mieschblog

[mieschblog]

De website is vanaf vandaag online en up-to-date.

Alleen de pagina naar het eindwerk “Ja. Ik wil.” is nog afgeschermd. 

Voor de website is een SSL certificaat aangevraagd zodat deze beter zichtbaar zal zijn in zoekresultaten van Google

[mieschblog]

Voorlopig concept eindpresentatie

De cirkel op de wand zal een doorsnede van 2 meter hebben en geplaatst worden op een zwart achtergrond van stof. Hiervoor wil ik een licht absorberend doek gebruiken, waarschijnlijk de een soortgelijk doek wat bij fotografie als backdrop wordt gebruikt.

Mede door de lichtinval in de expositieruimte zal er een grote contrast nodig zijn (naast een beamer met +3000 lumen) om de weerkaatsing en kleuring beter te laten uitkomen. Het doek zal als halve cirkel op de grond verder lopen voor de projectie, om zo een afscheiding te creëren, zodat mensen niet door de projectie gaan lopen.

Aan de rand van de halve cirkel worden twee kasten geplaatst, met hierin elk een tablet, dat zal dienen als touch-screen. om de installatie mee te bedienen. Ik maak bewust geen gebruik van tablet houders, omdat deze vaak erg dun zijn en verstevigd moeten worden in de grond (hiervoor is geen optie). Mede door het grotere blokken te maken zal het sneller de aandacht trekken van de bezoekers, waar ze met een of twee personen aan kunnen staan.

Het grote blok dat pal voor de installatie staat zal ongeveer een hoogte krijgen van tussen de 2 en 2,5 meter, en tevens geplaatst worden op een afstand tussen de 2 en 2.5 meter. Alle zijden zullen een eigen functie hebben. aa de kant die naar de projectie is gericht zal bestemd zijn voor de projector. Deze zal zo hoog mogelijk worden geplaatst, De bovenkant wordt open gelaten voor voldoende ventilatie.

Aan beide zijkanten zal een nisje worden gemaakt, Hier kunnen mensen de inschrijfformulieren en bijbehorende enveloppen vinden, en tevens een blad met pennen om rustig en in privacy op te kunnen schrijven, iv.m. gevoelige informatie.

aan de achterzijde zullen zich enkele objecten bevinden. zoals op de voorbeeld ontwerp te zien, beschreven van boven naar onder. Om te beginnen een klein LCD scherm, waar informatie staat over hoe mensen hun persoonlijke print kunnen krijgen. Onder dit schermpje bevindt zich een nummeriek toetsenbord, die kan worden gebruik om je ID nummer in toe voeren voor je print.

Nog een stap naar onder bevindt zich een opening voor de inschrijfformulieren in te gooien. Hierachter is het plan dat er een sensor zit, die registreert wanneer er een brief door de gleuf wordt gegooid.

Helemaal onderaan zal een opvangbakje zijn, die in verbinding staat met de printer. indien het gehele systeem wat zich boven de printer opdracht geeft om te printen, zal de uiteindelijke print uitrollen in deze opening.

[mieschblog]

Het beeldend werk deel 2

Na het aanpassen van het beeldend concept vond ik het nogal lastig om de toegevoegde waarde te vinden van de datavisualisatie. Dit is tevens kritiek die ik heb meegekregen in de bespreking met de externe begeleider.

Wat beeld het uit? Hoe krijgt het vorm? hoe kunnen mensen de keuzes aflezen? Hoe zorg je ervoor dat het geen loshangend element wordt in je gehele installatie. Terechte vragen waar ik zelf geen antwoord op kon geven.

Een van de problemen voor mij is vooral dat ik heel veel ideeën heb over hoe het eruit kan komen te zien, maar in hoeverre is het realistisch en haalbaar? Datavisualisatie vergt nou eenmaal meer werk dan een illustratie, en dan ook nog eens proberen te creëren die zich ter plekke aanpast?

Het is nogal zoeken naar de ‘missing link’ tussen het onderwerp en het beeld. Hoe maak je het herkenbaar en dat er een duidelijke samenhang is tussen beide.

Het antwoord ligt dichterbij dan ik dacht. De installatie zelf draait om bewustwording, een hulpstuk voor de bezoeker om even stil te staan bij het onderwerp en de tijd ervoor te moeten nemen om er over na te denken en afwegingen te maken. Ondanks dat ik een sterke mening heb in het onderwerp, is het niet aan mij om mensen te dwingen zich in te schrijven. Mede omdat dit averechts kan werken. Wat ik hiermee kan doen is mensen net dat ene duwtje geven, inzichten geven, onbeantwoorde vragen toelichten, angsten verzachten en de drempel tot je keuze vastleggen verlagen.

In mijn rol als kunstenaar heb ik wel alle vrijheid om mijn mening te geven door middel van het beeldende werk. 

En mijn mening? Mijn mening is dat we als samenleving moeten ophouden met de vrijblijvendheid van de inschrijvingen. Je bent een volwassen persoon die perfect in staat is om verantwoordelijkheid te nemen voor dit soort zaken. Het is een maatschappelijk probleem, die wij ook samen kunnen aanpakken, waarin de opmerking “ik heb er nog niet over nagedacht” voor mij geen betekenis heeft. Ik wil je dat je er over nadenkt, en ik wil dat je een keuze maakt. Ongeacht welke dat dit is, leg het vast. niet alleen voor je zelf, ook niet alleen voor de mensen op de wachtlijst, maar ook voor je omgeving. Want omdat jij er niet even over wil nadenken “het moeilijk vindt”, niet eens 3 minuten de tijd neemt om het vast te leggen, je je omgeving opzadelt met jou probleem. 

Want ja, in 2020 wordt iedereen die niet staat ingeschreven in het register vastgelegd met “ik maak geen bewaar”, maar ook dan komt de vraag bij je nabestaanden terecht. Momenteel kiest de grote meerderheid van de nabestaanden voor de veilige optie om geen toestemming te geven, en uit onderzoek blijkt dat dit na de invoering van het ADR geen grote veranderingen in zullen komen. En hier zit nu het grote verschil tussen leven en dood voor veel mensen op de wachtlijsten. 

Van mening naar beeld

Door het gebruik van Generative art en datavisualisatie stel ik een basis beeld op, waarin ik bepaal welke mogelijkheden dat er zijn, zoals gebruik van vormen, kleur, frequentie of beweging. 

Ik start met een vrijwel leeg canvas. Ik bepaal niet hoe het er uiteindelijk uit komt te zien, maar ik kan wel bepalen welke opties de bezoeker krijgt. Hierin stel ik dus enkele regels vast. 

Het is een beeld dat langzaam meer verdieping, vorm en leven krijgt op basis van gemaakte keuzes. In dit geval maak ik bijvoorbeeld gebruik vaneen voronoi diagram, wat naar mate deze groeit, veel weg heeft van een celdeling, bijna een organisch groeiend beeld. Deze celdeling zou als voorbeeld kunnen vermeerderen naarmate meer mensen hebben aangegeven dat ze al staan of willen inschrijven in het register.

Zo kan ik spelenderwijs “regels” vastleggen die de groei van dit diagram bevorderen, stagneren of van een bloeiende afbeelding naar een grauwe bedoeling kan brengen. In mijn visie, elke keuze die je maakt heeft een consequentie voor het grotere geheel.

Naarmate de bewustwording en positiviteit groeit, groeit het beeldende werk mee. Hieronder enkele screenshots van mogelijke groei en uitkomsten. gebaseerd op willekeurige data

[mieschblog]

Het beeldend werk

Na het laatste gesprek met mijn beide begeleiders zijn we tot de conclusie gekomen dat het beeldende aspect niet voldoende naar voren komt in het onderzoek. Hier ben ik het volledig mee eens en is iets waar ik al een hele tijd mee worstel.

Daarom is er in overleg besloten het over een andere boeg te gooien en terug te kijken naar eerder ideeën en concepten. Een van de beeldende concepten die gedurende het proces wat vervaagd is, is het gebruik van een data visualisatie dat tevens werkt als beeldend kunstwerk.

De opzet

Er wordt uitgegaan van een generative art beeldend kunstwerk gebaseerd op data. Hierbij stel ik als kunstenaar de regels en de basis vast, maar de uiteindelijke uitwerking hiervan zal worden bepaald door het gedrag van de bezoeker. Het beeld zal worden geprojecteerd tijdens de tentoonstelling, en naar mate er meer interactie plaatsvind tussen de installatie en de bezoeker, zal de projectie constant blijven veranderen.

Bij het beeldende werk zullen zuilen geplaatst worden met daarin een touch-screen. Zodra de bezoeker de interactie met een van deze zuilen aangaat, zal het interactieve verhaal beginnen.

Het verhaal is gebaseerd op een “create-your-own-adventure”, een van de oudste vormen van interactive storytelling. Het zijn verschillende verhaallijnen te ontdekken. Welke de bezoeker te zien zal krijgen hangt af van de keuze’s die ze maken gedurende het proces. Iemand die op een specifieke vraag ja antwoord, zal andere vragen en stellingen krijgen dan de persoon die nee heeft geantwoord. Dit principe wordt ook wel Branching genoemd.

Daarnaast zullen de keuzes die gemaakt worden ook gelijk terug te zien zijn in de projectie. Dit kan een bezoeker in een kwetsbare positie zetten, omdat voor omstanders zichtbaar wordt welke keuze’s dat je maakt.

Verhaalopbouw

Verhaalopbouw is belangrijk om de aandacht van de bezoeker vast te houden. Een van de belangrijkste punten binnen een interactieve installatie is de introductie. Een korte uitleg over hoe je het geheel kan bedienen en wat er gaat gebeuren, zo leg je de drempel een stuk lager voor de bezoeker om op verdere onderzoek uit te gaan.

Personalisatie is zeer belangrijk voor later in het verhaal. Daarom wil ik aan het begin kennismaken met de persoon die zich voor het werk bevind. Hoe beschrijven deze mensen zichzelf, wat is hun achtergrond en wat doen ze graag. Dit zorgt er tevens ook voor dat elk verhaal uniek zal zijn.

Naarmate de kennismaking vordert wil ik langzaam mijn thema introduceren, namelijk nierziekten, het donorregister en alles wat erbij komt kijken. Hierbij wil ik uiteraard ook weten wat de stand van kennis is en of ze al geregistreerd staan.

Na de kennismaking met het onderwerp zal ik dieper in het onderwerp duiken, door middel van enkele stellingen en vragen, rondom orgaandonatie, vanuit het oogpunt van een nierpatient. Iets waarin de bezoeker zichzelf zou kunenn plaatsen als het over jezelf of iemand in je omgeving zou gaan. welke keuzes maak je dan? dan zou je toch ook alles eraan doen voor een beste oplossing? Afhankelijk van de keuzes die worden gemaakt kan het gaan over dankbaarheid of juist controversiele stellingen.

Het beeld

Alles draait om compassie, altruïsme, verbondenheid en het menselijk lichaam. Deze termen associeer ik met zachte, natuurlijke en organische vormen. Het werk zal worden geprojecteerd op een witte cirkel dat wordt geplaatst voor een zwart licht absorberend doek (in verband met de beamer).

Voor de definitieve vorming van het beeld is nog wat meer onderzoek nodig, maar het concept is als volgt. Het beeld vormt zich vanuit een centraal punt, het midden. Naarmate er meer mensen deelnemen zal het beeld steeds verder naar buiten groeien. Alles staat met elkaar in verbinding. Het gevoel dat een simpele actie iets kan laten groeien, samenwerkend aan een groot geheel. Op een of andere manier zal de boodschap die ik wil uitdragen vertaald moeten worden in het geprojecteerde werk.

hieronder volgt een moodboard voor eventuele inspiratie voor het geprojecteerde beeld.

Het reward systeem

een gevoel feedback en reward zijn belangrijke begrippen bij interactieve installaties. Vaak wordt feedback vertaald in de vorm van een lichtje dat knippert of een geluidje dat aangeeft dat jou actie tot iets heeft aangezet. 

In dit geval zal het zijn dat het zo zijn dat de keuzes die zijn gemaakt gelijk invloed zullen hebben op het geprojecteerde beeld. Dit zal ik ook mede informeren aan het begin van de interactie. 

Aan het einde wil ik iets meegeven voor de mensen die - in mijn ogen - iets hebben bijgedragen aan de maatschappij. met andere woorden, als staan ingeschreven, of die zich willen inschrijven.

Statistisch gezien zou ongeveer de helft van de bezoekers niet ingeschreven staan in het donorregister. Daarvan zou de ideale uitkomst zijn dat het merendeel van deze helft zich alsnog gaat inschrijven, ongeacht welke keuze ze in het register maken. Uit verschillende en eigen onderzoeken blijkt dat veel mensen die nog niet geregistreerd staan hier echt wel bereid toe zijn, maar dat de motivatie tot daadwerkelijk actie gewoonweg ontbreekt. Hier wil ik graag op inspelen. 

Ik wil een plek creeren waar de bezoeker zich gelijk kan inschrijven, om de tijd tussen confrontatie met het onderwerp en daadwerkelijk actie zo kort mogelijk te maken. Mede omdat uit studies blijkt dat de tijd tussen bewustwording en actie het verschil kan zijn tussen wel of niet inschrijven, wil ik dit zo makkelijk en kort mogelijk maken. 

Hiervoor heb ik de keuze uit digitale inschrijvingen via de website van het donorregister, of via een traditioneel inschrijf formulier. Hierbij kies ik voor de laatste optie, vanwege verschillende redenen. Ten eerste het het online inschrijven met Digid. Dit bevat veel gevoelige informatie en moet handmatig worden uitgelogd. Daarbij weten veel mensen hun Digid inlogcodes niet en deze mogelijke obstakels wil ik graag uit de weg gaan. Zodra mensen zich kunnen inschrijven via een inschrijfformulier is de actie veel bewuster, wat het gevoel van voldoening stimuleert. Het formulier kan persoonlijk verzegeld worden in een envelop, die ze ter plekke in een postbak kunnen deponeren. Tevens kan ik hiermee meten hoeveel mensen zich wel of niet hebben ingeschreven.

Voor iedereen die ingeschreven staat, of zich heeft ingeschreven, is er een mogelijkheid om een gepersonaliseerde en unieke print mee te krijgen. Hierin is het concept het zelfde als bij de projectie. Ik stel de basis van een datavisualisatie, maar zal de de uitwerking hiervan afhangen van de keuzes die zijn gemaakt door de desbetreffende persoon.

Hierin wil ik wel iets verwerken dat de bezoeker kan herkennen dat het ook echt om hun eigen werk gaat, door middel van bijvoorbeeld een naam etc. 

Op de achterkant zal kort wat informatie staan over mij, als semi visitekaartje, maar tevens ook korte informatie over het thema en een bedankje voor hun bijdrage. Dit kunnen ze mee naar huis nemen, en mogelijk in de toekomst kunnen dienen als conversatie starter.

[mieschblog]

Reacties enquete

even een korte update tussendoor.

De enquete fase is inmiddels al even afgerond, en heb verschillende feedback gekregen in mijn omgeving die ik toch graag even wilde delen.

Na het afnemen van de enquete hebben 3 personen zich alsnog ingeschreven in het donorregister, 1 persoon heeft de donatie beperkingen weggehaald, en 1 persoon heeft zijn keuze van “nee” omgezet naar “ja, met donatie beperking”.

[mieschblog]

Interview aanvraag

Voor mijn interview ben ik uitgekomen bij Mendy van der Gaag. Directeur bij Stichting Doneren en Transplanteren. Een stichting die potentiele doneren en patienten samenbrengt, waardoor het doneren niet meer anoniem hoeft te zijn. Samen steunen ze beide partijen door het traject heen.

Gedurende het onderzoek kwam ik uit op het document “Stichting Doneren en Transplanteren: Koersplan 2016-2019″. In dit document stonden een aantal zaken genoemd die mij enorm opvielen en mij zeker kunnen verder helpen in mijn onderzoek en eindwerk. 

hier volgen enkele punten die opvielen tijdens het lezen:

-Vergroten bekendheid en acceptatie van Nierdonatie-bij-Leven -Burgers met ervaring op het gebied van donatie bij leven proactief benaderen en stimuleren tot vrijwillige inzet -meer focus op Storytelling en uitbreiden sociaal media activiteiten

Inmiddels is het 2019 en zou ik graag enkele vragen willen stellen. 

De inhoud zal vooral bestaan uit vragen over de organisatie, haar achtergrond tot nierdonatie, en natuurlijk de punten die in de koersplan besproken staan. Zo ben ik benieuwd naar hun laatste campagne, stappen die zij hebben gezet voor het vergroten bekendheid en acceptatie van nierdonatie, wat de resultaten ervan zijn, maar natuurlijk vooral de problemen waar zij tegen aangelopen zijn. Welke obstakels waar ik zelf ook op kan letten in mijn verdere onderzoek etc. 

Op korte termijn een uitgewerkt interview

[mieschblog]

Ik denk dat het mooiste wat je kunt doen als je dood gaat, is om ervoor te zorgen dat anderen hun dierbare niet verliezen

anonieme respondent

[mieschblog]

Enquete resultaten

Na het afronden en filteren van de enquete, heb ik een totaal van 170 bruikbare respondenten behaald. Dit aantal is genoeg om een analyse te kunnen maken en conclusies te trekken. 

Hier onder wil ik graag een aantal opvallende zaken benoemen die naar voren kwamen gedurende de analyse. Hiervoor leg ik een aantal van mijn resultaten naast de landelijke resultaten van het CBS, maar ook een aantal tegenstrijdigheden in het algemeen.

Staat u ingeschreven in het donorregister?

Opvallend is dat de resultaten van mijn onderzoek aanzienlijk hoger liggen betreft inschrijvingen ten opzichte van het landelijk aantal. Hieronder enkele verklaringen:

- Mijn respondenten komen vooral uit Noord-Brabant en Limburg. Landelijk gezien staan mensen uit deze regio’s met 3 a 4% vaker ingeschreven in het donorregister.

- De helft van de respondenten is hoger opgeleid. Dit zou een mogelijke verklaring kunnen zijn dat deze statistieken hoger uitvallen dan de landelijke cijfers. 

Opleiding achtergrond

Opvallend zijn de grote verschillen tussen de cijfers van CBS statline (links) en mijn eigen verkregen resultaten (rechts). 

- een van de grootst mogelijke verklaringen is het vrijwel ontbreken van niet-westerse en eerste migratie achtergronden onder de respondenten. Dit is namelijk een hele lastige groep om te bereiken als het gaat om orgaandonatie.

- Dat mijn eigen resultaten enorm afwijken van het landelijk gemiddelde vormt geen probleem voor het onderzoek. Het merendeel van de respondenten valt namelijk onder mijn te onderzoeken doelgroep. Dit brengt juist iets meer inzichten t.a.v. het eindproject.

Dat ongeveer 22% van de respondenten niet bekend is met de nieuwe donorwet vindt ik een opvallend resultaat. 

Van de mensen die echter wel bekend zijn met de donorwet, hebben bijna allemaal de ontwikkelingen gevolgd via social media, kranten en informatie vanuit de overheid.

Hierin valt nog onderzoek te doen in wat ze voor informatie hier gekregen hebben.

Opvallend genoeg is het merendeel van de mensen die niet geregistreerd staan wel bereid om zich nog in te schrijven. Naar ervaring wordt de stap tot actie nog niet vaak gezet, ondanks de bereidheid. Dit is een hele interessante uitkomt die nog nader onderzocht kan worden, wat mensen weerhoudt van het alsnog te doen.

Het is duidelijk zichtbaar dat mensen niet echt staan te springen op levende donatie, maar onder bepaalde voorwaarden er wel voor zouden openstaan. In 70% van de gevallen zijn ze bereid als een van hun naasten een nier nodig zou hebben. Deze mensen zouden niet zomaar een nier afstaan, met als vaak genoemde toelichting “stel dat een van mijn kinderen of partner deze nodig zal hebben”.

Van de  mensen die heeft aangegeven dat ze bereid zouden zijn, geeft 48% procent aan eventueel open te staan voor anonieme donatie, of eventuele cross-over donatie, om zo iemand te kunnen helpen. Opvallend is ook dat de gemiddelde leeftijd van deze groep rond de 32 jaar ligt. 

Opvallende opmerkingen

hieronder enkele opmerkingen die zijn gevuld door respondenten gedurende de enquete.

- Onderweg bedacht ik mij dat het geloof, spiritualiteit toch een belangrijkere rol spelen voor mij. Bedankt hiervoor.

- Ik heb een auto immuunziekte en dat is niet best voor de ontvanger van een orgaan van mij. Ook ben ik fulltimemantelzorger van 3 mensen, zelfs een week uit de roulatie zijn is onbespreekbaar.

- Het feit dat een deel van de ziel bij de organen blijft. En de ontvanger bv gewoonten overneemt van de donor. Is natuurlijk geen item waar politici zich mee bezig kunnen houden, maar ik erg nieuwsgierig naar ben.

- Eerder heb ik me proberen verdiepen in stamceldonatie. Er is wel informatie over te vinden, maar hier moet je echt zelfnaar op zoek gaan. Het is jammer dat er weinig informatie vooraf wordt gegeven om mensen te overtuigen!

- Anders: Partner heeft er moeite mee. Doneren bij leven van een nier was geen bezwaren :-)

-Anders: Helaas nog geen 18, anders meteen als donor aan gemeld.

- Anders: Ik denk dat het mooiste wat je kunt doen als je dood gaat is om te zorgen dat anderen hun dierbare niet verliezen

[mieschblog]

Good-best-worst practices

voor de good-best-worst practices ben ik op zoek gegaan naar installaties die bijdragen aan awareness. In mijn zoektocht naar voorbeelden waren een aantal zaken die me erg opvielen.

Er zijn 2 groepen van installaties die vragen om aandacht voor bepaalde onderwerpen. De meest voorkomende gaan over de natuur. Zaken als de opwarming, plastic, vervuiling etc. Meeste van deze installaties zijn grote sculpturen die aan het denken zetten of ervoor willen zorgen dat het dialoog wordt aangegaan. De tweede groep draait meer om de interactie. Mensen feiten en informatie meegeven. Vaak gaat dit gepaard met veel teksten of spel elementen. Wel moet hierbij vermeld worden dat deze vaak een hoog kinderspel gehalte hebben en de gimmick van iets mogen of kunne doen hoger in van belang zijn dan het daadwerkelijk overbrengen van de informatie.

Ik heb bewust gezocht naar enkele voorbeelden waarin mensen door middel van design, interactie en awareness worden gevraagd stil te staan bij het onderwerp en een punt van discussie aan te gaan. Onderstaande analyses zijn een samenvatting uit een eigen analyse schema voor interactieve installaties.

Life in my shoes

Daniel weit - Naresh Ramchandan

i

beschrijving

In de straten van Washington heeft een lange periode enkele grote boxen in een park gestaan. Deze gele en witte dozen zijn bekleed met portretten die zijn verduisterd tot silhouetten. In de boxen zijn enkele kijkgaten gemaakt. Zodra je hier doorheen kijkt zijn verhalen te lezen van jongeren die HIV positief zijn. Hierin vertellen ze over hoe hun leven is veranderd nadat ze de positieve uitslag hebben gekregen. Het doel is om mensen te laten zien dat het meer is dan alleen de ziekte, en dat het zich niet alleen afspeelt onder bepaalde groepen, leeftijden of achtergronden.

Analyse

Het thema rondom de installatie is voor een heel breed publiek bedoeld. Daarom is de keuze voor een openbare plek een hele logische keuze. Door het in een park te plaatsen naast een druk bezochte plek trek je al snel aandacht voor je verhaal.

Door het ontbreken van enige tekst of uitleg lukt het ze vrij goed om de aandacht naar de punten te leiden die het belangrijkste zijn, namelijk het overbrengen van de boodschap. Door het weg te laten aan de buitenkant nodig je sneller mensen uit om in te gaan op de nieuwsgierigheid en op onderzoek uit te gaan.

De verhalen op de borden zijn zodanig opgesteld dat het verteld wordt over wat voor impact het heeft op iemands leven. Hierin wordt vooral aandacht besteedt aan het mentale aspect en de omgeving. Interessant detail is dat vaak verteld wordt over hoe mensen anders met je omgaan of afstand van je nemen. Dit is iets waar veel mensen niet bij stil staan of bij nadenken. Dit zijn elementen wat de individu beter kan begrijpen, omdat

Door silhouetten te gebruiken met lage herkenbaarheid geef je de verteller een gezicht, maar weet je toch de privacy te bewaren. Een mooie weergave van de insteek. Ze willen het verhaal wel naar buiten brengen, maar zonder gezicht, uit angst voor de reactie uit de omgeving. Een stigma dat moet worden doorbroken met deze installatie.

Geeft de bezoekers een gevoel van privacy, doordat ze een afgeschermde kijkomgeving hebben. Tevens wekt dit wel interesse bij andere omstanders. Die natuurlijk ook willen weten wat er te zien valt. Zien doet volgen.

link

Plastic Reflectic

Thijs biersteker

beschrijving

een interactieve kinetische installatie die de reflectie van de kijker weerspiegelt in de vorm van plastic. Een installatie omtrent bewustwording van ons gebruik van plastic, de zogenaamde plastic soup, en de gevolgen ervan.

analyse

Een hele mooie weergave van hoe je awareness kunt kweken door middel van nieuwe technologie, kunst en interactie. boodschap wordt duidelijk overgebracht door middel van beeld en het totale ontbreken tekst of uitleg. Het entertainment en spel gehalte doet niet af aan de uiteindelijk over te brengen verhaal. Het heeft zelf een versterkende werking. 

Deze installatie heeft een hele hoge “social media” gehalte, wat perfect werkt om de boodschap zo ver mogelijk uit te dragen

link

(SARDAA): SCHIZOPHRENIA AWARENESS EXHIBIT

The Bloc

beschrijving

een verduisterde ruimte met daarin enkele lichtstralen die op de grond gericht zijn. zodra een bezoeker in een van deze lichtstralen gaat staan wordt en een video geprojecteerd op de muur. In deze montage verteld een persoon over zijn of haar ervaringen met schizofrenie. Het doel van de installatie is dat “de gewone mens” iets meer inzicht krijgt over het leven met schizofrenie en het wellicht beter kunnen begrijpen of leren om om te gaan met mensen die deze ziekte hebben.

analyse

In deze installatie moeten de bezoekers actief “het gesprek” aangaan. Door de persoonlijke verhalen krijgen mensen een beter inzicht van het dagelijkse leven met deze ziekte en een beter gevoel voor empathie. Door de verschillende verhalen die worden verteld krijg je als bezoeker meerdere malen de kans om de verhalen vanuit verschillende perspectieven te horen. 

De verduisterde ruimte geeft je het gevoel van privacy en anonimiteit. Door in het licht te stappen laat je zien dat je je wil verdiepen. Echter, buiten het feit dat je in de lichtstraal moet gaan staan is er vrij weinig interactie.

The Keyhole

Erwin Olaf

beschrijving

een fotografie en video expositie afdeling, waar foto en video heel goed samenwerken. De installatie bestaat uit een afgesloten ruimten, met aan kopzijden een deur, stoel en koptelefoon. Door de koptelefoon hoor je doffe geluiden, die duiden dat er iets aan de andere kant van de deur zich afspeelt. Het is aan de bezoeker zelf om uit te vogelen dat dit een teken is dat er meer is. De deur zelf is afgesloten, maar je kunt wel door het slot heen kijken. Hierachter speelt zich een video af van een ouder met een kind. Aan de ene kant zien we een interactie tussen vader en kind, en aan de andere kant tussen moeder en kind  (gok ik). Zowel vader als moeder gaan exact het zelfde om met het kind en voeren de zelfde handelingen uit. Echter bij de moeder voelt het vertrouwd en als een normale setting, terwijl bij de vader er een onprettig gevoel naar boven kruipt. 

analyse

een prachtige installatie, het laat je op onderzoek gaan en nadenken over de gehele situatie. Het is een van de meest indrukwekkende installaties die ik ben tegengekomen. Niet eens persee met een duidelijke boodschap, maar het geeft genoeg stof om over na te denken. Het bevat geen verdere instructies of uitleg, wat het aantrekkelijker maakt om zelf op onderzoek uit te gaan.

Daarnaast is de interactie met het werk heel eenzijdig. Je voelt je bijna schuldig dat je door een sleutelgat zit te spieden, terwijl andere bezoekers geen idee hebben wat er zich afspeelt of waarom je daar zit te kijken. Je moet je kwetsbaar opstellen.

Leermomenten

een aantal punten uit de analyses, sterke en zwakke punten, waar ik zeker rekening mee moet houden voor mijn eigen eindwerk.

Sterke punten

- Het ontbreken van tekst en uitleg laat de bezoeker zelf op onderzoek uitgaan. prikkel de nieuwsgierigheid door niet te veel prijs te geven. simpele aanwijzingen als een koptelefoon of simpele knop kan genoeg vertellen over hoe de installatie werkt.

- Een op een interactie tussen het werk en bezoeker zorgt voor een speciaal gevoel en connectie. Het maakt omstanders tevens ook nieuwsgierig over wat er te zien en doen valt. Simpel, Zien doet volgen.

- Door de bezoeker in een kwetsbare positie te zetten, bijvoorbeeld in de schijnwerpers of een lastige keuze te laten maken, zijn ze sneller geneigd om gewenst maatschappelijk gedrag te vertonen. iets wat ik met mijn installatie uiteraard wil laten gebeuren. In dit geval is het gewenst gedrag je actief inschrijven.

- De boodschap hoeft niet informatief te zijn voordat mensen een bepaalde noodzaak inzien. Inzichten, openbaringen of compassie, verborgen problemen aankaarten op een persoonlijk niveau, iets wat herkenbaar is, zorgt al snel voor begrip en stof tot nadenken.

Zwakke punten

- in alle 4 de voorbeelden ontbreekt voor mij het aspect van aandacht vasthouden. Aandacht trekken is geen probleem, maar er zijn buiten verschillende perspectieven om, geen elementen betreft interactie die ervoor zorgen dat de bezoeker nog even langer blijft kijken. Ik hoop dit te kunnen tackelen door verschillende paden in het verhaal toe te voegen.

- Door het ontbreken van tekst en uitleg zie je dat mensen snel voorbij lopen aan een installatie, omdat ze het niet herkennen als een interactief voorwerp, bang zijn om het verkeerd te doen etc.

- Te veel interactie kan zorgen voor een hoog entertainment gehalte, waardoor de boodschap wat onder kan sneeuwen, maar te weinig interactie zorgt voor een lage interesse. Zoeken naar een juiste balans is lastig maar cruciaal.

- Wat voor mij ontbreekt in alle werken, is dat de boodschap heel duidelijk is, maar er nergens een vervolg is voor actie. Het is vooral inzichten en een discussie op gang brengen, wat enorm goed gedaan is, maar het motiveert mensen niet zodanig om ook daadwerkelijk iets te gaan doen

[mieschblog]

Portfolio

Deze week heb ik wat meer ruimte ingebouwd voor mijn portfolio en website. Met name de layouts, lettertypes, kleurschema’s, en vooral welke werken ik erin wil tonen.

Door een kleine inspiratie blok bij het onderzoek, leek het me verstandig even iets anders te gaan doen, om zo rustig te kunnen nadenken over de volgende stappen.

Vormgeving

Voor de layout en het design ben ik op zoek naar iets wat naar zowel print als digitaal vertaald kan worden, zodat het gedrukte en online portfolio eenzelfde uitstraling hebben. Het advies wat je vaak meekrijgt is om jou “eigen kenmerkende stijl” door te voeren in een huisstijl. Na 6 jaar op de academie ben ik er nog steeds niet echt uit wat “mijn grafische stijl” is. Daarom ben ik van mening dat een rustiger, open en minimalistische aanpak de beste keuze zal zijn, en het de werken voor zich moeten spreken. 

Samengevat: Zwart-wit, rustige typografie, vaste stramienen en maximaal 1 steunkleur. 

Iets wat wel nog de moeite waard is om even in te verdiepen, is de “presentatievorm”. eventuele andere opties dan de standaard boekvorm.

Inhoud bepaling

Het belangrijkste is natuurlijk: wat wil ik laten zien? Waar sta ik voor? waar hecht ik waarde aan en wat wil ik uitdragen? en uiteraard, waarin onderscheid ik me van anderen en waar ben ik goed in?

Persoonlijk vind ik het belangrijk om mijn diversiteit, groei, kennis en mogelijkheden te laten zien. Hiervoor ben ik van plan ergens tussen de 8 en 12 werken te laten zien die vallen onder de volgende kernbegrippen: Interactie, grafisch, data, generative, motion & augmented.

Om mijn portflio te openen begin ik met een persoonlijke openingspagina, hierin worden de volgende punten opgenomen:

- contactgegevens - Achtergrond informatie zoals studie en tentoonstellingen - Mijn visie op het vakgebied en wat mij inspireert als vormgever. - vermelden van competenties

Alle werken zullen voorzien worden van de volgende zaken:

- Titel - Foto’s eindpresentatie - Jaar - catagorie & materiaal - eventuele samenwerking info - Beschrijving van het proces, zoals evt schetsen, technische tekeningen en bij samenwerkingen wat mijn bijdrage is geweest.

[mieschblog]

Actuele Link

https://www.onderzoekdoen.nl/enq/?f=51513

[mieschblog]

Enquete

Voor het opstellen van de enquete heb ik iets meer tijd ingebouwd dan vooraf gepland. Naarmate ik bezig was met opstellen van vragen, zag ik in hoe bepalend deze lijst kan worden voor zowel mijn scriptie als mijn beeldend eindwerk. Ik wilde zo veel mogelijk informatie opdoen uit deze lijst, zodat ik deze maar een keer hoef uit te zetten, omdat respondenten zoeken namelijk vrij lastig kan zijn. Al heb ik wel een groot voordeel voor deze lijst, is dat het voor bijna iedereen van toepassing is en vrijwel voor iedereen in te vullen is. De enige voorwaarde is dat je in Nederland woonachtig bent.

Actuele Link

https://www.onderzoekdoen.nl/enq/?f=51513

Toelichtingen

hieronder volgt een korte toelichting over de vragen, opstelling en het idee erachter

Vooraf wil ik natuurlijk weten wie deze enquete invult, zodat ik beter overzicht heb en de resultaten kan beoordelen en analyseren bijvoorbeeld leeftijden, geslacht of opleidingen. Ten tweede wil ik graag weten welke keuze ze hebben gemaakt rondom het donorregister. Per antwoord dat wordt gekozen zullen de respondenten een andere route volgen door de vragenlijst. De gehele vragenlijst bestaat uit ongeveer 100 vragen, waarvan de meesten de helft niet te zien krijgen.

Vervolgens, ongeacht de keuze, wil ik graag weten hoe deze keuze tot stand is gekomen. Hierdoor krijg ik meer inzicht in het proces rondom de keuze, waar mensen hun informatie vandaan halen, en in hoeverre de sociale druk een bepalende factor is. 

Hierna ben ik benieuwd of mensen bekend zijn met de nieuwe donorwet en hoe ze de ontwikkelingen hebben gevolgd. Dit is voor mij een belangrijk onderdeel om te zien of er een bepaalde beeldvorming is ontstaan door het hele debat rondom de nieuwe wet. Mijn verwachtingen zijn namelijk dat veel mensen dit gevolgd hebben door middel van het nieuws, kranten en social media, wat mogelijk als gevolg kan hebben dat mensen verkeerde ontvangen of een negatief beeld krijgen erbij.

Over inhoudelijke kennis ga ik niet te veel in. De reden hiervoor is dat er namelijk veel onduidelijk heerst omtrent de nieuwe wet. Zelfs voor mijzelf, die zich enorm heeft verdiept in het onderwerp, zijn er nog een hoop onduidelijkheden.

De ingevoegde Matrix is een soort grote controle vraag. Hierin staan meerdere stellingen, zowel ethisch als onethisch verantwoord. Hieruit kan ik meerdere dingen afleiden. Ten eerste is dit een goede methode om te testen of iemand de vragenlijst aandachtig invult of niet. Als er in de matrix veel afwijkingen bevatten of overal het zelfde antwoord is ingevuld, kan ik hieruit afleiden dat dit ene ongeldige respondent is, en deze niet in het geheel hoef mee te nemen.

Ten tweede kan ik testen hoe mensen denken over het onderwerp van orgaandonatie in het algemeen, vanuit een meer menselijke kant. Hier kan ik ook uit afleiden in hoeverre de eerder genoemde antwoorden overeen komen met de antwoorden uit de matrix. Een mogelijke uitkomst kan bijvoorbeeld zijn dat iemand ingeschreven staat met nee, sterke overtuigingen heeft en zich heeft ingelezen via social media, maar wel heel erg openstaat voor gelijkheid en de zelfde rechten. Hier kan ik dan uit afleiden dat er ruimte is voor mogelijke verandering.

Verder wil ik nog graag weten na al deze stellingen, of mensen bereid zijn zich eventueel in te schrijven, en wat ze vinden dat er nog ontbreekt in hun kennis over het onderwerp. Hier staan een aantal antwoorden in waarvan ik verwacht dat ze hoog zullen scoren, maar ik wil dit uiteraard wel bevestigd hebben. Deze antwoorden kan ik weer gebruiken in mijn eindwerk.

Als afsluiting ben ik ook erg benieuwd naar de kennis en mogelijkheden binnen levend doneren. Zijn mensen bereid? En indien ja, onder welke voorwaarden? Ook hier wil ik graag weten wat mensen nog graag zouden willen weten over het onderwerp

En als afsluiting wil ik mensen de mogelijkheid meegeven om eventuele opmerkingen te geven, of iets te vertellen wat ze nog kwijt willen over het onderwerp.

[mieschblog]

Week 6

11 - 17 februari

Een korte update over de werkzaamheden in week 6. Gedurende de week heb ik vooral gewerkt aan het bijhouden van de blog, het verzamelen van data en literatuur, het doornemen van de inhoud en het bijhouden van de bronnenlijst.

Blog

Nu week 6 zijn einde nadert en de blog langzaam vorm begint te krijgen, heb ik zitten nadenken over de rol van de blog. Het is een van de verplichtingen van binnen het kader van het afstuderen, maar hoe kan ik ervoor zorgen dat het geen verplichte last wordt, maar kan bijdragen aan mijn onderzoek?

Het idee is om alle stappen, gedachtegangen en bevindingen te delen in de blog. Zo is het niet alleen voor de begeleiders een duidelijk logboek, maar kunnen ze ook de gemaakte stappen en onderdelen waaraan ik heb gewerkt gedetailleerder inzien.

Daarnaast verwacht ik ook dat deze methode een houvast en leidraad kan zijn voor het uitschrijven van mijn theoretisch en beeldend onderzoek.

Verzamelen data & literatuur

Ik wil zo snel mogelijk aan de slag met het uitschrijven van enkele deelvragen, zodat ik over 3 weken aan de slag kan met een eerste theoretisch onderbouwde prototype. Omdat ik weet wat ik nodig heb ter ondersteuning va mijn onderzoek, is de zoektocht naar betrouwbare bronnen niet al te lastig.

Daarnaast heb omgekeerde zoekmethode gebruikt. Aangezien het thema “de donorwet” veel in het nieuws is geweest, ben ik begonnen met nieuwsartikelen te zoeken van de grotere en veel bekeken bronnen. Enkele voorbeelden zijn de Trouw, Telegraaf, AD, RTL, NOS en de volkskrant. De reden hiervoor is dat deze bronnen het vaakst als nieuwsbronnen worden gebruikt in Nederland, met andere woorden, hier haalt de maatschappij de kennis vandaan. In de nieuwsbronnen staan vaak een hele hoop aantallen en informatie uit allerlei onderzoeken samengevat. Het doel is om deze bronnen en onderzoeken te achterhalen, zodat ik over de correcte informatie bezit voor mijn onderzoek. Daarnaast krijg ik door het lezen van deze nieuwsberichten een beter inzicht over welke informatie de maatschappij krijgt voorgelegd over de Donorwet.

Bronnen

Vanaf het begin van mijn onderzoek ben ik niet altijd even nauwkeurig geweest in het bijhouden van de bronnenlijst. Vooral in het vooronderzoek kwam ik een aantal zaken tegen die ik belangrijk vond voor bijvoorbeeld het projectpan of plan van aanpak. Nu ik deze wilde verwerken in de bronnenlijst, was voor een paar bronnen lastig te achterhalen waar ik het vanaf had gehaald.

Na deze week heb ik een apart document klaarstaan, met daarin alle gebruikte bronnen, linkjes etc die ik heb bezocht, gedownload of heb gebruikt. Dit probeer ik voor zover mogelijk gelijk via een APA generator te verwerken voor later gebruik.

Voor een digitaal overzicht van gebruikte bronnen (voor zowel het onderzoek als onderbouwing van de stukken in de blog) zijn te vinden door hier te klikken, of door bovenaan de pagina te klikken op “bronnen”

[mieschblog]

Ja. Ik wil.

De vraag tijdens mijn eerste officiële bespreken: “wat wordt de werktitel?” bleef enorm hangen. Vaak is dit iets wat gedurende het ontwerp proces komt bovendrijven. Maar toch wilde ik er even voor gaan zitten, omdat een goede titel het gevoel een in keer kan pakken van het project.

Hiervoor heb ik een kleine mindmap gemaakt, met daarin alle termen die komen kijken of genoemd worden bij nierziektes, donaties en mijn installatie. De tweede stap was om de uitgebreide definitie te gaan opzoeken bij al deze termen.

Het doel is een pakkende titel die de nieuwsgierigheid prikkelt, en niet gelijk alle informatie prijsgeeft. Mijn installatie verteld het verhaal niet, maar is een middel om de boodschap over te brengen. Al snel kon ik een aantal connecties leggen tussen een aantal begrippen, ook al hebben ze in de context met nierziektes niet altijd een logische connectie. Zo viel voor mij de aandacht op: Levenslang, Donatie, Registratie, Ja of nee, Verbinding.

Vooral de term verbinding/verbintenis bleef enorm hangen, waardoor ik verder op zoek ben gegaan naar verschillende betekenissen van verbinding of verbintenis. Na een korte google sessie kom je al snel op het huwelijk en de bijbehorende beloftes terecht, vooral terugreferent naar het katholieke huwelijk.

hieronder volgen enkele citaten die gepredikt worden gedurende een huwelijksmis, die terug refereert naar steun, liefhebben van de ander, delen en elkaar helpen.

“Een huwelijk”: is een verbintenis voor het leven met een anders, een verbintenis die geldig is zolang je leeft.

“Uit de rib die hij bij de mens had weggenomen, bouwde God, de HEER, een vrouw en hij bracht haar bij de mens. Toen riep de mens uit: ‘Eindelijk een gelijk aan mij, mijn eigen gebeente, mijn eigen vlees, een die zal heten: vrouw, een uit een man gebouwd.’ Zo komt het dat een man zich losmaakt van zijn vader en moeder en zich hecht aan zijn vrouw, met wie hij één van lichaam wordt.” Genesis 2:22-24

Zo wordt er in Efeziërs 5:31-32, 1 Korintiërs 13:1-8, Psalm 36:6-10 gesproken over agapè

Agapè is de goddelijke liefde. Het is de liefde die zichzelf geeft, die zichzelf opoffert en alles over heeft voor de ander. Het is de liefde die we in God zien. Het is de liefde die Jezus heeft getoond. ‘Ga de weg van de liefde, zoals Christus, die ons heeft liefgehad en zich voor ons gegeven heeft als offer, als een geurige gave voor God.’

NAAR DE MAN Zoals Jezus Christus de gemeente liefheeft zo houdt de man van zijn vrouw: zichzelf opofferend en zelfs bereid om zijn leven voor de ander te geven. Hou van je vrouw zoals je van je eigen lichaam houdt en voor je eigen lichaam zorgt. Wil je deze trouw aan je bruid beloven, in goede en kwade dagen tot de dood jullie leven voor even zal scheiden of tot Jezus zal terugkomen op de wolken van de hemel?

NAAR DE VROUW Aanvaard je man en respecteer hem zoals je Jezus respecteert. Onderwerp je aan hem zoals je je aan Jezus onderwerpt. Dat is een veilige keuze. Aanvaard hem als je echtgenoot. Wil je deze trouw aan je bruidegom beloven, in goede en kwade dagen tot de dood jullie leven voor even zal scheiden of tot Jezus zal terugkomen op de wolken van de hemel?

Aan het einde van de geloften wordt dit door beide partijen bevestigd en bezegeld met een “ja, Ik wil.”

Betekenis tot het thema

Nu wil ik deze bijbelse teksten doorvoeren naar een wat meer modernere betekenis en in relatie tot het onderwerp. Want we willen r

Nu wil ik deze bijbelse teksten doorvoeren naar een wat meer modernere betekenis en in relatie tot het onderwerp. Want we gaan religie niet te veel betrekken bij het onderzoek. Maar de gedachte achter de teksten is mooi en symbolisch.

Houden van een ander, en elkaar steunen in goede en slechte tijden, in gezondheid en ziekte. Bereid zijn om alles aan een ander te geven indien nodig of om mogelijk leven te schenken aan iemand. In mijn ogen heeft dit veel gelijkenis met nierdonaties en het donorregister. Een belofte maken aan een ander om ze te helpen indien dit nodig is, in de vorm van bijvoorbeeld een van de gezonde nieren af te staan, of in de vorm van een “ja” in het donorregister, om een ander te steunen in tijden van ziekte en mogelijk een leven terug te geven. Een symbolische verbinding door en voor leven.

[mieschblog]

If I hadn’t spent so much time studying Earthlings,” said the Tralfamadorian, “I wouldn’t have any idea what was meant by ‘free will.’ I’ve visited thirty-one inhabited planets in the universe, and I have studied reports on one hundred more. Only on Earth is there any talk of free will.

Kurt Vonnegut - Slaughterhouse 5

[mieschblog]

Week 4

28 januari - 3 februari

Deze week staat de start van het Plan van Aanpak en het eerste officiële gesprek met mijn begeleiders, Roy Hoet en Diana Ramaekers.

Voor het eerste gesprek heb ik samen met Roy en Diana alle punten en stappen doornomen wat stond weergegeven in mijn projectplan. Zaken als hoe ik mijn onderzoek wil inrichten, waarom ik voor deze onderzoeksmethoden heb gekozen, en vooral hoe het beeldend werk er voorlopig uit komt te zien. Hieruit heb ik enkele feedback meegekregen die ik graag wil beschrijven als reminder.

Hoe zorg je ervoor dat jou werk opvalt in een grote ruimte met meerdere expositie onderdelen. Hoe trek je aandacht, zodat ze bijna niet om je werk heen kunnen of zelf er gelijk naar toe willen? Hoe zorg je ervoor dat de prikkels van eventuele andere werken en installaties, geen afbreuk doen aan jou installatie?

Zorg dat het niet een informatie kiosk wordt, of te wetenschappelijk. Ik moet ervoor zorgen dat het verhaal dat ik wil overbrengen duidelijk is, dat mijn doel en passie er zichtbaar in zijn, wat ook betekend dat ik mensen enigszins mag proberen te sturen of beïnvloeden in mijn verhaal. Daarom wordt het volgende deel van mijn onderzoek belangrijk, namelijk hoe kun je iemand raken op een emotioneel vlak?

Niet te vroeg mensen betrekken bij je onderzoek, met name het beeldende aspect. Zorg dat je een goed en eigen concept heb staan, voordat je anderen benaderd, zodat je bijvoorbeeld een pitch kan houden of ze kan laten meedenken over mogelijke opties of andere manieren om het project te ondersteunen.

Voor het zoeken naar mensen die je kunt interviewen voor dit onderzoek, denk dan aan 2 dingen voor je keuzes. De eerste is dat deze persoon iets toevoegt aan je onderzoek en ten tweede, denk eventueel ook aan personen met een groot netwerk of die in de toekomst ook nog iets voor je kunnen betekenen.

Hoe breng je illusie van vrije wil tot stand. Laat de gebruiker het gevoel geven dat ze zelf zelf de controle hebben over de installatie en het verhaal kunnen sturen. In realiteit staan de uitkomsten en opties al vastgesteld door mij. Onderzoek in hoeverre je mensen tot een gewenst antwoord kan leiden of kan sturen in het verhaal, denk hierbij aan manier van formuleren van de vragen. Onderzoek hoe dit wordt gedaan in bijvoorbeeld marktonderzoeken (Na aanleiding van de uitzending “Marktonderzoek” van het programma Rambam, uitgezonden op 24-01-2019 op BBNVARA)

Probleemstelling

Op het moment dat ik het thema aan het bepalen was, wist ik vrij duidelijk dat het zou draaien om nierziekten, maar de op de vraag wat ik wilde vertellen, liep ik enigszins vast.   Dat aandacht voor voor nierziektes een maatschappelijk thema is, zullen de meesten wel met mij eens zijn. Toch zocht ik naar het deel wat het actueler en relevanter maakt, een punt dat een een grote groep aan gaat in onze maatschappij. Hierin heb ik uiteindelijk de keuze gemaakt om de nieuwe donorwet erbij te betrekken. Dit thema heeft de afgelopen 3 jaar veelvuldig in het nieuws gestaan en zal in 2020 in werking gesteld worden. tevens een thema waar bijna de helft van de Nederlandse bevolking nog mee te maken gaat krijgen.

na onderzoek op beide thema’s is de volgende probleemstelling tot stand gekomen:

Toen op 13 september 2016 de Tweede kamer instemde met de nieuwe Donorwet, werd dit thuis onthaald als groot nieuws. Een goede en pro-actieve stap om mensen in beweging te krijgen om zich aan te melden in het donorregister. op 13 februari 2018 werd de wet officieel aangenomen en zal in 2020 van kracht gaan. Uit de dagcijfers van het ministerie van Volksgezondheid is er een enorme piek was geconstateerd in het aantal nieuwe registraties in de 24 uur na het aannemen van de wet. Ongeveer 30.000 nieuwe registraties, met een opvallende percentage van 83 procent dat “nee” heeft ingevuld.

Het debat rondom deze wet lijkt een negatieve reactie op te roepen bij de maatschappij, wat natuurlijk niet helpt bij de belanghebbenden van deze wet. Hierin lijkt het gebrek aan communicatie, informatie en betrokkenheid een groot probleem.

Persoonlijk vindt ik dit een hele spijtige kwestie, nadat ikzelf van dichtbij heb meegemaakt hoe belangrijk donoren kunnen zijn. Sinds mijn stiefvader na het anoniem doneren van een nier, zelf nierpatiënt werd, voelde ik de drang om mensen ervan bewust te maken hoe belangrijk een simpele ‘ja’ kan zijn. Het is zeer opvallend dat er weinig aandacht is voor nierziektes en nierfalen, omdat deze ziekte op de 18e plaats staat van de ranglijst voor doodsoorzaken in Nederland. En dat terwijl wij als maatschappij goed kunnen meehelpen om de aantal doodsoorzaken rondom nierfalen terug te dringen, is hier veel te weinig aandacht voor.

Vraagstelling

uit de probleemstelling is de volgende vraagstelling naar voor gekomen:

(Hoe) kan een interactieve kunstinstallatie voor expositiebezoekers bijdragen aan het creëren van méér bewustwording van nierziektes, en/of kan dit de bereidheid tot actie kan donorregistratie  stimuleren?

[mieschblog]

Week 3

21 - 27 Januari

Deze week stond in het teken van de eerste stappen zetten in het plan van aanpak, het bedenken van deelvragen en het verzamelen van literatuur. Maar ook is er tijd ingepland om laatste zaken te regelen omtrent herkansingen en punten, in de aanloop naar het afstuderen

Literatuur

Voor een groot deel van de literatuur tot dusver ben ik gaan zoeken in literatuur dat beschikbaar is gesteld tijdens mijn studie, met name voor enkele minoren die erg aansluiten bij mijn huidige onderzoek. enkele onderwerpen:

Artistic research op zoek naar wat er al is gemaakt, door welke kunstenaars, hoe zitten deze werken in elkaar.

Gedrag hoe bewegen mensen zich door een museum, wat is de trigger in een brein, hoe zorg je er voor dat een boodschap blijft hangen en hoe kun je mensen aansturen op gewenst gedrag

Interactie hoe betrek je mensen bij je installatie, wat werkt wel en wat niet, wat zijn de mogelijkheden, studies over interactive storytelling

Een deel van het onderzoek wat eruit sprong deze week was de interactieve Netflix film: Black Mirror: Bandersnatch. Een film met verschillende eindes. Door de film heen krijg je enkele keuze’s voorgelegd, en op basis van de keuze die je maakt zal het verhaal veranderen. Dit is een concept wat ik eventueel zou kunnen gebruiken in het overbrengen van het verhaal, en er tevens interactie aan toe te voegen. In de komende week staat er op de planning om hier een analyse van te maken. Vooral de focus hoe zulke verhalen worden geschreven, zijn hier hulpmiddelen voor, welke software mogelijkheden heb ik, en zijn er meerdere voorbeelden?

voor meer info: Wikipedia Black Mirror: Bandersnatch