noktak - Tumblr blog

[noktak]

Yalnızlık...

Anlat diyor herkes, konuş, neyin varsa paylaş? Kime ne anlatmalıyım? Anlatmasam olmaz mı? Peki ya sussam? Olur mu sussam, kabul alır mıyım? Son zamanlarda en çok bunu düşünüyorum. Kimseye konuşasım yok ama bir iletişim de şart. Sözsüz anlatsam olmaz mı mesela? Kimse duyamaz mı içimi, beni? kelimeler uçsa, konsa doğru bir kalbe, hissedilse içim... Susarak anlatamaz mıyım ben’i? 

Denedim... Susmanın bile bir tercihi varmış meğer. Herkesin yanında susmak gelmiyormuş insanın içinden, herkese cümle kurmaktan daha kıymetlisi birilerinin yanında susarak ben kalabilmekmiş... Farkındayım sanırım artık. Mühürlü de olsa dudaklar, insan konuşurmuş. o yüzden suskunluğunu bile gizlermiş herkesten. Yalnız, ama yalnızca susmak için bile kıymetli birilerine ihtiyaç duyarmış... Doğan CÜCELOĞLU’nun kitaba isim olarak koyduğu “İnsan İnsana”, susarken bile şartmış. İnsan yalnızca yanında susmak istediği insanlara suskunluğunu açarmış.. Susarak konuştuğunuz, susmayı sevdiğiniz, susmanın kıymet gördüğü kiminiz varsa sıkı sıkı sarılarak susun olur mu.