mxdamone-blog

[mxdamone-blog]

[mxdamone-blog]

[mxdamone-blog]

Sketchbook 93 (15 avril - 7 juillet 2015 / il ouvre l'oeil sur ses limites) ©Marcus McAllister Full sketchbook posted here: https://www.facebook.com/media/set/?set=a.10152895683971792.1073741848.121459821791&type=3

[mxdamone-blog]

Blurple Flower Mandala by JuliaCruzArtistry (20.00 USD) http://ift.tt/1NN9lov

[mxdamone-blog]

class notes ••• xx 2.9.15 a.s.

[mxdamone-blog]

[mxdamone-blog]

Last night’s henna😊 Check me out on instagram @hennabyalli!!💕

[mxdamone-blog]

[mxdamone-blog]

[mxdamone-blog]

~

[mxdamone-blog]

Amazing on We Heart It - http://weheartit.com/s/rJTdlZaD

[mxdamone-blog]

fyeahmyths thank gods it’s summer challenge: goddess of the ocean

In Norse mythology, Rán is a goddess associated with the sea. According to Snorri Sturluson’s Prose Edda book Skáldskaparmál, in his retelling of the Poetic Edda poem Lokasenna, she is married to Ægir and they have nine daughters together.

[mxdamone-blog]

„Големите критички умови“ и дали тие навистина критички размислуваат? (субјективен став)

Пред „големите критички умови“ во земјава да почнат да ругаат за се што надвор од вообичаеното, и можеби ќе им донесе малце радост во животот, ги замолувам да прочитаат дефиниции на основни поими кои ги користат во ругање и историска позадина на настанот/поводот. Генерално за што читам последнава година и кусур, неколку работи што најмногу ме револтираат и сметам дека не се во право: 1. не ти се допаѓа политичка партија (без разлика која е, моментално сите се исти г***а) - не ги гласај 2. не ти се допаќа некоја измена - протестирај (океј, тоа се прави но сепак во недоволни мерки) 3. не сакаш да си дел од конзумеризам - не ги користи производите и услугите што ти се понудени 4. не сакаш да си дел од американизација - не биди американец wannabe 5. не сакаш луѓето да бидат етикетирани - не ги етикетирај 6. сакаш луѓе да ти помогнат - помогни им и ти нив 7. мислиш дека интернетот и социјалните мрежи не уништија - епа престани да целиш кон тоа да си влијатлен на Твиер.

Според мене, од овие неколку поважни работи, излегуваат видни проблеми во општеството кое на крајот на денот сами го креираме. Од ситници успеавме во рекордно време да ги извитопериме вистинските вредности во животот, да целиме кон навистина многу грешни работи што не ни носат реална среќа, додека вистинската среќа намерно не ја прифаќаме затоа што порадо би да бидеме „депресивни“ отколку да си го испотиме задникот и да го добиеме она што ни треба и воедно го сакаме. Младината е таа што во моментов е таргет група на повеќето големи прашања (од тука ги одвојувам студентските протести кои навистина донесоа успех, и генерално политика во било која смисла), но дали младината НАВИСТИНА се труди толку многу колку што мас-медиумите го велат тоа (најмногу, интернетот)? Дали сте свесни дека и вие „големи критички умови“, кога седите дома пред лаптоп, сакате да станете влијателни на Твитер (АПСОЛУТНО најголемата глупост излезена до сега), да ви ги читаат статусите на Фејсбук каде што ќе имате над 1500 likes, и сте спремни да кажете се и сешто за да го достигнете тоа? Истите вие проповедате дека не постои вистинска љубов и никогаш нема да го најдете оној што навистина ќе ве сака. Истите вие ги етикерирате како ВРМОвци сите оние што навистина не се политички определени. Истите вие ги нарекувате глупави и неначитани сите оние кои не ругаат за политика на социјални мрежи или воопшто не се заинтересирани за политика. Јас користам Твитер од 2009 (кога ретко во МК знаеше што е тоа) и никогаш не станав влијателна. Јас сум искрена и искрено и отворено зборувам со моето момче, и затоа имам силна врска и некој што вистински ме сака. Јас не етикетирам никого што е или не е партиски определен, тоа е сосема субјективен став. Јас знам доста луѓе што не се заинтересирани во политика, но се ненормално начитани и крајно паметни луѓе. Спојте ги овие работи, со уше низа останати и ќе го добиете новиот болен тренд што сами го создавте - депресијата. Нема ден на Твитер да не видам твит за депресија. Дали воопшто го знаете чувствово на депресија? Дали имате барем малце појма како е? Ги потценувате луѓето што навистина патат од ваква болест. Како успеавте од болест да направите тренд, нешто да е модерно? Ако имате лош период - период е! Не е депресија.

Престанете да ги извитоперувате вистинските морални вредности во животот. Егото не е се што вие потребно за живеење. Нема да ја добиете почитта од луѓето на овој начин, за подолг временски период. Престанете да ги терате младите да бидат копија од вас, слепо да ги преземат вашите ставови и мислења бидејќи сметате дека се правилни. Јас не барам од никој да се согласи со мене, се доколку навистина не го мисли истото. Ова не е пост да ве натера да мислите колку сум јас паметна и колку ми се отворени очите, апсолутно не! Само кажувам тоа што го мислам, тоа што ми смета и тоа што гледам дека се повеќе и повеќе хипокрити се шетаат низ нашето општество. Сами го креираме ова, секој поединечно.

Престанете да велите дека не треба да сме овци во стадо, а од друга страна вие креирате стадо и барате овци за водење. Почнете да мислите надвор од коцката и да најдете барем трошка убаво во целиов цикруз што ни се случува, а ние слепо одбираме да го одбегнеме.

[mxdamone-blog]

I just re-launched my website, so it's all yours to see! :D

[mxdamone-blog]

Good, goodbye. Again.

Thank god 2014 came to an end! Been meaning to write this post all day but never got around to it. So, let's do a 2014 retrospective, shall we?

I had a very rough start of this year, that took a while to recover from (emotional pain, I didn't end up in hospital or something). Half way through, I ended up being very ill and had to be hospitalized (oh wait...). Had to be chained to my own bed for 2 weeks during Christmas Eve and Christmas. When I finally barely recovered, I met the love of my life, my boyfriend. Second semester of senior high started. I was diagnosed with anxiety and depression... which was partially true. The anxiety part, that is. I graduated from high school, finally got into Law school to study PR. (oh why?). Here comes the bright part of my year! I went on a vacation with my boyfriend and my friends (who are a couple). Had a blast the first part of summer! Then I came home. I had stomach pains again, I had to be hospitalized once more. I spent the entire July running around hospitals. August was much better, went on vacation with my best friend and boyfriend. September was the beginning of collage and all the nonsense along with it. The past 3 months I don't remember much, though. And December? You'll now all about it next month.

Not much time I have so please have a happy new year y'all! :D

[mxdamone-blog]

[mxdamone-blog]

Stoicism or pretendence?

Normaly, I'd write abour 500 blog posts about my problems and I'd handle them just fine. Listening to the weirdest mucis and detaching from anything that breaths. So, why is this time so different? I can't handle the smallest situation the way I used to before, without crying or feeling like a worthless piece of crap. Probably because I know what's at stake this time? Mine and other's happiness. People I love and care about. So why am I so weak? Why can't I just stay strong and take this the way the old me did? Probably because I'm not alone anymore. Now I actually have someone to stay behind me no matter what I do. And that scares the hell out of me.