Text

#4
Madaming nakilala, madaming dumating, madaming nanatili at madami ring umalis. Sila yung mga taong nakikita mo araw araw o di kaya'y paminsan minsan lang. Mga taong pwedeng magangat sayo pataas o di kaya'y hatakin ka pababa. Mga taong pwede mong pagkatiwalaan o di kaya'y mga taong di ka pinagkakatiwalaan. Maraming tao ang nakapaligid satin ngunit ang pinaka malalapit sabi nga nila, ang pinaka nakakatakot sa lahat. Ang isang taong tinuring mong kaibigan ay maaaring magbago sa isang iglap lamang. Ang mismong taong kasama mo sa pagiyak noong nakaraan ay maaaring maging sanhi ng pagiyak mo kinabukasan. Malupit ang mundo at ang tao ay mas lalo. Maraming mapagpanggap at hindi mo malalamang di na pala ganoon ang turing nila sa iyo. Magugulat ka na lamang ay laman ka na ng mga kwentuhan at tukso , mga mapang abusong nilalang na wala kang kalaban laban kasi pano ka ba naman lalaban sa isang labang hindi mo naman alam na kasama ka pala sa mismong pinaglalaban at ikaw rin ang nilalaban sa iyong kalabang hindi mo naman talagang tinuring na kalaban. Pano mo naman malalaman kung hindi naman nila saiyo ipaaalam na ikaw yung laman ng mga alam nilang hindi mo alam, na alam mo sa sarili mong wala kang alam sa mga alam nila. Sila yung mga taong pagtatawanan ka kahit hindi nakakatawa at talagang luluha ka na kasi bakit ba naman sila hindi matatawa kung ikaw rin mismo sa sarili mo pinapakitang natutuwa ka kahit naluluha ka na talaga. Lagi kang pinaglalaruan pero hindi naman dapat laruin yung taong katulad mo kasi tao ka diba hindi ka naman laruan, mga laruan lang dapat yung nilalaro bakit yung akong tao, nilalaro ninyo. Mga kaibigan yung mga tipo ng taong hindi mo kilala kahit alam mo sa sarili mong kilala mo sila di nila laging ipapakita kung sino talaga sila kasi bakit nila ipapakilala yung sarili nila sa hindi naman sila? Kaibigan yung taong mapagsasabihan mo ng sikreto, yung sikretong dapat kayo lamang nakaaalam pero bakit alam narin nila? kasi bakit ka naniwala sa pangakong sinabi ng kabigian mo kung hindi naman talaga ikaw yon, bakit ka magsasabi ng " oo, satin lang to " kung yung totoo ay laman lang pala ng sikretong pasikreto mong sasabihin sa iba, para pasikreto kong hindi malalaman na yung sikreto kong sinabi ko sayo ay sikretong malalaman rin nila nang pasikreto at sa dulo, ang sikreto ninyo ay sikreto lamang na kunwari ay hindi nila alam yung sikretong dapat sikreto lang natin. Sila yung mga taong hindi mo na rin kilala pero kilalang kilala ka nila kasi nagpakilala ka sa kanila kung sino ka talaga, andyan man sila o wala. Pero sila? Ibang iba sila kapag wala ka, bakit ba nila ipapakita sayo yung sila talaga kung nakilala mo na sila sa kung ano yung sa tingin mong sila. Wag kang magbabago para lamang magustuhan ka nila, malalaman mo ring hindi naman talaga sila yung mawawala sayo, ikaw yung nawala nila, wag kang manghinayang sa mga taong di naman manghihinayang sa pagkawala mo kasi bakit ka manghihinayang kung ikaw mismo yung taong sana'y kasama nila kaso sinayang lang nila.
Photo © https://pin.it/67b7ukhswfuwpe
0 notes
Text

#3
Imagined Community
When we can't have something we tend to wish for it. We always seek for something more. Something that we really want. Because of that we often became lost in our own ideas. We tend to look forward on things that we still don't have, not realizing what we already have in the present. We always have expectations, doesn't matter in what form and if something or someone is can't satisfy us, we tend to seek another one rather than honing / improving it.
Philippines is a very stupid country. The corruption is very visible but the people can't do anything with it. It is like the whole government is helping themselves and not the country. They don't show any form of concern in the nation. They are busy doing their things. It is very tiring to see what this country has become. It's frustrating to see government officials being elected but you won't see any improvements. They are all just bad, no one in the government is suitable.
My Ideal Philippines is simple, a country that the intelligent youth are the ones whose leading. Because we can all agree that not every adult is correct.
"A father can't act as the son, but a son can act as the father" - Elijah Hipolito (2019)
Photo © https://pin.it/vsbrkc7fn42ybn
0 notes
Text
"It is true that I am not tall, however I can jump"

#2
People with disadvantages in life has the most creative minds to think on how will they fight in this world full of discrimination.
Photo © https://pin.it/rdjttmel63laaf
0 notes
Text

#1
I can forgive, but i can't forget.
People tend to hurt others in many different ways. We, including i, has the capability of hurting people even if we do not want to do it purposely. Even though we try to be cautios, we can still hurt ourselves and even the people we dear and value the most.
I can't say if this is a gift or not, but I have this sharp memory on remembering events that happened in my life. It doesn't matter if it's a good or bad event, I will always be able to recall it. Because of the many negative events that happened, I feed myself with sadness. There is a time when i look forward to something because it is a family gathering and i really wanted to see them too, however it didn't happen because a relative of mine became sick, it made me sad for weeks. My friend did something awful to me, it broke my heart to the point that i realy want to kill myself, because of what he has done, i lost my trust to everybody near me, i literally lost everything. I change into a very different person. I barely eat, I can't sleep at night, I feel like a dead person inside. Later on, I was saved by the words of my friends and family, slowly, I regained my original self, the cheerful and talkative me. I started to be alright. I am thankful for my friends and family that time, they didn't left me when i was lost. I learned how to listen from others and accept that I am wrong.
I wasn't able to talk to him again, however i did forgave him from what he has done. But I will not be able to forget that thing. Up until now, if you will do something unpleasant to me, I will forgive you but I will definitely remember that you did that to me. I don't hold grudges anymore, I don't get mad easily anymore, I guess when I am saved, I understand things better. I tend to forgive even the most painful things. Maybe I am happy now because I value little things more than before. That is my resolve, I was saved, and I will try to save someone next time.
I guess seeking or asking help from others is not something that will make us look weak. The idea of knowing that we have our weaknesses for me, is in fact a strength.
Photo © https://pin.it/w54kdz44shq56h
1 note
·
View note