leethoughts515

[leethoughts515]

Break a prop? Just put it back and walk away… ha ha!!

[leethoughts515]

Sino Nga Ba?: Ch.01

Halos di maipinta ang mukha ng binata habang naglalakad sa kalye. Alam naman niyang walang kasiguraduhan ang tinatahak niya ngunit puno pa rin ng pag-asa siyang nagtungo sa bahay ng kaibigan.

“Manang, nandiyaan po ba si Ric?” tanong niya sa matandang kasakasama sa bahay ng kaibigan. Pinagpapawisan ang matanda na marahil ay nasa singkwenta y singko anyos na habang nagbubunot ng mga damong ligaw sa halamanan ng malaking ancestral house.

“Akyat ka na lang sa taas Tom. Tingnan mo sa kwarto niya,” sagot ni Manang Rosing sa kanya.

Papasok pa lamang ay sinalubong na siya ng kapatid ni Ric, si Noel. Mas bata ito ng dalawang taon sa kanila. Halatang kagigising lang nito dahil boxers lang ang suot at magulo pa ang buhok. May marka pa ng natuyong laway sa kanyang pisngi.

“Wala si kuya, umalis. Bakit?” tanong nito kay Tom. Humarang ito sa pintuan upang tuluyan nang di makapasok ang binata.

“Ah, ganun ba? May importante sana akong sasabihin. Baka di na kami magkita pa. Sayang naman” sabi ni Tom sa malakas ngunit kontroladong tono ng boses. Alam niyang nasa loob lamang si Ric at ayaw magpaistorbo sa ginagawa o sadya lang na ayaw makakita ng tao.

“Sige, alis na ako kung ganun,” sunod na sabi ng binata. Hindi na niya pinasundan pa ang pwedeng sabihin ni Noel. Sanay na siya sa ugali ng tinatawag niyang kaibigan. Kunwari ay tulog, kunwari ay umalis lalo pa’t alam niyang mangungutang na naman si Tom sa kanya.

Wala namang napapala ang binata sa bawat subok niyang humiram ng pera sa kaibigan pero puno pa rin siya ng pagasang humiram. Marahil ay sa isip niyang lagi naman siya ang takbuhan ng kaibigan lalo na’t may problema ito.

Lumarga na si Tom paalis mula sa ancestral house na iyon at handa nang umuwi. Sandaang piso na lang at tatlong sampumpiso ang laman ng kanyang pitaka. Naisip niyang tumuloy na lang sa kanyang lakad upang makahanap na ng trabaho. Kasya na ang dala niyang pera, hindi na lang siya kakain.

[leethoughts515]

"nakakalungkot ang buhay ng mga taong sunod sa uso. walang tinatayuang paninindigan. kung ano ang 'in', yun ang gagawin. kung sino ang sikat, dun nakikibalikat."

[leethoughts515]

Lahat ng tao dumadanas ng iba't ibang pagsubok araw araw. . Be good to everybody. . Di lang ikaw ang may problema. . Di lang ikaw ang may dinaramdam. . Yung driver ng jeep. . Yung guard sa school. . Yung tindera ng isda. . Yung working student sa fastfood. . Yung janitor sa plasa. . Yung kunduktor ng bus. . Yung mga magulang at kapatid mo. . Lahat sila, may pasanin. . Di magkasingbigat pero meron. . Kung naiintindihan mo lang sana. . The world will be a better place. .

[leethoughts515]

#LeeThoughts

Sa totoo lang mas marami naman talagang paraan kesa sa dahilan. Yun nga lang mas madaling umisip ng dahilan kesa gumawa ng paraan.

[leethoughts515]

Komunikasyon

-bagay na nagpapatibay sa isang relasyon

  at nagpapatagal sa pagmomove on.

[leethoughts515]

yung tipong tinaas ka niya ng sobra-sobra... yung pagkahigh na baliw na baliw ka na... yung high na adik na adik ka na sa kanya... tapos bigla ka niyang binitawan... sa di mo alam na dahilan... ansakit...

[leethoughts515]

Mahal. Big word.

[leethoughts515]

Sa totoo lang mas marami naman talagang paraan kesa sa dahilan. Yun nga lang mas madaling umisip ng dahilan kesa gumawa ng paraan.

[leethoughts515]

MALANDI?

Wala ng paminsan minsan. Ikaw agad yun!

[leethoughts515]

You’re too busy searching for your dreams. You forgot you have me.

(via the-guy-with-a-broken-heart)

[leethoughts515]

Nakakasawa na kasi yung mga ganitong klaseng tao.

[leethoughts515]

Puro ka walang forever. Anong tingin mo sa lolo at lola mo, friends with benefits?

(via sanasinabi)

[leethoughts515]

hey world