mylittledirkie - Tumblr blog

[mylittledirkie]

ik weet niet waar ik moet beginnnen. Er is zoveel wat door mijn hoofd gaat elke dag, grote dingen, kleine dingen. Het leven zelfs, zijn mysteries en vragen. Zoveel is er wat ik wil doen, ik heb het gevoel alsof ik mijn bestaan moet rechtvaardigen, bevestigen dat ik het waard ben, dat ik iets waard ben. een visitekaartje met een baan, hobby en gelukkige glimlach, charisma en een jolige doch scherpe persoonlijkheid. De eisen rijzen de pan uit, ik moet iets maken, iets creeeren. Een machine, een destilleerapparaat voor etherische olie, een LED lamp zelf bouwen en ontwerpen. Mijn eigen huis ergens ver weg gecombineerd met een intressant vervullend en zowel fysiek als intellectueel uitdagend leven. Dirk wat vraag je veel van jezelf. Het is prima, echter zit de waarheid onherroepelijk in jou. de stilte dwingt hem zich te tonen. Hoe word je dan stil, dit kan je zoveel gedachten bezorgen. Er zijn genoeg vertrouwde en prettige gedachten waaruit je kan kiezen, je bent een artiest, je bent een gevoelig hoopje mens gedreven door een demonisch verlangen. Toch maar blijven kiezen voor woorden, uitdrukking. Is dat niet de sleutel? Die creatie, die bom die je lanceert. Dat je het in je voelt. Daarom kan je dichten, daarom ben je groots, bestemd voor vele dingen, duizenden paden. Het koos mij. Hoe ik in enkele paragraven altijd uitkom bij heiligheid, bij een heilige een dwaas. Een profeet

[mylittledirkie]

werken en nu dan ? Ik kan me kut voelen over veel dingen, zorgen maken, echter kan ik mijn energie ook op andere dingen richten en constant passie voelen en dit weg gooien de wereld door. Fuck man onsamenhangende poep gelul fuck het ik ga simpelweg even chillen.

[mylittledirkie]

Gedachten opschrijven

ik ben bang ik ben zwak Vaak denk je terug aan wat je zei, of hoe je deed, of hoe je je voelde, en voel je de behoefte om je te verbeteren. Om iets te veranderen. Ik kan mij veel zorgen maken om wat anderen zeggen, of wat ik gezegd heb, uberhaupt gewoon dingen in het verleden, mijn rol erin. Waarom stel ik die zo ter discussie? zo gefocused ook op al die dingen die waren, al die onveranderlijke, eigenlijk neutrale gebeurtenissen. Waarom al dat terugkijken. Het nu is spectaculair en je weet het. Dit ook he. Alsnog een poging tot analyseren, en verdelen, in goed en kwaad, voorkeur en afkeur. al die divisie. het is oke. Het is allemaal oke. Niets hoef je te veranderen of voor te waken. Het is prima zoals het is. Laat het los.

[mylittledirkie]

Je bent er & bewust een dier, met leven & lust laagjes, tot op het bot zo diep De zee van mijn gedachten en gevoel Is hetgeen ik hier bedoel, als de plant die ik verpot maak ik van mijzelf een god Klaar om te verdwijnen, omarm ik ook de pijnen Ik kniel voor mijn ziel diep ergens hier Zwelg ik in & verafgod mijn ik-heid Het is niet mijn identiteit Maar wijdverbreid, overal eeuwige kennis in verval Speel met leven & maatschappij Door de brij lopend, maak ik mijzelf vrij. Knippen en plakken als voor school, uitvoerend niet alleen maar ook de controlerende macht Ik hou niets in acht Kies zelf pracht en ook praal Werk langzaam aan ‘t eigen verhaal

[mylittledirkie]

Dit is ... hoelang geleden? 2, 3, 4 maanden? Ik ga je nu een update geven over mijn gemoedstoestand, ook door simpelweg te praten. Hierbij wil ik graag het wat breder trekken, over dagen, tijd, weken en gevoelsmatig eveneens. Ik zou dieper willen gaan. Niet zozeer de bubbels, de toevalligheden, maar de diepere bron van meerdere bubbels benaderen. Ik ben blij zeg. Het 'gevecht' is echt. Ik zie het al zo snel als een gevecht terwijl het meer een ontwikkeling is. Een soort pompoen die groeit door elke dag dat beetje water. Een soort spiraal die zich verder beweegt naar buiten met toenemende snelheid, zo moet het zijn. Nee zo is het. Zo gaan de dingen. Ik doe er simpelweg mijn voordeel mee. Trots Dirk. Ik kan zoveel en ik doe zoveel ik heb veel gedaan. Nee ik heb genoeg gedaan ! Ik neem er in ieder geval genoegen mee. Graag wil ik nog meer en nog verder, dat komt ik weet het zeker. Ik ben soms 'boos' omdat ik overal mee speel en het zo laat liggen en vervolgens, op mijn eigen tijd, weer op pak. Het is een gekke en het is normaal. Het is het leven waar ik expres in verdwaal. Mijn verhaal jongens. Hier heb je het: Ik ben een gekke boi. Ik voel mij apart dus ben ik het ook. Iedereen is apart. Ik merk veel aan mijn intresses en uitingen in het openbaar simpelweg de dingen die ik zeg als ik er geen rem op zet, dat ik kijk op een bepaalde manier die niet veel herkenning vind. Soms bewondering of verbazing. Ik wil mij niet teveel bezig houden met het effect op anderen. Daar wil ik mij niet door laten leiden, ik wil mijn eigen herder zijn, een uitzondering. Vooruit gaan, alleen ook. Ik ben alleen en altijd te samen. In mijn alleen heid voel ik me zo verbonden met alles. Ik kan het uitleggen. Alles. Als je het wilt begrijpen dan voel je het al. En als je het voelt. Dan weet je het al. Ik ben heerlijk crytisch en vooral de dirk zelve. Gebroken als ik ben ben ik toch dirk. Kut als ik mij soms voel, ben ik nog steeds Dirk. haha gelukkig als ik mij kan voelen, overvloeiend met gevoel, ben ik Dirk.Ik ben zoveel, mijn identiteit is wijdverbreid.

Gemoedstoestand.

In plaats van een analyse van mijn gevoelens en gedachten zal ik gewoon praten en dingen zeggen. Ik ben bezig en dat vind ik prettig. Ik ben bezig met bakken, lezen, wiet roken, gamen, douchen, eten haha. Grappig om dit zo te zien. Ik verval al snel in goed/kwaad, misdaad en straf, Toen ik gister las, zag ik dingen staan die op mij van toepassing zijn. Ik ben mijzelf behoorlijk tegengekomen de afgelopen tijd en leer dirk steeds beter kennen. Dingen gaan los van mij, ik klamp ze niet meer vast met die onbewuste geesteshanden van mij, dat fatalistische, dat beoordelende. Dat vingertje wat zwaait., Gut gut. Waarom zou ik mijzelf veroordelen? Waarom zou ik anderen veroordelen? Ik zie in hoe ongeloofelijk streng ik ben voor mijzelf, in hoe ik anderen benader, die ik niet ken. Zo hard als ik kan zijn. Dan moet ik een hoop waarden en normen gedag zeggen. Nihilisme. Het voelt natuurlijk en toch ben ik een idealist. Het is allemaal krom, 50 graden krom.

[mylittledirkie]

FREEDOM

Ik ben bevrijd van lust. Liefde ook. Hoe het precies tot stand gekomen is, is mij een raadsel. Echter voel ik dit heel goed, en besef ik het mij van tijd tot tijd. Je zou kunnen zeggen dat het geschreven is in mijn eigen bloed. Dat is nog de beste benaming gezien de ongefilterde betekenis in mij

[mylittledirkie]

De gebroeders Karamazow - Aljosja Aleksej Fjodorowitsj Karamazow

" Hij wist niet waarom hij de aarde omhelsde, hij gaf zich geen rekenschap van zijn plotselinge onbedwingbare behoefte haar te kussen, haar met zijn kussen te overdekken, maar hij kuste de aarde terwijl hij zijn tranen de vrije loop liet en uitzinnig zwoer hij haar lief te hebben, haar tot in allereeuwigheid lief te hebben. 'Drenk de aarde met je vreugdetranen en heb die tranen lief...' Klonk het is zijn binnenste. Wat beweende hij? o, in zijn verrukking huilde hij zelfs om de sterren die over hem uit die grondeloze hemeldiepte toestraalden en hij 'schaamde zich niet over die verrukking'. Het was alsof de draden van al die ontelbare werelden Gods in zijn ziel samenkwamen en zijn ziel sidderde ' bij het contact met andere werelden'. Hij wildere iedereen alles vergeven en zelf om vergiffenis vragen, maar niet voor zichzelf maar voor iedereen en voor alles. " Anderen vragen het wel voor mij ! " klonk het weer in zijn binnenste. Allengs duidelijker en haast tastbaar voelde hij een aan het hemelgewelf verwante vastheid en onverstoorbaarheid in zijn ziel neerdalen. Een allesoverheersende idee nam bezit van zijn geest om hem nooit meer te verlaten. Als een zwakke jongeman was hij ter aarde gevallen, maar hij stond op als een voor het ganse leven gestaalde strijder en hij realiseerde zich dat intuitief in dit ogenblik van opperste extase. Nooit, nooit meer zou Aljosja dit ogenblik vergeten. "Iemand heeft mijn ziel bezocht in dat uur" zei hij later met een onwankelbaar geloof in zijn eigen woorden....

[mylittledirkie]

Beautiful friend, the end.

Ik kan er om lachen. Maar alleen met tranen en hun zoute geur. Paranoide is toepasselijk. Stel nu eens dat je deze wegdenkt, dan is er minder pijn maar minder waarheid. Het mag vernietigt worden, omdat er een nieuwe waarheid is. Vernietig het met de waarheid. Als een idiootje ga ik door het leven, teveel om te geven en al die tijd en moeite, waar is die gebleven? Ik moet het einde beleven, en dan alles zeven om te bekijken, wat ik aan een ander kan geven. Liefde bloeit.

[mylittledirkie]

ah man wat een gekanker en gehoeren kut tering tyfus. Ik voel zoveel dingen in mij en het wil er aan alle kanten uit. Ik kreeg bijna ruzie met mensen in het verkeer en had zoveel zin om die man op te pakken en hem weg te gooien. Het had vast niet zo makkelijk gegaan maar de pijn die ik hem doe en die hij mij doet zal mij vast wel afleiden. vrienden ook he, wat heb ik daar nou aan wat een gekanker, ja dit ja dit en gewoon normaal dingen vragen kunnen ze niet, Krijg allemaal maar de grafkanker ik heb zin om te sterven ouders ook he, ik hou me nog in maar ze halen het bloed onder mijn nagels vandaan. Alles haalt trouwens het bloed onder mijn nagels vandaan/

dat mijn sigaret niet langer meegaat dat het bier me niet gevoellozer maakt dat ik al die gevoelens moet hebben

tijd om hard te worden. opgroeien en dromen met een flinke hamer te lijf gaan.

is dit nu echt zo depri? Ja god weetje ik voel me nu bestwel kut en dat moet ik toegeven maar ik wil dingen veranderen. Als ik normaal probeer te doen en alles wat ik krijg is gekanker dan verdien ik het vast. Lekker lijden joh ga janken man. Begraaf je in je bed en sluit je ogen zo hard mogelijk, opdat ze nooit meer opengaan Suicididaal? nee man sterven is gewoon niet zo erg en dat vind ik al jaren. Dood wil ik niet maar weg gaan alles weg wat is daar nou zo erg aan. Ik wil wel eerlijk zijn, maar ik denk echt dat ik dit zo al heel lang voel., Ik hecht niet zoveel waarde aan het leven. Leven is prachtig en hindernissen zijn mogelijkheden maar wat mij betreft is de shortcut nieteens zo naar

[mylittledirkie]

achter bladeren aangaan en voor bomen staan terwijl je langzaam blaast

en in je haast je verbaast over die ene keer toen laatst je ogen ging tranentot je huilde met handen

voor die ogen met tranen heerlijke volle ronde druppels razen met de snelheid van volwassen hazen naar de grond want

ze kunnen er niks aan doen.

[mylittledirkie]

De jonggestorven broer van starets Zosima - Dostrojevski

Tegen de bedienden zei hij herhaaldelijk: "Lieve vrienden, waarom draven julliue zo voor me en ben ik al jullie diensten eigenlijk wel waard? Als God zo goed zou zijn om met te laten leven dan zou ik ook beginnen met voor jullie zorg te dragen, want wij moeten allemaal zorg voor elkaar dragen."Als moeder dat hoorde schudde zij met het hoofd: "Lieverd dat zeg je allemaal omdat je zo ziek bent."-- "Mamma, lieve mamma," Zei hij, " het is onvermijdelijk dat er heren en knechten zijn, maar laat mij de dienaar van mijn dienaren zijn en voor hen zijn wat zij voor mij zijn. En ik moet je nog wel zeggen, moedertje, dat ieder van ons schuld draagt jegens alles en iedereen, en ik nog meer dan ieder ander." Moeder moest er zelfs door haar tranen om lachen en zei: "En hoe kun jij dan wel schuldig zijn jegens alles en iedereen en dan nog wel meer dan anderen? Er bestaan moordenaars en struikrovers, en wat voor zonden heb jij dan wel kunnen begaan dat je je zelf schuldiger acht dan iedereen ? " "Moeke, druppeltje bloed van me," zei hij (de laatste tijd had hij altijd van dat soort onverwachte kooswoordjes voor haar) " druppeltje hartebloed van me, vreugde van me, geloof me, elke van ons is schuldig jegens iedereen. Ik weet niet hoe ik je dat precies duidelijk moet maken, maar zo voel ik het en ik lijd er vreselijk onder. En hoe hebben we zo maar kunnen doorleven en ons boos maken zonder dat dat tot ons kon doordringen?"

[mylittledirkie]

Aleksej - Iwan Karamazow

"Meer van het leven houden dan van de zin van het leven?" "Bepaald. Je moet het leven liefhebben vóór de logica en dan alleen kan ik ook de zin ervan vatten. Dat is wat mij al hele tijden voor ogen geschemerd heeft. Je hebt de helft van het werk al achter de rug, dat is eigendom ; jij houdt van het leven. Al wat je nu nog te doen hebt is je krachten meten met de andere helft, en je bent gered. "

[mylittledirkie]

Iwan Karamazow

Het is niet God die ik verwerp, maar de door hem geschapen wereld. Ik kan er niet toe komen de wereld van deze God te accepteren. Ik moet hier een voorbehoud maken : ik ben er als een kind van overtuigd dat het lijden eenmaal gelenigt zal worden en zal verdwijnen evenals die hele onwaardige tragi-komedie van menselijke tegenstrijdigheden zal verdwijnen als een jammerlijke luchtspiegel, als een middelijk verzinsel van de futloze en als een atoom zo kleine euclidische menselijke geest. En dat ten slotte bij de wereldfinale, als de eeuwige harmonie werkelijkheid wordt, er zich zo iets heerlijks en moois zal voordoen dat het alle harten zal kunnen vervullen, alle verontwaardiging stillen, alle menselijke wandaden zal afkopen, en alle bloed dat zij onderling vergoten hebben zal doen stollen en dat zal reiken om niet alleen alles te vergeven, maar ook om alles wqat er met de mensen gebeurd is te rechtvaardigen. De gebroeders Karamazow. Pagina 237-238

[mylittledirkie]

Gemoedstoestand.

In plaats van een analyse van mijn gevoelens en gedachten zal ik gewoon praten en dingen zeggen. Ik ben bezig en dat vind ik prettig. Ik ben bezig met bakken, lezen, wiet roken, gamen, douchen, eten haha. Grappig om dit zo te zien. Ik verval al snel in goed/kwaad, misdaad en straf, Toen ik gister las, zag ik dingen staan die op mij van toepassing zijn. Ik ben mijzelf behoorlijk tegengekomen de afgelopen tijd en leer dirk steeds beter kennen. Dingen gaan los van mij, ik klamp ze niet meer vast met die onbewuste geesteshanden van mij, dat fatalistische, dat beoordelende. Dat vingertje wat zwaait., Gut gut. Waarom zou ik mijzelf veroordelen? Waarom zou ik anderen veroordelen? Ik zie in hoe ongeloofelijk streng ik ben voor mijzelf, in hoe ik anderen benader, die ik niet ken. Zo hard als ik kan zijn. Dan moet ik een hoop waarden en normen gedag zeggen. Nihilisme. Het voelt natuurlijk en toch ben ik een idealist. Het is allemaal krom, 50 graden krom.

[mylittledirkie]

Het is niet alsof ik depressief ben, maar ik moet sterker worden. Ik moet wapens gaan maken van mentale objecten om mij te verdedigen. Een muur, of muren opwerpen ter verdediging van dit dirkje in mij.

Ik heb iets van faalangst tot pleinvrees. Ik ben bang voor de meest uiteenlopende dingen, waaronder sociale interacties. Ik ben verschrikkelijk streng voor mijzelf en praat mij geregeld regelrecht de put in. Ik ben emotioneel verworpen, duizend stukjes overal. Ik ben verslaafd aan wiet en aan verdriet en pijn. Ik ga dingen liever uit de weg en kan niet goed voor mijzelf opkomen.

Ik ben eeuwig mijzelf. Ik kan het beste eerlijk zijn, tegen dirk dan he, niet tegen de rest, niet altijd. Doe dingen en krijg een leven, serieus dirk dit is niet goed voor je