muffindelisi - Tumblr blog

[muffindelisi]

Yok

Hiçbir şeyim yok, hiç olmadı belki de.

İşim yok,eşim yok,evim yok,evim diyebileceklerim hep uzakta.

Elimde olanlar yaralı, acılı ve kırık bir kalp,daha da kırılan,tamiri artık mümkün olmayan,

Özlem dolu bir yürek hiç karşılaşmadığı o büyülü kişiye.

Hayalleri, günler, yıllar geçtikçe üzeri paslanan ve unutulup bir köşeye bırakılan.

Mutsuzlukları mutlulukla örtmeye çalışan boşa bir çabalayış.

Kimim ben,kimdim,kim olmaya çalıştım,ne için uğraştım neyi başaramadım, o bile meçhul şimdi

Belirsizlik ve çaresizlik en net olan şeyler artık hayatımda...

[muffindelisi]

Yara

Anlatmayacaksın hiç kimseye hiçbir şeyini, kalbini,içini açmayacaksın en mahrem duygularını sonsuz bir güvenle,ahkam keserler,yaralarlar seni,incitirler,hoyratça en derininden vururlar acımasızca.

[muffindelisi]

İz

Sen ve ben çoktan silinmiş bir hayatın izleriyiz.

Kayboluşumuzun sırrında kaldı her şey, gözlerin, sözlerin, sessizliğin....

[muffindelisi]

Yaz.

Gece kuşlarını dinlemek isterdim bir yaz akşamında, mehtabın altında hafifçe esen rüzgarın kımıldattığı ağaç dallarının gölgesi yere düşerken.

[muffindelisi]

Hiçbir şey, hiçkimse kalıcı olamıyor hayatımda, hatta kalıcı olmayı geç bir süre dahi yer alamıyor, anlık mutluluklardan ibaret hayatım artık..

[muffindelisi]

Bir Hayal

Bir hayaldi, öylece kaldı,gözlerinin ışığında bendim sönen sen ellere giderken, yeniden yaşamak oldu şimdi sensizliğin adı, yüreğimin son kıvılcımıymış benden uzaklaşan ellerin, seni bile bile kaybetmenin acısıyla baş etmenin bilincinde olmak daha da yakarken içimi sen gitgide uzaklaşıyordun benden.. Bir hayaldi, hayaldin SEN...

[muffindelisi]

Belki de sen mutlu ve huzurlu bir uykunun en derin sıcaklığında iken ben nemli gözlerimden kalbime akan yaşlar ile seni anıyorum bu gece yeniden..

Gözlerine hep benle kalacakmış gibi, anılar her gece olduğu gibi bu gece de benimle, mutfakta kahve içmeyi özledim en çok seninle, o büyük evinizin sessizliğinde birbirine karışan seslerimiz, kavgalarımız, didişmelerimiz ve sevişmelerimiz..

Birlikte çıktığımız gezintiler, trafik ışıklarında son saniyelere varana dek seni öpüşlerim, yoğun günün ardından sana kavuşacağım dakikaların ağırlığında ben seni delicesine özledim, bu bitmeyen gecelerin yalnız ve soğuk sabahında seni yine özlediğim gibi özledim.

Her şeyi özledim, sizin eve gidişimizi, bizim evden bitmesini istemediğim sabahlara uyanışımızı

Ama en çok da ela gözlerini yitirişimi.....

Yoksun, gideceğin o günden belliymiş gibi bir yok oluş seninki, gittiğimiz yerlerde zamanda bir yolculuğa çıkarcasına kalıyor hep ruhum, donuyor kalbim..

Uzaklardaki gözlerinin ela renginde kim kayboluyor şimdi, kime ışık saçıyor çocuk kalbin....

[muffindelisi]

Hayal

Düşlerimdeki hayali sevgiliye sarılıp uyuyacağım bir gece daha.

Uykuya doğru yenilirken göz kapaklarım yavaşça, düşlerimin sıcaklığına doğru geçiyorum, sen de benimle geliyorsun sevgilim.

Sırtım sana dönük, küçücük bedenimi sarmış yumuşak ellerin ve bir de ensemde soluduğun hafif serin nefesin ve benden hiç gitmeyen o sıcacık kalbin...

Seni seviyorum diye mırıldanırken dalmışım sıcaklığınla uykunun en derinlerine.

Sabah uyanacağım, sen yine yoksun, zaten hiç olmadın ki....

[muffindelisi]

Ona ihtiyacım var, onun yanaklarını mıncırmaya, onu öpmeye, koklamaya, gözlerine bakmaya, sıcak ellerini tutmaya, içimdeki kıpırtısını duymaya, adı geçince gözlerimin önüne gelen yansımasını görüp bir kez daha artan mutluluğa, hep onu özlemeye hep onu beklemeye, hep onu sevmeye ihtiyacım var.

Sevgisiyle büyümeye, aşkıyla coşmaya, tutkusuyla erimeye, sıcaklığıyla yok olmaya ihtiyacım var.

Benim ona ihtiyacım var...

[muffindelisi]

Neydi ?

Gözlerime kim uzun uzun ve gözlerini kırpmadan baksa bana deli divane aşık olduğuna inanırdım, üstelik bir de parlıyorsa ışıl ışıl o gözler.

Böyle bakan bir adam hiç sevmez mi derdim, hadi canım sen de, kim kime böylesine ışıldayan gözlerle bakmış ki, peki ne oldu da söndü o gözler, ne oldu de ayrıldı o eller.....

Bilinmez, neydi benden ardına bakmadan alıp götüren seni.

Neydi neşe içindeki sözlerini susturan, sahi neydi o sıcak sarılışlarının yerini alan o yabancı duruşun ve bakışlarının sebebi.

Gidişin de gelişin gibi aniden oluverdi işte..

Ardında kalan ise gelişinin mutluluğu ile sarhoş olan ve gidişinin hüznü ile sarsılan bir ben....

[muffindelisi]

Şimdi ben.

Gecenin en gizli dostuydu gözyaşlarım, yastığa süzülüşünde birer birer ve sakince.

Artık silinmeye yüz tutmuş yüzün ve o derin ela gözlerinin yansıması ile yaşlar akıverirdi usulca.

Çoktan başka bir hayatın mutluluğu ile sarmalanmışken sen, ben ise her gece sana doğru koşuyordum düşlerimde....

Hiç yaşanmamış gibi kaybolması ne acıydı bu aşkın, ellerini hiç tutmamışım, kokunu hiç duymamışım, sıcaklığın tenimi hiç yakmamış, kolların bedenimi hiç sarmamış, gözlerin gözlerime dalmamışcasına....

Seninle ben sebep yokken de mutluydum, sebebi yoktu seninle olan mutluluğumun.

Şimdi ise...

Ah be elagöz.....

[muffindelisi]

Aşk buydu...

Ben sadece sevdim, adanmaydı benimkisi, tüm ruhumla aşka adanış, senin sevdim sandığın şey ise hesap kitap idi, strateji idi, aşk bir değişimdi lakin olumlu bir değişim, bir elin kalbine dokunması ve büyülenişti, yok oluştu orda, bir eriyiş, bir bitiş ama bir başlangıçtı aynı zamanda, sonsuzluğa doğru olan bir başlangıç...

Sonsuzlukta bir başıma olamazdım, aşk BİR olmaktı, her şeyden geçmek hiç olmaktı,aşkın yolunda kayboluştu AŞK ve ucu yine aşka çıkan sarmalıyıcı,, kuşatıcı bir keşifti....

Sen ise bizi hiç göremedin, bizi perişan edip, artık asla bulamayacağın Bizi aramayı seçtin....

[muffindelisi]

Diyemedim..

En olmadık yerlerde ağladım, en olmadık zamanlarda aktı içime yaşlar.

Çalışırken, ansızın donup kalıyordum, bir anda sebepsizce aklıma geliveriyordu diyemedim

İnsanların mutluluğunda mutluluğumu ararken hevesli bakışlarımı aniden söndüren, ayrılığımızın kalbimi yakan acısındandı bir anlık durgunluğum diyemedim

Soranlara ela gözlerinden diyemedim, beni sevmeyen bir kalp için sızlıyor kalbim diyemedim

Çocuksu coşkunluğuydu mutlu eden, acımasızca kabullenişiydi bizi bitiren diyemedim,

Ah seni ne çok özlüyorum bir bilsen diyemedim...

Sen bu şehirden gitsen ne olur ki benden çoktan gitmişsin, gitme diyemedim....

[muffindelisi]

Ela gözleri

Aylar sonra bile hatırlamak için bir sebep bulursun kendine, aslında bakarsan hiçbir sebebe ihtiyaç duymadım seni hatırlamak için, aniden geliveriyordu aklıma ela gözlerin, aniden beliriveriyordu gözümün önünde.

Ama sen bana hiç böyle bakmamıştın değil mi, baksan şu an göz göze idik, hiç gözlerimde kendini görmedin, göremedin...

Kendi mutluluğumu sana bahşettim, sen hep mutlu ol, ben bir kimsesiz gibi sokuldum ıssızlığına sensizliğin...

[muffindelisi]

Sevmemiş

Bir şey değişmez, zaman akar sadece, sevgi hiç varolmamıştı kalbinde, benim gözlerimdeki yansımaydı sendeki, bir yanılgıydı, hep kandırdım kendimi, kalbimi, biliyordum bir gün bensizliği seçeceğini, giden bendim ama sen bensizliği çoktan seçmiştin, bana gitmek düştü, mecburdum

Sevmiyordun beni, sevgiden taraf olmadın hiçbir zaman da zaten, sadece kendini sevdin, kendin olmayı, sevgiye adamadın, sevilmek dahi sevgiye adanmak için yetmez miydi, böylesi bir mutluluk için..

Aramızda dağlar, yollar olsa da ne değişir kalbim sonsuzluk gibi açıkken sana..

Şimdi başkası baksın ela gözlerine....

Başkasına parlasın o gözler, başkasına gülsün....

Sen bana hiç yanmamışsın.. Ben sana kor olmuşken.

[muffindelisi]

Sızı...

Umut dolu bir umutsuzluk hali içinde ordan oraya koştururken kalbimde hala sen, gözlerimde gözlerinin ela ışıltısı...

Sende ise yüreğimden uzaklaşmış yüreğin, beni hiç hatırlamayan gözlerin ile bakıyor, neşe içinde yaşıyorsun..

Beraber yaşlanabilirdik, hiç unutmadım çocuksu gülüşünü, şaşkınlıklarını, bende iz bırakan o kadar çok şey var ki, ne var ki ben sende bir rüzgarın esişinde duyulan o tatlı his kadar bile bir iz bırakamadan koparıldım hayatından..

Kızdım, üzüldüm, sevdim, seviyorum, hiçbirini anlayamadın, en kötüsü de sevgimi göremedin.

Umarım bu hayatta bir kez daha benim seni sevdiğim gibi sevilir ama ona bu kez sımsıkı sarılırsın....

Şimdi yalnız, sevgisiz, harcanmış bir ben ile, senden koparılmış bir ben ile yaşıyorum...

Ama tüm bunlardan senin haberin yok, hiçbir zaman olmadı.

Sen beni sevmiştin değil mi, ben hala seviyorum...

[muffindelisi]

Kalbine uzak.

Hadi bana güzel bir şeyler söyle, bir kez olsun parlayarak baksın gözlerin bana, içime aksın saadeti.

Ne olduğu anlaşılmayan her şey gibiyim sensiz, sonu gelmeyen yollar, hep o özlenen yıllar, uzaklarda kalmış her şey gibiyim,uzağım, en kötüsü de kalbine uzağım..

Yokum orda...