madryt2019

[madryt2019]

Madryt, jako miejsce do mieszkania, jest nieprzyjemne i niezdrowe—naprzemian upalne i bardzo zimne. Jak mówi przysłowie, tres meses invierno y nueve del inferno: trzy miesiące zimy i dziewięć miesięcy piekła.

Richard Ford, Podręcznik Podróżnika po Hiszpanii, 1855

[madryt2019]

Lecimy do Hiszpanii! 

[madryt2019]

Dear Hotel - jesteśmy w Madrycie!!! 

[madryt2019]

Z dachu naszego hotelu Dear Hotel Madrid widok roznosi się dość niesamowity. Widać cały piękny plac Hiszpanii, trochę dalej pałac królewski a z drugiej strony, Madryt i okolice aż po horyzont. O zachodzie słońca z dachu nawet nie wspomnę! 

[madryt2019]

Jesteśmy w jednej z największych atrakcji turystycznych Madrytu - Mercado De San Miguel, otwartego w 1916 roku. 

[madryt2019]

Plaza Mayor – jeden z najbardziej znanych placów w Madrycie. Został zbudowany na planie prostokąta o bokach 129 × 94 m. Otaczają go trzypiętrowe budynki z 237 balkonami umieszczonymi od strony placu.

Plaza de Mayor był świadkiem wielu ważnych wydarzeń. Odbywały się tu koronacje królów, celebrowano uroczystości, ogłaszano ważne informacje. Wystawiano tu sztuki teatralne, odbywały się tu corridy, a nawet egzekucje skazańców.

[madryt2019]

Spacer po dzielnicy Malasaña, jej uliczkach wyłożonych kolorowymi kafelkami oraz wizyta w świetnym barze Prada a Tope Madrid, gdzie do każdego kieliszka wina dostaje się pyszne przegryzki, których jest właściwie tyle, ze po dwóch rundach winka, już właściwie nie potrzeba kolacji :))) (najpierw dostaliśmy serek i salami a potem kanapeczki z hiszpańskim omletem tortilla espanola) 

[madryt2019]

Salmorejo (rodzaj chłodnika zrobionego z pomidorów, chleba, oliwy i czosnku, podawany w postaci puree) w restauracji Mama Campo. No i kolejny market, tym razem Mercado de San Ildefonso, który ma w swoim repertuarze jedzenie z całego świata :)

[madryt2019]

Widok z hotelu na Plac Hiszpanii! 

[madryt2019]

Dziś Gran Via, czyli takie madryckie Krakowskie Przedmieście - najbardziej reprezentacyjna ulica miasta (przy której akurat znajduje się nasz hotel) zamknięta dla ruchu samochodowego, więc piesi - łącznie z nami - zawładnęli piekną, szeroką ulicą. 

[madryt2019]

Jesteśmy w Platea Madrid - jest to bardzo ekskluzywny food hall z jedzeniem hiszpańskim i południowoamerykańskim, a nawet z restauracją z gwiazdką Michelin. Znajduje się on w przepięknie odrestaurowanym starym kinie przy placu Kolumba. Chciałem tam zajrzeć głównie żeby pokazać mamie piękną architekturę miejsca i może, żeby przez chwilę ochłonąć od upału. Okazało się jednak, że miejsce było wypełnione po brzegi i tętni energią, a jeden samotny wolny stolik zdawał się być tam dla nas! Postanowiliśmy zostać na małe tapas i kieliszek winka. Gdy tylko usiedliśmy, jak na zawołanie, kurtyna przed sceną otworzyła się i rozpoczął się godzinny koncert i pokaz tańca flamenco! Co za miła niespodzianka! 

[madryt2019]

Jesteśmy w Parku Retiro, przy pomniku Alfonsa XII (Monumento a Alfonso XII). 

[madryt2019]

Żółwie w Parku Retiro. 

[madryt2019]

 Jesteśmy w Pałacu Kryształowym (hiszp. Palacio de Cristal del Retiro lub Palacio de Cristal) – budowla w całości ze stali i szkła, skąd bierze on swoją nazwę, znajdująca się w Parku Retiro.

Pałac, wzorowany na londyńskim Crystal Palace, który zbudowano w 1887 roku, zaś konstruktorem pałacu był hiszpański architekt Ricardo Velázquez Bosco. Był wtedy pawilonem Filipin podczas wystawy prezentującej ówczesne hiszpańskie kolonie, oranżerią z egzotyczną roślinnością.

Wokół pałacu rozciąga się sztuczne jezioro na środku którego znajduje się fontanna a wokół porastają cypryśniki błotne, których korzenie znajdują się pod wodą. Pałac był częściowo próbą pokazania wielkości Hiszpanii w Europie i reszcie świata. Z czasem popadł on w ruinę. Na początku lat 90. XX wieku został starannie zrekonstruowany, w 1992 r. dobudowano do niego 3 duże pomieszczenia szklarniowe, które pełnią obecnie funkcję jako wystawy sztuki współczesnej, pokazywano tu m.in.: rzeźby Magdaleny Abakanowicz „Dwór króla Artura”. Pałac ten współcześnie należy do Muzeum Królowej Zofii w Madrycie.

[madryt2019]

Restaurację Casa Gonzales znam z poprzedniej wizyty w Madrycie. Jest to małe ale BARDZO popularne miejsce. Gdy przyszliśmy, bez rezerwacji, udało nam się dostać ostatni wolny stolik. Bardzo szybko pojawiła się kolejka oczekujących na stolik - za plecami mamy, w wąskim korytarzyku tłoczyli się chętni na sery, wędliny, wino i ciepłe przekąski. 

My zjedliśmy Pisto de Atun (to ta niezbyt pięknie wyglądająca “breja”, która może nie wygląda pięknie, ale smakuje wybornie!), czyli Ratatouille z tuńczykiem. Do tego serek z salami oraz przepyszne pomidory z anchois. 

Całą naszą salę obsługiwała jedna, przemiła dziewczyna, która robiła wszystko. Sadzała ludzi, podawała kartę, przynosiła wielkie tace z napojami (w Madrycie często jest tak, że jeśli przy stoliku siedzą 4 osoby i zamawiają np. 3 różne kieliszki wina i jeden np. dżin z tonikiem, kelner przynosi na ogromnej tacy szklanki z lodem, kieliszki, 3 różne butelki wina, butelkę dżinu i butelkę toniku, po czym nalewa alkohole każdemu), przyjmowała zamówienia, przynosiła tapas, roznosiła jedzenie, zbierała puste talerze, wycierała stoliki, i tak w kółko. Zamówienie kolejnego kieliszka wina było bardzo trudne, ale dziewczyna miała aż wypieki z tego jak szybko uwijała się z praca, więc ciężko byłoby się na nią złościć.  

[madryt2019]

Spacerujemy :)

[madryt2019]

Dziś śniadanie kupiłem w kawiarni obok hotelu - kawka, sok ze świeżych pomarańczy i hiszpańskie pączki churros. Pyszności!