mterao4blog

[mterao4blog]

Synthesis

buod ng mga tula na natalakay sa ating kurso, mensahe ng tula at aral at human values:

Ang Tren - Ito ay isang tula na tumatalakay sa tema ng modernisasyon at pag-unlad sa lipunan, partikular na ang pagdating ng tren. Ipinaliliwanag nito ang pagbabago sa pamumuhay ng mga tao at ang pagdating ng bagong teknolohiya sa kanilang mga komunidad. Ginagamit ng tula ang tren bilang simbolo ng progreso at pagbabago. - Mensahe ng tula: tungkol sa pagbabago at modernisasyon sa lipunan. - mahahalagang aral at human values: Pagtanggap sa Pagbabago, Pag-asa at Pag-unlad, Pangarap, Pagkakaisa

Ang Buhay ng Tao - Isang tula na naglalarawan ng iba't ibang aspeto ng buhay ng tao, mula sa kanyang mga pangarap, pakikipagsapalaran, pag-ibig, at pakikibaka. Ipinapakita ng tula ang mga karanasan at emosyon ng tao sa kanyang paglalakbay sa mundo. - mensahe ng tula : naglalarawan ng iba't ibang aspeto ng buhay ng tao. - mahalagang aral at human values: Kahalagahan ng Buhay, Pakikipagsapalaran at Pagsubok, Pag-ibig at Pagmamahal, Pagtitiwala at Pananampalataya

Ang Pag-ibig - Isang tula na tumatalakay sa tema ng pag-ibig, kung saan ipinapakita ang kagandahan at kalungkutan ng pagmamahal. Binibigyang-diin ng tula ang mga emosyon at damdamin na kaakibat ng pag-ibig, kasama na ang saya, lungkot, at sakit. - mensahe ng tula: naglalarawan ng iba't ibang aspeto ng pag-ibig. - mahalang aral at human values: Pagkakaisa at Pang-unawa, Kahalagahan ng Pag-ibig, Sakripisyo at Pag-aalay, Tiwala at Pananampalataya,

Puso, Ano Ka?- Ito ay isang tula na naglalarawan ng damdamin at emosyon ng puso. Binibigyang-diin nito ang kahalagahan ng puso bilang sentro ng pagmamahal at kabutihan. Mensahe ng tula: naglalarawan ng mga damdamin at emosyon ng puso. - mahalangang aral at human values: pakikilaal sa sarili, pagsasaliksalik sa emosyon, kahalagan ng puso.

Isang Punongkahoy - Ito ay isang tula na naglalarawan ng buhay at karanasan ng isang punongkahoy. Ginagamit ang punongkahoy bilang simbolo ng pagiging matibay at pagtibay ng buhay sa kabila ng mga pagsubok at hamon. - mensahe ng tula: naglalarawan ng buhay at karanasan. - mahalagang aral at human values: katatagan ng pagiging matatag, pagasa at pagunlad, pakikipagugnayan sa kalikasan.

[mterao4blog]

Si Jose Corazon de Jesus, na kilala rin bilang Huseng Batute, ay isang kilalang makata mula sa Pilipinas noong panahon ng pananakop ng Amerikano. Ipinanganak siya noong Nobyembre 22, 1896, sa Santa Cruz, Maynila, at pumanaw noong Mayo 26, 1932. Tinaguriang "Pambansang Makata ng Pilipinas," kilala siya sa kanyang mga tula na tumatalakay sa mga isyu ng kanyang panahon, tulad ng kahirapan, pag-ibig, at nasyonalismo.

Kilala si Huseng Batute sa kanyang makabagong estilo ng pagsusulat, kung saan ginamit niya ang mga kolokyal na salita at mga karanasang pang-araw-araw ng mga Pilipino upang ipahayag ang kanilang mga damdamin at karanasan. Ilan sa kanyang mga pinakakilalang tula ay "Bayan Ko" at "Ang Tondo Man May Langit Din."

Bilang isa sa mga pangunahing manunulat ng kanyang panahon, tumulong si Jose Corazon de Jesus na itaguyod ang kamalayang pambansa at pagsulong ng wikang Filipino bilang isang midyum ng ekspresyon at komunikasyon. Ang kanyang mga tula ay nagdulot ng inspirasyon at pagpapalakas ng damdamin sa mga Pilipino sa panahon ng kanilang pakikibaka para sa kalayaan at kasarinlan.

[mterao4blog]

Sa Dakong Silangan

Sa dako'y silanganan ng aming bayan

Doon sa kawalan ng silong at ginhawa

May nagtago't nagbigay kahulugan

Sa bawat pag-awit ng hangin at ulan.

Sa bukana ng silanganan may araw na sumiklab

Tingkad ng kulay at dilim ay isinilaw

Ang mga mata ng langit na sa tanang

Panahon nama'y hindi lumubog.

Ang tanawin sa silong ng mayabong na palad

Na tila'y guhit sa hinagpis ng buhay

Sa bawat daing ng tanikala ng hirap

Naglalaho't sa dilim ng gabi.

Ang kislap ng araw na kung saan ay may ngiti

Doon din may luha, may lumbay at pagdaing

Tunay na sa silong ng ilaw na walang hangganan

May pag-asa't kaligayahan.

Sa dako'y silanganan ng aming bayan

Doon sa kawalan ng silong at ginhawa

Nakatagpo't nag-alay ng kahulugan

Ang mga mata ng langit na walang hanggan.

x Jose Corazon de Jesus

PAKSA ng Tula:

paghahanap at pagtanggap ng liwanag, pag-asa, at kaligayahan sa kabila ng mga pagsubok at kahirapan sa buhay. Ang "dakong silanganan" ay nagiging isang simbolikong lugar na kumakatawan sa isang mapayapang at masaganang kinabukasan. Sa pamamagitan ng mga imahen at simbolismo sa tula, ipinapakita ni de Jesus ang kahalagahan ng pag-asa at pananampalataya sa gitna ng kadiliman at kagipitan ng buhay.

Mensahe ng Tula:

Ang mensahe ng tula ay nagpapahayag ng kahalagahan ng pagtitiwala at pananampalataya sa mga panahong puno ng mga pagsubok at hamon. Sa pamamagitan ng pagbanggit sa "dakong silanganan," isang lugar na nagpapahiwatig ng pag-asa at liwanag, ipinapakita ni de Jesus na sa kabila ng mga suliranin at pagdurusa, mayroong mga liwanag na nagbibigay ng kahulugan at inspirasyon sa buhay. Sa tulang ito, ipinapakita rin ni de Jesus ang importansya ng pagtanggap sa mga pagbabago at ang patuloy na paghahanap ng liwanag at pag-asa sa kabila ng mga pagsubok. Ang mensahe ay nagbibigay-diin sa kahalagahan ng pag-asa bilang isang gabay at inspirasyon sa gitna ng mga pagsubok at hamon ng buhay.

[mterao4blog]

Alay Sa Lahing Nagmamahal

Ang tulang inalay ko sa mga minamahal

Lalong-lalo na sa mga anak kong matunghayan

Na hindi ko maibigay ang inyong hinihingi

Mga tinubuang kung kasintahan ninyo'y kaaway!

Hindi ko na maibigay yaong kabataan

Na hinahanap ninyo'y waring kasawian

Kaya't itong alay ko sa inyo'y ganito

Ay maawain nawa at inyong unawain!

Kung may kakulangan man ako't naging pighati

Dahil sa aking pagka walang kakayahan

Wala kayong dapat ipagpasalamat pang paksiw

At walang dapat batikusin kundi ang kapalaran.

Saan nga ba ako kukuha ng kayamanan

Na inyong minimithi't sa mga mata'y halos wari'y

Pagka-tiraan? Hindi ba't inyong napagtanto

Kung paanong ako'y bata ng hirap at gipit?

Hindi ba't ako'y galing sa mahihirap na magulang

Na mga taong marunong kumandong sa kahirapan

At buong pusong tinaggap ang paghihirap

Na ang sasapitin ko ay wala nang magagawa?

Kung ang hinihingi ninyo'y kayamanan

May isang bahagi lamang akong maitutulong

Ang kayamanang di naman kailangan ng kabataan

Ito'y kayamanang hindi kayang ibigay ng tao!

Huwag ninyong alalahanin na ako'y nagmamahal

Ang katandaan kong ito'y hindi ko inaasahan

Hindi ko kayang maibigay sa inyo

Ang aking pagka-tanda kundi mga tula at awitin.

x Jose Corazon de Jesus

PAKSA ng Tula:

ay ang pag-ibig at pagmamahal sa pamilya at sa mga mahal sa buhay. Sa tula, ipinapahayag ng makata ang kanyang pagmamahal at pag-aalay sa kanyang mga minamahal, lalo na sa kanyang mga anak, kahit na hindi niya maibigay ang mga materyal na bagay na kanilang hinahanap o minimithi.

MENSAHE ng Tula:

tula ay naglalayong ipakita ang halaga ng pagmamahal, pang-unawa, at pakikisama sa gitna ng kakulangan at kahirapan. Ipinaaabot ng makata na hindi kailangang maging mayaman upang maging mapalad sa pagmamahal at sa puso ng pamilya. Ang tunay na yaman ay matatagpuan sa pagtanggap, pagmamahal, at pagkakaisa sa kabila ng mga hamon ng buhay. Sa pamamagitan ng mga salitang ito, ipinapakita ni Jose Corazon de Jesus ang kahalagahan ng pagmamahal at pag-aalay sa mga mahal sa buhay bilang tunay na yaman at kayamanan ng isang tao.

[mterao4blog]

Agaw-Dilim

Namatay ang araw sa dakong kanluran, nang kinabukasa’y pamuling sumilang, ngunit ikaw, irog, bakit nang pumanaw ay bukod-tangi kang di ko na namasdan?

Naluoy sa hardin ang liryo at hasmin, Mayo nang dumating pamuling nagsupling, ngunit ikaw, sinta, bakit kaya giliw dalawang Mayo nang nagtago sa akin?

Lumipad ang ibon sa pugad sa kahoy, dumating ang hapon at muling naroon, ngunit ikaw, buhay, ano’t hangga ngayo’y di pa nagbabalik at di ko matunton?

x Jose Corazon de Jesus

PAKSA ng Tula:

Ang tula na ito ay tungkol sa isa niyang minamahal ngunit hindi na ito bumalik.

MENSAHE ng Tula:

Ang buong tula ay nagpapahayag ng mensahe ng isang minamahal sa kaniyang sinisinta. Hindi ito nagtutukoy ng kasarian ng minamahal. Sa unang saknong, nakikita natin ang minamahal na naghihintay sa kaniyang sinisinta, na hindi na bumabalik. Iniha-halintulad nila ang kanilang sinisinta sa mga bagay o pangyayari na nawawala ngunit bumabalik. Gayunpaman, ang huling saknong ay tumutukoy sa isang buhay na hindi na maaring mahagilap ng minamahal.

[mterao4blog]

Itanong Mo Sa Bituin

Isang gabi’y manungaw ka. Sa bunton ng panganorin ay tanawin ang ulila’t naglalamay na bituin; Sa bitui’y itanong mo ang ngalan ng aking giliw at kung siya’y magtatapat, ngalan mo ang sasabihin. Ang bitui’y kapatid mo. Kung siya ma’y nasa langit,

ikaw’y ditong nasa lupa’t bituin ka ng pag-ibig; dahil diya’y itanong mo sa bituin mong kapatid kundi ikaw ang dalagang minamahal ko nang labis. Itanong mo sa bitui’t bituin ang nakakita

nang ako ay umagahin sa piling ng mga dusa; minagdamag ang palad ko sa pagtawag ng Amada, ngunit ikaw na tinawag, lumayo na’t nagtago pa.

x Jose Corazon de Jesus

PAKSA ng Tula:

Ang damdamin ng pagkawalan ng pag-asa at pagtataksil sa pag-ibig ay ang lahat makuha sa tula na may pamagat na Itanong Mo Sa Bituin.

MENSAHE ng Tula:

Ang tula na ito ay isang kuwento kung saan hinahanap ng isang lalaki ang mga sagot sa gitna ng madilim na gabi na puno ng mga ulap at sa isang bituin na kanyang labis na gustong abutin. Itinuturing din niyang kapatid ang bituin na ito dahil pinagkakatiwalaan niya mga nang buong puso dahil wala siyang ibang taong maaaring kausapin tungkol sa kanyang mga problema kundi ang bituin lamang. Ang bituin na ito ay sumusuporta sa kanya sa buong gabi ngunit biglang naglaho sa pagdating ng umaga at iniwan siyang nag-iisa nang walang bituin.

[mterao4blog]

Kahit Saan

Kung sa mga daang nilalakaran mo, may puting bulaklak ang nagyukong damo na nang dumaan ka ay biglang tumungo tila nahihiyang tumunghay sa iyo. . . Irog, iya’y ako!

Kung may isang ibong tuwing takipsilim, nilalapitan ka at titingin-tingin, kung sa iyong silid masok na magiliw at ika’y awitan sa gabing malalim. . . Ako iyan, Giliw!

Kung tumingala ka sa gabing payapa at sa langit nama’y may ulilang tala na sinasabugan ikaw sa bintana ng kanyang malungkot na sinag ng luha Iya’y ako, Mutya!

Kung ikaw’y magising sa dapit-umaga, isang paruparo ang iyong nakita na sa masetas mong didiligin sana ang pakpak ay wasak at nanlalamig na. . . Iya’y ako, Sinta!

Kung nagdarasal ka’t sa matang luhaan ng Kristo’y may isang luhang nakasungaw, kundi mo mapahid sa panghihinayang at nalulungkot ka sa kapighatian. . . Yao’y ako, Hirang!

Ngunit kung ibig mong makita pa ako, akong totohanang nagmahal sa iyo; hindi kalayuan, ikaw ay tumungo sa lumang libinga’t doon, asahan mong. . . magkikita tayo!

x Jose Corazon de Jesus

PAKSA ng Tula:

Ang tula ay nagpapahayag ng diwa ng pag-asa at determinasyon sa kabila ng mga pagsubok at kahirapan.

MENSAHE ng Tula:

Ang tula na ito ay naglalarawan ng pagmamahal sa bayan at ang pakikibaka ng mga Pilipino laban sa mga hamon ng buhay at ipinapakita niya ang determinasyon ng mga Pilipino na harapin ang anumang pagsubok at hamon, anuman ang kanilang kalagayan sa lipunan o kalagayan sa buhay.