kusatilmisnihilist

[kusatilmisnihilist]

Denizde yüzüyor boy boy odun.

Evde ne şeker kaldı ne de un.

Denizde balık gibi yatıyor ay.

Şinanay yavrum şinanay.

Böyle giderse pahalılık vay vay vay…

Kafada ne tahta kalacak ne de yay❗️

[kusatilmisnihilist]

Ayılma seansı 🎈

[kusatilmisnihilist]

Çocukluğumun ok ve yayı ile

kadim bahçelerin yollarında, ıslanmış ağaç kümeleri arasında,

bir serçenin göğsünü nişan almıştım ki sana aşık oldum.

Serçe omzuma kondu,

Ondan sonra asla bir kuşu avlamaya çıkmadım.

Ne zaman özlesem şarkı söyledim.

•Mohammad Ebrahim Jafari 🌾

[kusatilmisnihilist]

Gri Gri Gri...

Sabah, sis, yağmur

Bulut, bakış, hatıra

Ben de bir şarkı yoktu Sen okudun

Bir ayna yoktu bende Sen baktın

Bereketli toprakların Uykusunda bir Köktüm

Senin bakışınla Yeşerdim yağmurlar Yağmadan

Gözlerinde bir şimşek Çaktı bakışlarım Islandı

Yanakların yağmurdan Islak, gözlerin güneşli

Kurtlar doğuruyor, Kuzuları kollayayım

Sen gözlerinle beni Okşasan

Çoban değneğim Tesirli bir silah olacak

Sen gözlerinle beni Okşa

Çoban değneğim Tesirli bir silah olacak

Savaş bitince senin İçin taze incirler Toplayacağım

Seninle kalacağım

Seninle okuyacağım

Ve seni güneşli Hayranlığında Öpeceğim

Eğer bulutlar izin Verirse...

Mohammad Ebrahim Jafari / Xakestari

[kusatilmisnihilist]

Cemîl Murad - Yaré

Kürtçe bilmiyorum ama bu müziğe bayıldım. 

[kusatilmisnihilist]

Uzaklara...

[kusatilmisnihilist]

☘️☘️😍

[kusatilmisnihilist]

Sorun hayatın ne olduğunda değil, neyi bir hayat haline getirebildiğimizde gizli!

[kusatilmisnihilist]

Göreceksiniz yaralarım asla emekli olmayacak...

[kusatilmisnihilist]

Çok keskin sözlerle kesmek istiyorum vücut hatlarını. Afrikaya yapılan yardımlar gibi yavaş yavaş, azar azar... Polisi aramasın diye gözlerin. Çünkü onlar şimdi jopta, infazda. Herneyse. Yavaş yavaş kesmek istiyorum vücut hatlarını. Hiç kimse ulaşamayacak artık sana. Ticari yanın sürekli bir şebeke hatası verecek tüm aldıklarına karşılık. Bir başka kadınla dudaklarımızı tokuşturacağız terk edilmiş... bir barda. Kafa kafaya çarpışan iki tren gibi "öpüşerek ölmeliyiz biz seninle" diyen bir iç ses, birbirine değen dudaklardan dünyaya yayılan. İniyorum. Yırtılıyorum iliştiğim yerden. Yeryüzüne. Bir başka ete saplanmak istiyorum o muhteşem kalabalığınla birlikte dağılınca suratımdaki eğlence. Sevgilim, çok eski bir koldur bu yen'in göğsünden benim çürüğüme açılan. Veresiye bir silah yazdırıyorum şimdi barmene. "Kurşuna gerek yok" sen böyle gidince necmettin topçu

[kusatilmisnihilist]

Ağrı

Biraz ağrıyacak önce. Sonra o ağrıdan bir sonsuzluk, bir tanrısallık var edeceksin. Yarana bakanlar bir iğrenme ile bakacaklar sana. Çünkü bu senin dünyaya karşı yegâne duygundur. Ardından onlar da alışacaklar o yaraya ve diyecekler ki ;

- Senin yaran dünyanın özetidir.

[kusatilmisnihilist]

İnsan neden yaşar, sorusunun geçerli tek bir cevabı olabilir; unutulmak için!

[kusatilmisnihilist]

Alını

dağ ateşiyle ısıtan

yüzünü

kanla yıkayan dostum

senin

uyurken dudağında gülümseyen bordo gül

benim kalbimi harmanlayan isyan olsun

şimdi dingin gövdende

uğultuyla büyüyen sessizlik

birgün benim elimde

patlamaya sabırsız mavzer olsun

başını omzuma yasla

göğsümde taşıyayım seni

gövdem gövdene can olsunsöyle bana ey

ölümün açıklayıcı pervanesi

hangi yavru tek başına yiğittir

hangi yangın bir başına söndürülür

ah herkes susuyor

hiçkimse bilmiyor içimin yangınını

ah herkes mi susuyor

kalbimi kalbine bağladığım dostum

ah herkes mi susuyor

kalbi kalbimize benzeyen dostlar

bir çarmıh gibi bırakıyorken kendini dünyaya

hayatın ateş renkli kelebekleri

bir bir tutuluyorken korkunç koleksiyonlar için

ah herkes mi susuyorbağırsam içimdeki dehşeti

hırsım deler mi toprağı

beni

acısıyla onduran

dostumu

aşkla vurduran hayat

sana

yaşananla harlanan bağrımın sevdasını akıttım

dünyanın yeni baharına

çatlarken kadim güneş

bağrım delinirken fidanların kanıyla

anamın doğurgan karnıdır diye

sevgilimin sütlenecek göğsüdür diye

dostumun üretken gülüdür diye

sana bağlandım

sana sarıldımbeni umutsuz koma

tarihle avutma beni

çünki aşkla sınanmışım sana

sana yangınla, suyla, ateşle

ölümle, yaprakla, şiirle sınanmışım

ey yaşarken kanayan acı

şimşekli gök, tufan, kan fırtınası

uçurum kıyısında hızla büyüyen ot

yapraksız bir ölümün anısı için

körpecik kuzuların derisi için

beni tarihle avutma

umutsuz koma beniakıtsam deliren sevdamı

köpürürmü hayatı besleyen su

ey benim

yedi başlı kartalım

her başını

bir dağ başlangıcında koyanım

senin

böyle diri bir akarsu gibi kıvrılan gövdendir

bizim aşkımızı solduranların korkusu

çünki elbette bir su

kendi akacağı toprağın sertliğini bilir

ve suyun gövdesiyle yırtılınca toprak

artık ırmak mı ne denir

işte devrim

ona benzer bir akışın hızına denir

yarın ne olur bilirim ben

bahar gelir, otlar büyür

ölüm de yapraklanır

bir dağ bulur uzun uzun bakarım

bir çam ağacı gölgesi

güzel kokular veren

bir damla güneş görünce

sana da gülümseyeceğim yarinşimdi senin uzanıp yattığın otlarda

yarın yeni bir yeşillik büyüyecek

[kusatilmisnihilist]

“Ne yaşadıysanız yüzünüze yansır. İnsanın yüzü bir kitap gibi okunabilir.”

[kusatilmisnihilist]

Sefa Sınıfı

Evet, uzun zamandır derleyip toparlayamadığım mesele. Sefa sınıfı. (Lgbt bireyleri neden koyuyorsun diyen olursa, önce bir marksist olduğumu hatırlatır, sonra da yoksul lgbt’lerin neler yaşadıklarını, müşterileri tarafından yakılarak öldürülenleri, intihar edenleri hatırlatırım.) 

Kimdir bu arkadaşlar? Değirmenin suyu nereden gelmektedir? Bu düzende sadece gözümüze soktukları yaşamları tesadüfi bir zenginlikten mi ibarettir yoksa ideolojik olarak yüklendikleri bir misyon var mıdır? Varsa nedir? Gelin biraz eşeleyelim. 

Gözünüze çarpan ilk şey sanırım bu arkadaşların ürettiği/çalıştığından çok daha, hatta kat be kat fazla harcıyor oluşları. Lükse para bayılmak, aynı işi görecek 400 liralık monta 40 bin lira vermek onların itibar meselesi, hatta hayatta kalma güdüsü gibi. Buna görgüsüzlük diyemeyeceğim çünkü gösterişleri yalnızca kendilerini doyurmaktan ibaret değil, bir ideolojik misyonları da var. Aslında kavramın ve bu mekanizmayı inceleyen isim sosyolog Thorstein Veblen. Günümüzde futbol oynayan milyonlarca insan varken bazıları topa vurmakla milyoner, onbinlerce müzisyen hayat kavgası verirken bazıları mikrofonuyla milyoner, bazıları neredeyse hiçbir vasfı olmadan milyoner, bazıları onbinlerce kasap varken etleri tokatlayarak milyoner. Nedir kerameti bu açılan kapıların? Şans? Ben baktığımda, marksist olmamdan kaynaklı, parazitler toplamı görüyor olabilirim ama toplumun büyük ve geniş kesimlerince tablo böyle değil.

İrin gibi akıttıkları pespayelik, 5 para etmeyen fikirleri, olmayan dünya görüşleriyle televizyonlarda, dergilerde ahkam kesen tiplerin bir işlevi var. İnsan aklını uykuya yatırmak için cazibe merkezi oluşturmak. Francisco Goya’nın meşhur tablosunu hatırlayın: aklın uykusu canavarlar yaratır! İşte kısaca burjuvazinin yani sermaye sınıfının canavarlarını seferber edebilmesi için aklın uykuya yatırılması şarttır. 

Naziler iktidara yerleşmek için lüks ve sefa içinde yaşayanlara karşı propagandalar yaparak yoksul Alman halkının dikkatlerini çekmiştir. İktidara yerleştikten sonra lüksün özendirilmesine başlanmış, cilalanmıştır Naziler tarafından. (bu hikaye çok benzer geldi değil mi ülkemizden)

Bizde de gördüğünüz ülkemizin büyük bir kısmı açlık sınırının altında yaşarken bu arkadaşların yalılarından, villalarından çıkıp ferrarisine binip marinaya gidip yatta partiler düzenlemesi de benzer bir misyona dayanır. Almanya’daki parazit sefa sınıfı üyeleri Führer’lerine her daim desteklerini ilettiklerini, onun sayesinde Almanya’nın büyüdüğünü gösterişçi tüketimleriyle* gösteriyorlardı. Bizde de Anayasa değişikliği/Başkanlık referandumunda benzer şekilde videolarla gündeme gelmişlerdi: “ben evet diyorum başkanlığa, sen ne diyorsun” diyenleri hatırlarsınız. 

Demek ki toplumu seferber etmek, yani aklın uykusuyla canavarları ortalığa bırakmak gibi bir misyonları var. Oluşturdukları lüks cazibe merkezi toplumu çektiği kadar deformasyon yaratır, böylelikle psikolojik savaşın önemli bir unsuru olurlar. İşsizlik bu kadar yaygınken bu gösterişli lüks yaşamlara sahip olmak için çıkılan yolda tüm insani değerleri tüketmek, parazitleşmek bir kuraldır; bu kuralı topluma dayatmak da bir ideolojik misyondur. İşte bu arkadaşlar cazibe merkezi olan yolda her şeyin mübah olduğunu, insanlığın kurtçuğu olmadan rahat yaşamın mümkün olmadığını her sefer tekrar ederken, aynı zamanda yukarıda işaret ettiğim gibi toplumu burjuvazinin ihtiyaçlarını karşılayacak taleplere ikna konusunda seferber etme gücüne de sahiptir. Thorstein Veblen'in ifadesiyle: statü ve parasal itibarın, üst sınıfların yaşam şemasına adapte edilen yeni zevklerin sefa sınıfı rehberliğinde toplumun geneline telkinidir.

Magazin programları neden var sanıyorsunuz? İşte diğer ideolojik işlevine geldik bu arkadaşların: aklı uykuya yatan toplumu oyalayarak uykusuna devam etmesini sağlamak ve hipnozdan uyanmaması için dikkat dağıtmak. 

Eğlence mekanlarında yakalanan ünlüler, kim kiminle nerede nasıl eğlenmiş, kim kimi nasıl aldatmış: ne olacak yahu altı üstü eğlence sektörü deyip geçmeyin: bunun güçlü bir ideolojik mobilizasyon aracı olduğu gerçeğini Naziler fark etmişti ilk önce. Nazilerin Propaganda Bakanı Goebbels günlüğüne şu notu düşmüştü: “Bugünlerde eğlence siyasi açıdan son derece önemlidir, hatta savaş için hayati önemdedir.”

Savaşları, yoksulluğu, trajedileri, cinayetleri saklamanın bir yolu da budur: cambaz gösteri yaparken yankesiciler soygun yapar. Bu yüzden eli kanlı ve milyonların katili Goebbels’in diğer ismi “Eğlence Bakanı”’dır. Kimi tarihçiler Nazi döneminin tüm trajedi ve yıkıma rağmen Almanların en çok eğlendiği dönem olduğunu söyler. Büyük yıkım ve eğlence sektörü bir tezatlık değil bütünlüktür aslında.*  

Sefa sınıfı tüm bu ideolojik işlevlerini yerine getirebildiği sürece parazit olarak yaşamlarını sürdürmesi için gerekli olanaklar sağlanır. Ta ki mevcut düzen sarsılana dek. Düzen sarsıldığı anda akıl uykudan çıkar. Aslında varlıklarını salim kafayla hiçbir bilimsellikle ve matematikle açıklayamayacağınız bu sınıf cazibe merkezinden bir anda nefret objesine dönüşür. Halihazırda uyanan toplumun daha fazla nefretini körüklememek için de ortalıktan kaybolurlar. İşte bedeli büyük olan bu cambaza bak oyununun, getirisi de bu yüzden büyük olmalı ki, aklın uykudan uyanmaması için her türlü pespayeliğin altına düşünmeden imza atabilsinler.

Bunları anlamadığımız sürece anlatamayız. Anlaşılmadığı sürece de cambaza bakmaya devam edeceğiz. 

Sevgiyle, Kubik. 

Not: Hazırlanırken Aytek Soner Alpan ve Ben Tarnoff’un çevirisinden yararlanılmıştır. 

[kusatilmisnihilist]

Özümün ne olduğunu henüz bilmiyorum. Kendimi sürekli bir yolculukta görüyorum.