lenuagevert-blog

[lenuagevert-blog]

Birtakım Dostluklar

Birtakım vicdanlı, inançlı gençler olarak üniversite kampüsüne ilk adımını atıp o ilk demokratik öğrenci standını görene kadar, birçok öğrenci kulübünü denemiş ama istediği ortamı, istediği kafaları yakalayamamış dostlarım, çeşitli sol fraksiyonlara dağılarak içlerindeki bitip tükenmeyeceiğini düşündükleri ateşle kendilerini, birtakım kelimelerin oluşturduğu jargon ile birtakım dostların oluşturduğu komün evlerde aynı tencereye ekmek banarken bulurlar.

Sonrasında bu dostlarının -veya jargona göre yoldaşlarının- karşılarında yaptığı ateşli tartışmaları görüp bir şekilde bu tartışmalara dahil olmak isteyen ve yoldaşlarının, konuşurlarken gösterdikleri saygıya rağmen tartışmalara katılmak için kendilerini yetersiz gören dostlarım, teorik olarak yeterli konuma gelmeyi bir görev bilirler ve tartışma sonunda evlere dağılırken kendi kafalarında tartışmanın galibi saydıkları(en çok değişik sol jargonunu kullanan) yoldaşına yanaşıp, bu işe başlamak için bir kitap önerisi isteyip içten bir gülümseme eşliğinde "Sosyalizmin Alfabesi" yanıtını aldıktan sonra kafasının içinde birtakım kendini hoş eden düşüncelere dalıp hızlı adımlarla evinin ya da kyk yurdunun yolunu tutarlar.

Hayatları değişmeye başlamıştır artık dostlarımın bazı iradelere sahip olmuşlardır; bulaşığın siyasi boyutunu, aşkın yüceliğini anlatan şiirleri daha iyi anlamaya başlamışlardır. Tekel sigarasını bırakıp tütüne başlamışlardır saçları, sakalları uzamış yeşil parkalarının rengi solmuştur, mor rengine gereğinden fazla değer vermişlerdir, erkeğin egemenliğini, ailein yıpratıcı yönünü teorik birtakım sözlerle kendilerine içselleştirmişlerdir. Komün evlerde yapılan goygoyları, politik keşmekeşe alternatif, yaz günü soğuk bir bira etkisi olarak bakar hale gelmişlerdir dostlarım. Ve bu goygoyların teorik konuşmalara hazırlayıcı niteliğini de unutmayan dostlarım, teoriden çok goygoyun önemliliğini anlamıştır. Bu değişimin bu ana kadar hep iyikilerini düşünüp yoldaşlarıyla geçirdiği vakitlerin kendine çok şey kattığı düşüncesini, siyasi dedikodunun acımasızlığı ile kendi hakkında çıkan söylentileri öğreninceye kadar içlerinde sürdüren dostlarım artık bir yaşına daha girip devrimci demokrat kamuoyunda bir yaşına daha girip mertebe atlamıştır.

Artık sahip oldukları bazı iradeler dostlarımı zorlar hale gelmiştir: mesela içten içe yandıkları bir karşı cins yoldaşları vardır ama yoldaşlık bilinci iradesi ağır basmıştır. Ya da basamamıştır. Kafasını kostiğe bulaşmış, yarım parmak eldivenlerinin içindeki ellerinin arasına almış, kara kara düşünen dostlarım, cesaretlerini toplama peşinde, günler içinde onlarca paket sigara tüketmiş, duygu dolu ama iradesine de sahip çıktıkları için gururlulardır. Veya bulaşığın siyasi boyutunu görüp sömestr tatillerinde evlerine döndüklerinde annelerine zaman zaman yaptıkları "bulaşığı ben yıkarım" tekliflerinin ret ile karşılandığı ve bu ret karşısında ısrarcı olmadığı için de içi içini yiyen dostlarım bazı şeyleri içselleştirmeye karar vermeleri gerektiğini düşünürler. Ve okuduğu şehirlere döndüklerinde bunu bir özeleştiri olarak yoldaşlarına sunup bir şeylerin farkında olan bir devrimci imajını kazanırlar. Veyahut bu iradelerin en önemli olanı da yoldaşları ile çıktıkları evlerde, ev gelir-giderlerinin sorumluluğunun bilinmesi iradesidir yoldaşlarına karşı sekter tutum almayı gerektiren bu irade zor ama hayatı öğreten bir iradedir. Geceleri sigara şarap eşliğinde yapılan goygoyların sabahına evin düzeni sağlama görevini üstelenen dostlarım çevresi tarafından biraz daha saygınlık kazanarak yavaş yavaş merdivenin basamaklarını tırmanır hatta bu iradeye sahip olan dostlarım yoldaşları tarafindan parmakla gösterilir. Yani zorlandıkları ama alnının akıyla çıktıkları sınavlardan geçip hayatı öğrendiklerini düşünürler.

Üniversite hayatının gelecek kaygısı bedenlerini sardığı döneminde yani 3. ve 4. sınıflarda siyasi boyutta olan yaşamlarını apolitik lümpen olarak adlandıran yaşama entegre etmek için ellerinde birçok sebep olan dostlarım derslerine sıkı sıkı sarılıp mezun olma peşinde koşarken, geride kalan 3 sene içinde öğrendiği veya tecrübe edindiği bilgilerin bu yaşama uyumunda birtakım sıkıntılar yaşayıp, yaşamına açtıkları 3-4 senelik parantezi kapatmaya yeltenirler. Bir kısmı kapar, bir kısmı o parantezi noktalarla, virgüllerle uzatır. Parantezi kapatanlar ise şuan yeni bir jargon ile sistemin oluşturduğu sınırların farklı şehirlerinde sabah 8 akşam 5'e tamah ederler. Bazıları da yoktur aramızda yeni parantezler açıp kahramanlık efsanelerine konu olmuşlardır..