Don't wanna be here? Send us removal request.
Statistics
We looked inside some of the posts by leilaster and here's what we found interesting.
Average Info
Notes Per Post
0
Likes Per Post
0
Reblog Per Post
0
Reply Per Post
0
Time Between Posts
4 days
Number of Posts By Type
Text
17
Last Seen Tumblr Blogs
Fun Fact
Tumblr Inc. is using 66 technologies for its website.
Text
Ogarnia mnie październikowa bezsenność pomimo przyjęcia białej pastylki komunii ze sproszkowanym snem. Przekręcam się z boku na bok. Myśli stają się — są ociężałe jak fusy na dnie pękniętej filiżanki. Wszyscy jesteśmy filiżankami. Jest noc, i w tej nocy jest ukrytych tyle elementów, tyle wskazówek, których odczytać nie potrafię, jakby nieznane pismo, alchemiczny język, którym jeszcze się nie posługuję. Znak. Leżę w długich spodniach, tak, aby przykryły ciało, abym nie musiała na nie spoglądać, czuć pocierającej się skóry, skórki uda o udo, kolano o kolano. Ten dźwięk wżera się w warstwy duszy, która ściera się kreda. Pamiętaj, ciało jest do (z)używania, a dusza do niewytrzymania. Cokolwiek to znaczy. Zauważyłam, że żyję, że jest mnie więcej wieczorami, które rozciągają się w szpagacie aż do późnych godzin nocnych, a może już wczesno-porannych. Urszuleję na jesień. Wyciągam brudy, piorę je, jestem tą wodą.
0 notes
Text
Jak Ci się żyje, najsłodszy nieobecny? Dziś — moje przyjście na świat spaliło wszystkie bezpieczniki w mieszkaniu przeszłości. Odrodziłem się, jak rusałka pawik albo motyl nocny wbitą w odwłok igłą w starej gablotce mojej babci. Jest duszno, jestem zatopiony w ciemności huraganu; w jego wielkim oku, które mruga tysiąc razy na sekundę. (Jeżeli wiesz co chcę powiedzieć.) Moje mieszkanie jest teraz puste, nie słyszę kroków Twoich pantofli, podłoga krzyczy i karmię ją wtedy sypiąc sól w szpary desek. To odmieniona rzeczywistość — nie odnajduję się w niej. Piszę do Ciebie z myślami, najczulszy, jestem ciekawy z kim i gdzie obierasz jabłka, pijesz herbatę z miodem, jak Ci się życie kurczy, jak piłka do gry.
0 notes
Text
Najsłodsza. Daj mi białe futro, w które wślizgnę się jak w śmierć, założę klipsy na uszy, otworzę wreszcie ciało jak nieużywaną skrzynię. W niej mieszkam. Jestem więźniem swojego mieszkania, chcę uciec, nie potrafię wybić okien. Maluję szminką napis POMOCY. I tylko jeszcze paznokcie wypełnię kolorem czerwieni, będę choć raz piękna. Weź foliowy worek z tańczącymi spalinami, nałóż mi go jak maskę tlenową. Pocałuj w udo, zaciągnij na dno, ułóż truchło w rzędzie butów, których nigdy nie miałam. Wygoń, i zapomnij, najczulej jak potrafisz.
0 notes
Text
I powiedzą: nie ma jej, zachorowała na życie i musiała wyjechać do innego miasta, do ośrodka, na rehabilitację. Wróci niebawem, wróci, bo ona była (jest?) niezniszczalna, odradzała się jak motyl; w dusznej, zakurzonej gablotce ze szpilką wbitą w odwłok.
Najczulsza. Czuję się taka chłodna, odrealniona. Liczę czas w wypełnionych po brzegi filiżankach herbaty, majstruję przy słońcu, odcinam się od niego, wieczorami, które przeciągają się aż do nocy — wpatruję się obsesyjnie w Księżyc, który przede mną odsłania swoje prawdziwe oblicze, ściąga maski, te alabastrowe, białe, świecące maski — i widzę go w ten niezwykły sposób. Obnaża swoje tajemnice, opowiada baśnie, recytuje opowieści, mówi — Urszulo, śpij, zaśnij. Przed nim — nie boję się pokazywać mu palcem swoich blizn, otarć, ran, on jest przyzwyczajony do tego, widział każdą śmierć.
0 notes
Text
Wiesz, pomyślałem dziś o Tobie nie jak o umierającym, bo to proces, to czas, a on zna okrucieństwa, pomyślałem dziś Tobie, jak o umarłym. Czuję się lepiej. Ciało - wielki balon ze spuszczonym powietrzem, aorty zastygły, jak tamte korytarze, po których już nie zejdziesz ciepłą, i wilgotną stopą prosto z słodkawej, białej wanny. Roztwór piany do kąpieli skończył się. To czas wietrzenia pomieszczeń od nagromadzonego palonego tytoniu. Popielniczka jest zabrudzona, pełna, pył unosi się ponad krawędź. [...] Chciałem jeszcze pisać, ale dziś za późno wyrzucić śmieci tego, że byłeś. Twój Zygmunt.
0 notes
