mavidenbiradam

[mavidenbiradam]

ve ben herkesten saklanırken sen beni görebiliyordun.

[mavidenbiradam]

Bu amına kodumun uygulamasında yaşayan insan yok mu?

[mavidenbiradam]

Bazı insanlar sevginizi ve ona verdiğiniz değeri kaldırabilecek olgunluğa, zekaya sahip değildir. Layık olduğu yere gitme çabaları bu yüzdendir. Onları tercih ettikleri ve layık oldukları yerde bırakmayı öğrenin, daha fazla yorulmayın.

[mavidenbiradam]

bir şeye kırıldıktan sonra sessizce yatağa geçip şarkı dinlemek.

[mavidenbiradam]

iğrenç ortamlarda hayatı yaşadığını sanan biri yerine benimle rastgele bir sahil kenarında mutlu olacak birini bulup ömür adama işi

[mavidenbiradam]

Sorun yokmuş gibi davranıyorum çünkü nasıl olduğum kimsenin umrunda değil. Kafamın içi çok dolu. Atlatamadığım büyük savaşlar veriyorum ve vücudum bu kadarını kaldıramayacak kadar yorgun.

[mavidenbiradam]

Bazı insanlar vardır; konuşmazsınız ama yüreğiniz birbiriyle sohbet eder. Sözlerin yetmediği yerde, kalbin dili devreye girer. Belki de bu yüzden en gerçek bağlar sessizlikte doğar. Çünkü bazen bir insan, sana seni anlatır. Hem de sen bile kendini bu kadar net anlayamazken. İşte o an, birini tanımış olmazsın yalnızca. Aynı zamanda kendini de bulursun onda. Ve belki de, en gerçek sevgi tam da burada başlar: Bir başkasında kendine rastladığında.

[mavidenbiradam]

[mavidenbiradam]

iğrenç ortamlarda hayatı yaşadığını sanan biri yerine benimle rastgele bir sahil kenarında mutlu olacak birini bulup ömür adama işi

[mavidenbiradam]

Arkadaşlar yks konusunda danışabileceğim(sayısal olsa çokviyi olur) biri var mı kafam aşırı dolu ve bulanık

[mavidenbiradam]

artık kimseye kızamıyorum, küsemiyorum. İyilik ya da kötülük namına kimseden büyük beklentilerim yok. insanlarla savaşmıyorum. kimseyi değiştirip dönüştürmeye çalışmıyorum. hayata bu pencereden bakmayı sevdim. en azından yorucu değil. kabullenme evresinin en güzel yeri.

[mavidenbiradam]

hayatımda aldığım en iyi karar sessiz kalmak oldu. kimseye bir şey kanıtlamak zorunda değilim.benim bozmadığım bir şeyi tamir etmiyorum. kimsenin benim değerimi görmesi için savaşmıyorum. ne yaparsan yap, bu sana kalmış. bana gelince, ben özgürce ve huzurla ilerliyorum.

[mavidenbiradam]

neden yalnızssın?

aşık olduğumda dönüştüğüm versiyonumu sevmiyorum. çünkü o versiyonum, kendini unutan kendinden taviz veren, sevilmek isteyen biri. oysa ki ben, sevmenin ve sevilmenin bir pazarlık olmadığını, kendimi kaybetmeden de aşık olabileceğimi bilmek istiyorum.

[mavidenbiradam]

açıkçası benimle dışarıda bir yerde tanışsaydınız böyle yazılar yazan, iç dünyasını sık sık ziyaret eden birisi olduğumu pek tahmin edemezdiniz çünkü sosyal yaşantımda biraz daha farklıyım. Derin bir insan olabilirim ama yine de eğlenmeyi, bazen basit düşünmeyi ve sadece akışına bırakmayı seviyorum. Dışarıdayken çok düşünmeden arkadaşlarımla gülüp eğlenmek iyi geliyor. İçimde bir fırtına koparken, dışarıda rüzgarın keyfini çıkarıyorum; bu ikisini bir arada yaşamak da bana özgürlük gibi geliyor. Bir nevi iki paralel dünya gibi: Biri sakin, düzenli, derin ve düşündürücü; diğeri ise anlık, renkli, belki de biraz kaotik. Ama bu ikisi birbirini tamamlıyor. Her ikisi de bana farklı bir şeyler katıyor. Bazen kendimi kaybolmuş gibi hissediyorum, ama dışarıda arkadaşlarımın arasındaki o rahatlık, gülüşmeler ve sıradan sohbetler, her şeyin yerine oturmasını sağlıyor. Ve işte o an, her şeyin bir arada olması gerektiğini fark ediyorum. Çünkü derinliği bulduğumda basitlik, basitliği bulduğumda derinlik değer kazanıyor.

[mavidenbiradam]

Seviyorsan, içinden geldiği gibi sevmelisin. Geri çekilip özletmeye çalışarak değil, gerçekten özlediğinde sarılarak yaşanır aşk. Mesaj atarken saniyeleri sayarak değil, hissettiğinde yazdığında anlam kazanır. Kaybetme korkusuyla taktikler üretmek, en başta zaten kaybetmektir. Çünkü sevgi, samimiyetin olduğu yerde filizlenir, hesapların olduğu yerde değil.

[mavidenbiradam]

Sonra birdenbire, kimseyi suçlamayan, faydasız tartışmalardan kaçınan, gidenlere sakin bir şekilde bakan ve darbeleri şüpheli bir sessizlik içinde karşılayan birine dönüşürsün.

[mavidenbiradam]

İnsan ne kadar garip, bir anda nasıl sönüp gittiğini, tamamen kaybolmayı veya dağılmayı arzuladığını, ya da zamanın onu yuttuğunu ya da annesinin karnına geri döndüğünü nasıl ister. Hayatın ışığı gözlerinden nasıl silinir ve kayıtsızca bağırır, sonra birkaç gün içinde her şey yokmuş gibi yeniden parlar.