letters4saint - Tumblr blog

[letters4saint]

Sabihin na nating gusto kita kilalanin, kaya nilalagay ko sa notes ko lahat ng interesting facts about you. Lahat ng patungkol sayo ay nilagay ko. Ganto pa nga ang pattern eh,

All about you 🩷

• Favorite Color: Violet

• Favorite Snacks: Choco Mucho Sandwich

• Important 📅: July 5, 2023 - First Night

• Love Language 🎀: Quality time, Physical Touch, and Acts of Service

Tipong tinanggal ko na lahat ng koneksyon sayo, pero lilitaw ka sa DMs ko para tanungin kung ano pa malalagay mo sa bionote mo. Ganon ba talaga ako ka-interesado sayo? Sabagay, sabi nga nila "to be loved is to be known." Kaya siguro sa kahit ilang buwan na pinagsamahan natin, hindi mo manlang ako nakilala.

Noong una, pinagkibit balikat ko lang noong pinahulaan ko sayo kung ano ang paborito kong kulay na maaari kung ipa-pintura sa kwarto ko, pero hindi nagtugma ang inaasam ko na sagot. Totoo pala na hindi mo ko kinilala hanggang sa huling beses na binibigyan kita ng pagkakataon.

Hindi mo pa rin alam kung ano ang tono ang dapat mong gamitin kapag kausap ako. (BASAHIN: Gusto ko lang naman 'yung malambing na tipong hindi ko nadidinig ang sigaw gawa ng pagtitipa nila.)

Hindi mo pa rin alam ang salitang kailangan kong madiinig. (BASAHIN: Gusto ko lang naman 'yung makakausap kita nang maayos at mararamdaman kong mahalaga ako kahit papaano.)

Hindi mo pa rin alam na gusto ko makilala mo ko higit pa sa kilala ako ng kahit kanino.

Bakit mo sila kinikilala kung hindi ka naman nila kilala?

[letters4saint]

Formed by the woman's rage and refined by the ungracious words of a man, a purifying imperfection.

[letters4saint]

bakit sabi nila mas mahirap yung marami kang nararamdaman ng sabay-sabay sa mga bagay-bagay? pero parang mas mahirap yata sakin yung wala akong nararamdaman.

wala ka maramdaman kasi hindi mo alam. (hindi ko alam kung ano dapat at tama ko maramdaman na hindi mapapakwestyon yung mga taong may mataas na expectation sakin)

wala ka maramdaman kasi baka sanay ka na. (kahit kailan hindi ako nasanay kasi alam ko, nasasaktan pa rin ako, kaso lang di ko alam paano iapapasok sa sistema ko 'tong sakit. mas gugustuhin ko pa mamalupot pagkatao ko kesa ganito)

wala ka maramdaman kasi bago ka sa sitwasyon. (bago ako sa sitwasyon na 'to pero tumakbo na rin sa utak kung paano ko gamayin yung ganito, akala ko handa na eh.)

[letters4saint]

ang huling pagkaka alala ko ay sumasabay naman ako sa pag ikot ng mundo — bakit hindi pa rin pantay ang trato nito sa isa't isa? o baka sakin lang?

bakit kapag sa ibang tao walang katumbas na tango ang sagot, bakit sakin hindi mabilang na tanggi nalang ang nadidinig ko?

bakit sa kanila pwede? sa akin hindi?

[letters4saint]

mourning for the person i failed to be.

whenever my school shoes pass towards besides the room painted of memories, it is indication to my mind to allow my narrow eye to take out the excess liquid from my gland.

I failed to let myself breathe. i'm currently organizing myself to have a mind enough to remember every detail of writings in the board and little notes written in my paper for the quizzes to all subject scheduled tomorrow. while my non identical blood sister telling me her life outside my school.

I failed to let myself shine. all of her grades paid well, straight As i must say. here i am, crying over the future that i didn't let myself live. i'm crying to all the missed oppurtunities, to all the academic validation, to all the laugh.