maynameislilith

[maynameislilith]

Mezarları Kazan Kedi

Uzun zamandır mezarlığa gitmiyorum. O alışkanlığım kimsesiz, yalnız ve tabiri caizse Allah aşkıyla dolup taştığı zamana özel bir şeymiş gibi şimdi. Şimdi maalesef bunlardan birisiyle küsüm. Sevgili Allahım diye başlayan, ağlaya ağlaya yazdığım mektupları mezarlığa gömdüğüm zamanlarda her gün uğrardım mezarlığa.Allah en çok mezarlıklarla ilgileniyor gibi geliyordu bir zamanlar. Bir şekilde ulaşmam gerekiyordu çünkü. Beni bu kadar yalnız bıraktığı için değil ama. Tam tersine suçlamak aklıma bile gelmiyordu onu, o benim arkadaşım oluyordu ben yalnız kaldıkça. Her zaman yaptığı gibi sınıyormuş beni, yine bencilce davranıyormuş meğersem diyorum şimdi.Aslında böyle de demiyorum şimdi. Konu gerçekten Allah değil gerçi. Artık yalnız da hissetmiyorum. Şöyle göğsümü şişire şişire ben kendime yeterim de demiyorum, gerçekten yalnız değilim. İlk kez bu yaşımda yaşamayı öğrenmiş gibiyim. İnanılmaz korkuyorum ama kendime bu da bitiyor ve iş başa düşünce yapılıyor diyebiliyorum. Mezarlığa niye gitmiyorum peki? Oysa oraya gidince sadece bir yaratıcıdan mektup beklemiyordum. Kendime yaşaman gerekiyor, hem de gönlünden geldiğince dediğim bir yerdi orası. Buralarda bir yerde, seni tanıyanlar dışında kimsenin dönüp bakmayacağı bir taş olacaksın. Doğum tarihinden ölüm tarihini çıkarıp kaç yaşında öldüğünü hesaplayacak küçük çocuklar, yağmurlu günlerden sonra toprağında çiçekler açacak. Bedeninle beslenmiş toprak canlanacak ve belki de o kadar uğramayacaklar ki annenannenin mezarının yanındaki o mezar gibi kupkuru kalacaksın.Öyle ya da böyle yok olmuş olacaksın ve yanından geçen bir kedi sana "umarım gönlünden geçtiği gibi yaşamışsındır" diyecek. Mezarına çıkacak tuhaf bir dürtüyle toprağını kazacak. Bedeninin taa üstündeki kıpırdıyı hissettiğinde yanına gelmesi için sevineceksin cansızca. Teşekkür ederim demek ve evet gönlümce yaşadım demek için öyle yaşacaksın işte. Belki de mezarlığa gitmeme sebebim budur. Verecek tüm dersleri verdi çünkü mezarlık. İstanbul gibi mezarlar şehrinde gidilirdi çünkü mezarlığa.

[maynameislilith]

Hoş geldin hepimiz seni çok özledik :)

yav hoş bulduk, bu ne beladır ben giremedim buraya lanet olsun

[maynameislilith]

Şuan neden herkesin ilişkisi var? Ben uyumayı bile beceremiyorum

uyku sorunlarını lütfen ilişkiyle bağlama koçum, bir dahakine sorun yaşarsan uyumakla ilgili masal anlatacağım sana

[maynameislilith]

[maynameislilith]

Buy Here

[maynameislilith]

[maynameislilith]

I don’t hate you, but i’m done investing my time in you.

(hatin)

[maynameislilith]

[maynameislilith]

[maynameislilith]

[maynameislilith]

[maynameislilith]

[Retweet]

[maynameislilith]

[maynameislilith]

[maynameislilith]

[maynameislilith]

[maynameislilith]

You must know… surely, you must know it was all for you. You are too generous to trifle with me. I believe you spoke with my aunt last night, and it has taught me to hope as I’d scarcely allowed myself before. If your feelings are still what they were last April, tell me so at once. My affections and wishes have not changed, but one word from you will silence me forever. If, however, your feelings have changed, I will have to tell you: you have bewitched me, body and soul, and I love, I love, I love you. I never wish to be parted from you from this day on. Matthew Macfadyen as Mr. Fitzwilliam Darcy in Pride & Prejudice (2005)