mockingbirf-blog - Tumblr blog

mockingbirf-blog · 3 years

Text

Olgunluğa adım adım

Bu hissi acı kat sayısının günden güne kendini farklı şekillerde ortaya koyması ve bazen bir o kadar hesap kitap tutmayacak kadar umursamaz ve vazgeçmiş olurken bazen bütün tabularını yıkacak ve seni devirebilecek kadar güçlü olması korkutucuydu. Her ne kadar yaşadığımız bu duyguların derecesini bizler belirliyor olsak da bazıları sadece gafil avlayanlar ve en çok yıkandı, hatta buna canlı canlı yanmak diye biliriz beden ruhun acısıyla sadece kıvranabiliyor fakat olduğu yerde sayıyordu. Bunun dışına çıkılırsa tekrar atılan her adımı şöyle yaparsam böyle olur böyle olursa bak bu da sıkıntı olur tedirginliği içinde hep sınırlandırma yaparak hayatımıza kısıt getirdiğimiz her dönem içinde bir burukluk hissi bırakıyor asla bariz değil bir toz gibi karışıyor bazen bazen de bacadan çıkan duman gibi dağlıyor o farkındalık hissi. Keşke diyorum, keşke. Sadece kendim için dua ederken bile daha fazlasını yaşayan ve boğulanlar için de ağlıyorum. Yine de tanrıya kızamıyorum,insanlara yüklüyorum öfkemi.

"Neden sadece hatalarımızın bedelini kendimiz ödemiyoruz, neden bunu bize ödemeyi hak sayanlar yapıyor. Neden kimse kendi mahkemesini veremiyor ve suçu hep birbirimize atıyoruz, neden bunun bu kadar farkındayken bir o kadar bağımsız hareket ediyoruz."

Bunun bu kadar bilincinde elim kolum bağlı izlerken buruşturuyorum yüzümü, o kadar yol geçmişken aslında hiç gelmediğimi, kendimi bulduğumu düşünürken aslında benliğimin bir başka silüetiyle karşılaştığımı farkediyorum. Neydi bizi bu kadar zorlayan, gece ve gündüzü bölük pörçük tadan ruhumuzu ikisini birden yaşamaya biz mi itiyoruz. Neden sadece aydınlığı seçmiyoruz. Dünyanın zarar vermekte utandığı, daha umut dolu ve insani duyguları daha uyanık o zamanları yakalamaya odaklanmıyoruz. Yine de herkese yeterli değildi, her zaman istisna var ve yakıp yıkmak için yemin etmişlerdi, farkında veya değil neredeyse başarılı oldukları tek konu bu çünkü kendilerini bir yere sığdıramamış olduramamış ve dolduramamış ruhtan yoksun bir bedene sahip robotlardı. Duyguları emir veriyor ve onlar şöyle diyorlardı."Artık öyle biri yok, ne ruhen ne bedenen."

0 notes