olmamak,doğruları söylemek.Bastırılmak,istemediğim durumda bulunmak,insanalar için kendimi tamamen değişmiş bir halde bulmak istemiyorum.Sürekli suçluyorum.Gerçekten olmak istediğim kişi bu değil.
Her şeyin sonunun seni bulmaya çıkması canımı acıtıyor.Eğer her yerde, herkeste seni aramasaydım kendimi bu durumda bulmayacaktım.Dünyalık yaptığım her şey seni bulmak üzerine.
Sen değil belki ama düşüncen bana zarar veriyor.Yıllardır fark edemediğim asıl nokta buydu.Bulmak için o kadar sabırsızca davrandım ki daha seni bulamadan kendimi kaybettim.
0 notes
kuruyankaktus · 2 years
Text
Lotus çiçeği gibi olmak istiyordum.Ama bu kadar mücadele edeceğimi bilmiyordum.
0 notes
kuruyankaktus · 2 years
Text
Bomboş.
Anlardan oluşuyorum.Öncesi sonrası yok.Neden böyleyim?. Neyi bekliyorum ben.Kendimle barışamıyorum.Tembelliğimle,harekete geçmememle,üşengeçliğimle.Yapamıyorum.Böyle yaşayamıyorum.Daima suçluluk duygusu var içimde.Tatildeyken yattığım için.Okuldayken çalışmadığım için.Oysa bunları yapmak zorunda mıyım ki?. Sadece oturup hayatı izlemek bu kadar zor olmamalı.Tek istediğim biraz olsun kendime zaman ayırmak.Etrafımdaki insanlardan farkım olsun istiyorum.Ama zaten farklıyım.Ben onlardan farklıyım anlatamıyorum sadece biliyorum.Anlaşılmadığımdan biliyorum.Eğer aynı olsak beni anlarlardı.
"sen bir insan değil inan bana, bir dünya arıyorsun"
-Hyperion/Freidrich Höldenin
0 notes
kuruyankaktus · 2 years
Text
Tumblr media
0 notes
kuruyankaktus · 2 years
Text
Tumblr media
İşte, işte o eteğe sarılmadan geçilmez!
0 notes
kuruyankaktus · 2 years
Text
"Seni kaybetme korkusu olmayanlar için, Allah'ın rızasını kaybetme korkunu kaybettin değdi mi? Dünya seni kaybetme korkusuyla dönmedi ama sen dünyalık şeyleri kaybetme korkusuyla yaşadın..."
85 notes · View notes
kuruyankaktus · 2 years
Text
Güzelliğinden korktuğum için sana yaklaşamamak...
Beni şimdi olduğum kişi olarak görmeni istemiyorum.Kendimden utanıyorum.Yaptığım yanlış seçimler beni bu hâle getirdi.Belki içim hala aynı ama uzaktan kendimi yansıtamıyorum.Yığının içine karışmak için çabalarken kendimi boğulmuş buluyorum.İnsan yığınının içinde çırpınarak seni arıyorum.18 yıldır yüzüyorum.Hele ki bu son birkaç aydır yorulduğum için yüzmekte zorlanıyorum.Bu yüzden çirkin gözüküyorsam eğer lütfen beni yargılama.Belki zor ama ilk önce kalbime bakmaya çalış.Göründüğüm kişiye değil.
0 notes
kuruyankaktus · 2 years
Text
“Paris'te bir adam öldürülürse bu bir cinayettir, doğuda elli bin insan boğazlanırsa bu sadece bir meseledir.”
Victor Hugo
194 notes · View notes
kuruyankaktus · 2 years
Text
İyi bir dinleyici olmanın önemini anladım.Her insanın farklı bir hikayesi var.Onların hikayelerini dinledikçe yapmamam gereken hataları görüyorum.En iyi yönüyse bu hikayelerin kurgu değil tamamen gerçek olması.Bu yüzden çoğu kişinin aksine insanların sorunlarını dikkatlice dinlemeyi,çözüm bulmak için elimden geleni yapmayı seviyorum.
0 notes
kuruyankaktus · 2 years
Text
Görmediğim birini hergün özlemek.
0 notes
kuruyankaktus · 2 years
Text
Bazı insanlar diğerleriyle tanışmak istemez çünkü anlaşılma umudunu yitirmiştir.Anlaşılmak için çırpınıyorum.Anlaşılmak için etrafımda fazla insan var,her yeni insan yeni umut demek.Ama kimseyle oturup kendi gerçeklerimi konuşamadım.Kimse bana ne düşündüğümü sormadı.Onları suçlayamam ben de anlatmadım.Tüm ilişkilerimi titzlikle yüzeysel tuttum.Sabırla işledim içime koskoca duvarları.Tam on sekiz yıldır böyleyim.İlk başlarda anlatamamazlığımı kendi yüzümden sandım.Sonra sık sık yoldan geçen birini çevirip içimdeki her şeyi dökmek geldi aklıma.Bu düşünce anlatamamazlığımın suçlusunun ben değil,tanıdıkça anlatma isteğimi azaltan insanlar olduğunu fark ettim.Güvensiz olmamın sayamayacağım kadar çok nedeni vardı.Bu yüzden samimiyetim yoldan geçen birine olurdu.Bu yüzden en yakınıma değil.
0 notes