navidviola7

[navidviola7]

Marie Howe, from What the Living Do; “Watching Television”

[navidviola7]

—Virginia Woolf

[navidviola7]

I will remove anyone from my life to protect the peace that I've worked so hard for. Nobody took me out of the dark. I did it on my own.

Unknown

[navidviola7]

[navidviola7]

Jackie Cole

[navidviola7]

Khomeini

[navidviola7]

[navidviola7]

[navidviola7]

“Focus on you. People wake up with different feelings everyday.”

— Unknown

[navidviola7]

[navidviola7]

شطرنج، تخته نرد و کارت های بازی جناب فروید Unexpressed emotions will never die. They are buried alive and will come forth later in uglier ways.” (at Sigmund Freud Museum) https://www.instagram.com/p/CZ-ZdxYsV9kiUtl9Sp3_0fPc0sb-qTVPnEFmyY0/?utm_medium=tumblr

[navidviola7]

[navidviola7]

The score never interested me, only the game (at McFit Jägerstraße) https://www.instagram.com/p/CYeuxXgs3vyOVT3_hmtdgzaRFpmhejl-ODpiXY0/?utm_medium=tumblr

[navidviola7]

“I am afraid I will be like this forever.”

— Sierra DeMulder, “Today Means Amen” (via thoughtkick)

[navidviola7]

قطعه «سکوت بتهوون»، اثر کورتازار یکی از محبوب ترین قطعه های بالای ۹ دقیقه برای من هستش. چون در عین حال که بتهوون همیشه داره حرف می زنه، اما همیشه هم سکوت کرده. مثل رفته ها که در عین حال که نیستن، همیشه هستن نمی دونم کورتازار اول این اسم رو برای قطعه انتخاب کرده و بعد اون رو ساخته یا برعکس؟ زیاد این تعبیر ادبی رو شنیدیم که «با سکوتش حرف زد» حتی خیلیا به عنوان تهدید استفاده می کنن. «از سکوتم بترس.» در حالی که خود تهدید نوعی عدم سکوت هست. «دیده» شده که به شوخی هم «گفته» می شه از سکوت خانوما بایستی ترسید ولی چرا توی این قطعه، بتهوون این قدر ساکته؟ اولین دلیلش می تونه این باشه که بتهوون نساختتش. یا این که بتهوون دیگه توی دنیا نیست. دلیل بعدی این که سکوت توی موسیقی خیلی مهمه. اصلن با سکوته که نت ها معنا دارن. اگه کلاس موسیقی رفته باشید حتمن بارها استاد از سکوت کم تر یا بیش تر از حد شما اخم کرده حتی اگر یه سکوت گرد رو سفید اجرا کنی، همه تاثیر موسیقیت رو از دست دادی! روایت هایی هم هست که می گن بتهوون حاضر نبوده این حقیقت رو بپذیره که داره ناشنوا می شه. وقتی نمی شنویم، ما مالک سکوت هستیم. برای بتهوون یه مقدار دردناک بوده که بخواد مالک سکوت باشه شاید کورتازار می خواسته با این کارش به بتهوون تیکه بندازه یا ناشنواییش رو به روش بیاره؟ 🧐🙄 من وقتی اومدم وین، یکی از اولین جاهایی که با نسرین رفتیم خونه بتهوون اینا بود. ممکنه چون کورتازار رفته خونه بتهوون اینا و کسی خونه نبوده، این قطعه رو ساخته خلاصه احساس می کنم، این سکوت کورتازار درباره نام گذاری این قطعه به نام «سکوت بتهوون» یه کم مشکوکه. نیست؟ (at Vienna) https://www.instagram.com/p/CX18A5QsibCNxQ_KRA0CcJ_kkqwSpSQ1-BFFd40/?utm_medium=tumblr

[navidviola7]

هر آدمی یه امضایی داره. بعضی از آدما هم چند تا امضا دارن. دلیل چند امضایی یه سریا اینه که کلاه بردارن. کلاه بردار ها هم به دو دسته تقسیم می شن. اونایی که ��قط برای دزدی امضای دروغ استفاده می کنن و اونایی که برای جا زدن خودشون جای یه آدم دیگه امضای جعلی دارن. دسته اول کلاه بردارهای بدبخت دوست داشتنی ای هستن. در واقع تنها بدبخت هایی در تمام دنیا که می تونن دوست داشتنی باشن. چون بدبختی اونا نه از سر توانایی، بلکه از سر ناتوانیه. به جز این هرجا که شما بدبخت باشید، دوست نداشتنی خواهید بود. اما اونایی که برای جا زدن خودشون، جای یه آدم دیگه، امضای جعلی دارن، غیر قابل دوست داشتنی ترین آدمای جهانن. البته خب عشق که قضیه ش متفاوته. شما می تونید عاشق یک یا بی نهایت آدم بدبخت بشید. حتی از نوع دوم. ولی دوسشون نداشته باشید. تا این جا فقط درباره جعل کنندگان امضا صحبت کردیم. کسانی که به هیچ دلیلی امضا رو جعل نمی کنن به سه دسته تقسیم می شن. اونایی که فقط امضای دوست داشتنی دارن. اونایی که فقط خودشون دوست داشتنین و امضاشون یه وصله ناجوره و درپایان اونایی که هم خودشون دوست داشتنین و هم امضاشون. امضای تو با جوهر آبی نوشته می شه و با رنگ سیاه خونده می شه. گاهی وقتا یه سایه سرخ آبی هم داره. هر کهکشانی که کشف می شه، امضای توئه. برای همینم هست که ماکس ریچر دوس داری. یا اون طوری درباره اون ویدیو صحبت می کردی که دوربین از زمین دورتر و دور تر می شد. یا نوع نگاهت به سریال دارک. هر کهکشانی هم که تا الان کشف شده امضای توئه. اما ... بین این همه کهکشان حتمن سیاه چاله وجود داره و سیاه چاله های بین امضاهای تو به جای جاذبه از یه قانون عجیب دیگه استفاده می کنن ... قانون اول و آخر : مهم نیست که تو چه قدر خوشبختی. مهم اینه که امضاهای تو همیشه، از تو خوشبخت ترن. خاطرات یک امضا از سیاه چاله ای در کهکشان آندرومدا امضا : امضا (at Vienna) https://www.instagram.com/p/CW65_0jqcub13qM5mInSXtMnmfBZjPJiTsgRUs0/?utm_medium=tumblr

[navidviola7]

There is something incredibly nostalgic and significant about the annual cascade of autumn leaves. Joe L. Wheeler (at Am Grunen Prater) https://www.instagram.com/p/CWN-Vo5MKsUIq3Ogu4bA2JaYQUbTUeo_B0M9sA0/?utm_medium=tumblr