lilforgettable

[lilforgettable]

ჩემი თავი მენატრება.

ბევრს ვფიქრობ ჩემს პიროვნებაზე, ვინ ვარ, რას წარმოვადგენ, რისთვის ვარსებობ..

ფიქრთან ერთად მოდის მოგონებები.. მოგონებები პატარა L-ზე, როცა მტკიოდა და ვერ ვხვდებოდი მიზეზს, როცა სიკვდილი მინდოდა, მაგრამ არავინ მიჯერებდა, როცა სისხლისგან ვიცლებოდი და ვერავინ ამჩნევდა.

ახლაც ვლპები, ვდნები, დაკარგული გზის გაკვალვას ვცდილობ, მაგრამ მარტო ვარ. ღმერთო, რამდენად მარტო ვარ. საკუთარმა თავმაც კი ზურგი მაქცია და გაბრაზებული მომჩერებია..

მომენატრე, L.

დაბრუნდი, მჭირდები.

[lilforgettable]

ყველა დღე ერთმანეთს ჰგავს.

ვხედავ და ვგრძნობ, რომ იწყება..

შემიძლია და მაქვს უნარი, დავინახო საწყისი..

მაგრამ ვერ ვხედავ ბოლოს.

ყველა დღე ერთმანეთს ჰგავს, რუტინა, ერთფეროვ���ება..

ვერ ვარჩევ დღეებს ერთმანეთისგან..

ყოველ დღეს მტკივა..

ყოველ დღეს სიკვდილი მინდა..

ყოველ დღეს ისეთი რაღაცისკენ ვისწრაფვი, რაც რეალურიც კი არ არის..

თითოეული დღე მტკივნეულია ჩემთვის, სუნთქვაც მტკივა, სიარულიც, ხელის აწევაც..

სად არის ხსნა?

როდემდე უნდა გაგრძელდეს?

როდის დასრულდება?

ეს დღეც მტკივნეული აღმოჩნდა

[lilforgettable]

ნინის ობიექტივში..

.. ☀️💛

📍Tbilisi, Georgia.

October 14. 2020.

📸 “ByMe

[lilforgettable]

მისწრაფება..

📍Tbilisi, Georgia.

April 30. 14″29. 2020.

📸 “ByMe  

[lilforgettable]

ეს დღეც მტკივნეული აღმოჩნდა

[lilforgettable]

სადაც არ უნდა გავიხედო ყველგან შენ გხედავ.. ○ ○ ○

[lilforgettable]

ყოველი ადამიანი, რომელსაც ჩვენს ცხოვრებაში ვუშვებთ, განსაკუთრებულია.. ხშირად ისინი გვევლინებიან ხსნად ამქვეყნიური ტკივილისგან და გვათავისუფლებენ წუხილისგან..

ნუთუ შეგვიძლია მათი წაშლა ჩვენი ცხოვრებიდან ისე თითქოს ისინი არც არასდროს ყოფილან მისი ნაწილი? ეს ხომ შეუძლებელია.. ადამიანი, რომელიც შენს სულში შეუშვი და ახლა იქ დაიმკვიდრა ადგილი.. როგორ დაივიწყებ მას?

მაგრამ რას ვშვრებით როცა ეს ადამიანებიც კი გვივიწყებენ და გვტოვებენ..

გვტოვებენ და უკან არ იხედებიან, გაყენებენ ტკივილს, მიუხედავად იმისა, რომ იციან ამას ვერ გაუძლებ.. იციან, რომ აღარ შეგიძლია..

ყოველი ადამიანი, რომელსაც ჩვენს ცხოვრებაში ვუშვებთ, მისი განუყოფელი ნაწილი ხდება. ზოგი ნამდვილად გვიმსუბუქებს ცხოვრებას და თავს ცოცხლად გვაგრძნობინებს, როცა სუნთქვა გვავიწყდება ისინი გვაბრუნებენ.. მაგრამ ზოგს მხოლოდ ტკივილის მოყენება ძალულს და ისინიც ჩვენს განუყოფელ ნაწილად იქცევიან, რჩებიან მოუშუშებელ შრამებად..

○ ○ ○

time does not heal

[lilforgettable]

არავის ესმის რატომ შენ, მათ შორის მეც..

მაგრამ ერთი რამ ვიცი..

შენი სითბოს გარეშე ისევ სიბნელეში ვეხვევი..

რა აზრი აქვს უშენობას ან რა ფერია ის?..

○ ○ ○

[lilforgettable]

[lilforgettable]

○  ○  ○

როგორი მტკივნეულიც არ უნდა იყოს შენ გვერდით ყოფნა, შენ გარეშე ჩემი სამყარო უბრალო ქაოსს დაუბრუნდებოდა..

სულ ყველაზე ლამაზი შენი თვალის ფერია...

შენზე უსაყვარლესი ქვეყნად არაფერია 🌾

[lilforgettable]

“It’s not what the world holds for you, it is what you bring to it. ” 🍂

- Anne with an ‘E’ -

[lilforgettable]

აივნიდან გადაღებული ფოტოები.. 

📍 Tbilisi, Georgia.

November 25. 00”16. 2019.

📸 “ByMe

[lilforgettable]

[lilforgettable]

I got used to you..

[lilforgettable]

[lilforgettable]

If I can see pain in your eyes then share with me your tears.

If I can see joy in your eyes then share with me your smile.

[lilforgettable]

I ᴡᴀɴɴᴀ ᴋɴᴏᴡ ᴡʜᴀᴛ ᴍᴀᴅᴇ ʏᴏᴜ sᴛᴀʏ ᴡʜᴇɴ ɪᴛ ᴡᴀs ᴡʀᴏɴɢ ғʀᴏᴍ ᴛʜᴇ sᴛᴀʀᴛ..