lwniscyxo - Tumblr blog

[lwniscyxo]

[lwniscyxo]

Όταν χορεύεις ,

Γράφεις στη γη...

αυτό που θέλει να πει η ψυχή σου.

"Κ.Καβάφης"

[lwniscyxo]

Απλά αυτό !

[lwniscyxo]

[lwniscyxo]

[lwniscyxo]

Μπορει καποιος να με παρει και να παμε σε μια απομακρυσμενη παραλια με φουτερ και μουσικη ; 📼

-Χρειαζομαι ενα διαλλειμα απο ολα

[lwniscyxo]

Να χαθώ τώρα γίνεται ;

[lwniscyxo]

Η φαση που θες να εξαφανιστείς και να φυγεις μακρια απο όλους και από όλα γιατι απλα βαρέθηκες ολες αυτές τις μαλακίες.

(via inspirationisinmyveins)

[lwniscyxo]

Να πεθανω τωρα γίνεται ;

[lwniscyxo]

Το χερότερο απο μια αυτοκτονία είναι η προσπάθεια να αποτυχαίνει…

[lwniscyxo]

ΒΑΣΑΝΙΖΟΜΑΙ !!!

[lwniscyxo]

"Πόσοι άνθρωποι που περιμένουν να περάσουν ένα αυτοκινητόδρομο σκέφτονται άραγε πως αν κάνουν ένα απλό βήμα όλα θα έχουν τελειώσει; Με ένα απλό βήμα και όλα τα προβλήματα,όλες οι δυσκολίες θα τελειώσουν..μαζί και με την ίδια τους τη ζωη..”

[lwniscyxo]

“Και τοτε φτανει εκεινη η στιγμη. Η στιγμη, γυρω στις τρεις το πρωι, που απλα καθεσαι και κοιτας το κενο. Εκεινη τη στιγμη δεν σου βγαινει τιποτα, ουτε κλαμα ουτε διαθεση για υπνο. Απλα καθεσαι και κοιτας το σκοταδι που σε περιτριγυριζει. Τοτε ειναι που νιωθεις και τελειως μονος σου. Τοτε συνειδητοποιεις πως η ζωη σου δεν εχει κανενα νοημα. Ετσι σκεφτεσαι απλα να την τελιωσεις. Ομως, λιγο πριν το μυραιο, σκφτεσαι ολους αυτους που αγαπας. Οικογενεια, φιλους, συγγενεις, αυτο το ξεχωριστο ατομο που δεν μπορεις να βγαλεις απο το μυαλο σου. Τι θα απογινουν αυτοι? Αναρωτιεσαι. Ετσι, ξανακλεινεις τα ματια μεχρι το πρωι. Ετσι, τα καταφερνεις και ακομη μια μερα..”

[lwniscyxo]

Αν εχω ονειρα; Θα σου απαντουσα οχι.
Αλλα τελικα εχω.. 
Θελω να γινει ενα ατυχημα και να πεθανω ακαριαια. Ετσι, απλα.
Να ειμαι αόρατος και να βλεπω ποιοι οντως θα λυπηθουν για μενα.
Οχι δεν σκεφτο��αι τον πονο τους.. Ο χρονος ειναι γιατρος.

[lwniscyxo]

“Μεγαλώνουμε και αλλάζουν όλα.. H παρέα σου πια έχει άλλη παρέα και ο κολλήτος σου έχει άλλη κολλητή, το αγόρι/κοπέλα σου που σε λάτρευε και ορκιζόταν πως δεν θα αφήσει καμιά/κανέναν να πάρει την θέση σου είναι ερωτευμένο ξανά.Τα μαθήματα δυσκολεύουν και τα αστεία στην τάξη λιγοστεύουν, οι φίλοι σου μετρίουνται στα δάκτυλα του ενός χεριού. Προετιμάζεσαι σιγά σιγά να μπείς στον κόσμο των μεγάλων.Μην ξεχάσεις ποτέ όμως τις αναμνήσεις και την αγάπη που σου έδωσαν κάποιοι ακόμα και αν οι ίδιοι την έχουν ξεχάσει..”