mikatri

[mikatri]

[mikatri]

O’nun işaretlerinden biri de şudur: Sen toprağı çorak görürsün ama üzerine yağmur yağdırdığımızda hemen harekete geçer ve hayata uyanıverir. Ona hayat veren şüphesiz, ölü kalbe de hayat verir; çünkü O, her şeye kadirdir.

Fussilet-39.

[mikatri]

aylardır saatler süren konuşmalar ve sonucun hep aynı kapısında kalakalmak.

nasipte olmayanı gerçekten zorlayamıyorsunuz bile

[mikatri]

bana siktir olup gitmek düşer çarkların gövdesinde*

[mikatri]

herkes, her şeyi sindirebiliyor

[mikatri]

*12 haziran perşembe

[mikatri]

•Zümer Suresi

[mikatri]

aklımda, sana bir masada yabancı kalmanın o ağır ve garip tadı kaldı. insan ne kadar da metin olmak zorunda ne kadar da sabırlı kalmak zorunda. ne zor kalbin ve beynin seni aşağılayan o savaşı. nereye koyup kaldırayım diye diye düşünürken ne zor karşımda bitivermen. ve yutkunmak.

[mikatri]

•zor vakitler, temmuz.

[mikatri]

Erwin Rudolf Weiss, The Kiss, 1898

[mikatri]

Arzuladığın kadar arzulanmamak büyük bir talihsizlik.

[mikatri]

neden unutmak için seveyim

[mikatri]

yine de hamd edip vereceğin hayrı beklemeye çalışacağım.

[mikatri]

boğum boğum soru işaretleri var elimde. gerçekten neyin gönüllüsü olduğumu idrak edemiyor ve uyuyamıyorum.

[mikatri]

genel

Dönmek isterlerse nasıl gittiklerini hatırlayın.

[mikatri]

İnsan sürekli yapmak istediklerinin ama bir türlü yapamadıklarının toplamıdır. O bazen eylemin sırrına hatta bazen hikmetine kavuştuğuna inandığı tüm meselelerinin. Artık içine sinen bir yol vardır insan için, öyle sanmak ister. Bir gün sabah yürüyüşüne çıktığı için artık kendine neyin iyi geldiğini bilmektedir zira kendimizi anlamak derdi böyledir, böyle sanmak ister. Bir şey yapmak büyüsü, yaptığını sanmak, bu mudur acaba aldatmak kendini? Gaddarca yaklaşıyorum buradan kendime çünkü şu an bunları bana çok iyi geldiğini düşündüğüm bir manzaraya karşı; rahat bir masa ve sandalye, akabinde gerçekten güzel yapılmış bir kahveyle. Havada yağmurun karışık ama kararlı kokusu gökyüzünde gri ama açık bulutlar var. Neden kendime yalan söylediğime inanarak yaklaşıyorum? Çünkü madem iyi olmaklar, hissetmekler, uzun süredir o kayıp güdü ve motivasyon şimdi yanıbaşımda ve dingin bir şekilde her şeyi planlayabileceğimi düşünüyorken, yani bu, bu kadar yakın ve tanıdık bir hisken bazı günler evden çıkamayacak kadar azap içinde olmak neden. insan bir şeyin yolunu kaç kere bulabilir ki? bir meseleye kaç farklı kapıdan bakılır? baktıkları yetermiş gibi hissederken neden bir daha uğramak aklına bile gelmez o kapılara. sade nankörlükten geçtiğini sanmıyorum bütün bunların. bir şey var. bir kapı. bir eşik. bir zamanlar vaktiyle geçilmemiş, aşılmamış. hakkı verilmeyen işler ve köreltmek kalbini.

sanırım yol her zaman buraya bağlanacak. şahsen ben bir süredir kalbi bağlanmış olduklarına inanılanlardanım. ellerimi yazmaktan çekmeye koyan bu düşünce. çünkü korkunç ve soğuk.

bilmiyorum, kalbim seni anmamakla körleşti mi allahım ama kapılarını aşındırmaktan başka bir dönüş göremiyorum.

ben anlatan değil, konuşan değil, hissettirenim. dilerim mercekten dahi olsa görüyorsundur beni.

[mikatri]

ben neden

kendimi

hiçbir şeye adayamıyorum allahım