misrayolcusu

[misrayolcusu]

Neden yazıyorum bilmiyorum. Nasıl oluyorda unuttuğum halde yine karşıma çıkmayı beceriyorsun? Hem unuttuğumu sandırıp hemde o iğrenç hissi,ağrıyı yaşatıyorsun? Ne hissetmem gerektiğini bilemiyorum.

Zaman gibisin,ne yapılacağı hep bir bilinmezlik,geçmişe bakmak hep bir anlamsızlık…

[misrayolcusu]

Artık düşünmüyorum. Sensiz de bir gelecek hayal edebiliyorum sanırım. Kalbimden çıkmadın belki ama gecelerimden attım seni. Salak gibi hissettirdiğin anılar çıkmıyor aklımdan. Göz kırpmaların gitmiyor gözlerimden. Sanıyodum ki dönersin. Anlamsızlıklarımdan anlam çıkarırsın. Anlarsın ya,şimdi bizde olmayan eski bize bir sevgi gösterirsin…

[misrayolcusu]

Sevildiğimi sanıcak kadar saftım oysaki…

[misrayolcusu]

of

[misrayolcusu]

Aklımdan atamıyorum seni, ne yaparsam yapayım gitmiyorsun. İyi ya da kötü, bana karşı hep bir düşüncen var. Sanki kafamın içinde konuşuyorsun gibi… Anlarsın ya, her zamanki ben işte. Kendimi beğenemiyorum, sanki her şeyi senin için yapıyormuş gibiyim. Söylediklerinle hareketlerini hâlâ bağdaştıramıyorum. Sürekli hayallere dalıyorum ama olmayışın aklımda çakılı kalıyor. Bu da beni her şeyden döndüren son düşünce oluyor.

[misrayolcusu]

önce olacak gibi oldu

sonra birazcık oldu

tam oldu derken

olan bana oldu

[misrayolcusu]

Bazı hayallerim vardı. Gerçek olamayacak kadar güzel. Ama ben bile bile yenilgiye yürümeyi seçtim,belki elimden tutar gelirsin diye…

[misrayolcusu]

[misrayolcusu]

‘‘artık sana tutunamayaşımı mazur gör. ben gitmek zorunda kalmanın garipliğini omuzladım.’’

[misrayolcusu]

Sahiplendim uykusuz gecelerini, artık sen başkasının yanındasın. Belki onunla gülüyor, onunla sarılıyorsun. Bense seni dilimden düşürsem bile aklımdan çıkaramıyorum. Biliyor musun, bir zamanlar hoşuma gitmiyor dediğim bütün şarkıları dinlemeye başladım. Hatta onlardan başka şarkı bile dinleyemiyorum. Günüm de gecem de hüzne bulanmış gibi, içimde sadece yorgunluk var.İnsanların yüzüne bakarken acılarım onlara çarpmasın diye kaçıyorum, kimse zayıflığımı görmesin diye susuyorum. Ama kimsem yok… Bacağına yatıp susabileceğim, varlığını hissedebileceğim kimsem yok artık. Altı aylık ömrümüz bana bir asır gibi geldi. Sen benim için yaşamın hem başlangıcı hem de son noktası oldun.

Bensiz yapabileceğine hep emindim. Bir gün bana bir şey olursa diye, farkında olmadan seni bensizliğe alıştırıyordum belki de. Ama artık ne evin olabiliyorum ne de mutsuz günlerinde yüzüne düşen bir gülümseme. Bir zamanlar sığındığın limandım, şimdi ise hatırlamak bile istemediğin bir geçmiş… Unutmazsın sanmıştım…

[misrayolcusu]

Bazı kadınlar makyaj yapmaz, gamzesi vardır.

Bazı kadınlar mücevher takmaz, gözleri vardır.

Bazı kadınlar söze ihtiyaç duymaz, bakışları vardır.

Bazı kadınlar silah kullanmaz, gülüşleri vardır.

Özdemir ASAF

[misrayolcusu]

Ne ihtimaller kaldı ne de içimdeki çocuğun yaşama sevinci.

[misrayolcusu]

Ağzından çıkanları, kalbindedir sandım.

[misrayolcusu]

Sözlerin Gölgesinde

Anlamlandıramaz oldum.

Sevmeyen insan nasıl konuşurdu ki böyle?

Nasıl olur da içime işlerdi her cümlesi?

Görmeden, duymadan da hissedemez miydi insan?

Hâlâ bakıyorum da o cümlelere…

Umutlanmamak elde değilmiş.

Ben mutlu hayaller kurardım o cümlelerde.

Oysa kelimeler yetmezdi anlatmaya.

Baktığım her harfte bir anlam ararken,

O çoktan başka bir hikâyeye başlamıştı.

Ben eski satırlarda kaybolurken…

[misrayolcusu]

[misrayolcusu]

Neyin değerini bildin ki, benimkini bilecektin?

Tabii ki bunu da mahvedecektin…

[misrayolcusu]

Gönlümdeki Çaresizlik

Bu gece de gözlerim uykusuz, adı sen…

Aklımdan çıkmıyorsun, sen ve kederli gözlerim.

Yalnızız…

Gelmediğin belli, vazgeçmek zor.

Belki yağmur, gözyaşlarımızla yarışırdı kol kola,

Belki sarılırdık o ıssız gecede.

Dünyanın en güzel karşılaşması olurdu bu…

Gönlüm bir tek sana aciz,

Yenildim bir kez daha.

Gurursuzca seviyorum seni,

Gece suskun, yıldızlar tanık.

Ve bu kez sebebi belli:

Seni kaybettiğim gün ki kadar güzeldin,

Ama o gün kadar acı…