مواردی که هندوستان را از کشورهای دیگر متمایز می کند
مواردی که هندوستان را از کشورهای دیگر متمایز می کند
سالانه ۱۷ میلیون گردشگر به هندوستان سفر می کنند و از این کشور با جمعیت ۱٫۲ میلیارد نفر جمعیت دیدن می کنند. در زیر به مواردی اشاره می کنیم که هندوستان را از کشورهای دیگر دنیا متمایز می کند.
۱٫ سلمانی ها
سلمانی ها در هند فقط موی شما را کوتاه نمی کنند. آنها وقتی قیچی به دست می گیرند، ابروها، گوش ها و بینی شما را هم اصلاح می کنند. در آخر هم یک ماساژ حسابی به سر و گردن شما می دهند.
۲٫ دستفروشی در خیابان
دستفروش های هندی غذا و خوراکی و اجناس تقلبی می فروشند و حتی خدماتی مانند پاک کردن گوش، دندانپزشکی و طلع بینی ارائه می دهند. سال گذشته که در بمبئی شعبه ای از استارباکس باز شد، صف آن آنقدر طولانی شد که یک دستفروش کنار صف بساط چای چید.
۳٫ قطارهای قدیمی
یکی از بزرگترین شبکه های راه آهن در دنیا، راه آهن هندوستان است که امسال ۱۶۰ ساله می شود. قطارهای هندی روزانه بیش از ۲۰ میلیون مسافر را جابجا می کنند. با آنکه ایمنی و ظاهر خوبی ندارند، سوار آنها شدن، تجربه ای کلاسیک است.
۴٫ ستاره های بدنام
ستاره های هالیوود در مقایسه با محفل ها، پاپارازی ها و طرفداران پر و پا قرص بالیوود حرفی برای گفتن ندارند. ستاره های بالیوود ممکن است کرم های روشن کننده پوست تبلیغ کنند، فیلم های افتضاح بازی کنند و پشت سرهم رسوایی به بار آورند، ولی هیچ اتفاقی برای شهرت و محبوبیت آنها نمی افتد.
۵٫ زیورآلات
زیورآلات هندی از مروارید گرفته تا جواهرات جیپوری در دنیا مشهور هستند و قطعاً خانم های هندی بهتر از هر کسی می توانند همه آنها را با هم بیندازند.
۶٫ غذاهای کثیف و خوشمزه
شیرین، ترش، تند و خامه ای… در هند هر نوع غذایی غذای خوشمزه و غیرسالم محسوب می شود. کباب های جاده محمدعلی در بمبئی یا ماهی ماکان در جاده لارنس آمریتسار محبوب ما هستند.
۷٫ با سر و دست حرف زدن
در هندوستان، هیچ زبانی را بهتر از تکان دادن سر، تکان دادن دست و مچ و … که بخشی از حرکات خاص هندی ها محسوب می شود، متوجه نمی شوند. اگر می خواهید از آنها عقب نیفتید باید به حرف زدن آنها دقت کنید و زود حرکات آنها را یاد بگیرید.
۸٫ وسواس زیاد در مورد بازی کریکت
بازیکنان کریکت در هند پرستیده می شوند و دستمزدهای فوق العاده بالایی می گیرند. تماشای بازی زنده لیگ برتر کریکت در هندوستان تجربه ای جالب است که با طبل زنی و آتش بازی و … همراه است.
۹٫ جشن ها و جشنواره ها
مهمان نوازی هندی ها را فقط در یکی از جشن های بسیاری در می یابید که هر هفته برگزار می شود. در هندوستان برای جشنواره لاتمار هولی در ناندگائون، مردم پودر رنگی به هم می پاشند.
۱۰٫ شهرهای کوهستانی
شهرهای کوهستانی یا اصطلاحاً “ایستگاه های تپه ای” هند، بهشت کوهنوردان و دوستداران پیاده روی است. ماتران یکی از محبوب ترین و مشهورترین ایستگاه های تپه ای هند است.
0 notes
۵سنت عجیب در هند
سنت عجیب در هند
ساتی
ساتی یک مراسم تشیع جنازه در میان برخی از جوامع هندو است که در آن، زنی که به تازگی بیوه شده است، یا به طور داوطلبانه یا با اجبار، باید در توده هیزمی که برای سوزاندن جسد شوهرش تهیه شده است، قربانی شود و در کنار شوهر متوفی خود در آتش بسوزد. این شیوه در هند مدرن، به ندرت دیده شده و انجام می شود.
مراسم خرچنگ
در شهر گُجرات هند، در اواسط ماه ژانویه، در مناسبت ماکار سانکراتی (Makar Sankranti)، صدها نفر از پیروان هندو در صف های طولانی می ایستند تا خرچنگ را به عنوان قربانی به خدا اهدا نمایند؛ این کار در معبد الهه شیوا انجام می گیرد. این یک مراسم بسیار قدیمی است. افراد اهداکننده بر این باورند که تقدیم خرچنگ به خداوند، آرزوهای آنها برآورده می شود.
سنّت خاکسپاری
یکی دیگر از سنّت های عجیب و غریب هندی ها، دفن کردن کودکان معلول زنده تا گردن به مدّت شش ساعت، در طول خورشید گرفتگی می باشد. هندوها می گویند که انجام این کار برای خنثی کردن اثرات سوء ناشی از خورشید گرفتگی می باشد.
تائیپوسام
یک فستیوال تامیلی است که توسط هندوها در ماه تامیل تایلندی (ژانویه- فوریه)، جشن گرفته می شود؛ این فستیوال همچنین توسط هندوهای غیر هندی که ساکن سریلانکا، مالزی، و آفریقای جنوبی، جشن گرفته شده و برگزار می گردد. تائیپوسام، به خدای هندو موروگان، پسر شیوا و پارواتی، اختصاص دارد. در روز تائیپوسام، اغلب هدایا میوه و گُل و به رنگ های زرد و نارنجی می باشد- رنگ های مورد علاقه خدا موروگان. افراد حاضر در فستیوال لباس هایی به این رنگ ها می پوشند و برخی برای خدمت به خداوند، بدن خود را شکنجه می دهند.
آیینی عجیب برای درمان
در بخش هایی از کشور هندوستان، این سنّت توسط رهبران مذهبی هندو انجام می شود تا کودکانی را که مبتلاء به بیماری های جزئی مانند سرماخوردگی، تب و غیره، می باشد را درمان نمایند. پلیس هند، هر سال تعدادی را به خاطر اجرای این سنّت دستگیر می کند. این آیین عجیب و غریب، برای بیش از ۵۰۰ سال است که در هندوستان انجام می شود.
0 notes
کلیسای سناستفان هند
کلیسای سناستفان هند
این کلیسا در جاده میسور اوتی قرار دارد و قدیمیترین کلیسای این منطقه محسوب میشود. کلیسای سن استفان در قرن نوزدهم ساخته شده و بازدید از آن خالی از لطف نیست. کارخانه و موزه چای: چای و کاکائو اصلیترین محصول اوتی است. کارخانه و موزه چای در جاده اوتی ـ کونور و بر فراز ارتفاعات مشرف بر شهر قرار دارد. به شما توصیه میکنیم حتما این کارخانه را در برنامه بازدید خود بگنجانید.
در این کارخانه و موزه شما با تمامی مراحل تولید چای از ابتدای برگچینی تا خشک کردن و بستهبندی نهایی آشنا شده و مراحل آن را از نزدیک مشاهده خواهید کرد. در طبقه بالای این کارخانه، کارگاه تولید شکلات و کاکائو قرار دارد که در آن در برابر چشم بازدیدکنندگان، انواع کاکائو تولید و عرضه میشود. در انتها نیز شما میتوانید به خانه تلسکوپ رفته و از بالای کوه به وسیله تلسکوپهای گوناگون با زوایای مختلف، نمای زیبایی از شهر اوتی و کوهها و جنگلهای اطراف آن داشته باشید.
0 notes
۱۰ جاذبه برتر هند
جاذبه های برتر هند
هند هفتمین کشور بزرگ جهان است که از کوه های بلند هیمالیا تا منطقه گرمسیر کرالا و از گنگ مقدس تا شن های بیابان کشیده شده است. بیش از یک میلیارد نفر به دو هزار گروه های قومی تقسیم شده و با بیش از ۲۰۰ زبان مختلف صحبت می کنند. مطابق با اندازه و جمعیت آن، هند دارای تنوع تقریبا بی پایانی از فرهنگ ها، مناظر، بناها و مکان های جالب است. از ویرانه های باستانی، ساختمان های مذهبی جذاب، شهرستان های عجیب و غریب و چشم اندازهای متنوع مجموعه ای بی پایان از جاذبه های توریستی در هند وجود دارد که هرگز هیبت و جذابیت خود را برای بازدیدکنندگان از دست نخواهند داد.
۱٫ خط ساحلی کرالا
خط ساحلی کرالا زنجیره ای از تالاب ها و دریاچه ها به موازات ساحل دریای عرب در ایالت کرالا است. خط ساحلی کرالا برای بسیاری از گونه های منحصر به فرد آبزیان از جمله خرچنگ، قورباغه ها و ماهی های گوبی، پرندگان و حیوانات مانند سمورهای آبی و لاک پشت خانه به حساب می آید. امروزه، گردشگری خانه قایقی، با چندین کتووالام بزرگ (قایق برنجی سنتی، در حال حاضر به هتل های شناور تبدیل شده اند) با رفت و آمد در آبراه ها، محبوب ترین فعالیت توریستی در خط ساحلی کرالا است
۲٫ کاخ دریاچه
کاخ دریاچه در دریاچه پیچولا در شهرستان اودایپور به عنوان یک کاخ تابستانی سلطنتی در قرن ۱۸ ساخته شده بود. امروز یک هتل لوکس ۵ ستاره ، تحت عنوان ” هتل ها استراحت گاه و قصرهای تاج” است. هتل کاخ دریاچه در حمل و نقل مهمانان به هتل از اسکله در کاخ شهر در ساحل شرق دریاچه پیچولا عمل یک قایق را انجام می دهد. این کاخ در سال ۱۹۸۳ زمانی مشهور شد که در فیلم اختاپوس جیمز باند به عنوان خانه شخصیت اول استفاده شد.
۳٫ معبد ویروپاکشا
ساخت این معبد در شهر همپی به عنوان یک معبد کوچک آغاز شده و سپس به یک مجتمع بزرگ تحت حاکمان ویجایانگارا گسترش یافت. اعتقاد بر این است که این معبد بدون وقفه از زمانی که حرم کوچکی بود و در قرن هفتم پس از میلاد ساخته شد در حال کار است و آن را یکی از قدیمی ترین معابد هندو در هند کرده است.
۴٫ پالولم
پالولم جنوبی ترین ساحل توسعه یافته گوا و هم چنین یکی از زیبا ترین سواحل منطقه است. یک خلیج طبیعی احاطه شده توسط پرتگاه های بلند در دو طرف، و دارای دریایی آرام با یک بستر کم شیب است. برای کسانی که بر این باورند که ساحل نمی تواند بدون رستوران و هتل های خوب بهشت باشد، با یک شب زنده داری و رستوران های تاپ، پالولم را تبدیل به مکان بانشاط کرده است.
۵٫ پارک ملی کانها
پارک ملی کانها یکی از زیباترین مناظر حیات وحش در آسیا و یکی از بهترین نقاط برای مشاهده اجمالی ببر درهند است. جنگل های سرسبز و بامبو، مراتع پوشیده از چمن و دره های کانها الهام بخش رودیارد کیپلینگ برای رمان معروف خود “کتاب جنگل” بوده و این یکی از جاذبه های برتر توریستی در هند است.
۶٫ هارماندیر صاحب
هارماندیر صاحب، شناخته شده به عنوان معبد طلایی، مهم ترین جاذبه توریستی آمریتسار ، و مهم ترین مکان مذهبی سیکها است. ساخت و ساز معبد توسط گورو رامداس جی در قرن ۱۶ آغاز شد. در قرن ۱۹، مهاراجه رانجیت سینگ طبقات فوقانی معبد را با طلا پوشش داده است. این معبد بسیار زیبا است، و همیشه مملو از هزاران نفر زائر از سراسر هند می باشد
۷٫ جایسالمر
جایسالمر واقع در گوشه غربی راجستان در نزدیکی مرز پاکستان، شهر کویری ناب است. دیوارهای زرد ماسهای”شهر طلایی” از بیابان تار مانند صحنه ای از شب های عربی بالا می آید، در حالی که جایسالمر شهر را مانند تاجی می پوشاند. تجارت کنترل نشده چشم انداز زیبای جایسالمر را کاهش داده، اما حتی با همه توریست ها و اتوبوس های تور، باز هم یکی از محبوبترین جاذبه های توریستی در هند باقی مانده است.
۸٫ غار آجانتا
غار آجانتا بنای تاریخی، صخره های برش یافته ای از قرن دوم قبل از میلاد می باشد.غارهای با شکوه آجانتا در حدود ۶۵۰ سال پس از میلاد متروکه بوده است و تا ۱۸۱۹ فراموش شده بود، زمانی که یک حزب شکارچی بریتانیایی بر آن ها چیره شد. قرنطینه کردن این غارها کمک به حفاظت خوب آن ها کرد طوری که در آن برخی از نقاشی ها تا به امروز باقی مانده است. نقاشیهای دیواری همه چیز را از جمله میدان های جنگ برای کشتی های قایقرانی، خیابان های شهر و جنگل های انبوه پر از حیوان، کوه های پوشیده از برف را به خوبی نشان می دهد. شهر اورنگ آباد دروازه ورود به غار آجانتا و هم چنین غار دیدنی الورا است.
۹٫ بنارس
واقع در سواحل رودخانه گنگ، بنارس برای هندو، بودایی و جین مقدس است و هم چنین یکی از قدیمی ترین شهرهای مسکونی در جهان است. از جنبه های بسیاری بنارس بهترین و بدترین جنبه های هند را مجسم می کند، و می توان آن را کمی خسته کننده دانست. این صحنه که زائران در رودخانه گنگ در زمان طلوع آفتاب به عبادت مشغولند در مقابل پشت صحنه معابد قدیمی، احتمالا یکی از چشمگیرترین مناظر در جهان است.
۱۰٫ تاج محل
تاج محل در آگرا مقبره ای از سنگ مرمر سفید است، که بین سال های ۱۶۳۲ و ۱۶۵۳ به دستور امپراطور مغول شاه جهان به یاد همسر مورد علاقه خود ساخته است. به نام “اشک بر گونه ابدیت” یکی از شاهکارهای معماری مغول و یکی از جاذبه های توریستی ��زرگ در هند است. علاوه بر آرامگاه از سنگ مرمر سفید، تاج محل شامل چندین ساختمان زیبای دیگر، استخرهای منعکس کننده، و باغ های زینتی وسیعی با درختان گل و بوته است.
0 notes
فرهنگ مردم هندوستان
فرهنگ مردم هندوستان
سرزمینهای واقع در مشرق زمین مهد آداب و رسوم و سنتهای کهن هستند. یکی از کشورهایی که فرهنگ و سنتهای قدیمیدارد هندوستان است. در این مطلب سعی میشود به اختصار شما را با برخی از آداب و رسوم مردم کشور هندوستان آشنا کنیم. در واقع این مقاله یک پیش زمینه است برای شما تا بیشتر در مورد کشورهای دیگر به خصوص سرزمینهای مشرق زمین اطلاعات داشته باشید.
آداب و رسوم مردم هندوستان, آداب و رسم غذا خوردن در هند
Namaskar
این کلمه یادآور متداولترین و مشهورترین نوع سلام و علیک در هند است که در هنگام خوشآمد گویی و یا خداحافظی به کار میرود. در این شیوه سلام کردن، کف دو دست را به هم میچسبانند و در زیر صورت به سمت بالا نگه میدارند و کمیخم میشوند و سپس به شخصی که دیدهاند به این روش سلام میکنند.
مردم هندوستان معتقدند که چسباندن دو دست به یکدیگر نشانه همفکری و همرنگی با شخص مقابل است و از طرفی دست راست را مظهر روح و طبیعت معنوی انسانی و دست چپ را نشانگر جهان مادی و جسم انسانی میدانند و با این حرکت میخواهند یکی بودن جسم و جان خود را به شخص مقابل بدهند.
Tilak
تیلاک نشان مذهبیای است که آنها بر روی پیشانی خود میگذارند و معتقدند برای آنها سعادت، خیر و برکت به ارمغان میآورد. این نشان معمولاً از خمیر قرمز رنگی که ترکیبی از زردچوبه، زاج سفید، ید و کافور است تهیه میشود و سپس به صورت لکهای کوچک در بین ابروان گذاشته میشود. به عقیده مردم هند، این نقطه از پیشانی محل خرد نهفته، تمرکز و عقل انسانی است.
در ضمن از نظر مسائل عبادی هم کانون مهمیبه حساب میآید و از طرفی آن را چشم سوم وجود خود میدانند و تمام مراسم مذهبی آنها با گذاشتن تیلاک و چند دانه برنج با انگشت نشانه شست روی این نقطه انجام میشود. در ضمن این رسم در بعضی مواقع برای خوشآمد گویی یا وداع با میهمان هم دیده میشود.
آداب و رسوم مردم هندوستان, آداب و رسم غذا خوردن در هند
Arati
انجام این سنت نشانی از عشق و تکریم است و در شرایط و موقعیتهای متفاوت چون ستایش و درخواست برکت از خدا، تولد کودکان، خوشآمد گویی به مهمان، شرکت در محافل شعری و سرود و خوشآمد گویی به عروس و داماد جدید به فراخور موضوع استفاده میشود.
روش کار هم بسیار ساده است؛ پنج لامپ یا چراغ کوچک را با کره یا روغن پر میکنند و در سینی فلزی کوچکی قرار میدهند. در کنار آن نیز صدف حلزونی با آب پر میشود و اطرافش را با گل و برگ تزئین میکنند. بخور کافور هم به عنوان عطر سینی استفاده میشود و در نهایت سینی تهیه شده به حالت چرخان در محافل ذکر شده حرکت داده میشود تا ارواح شیطانی و تأثیرات چشمهای شیطانی از آن مجلس دور شود.
حلقههای گل
درست کردن حلقههای گل در هند بسیار مرسوم است. در هنگام نشان دادن ادب و احترام بیشتر دستهگلهایی از یاس سفید با گلهای جعفری یا همیشه بهار (نارنجی رنگ) تهیه میکنند. و به شکل ریسمانی به هم میبافند و ته آن را گره میزنند و آن را در مراسم مختلف بر گردن کسی که میخواهند به او احترام بگذارند میاندازند. استفاده از حلقه گل در مراسم ازدواج بسیار مرسوم است.
سنجاق روی بینی
سنجاق روی بینی که یک نگین براق است، مظهر اخلاص و نشان ازدواج و تأهل زنان هندی است. اگرچه با گذشت زمان این زینت مورد استفاده دخترها هم قرار گرفته است.
آداب و رسوم مردم هندوستان, آداب و رسم غذا خوردن در هند
Mangalsura
گردنبندی است بر گردن زنان متأهل و معادل حلقه ازدواج در غرب و سایر کشورها است. گردنبند فوق معمولاً از دو رشته کوتاه از مهرههای سیاه و آویزان از طلا است. در روز عروسی این گردنبند توسط داماد بر گردن عروس آویخته میشود تا دانههای سیاه آن عروس خانم را در مقابل شیطان حفظ کند.
Shakna-Paula
دستبندی است که از مرجان قرمز و صدف تهیه میشود که در مجلس عروسی به دست عروس خانم بسته میشود. مفهوم این دستبند در میان مردم هند این است که با این دستبند داماد به عروس قول میدهد تا او را خوشبخت کند و او را همیشه دوست داشته باشد. هندیها به این دستبند، دستبند عشق میگویند.
آداب و رسوم مردم هندوستان, آداب و رسم غذا خوردن در هند
آداب و رسوم غذا خوردن در هند
هندىها آداب خاصى در مصرف غذا دارند، آنان در غذا خوردن اسراف نمىکنند، زیرا معتقدند با افراط در غذا دچار تنبلى شده و این امر مانع رشد فکرى و جسمانىشان مىشود.
از سویى دیگر سعى مىکنند غذاى مصرفىشان به چرخه طبیعت بسیار نزدیک باشد. به همین دلیل غذاهایى چون ماهى و گوشت را که برای بهدست آوردن آن باید موجود زندهای را کشت و در نتیجه باعث برهم زدن چرخه طبیعت میشود را مانع آرامش روح و نیایش با خدا مىدانند.
از آداب جالبی که دارند، با دست غذا خوردن است که هیچ طبقهی خاصی را هم شامل نمیشود، هندىها معتقدند براى غذا خوردن نباید واسطهاى وجود داشته باشد تا انرژى بین غذا و انسان در تعامل باشد.
شبیه گستره جغرافیایی ایران، عادات غذایی در هر منطقه هند متفاوت است به طور مثال در جنوب (شهرهایى چون حیدر آباد، شانل و…) غذاهاى تند مصرف مىکنند، در غرب (مثل کلکته) غذاى شیرین و در شمال (مثل دهلى) غذاى تند و روغنى.
امّا در کل برخى غذاهاى مشترک را در همه مناطق هند مىتوان دید.
به طور مثال «دال» که از حبوبات تشکیل شده است و معمولاً آن را بر روى برنج مىریزند و مىخورند، در تمام هندوستان بسیار رایج است. «دال» (Dal) را با عدس لوبیا و نخود میپزند؛ ولى هر کدام از این حبوبات به طور جداگانه پخته مىشوند و همین باعث تنوع در غذا مىشود.
«دوساسامبار» (Dososambar) با اینکه غذاى مخصوص جنوب هند است، امّا مصرف آن در همه جاى هند بسیار رایج است. این غذا از یک نان بلند و نازک تشکیل شده که وسط آنرا سیب زمینى، پیاز و فلفل میگذارند و مىپیچند و برای جاشنی هم از سس خاصى استفاده مىکنند، که «چتنى» (Chatni) نام دارد و با نارگیل و خود سس «سامبار» (Sambar) که حاوی سبزیجات مختلف است، درست شده است.
باتورا (Batura) هم یکى از نانهاى معروف در هند است (البته بعد از نان چاپاتى) که همراه با غذایى به نام چولا (Chala) خورده مىشود. چولا از نخود، گوجه فرنگى، پیاز و فلفل و ادویه تشکیل شده و همانند خورشت درست مىشود و آن را با نان باتورا که روغنى و پفى شکل است میخورند.
سمبوسه نیز غذایى آشنا و پرطرفدار است که بیشتر به صورت عصرانه مصرف مىشود و در خیابانها مىتوان شاهد دستفروشهایى بود که سمبوسه مىفروشند.
در کل اینگونه معروف است که طبقات محروم و پایین غذاهاى تندترى مصرف مىکنند و غذاها در طبقات بالا از درجه تندى کمترى برخوردار است.
هندوها معتقدند که گاو ماده را نباید کشت و گوشت این حیوان مفید و مقدس را نباید خورد، این یکى از دلایلى است که آنان از گوشت حیواناتى چون بز، گاو نر و گوسفند استفاده مىکنند. البته مصرف گوشت در بین هندیها چندان پسندیده نیست، حتى امروزه هم مىتوان هندوهایى را دید که در طول زندگىشان هرگز گوشت مصرف نکردند.
0 notes