littlechicks-world - Tumblr blog

[littlechicks-world]

And I don't know when I'll see you again, but I do know that I'll. I can't wait to see you after all of this ends because I know we'll make it, one disaster at a time.

- Suvrahadip Ghosh, from Ruins

Share it with your long distance lover! You can read the entire piece in my debut book Ruins, it's available on Amazon on a discounted rate 🌻

[littlechicks-world]

  Şu hayatta özgürlüğüne bu kadar düşkün bir insan özgürlüğünü elinden almak kadar acımasız bir şey var mı? Bence yok. Çünkü o insanın hayallerini,umutlarını çalıp kanatlarını kesiyorlar. Bir de bakmışsınız ki yere çakılmış hissiz, sessiz birine dönüşmüş. Artık kendini savunacak gücü kalmamış, olanları kabullenmiş. Bunu yapanların bazıları ise bir avuç cahil ve namus bekçileri. Sanki etraftaki tüm erkekler o ona takılcakmış gibi.  Oysaki tüm sorun o kıza güvendiğini hissettirmekte bitiyor. Evet o kız...

Cahil insanların arasında kız olmak zor olmalı. Bana sorarsanız zor. Yaşıyorum ve biliyorum. Şimdi diyeceksiniz ki madem öyle neden bir şeyler yapmıyorsun?  Neler yapmadım ki ?  Tek çare bu baskıdan kurtulmak. Sanki evde evcil hayvan büyütüyormuş gibi insan yetiştiren insanlardan kurtulmak.    Hep korkuyla büyüyen bir kız çocuğuydum ben. Her zaman korkuyla. Bir şey söyleyince kafam içinde milyon defa ölçüp biçiyorum. Çünkü eğer söylersem acaba babam bu söylediğim şeyi farklı anlar mı, acaba abim kızar mı, nasıl ikna edebilirim, ikna etmek için nasıl yalan söyleyebilirim gibi türlü türlü şeykeri düşünen bir kız çocuğuyum ben. 

Yaşıtlarımın çoğu dışarıda özgürce arkadaşlıklar kurup sosyalleşirken ben evde özgüvensiz, kendini ifade edemeyen biri olarak büyüyorum. Onlara karşı çıksam,inatlaşıp zıtlaşsam da bazen düşününce acaba gözlerine girmeye çalışsam mı diyorum. Ama buna ne karakterim ne de gururum izin veriyor. Kendimden ödün vermek istemiyorum. Genelde gözlerine girmekten başka çarem olmuyor. Şunu yapsam beni severler, böyle davransam gözlerine girerim gibi...

Bir hata yaptığımda söylemeye korkarım mesela. Çünkü beni kollayacak birinin olmadığını bilirim. Bu en ufak bir hata olsa bile. İnsanın ailesinden desteğinin olmaması ne kadar kötü bir şey bilir misiniz? Siz siz olun hiçbir zaman bu baskı altında kalmayın özgürce yaşamanıza bakın. Özgürce yaşayıp size güvenen sizi sevip değer veren insanlarla karşılaşmanız dileğiyle.. Bir sonraki yazıda görüşürüz.