nuchidaa - Tumblr blog

[nuchidaa]

Smooth

The last thing that i want you to learn is ”how to love” ….. that was the way i tried to make you feel my love.

[nuchidaa]

Just less than 2 hours from Bangkok where the 2 rivers run to gether in the name of the river Kwai.

[nuchidaa]

The last thing that i want you to learn is ''how to love'' ..... that was the way i tried to make you feel my love.

[nuchidaa]

เฟรดริช นิทเช่

[nuchidaa]

ยืนหยัดผ่านฤดูกาล

ไม้ใหญ่ต้นหนึ่ง มีชีวิตอยู่มายืนยาว ผ่านฤดูกาลไร้ฝน ปลิดปลิวใบแห้งร่วงหล่นเกือบหมดต้น ผ่านฤดูกาลน้ำมา ยืนหยัดแช่น้ำจนเมื่อน้ำแห้งก็ได้ปุ๋ยอุดมสมบูรณ์ที่น้ำหลากได้พัดพามาเผื่อ  กว่าจะถึงวันที่ยืนต้นตาย ก็ได้กระจายเมล็ดพันธุ์ไปไกลจนทั่ว แม้ไม้ใหญ่ต้นนี้จะยืนต้นอยู่กับที่จนตาย ก็มีเรื่องราวผ่านเข้ามามากมาย ก็เปียกฝน และโดนแดดแผดเผาเช่นชีวิตอื่น  แล้วชีวิตของมนุษย์ผู้แสวงหา จะมีชีวิตอยู่อย่างไรไม่ให้เปียกฝน ไม่ให้ร้อนแดด ไม่ให้สูญเสีย ร่วงหล่น และผลิสิ่งใหม่

[nuchidaa]

ทุกผลของความสำเร็จล้วนมาจากการปฏิบัติ ไม่ใช่เพียงความรู้ที่เต็มแน่นอยู่ในสมอง เมื่อที่หมายอยู่อีกฝั่งของมหาสมุทร จักต้องข้ามไป จะด้วยวิธีใดก็อยู่ที่ปัญญา ความพยายาม และศรัทธา แต่ต้องมีความดีอยู่ด้วย ไม่งั้นการปล้นเรือคนอื่นเพื่อข้ามไปก็เป็นสิ่งที่ถูกต้อง

[nuchidaa]

from koh Por to 4 islands with Minna and Ja Aey

[nuchidaa]

Koh Ngai in monsoon

[nuchidaa]

Koh Ngai in Monsoon season

[nuchidaa]

A longtail boat at Lanta Old town

[nuchidaa]

Koh Ngai in monsoon season but everything is clear

[nuchidaa]

You don't let me go finally and I don't want to let myself go on without you as well.

You said you just need time to fix that problem and I can give you all my times. I've big faith always in everything and I believe you. I believe in your good heart. Love is all around me so, how to hide from love?

[nuchidaa]

Sunset at Klongkhong beach Lanta island in monsoon season. No rain and the water was clear when we're here. Cloudy today and feeling in cool wind. Hope no storm at the day to 4 islands. 

[nuchidaa]

Tapan beach is always the best 

[nuchidaa]

From Andaman to The Mae Khong River จากอันดามันสู่ลำน้ำโขง เชียงคาน

พายุฤดูร้อนได้พัดผ่านค่ำหนึ่งที่เมืองเล็กๆ ริมลำน้ำโขง ข้าวของพัดกระจายเต็มท้องถนน และไฟก็ดับทั้งเมืองอยู่หลายชั่วโมง นั่นทำให้นึกไปถึงทริปสีฟ้าใสที่เกาะตาชัย ส่วนหนึ่งของอุทยานแห่งชาติหมู่เกาะสิมิลัน วันที่เรือสปีดโบ้ทของ Sea Star วิ่งหลบพายุฝนกลางทะเลด้วยใจระทึก เพราะกรมอุตุฯ ได้เตือนไว้ว่า พายุจะเข้าตั้งแต่เมื่อวาน และฟ้าก็ปิดตั้งแต่เช้า ซึ่งในที่สุด เราจะหนีธรรมชาติไปได้ยังไง ทุกคนจึงเปียกปอนก่อนขึ้นเกาะ เพื่อพบว่า พายุเพียงผ่านมาเพื่อผ่านไปในเวลาไม่ถึงชั่วโมง และฟ้าหลังฝนนั้นงดงามเกินบรรยาย

ชีวิตชาวเรือทะเลใต้ที่พบเจอกับพายุฝนจนชิน พอๆกับชาวบ้านริมน้ำโขง ภาคอีสาน ที่ก็ต้องรับมือกับพายุฤดูร้อนอยู่ทุกปี แต่ทั้งหมดนี้ก็ได้นำความชุ่มฉ่ำมาสู่ต้นน้ำ ลำคลอง คือสมดุลธรรมชาติ ที่ไม่มีใครเสียดุลใคร มีเพียงมนุษย์ที่ยังไม่เคยเลิกกลัวธรรมชาติ และดูเหมือนนับวันจะยิ่งกลัวมากขึ้นเรื่อยๆ เพราะพวกเราเองที่พยายามเปลี่ยนโลก แต่กลับไม่สามารถรับความเปลี่ยนแปลงในอีกด้านหนึ่ง ที่ต้องควบคู่กันไปได้ 

ณ เชียงคาน เมืองเล็กๆที่ไหลเอื่อย เรื่อยไปกับสายน้ำโขง กับวิถีชีวิตที่เปลี่ยนไปบ้าง แต่ยังคงรักษาขนบธรรมเนียม วัฒนธรรมแห่งสายเลือดชาวหลวงพระบางเอาไว้ ควบคู่ไปกับการเติบโตทางการท่องเที่ยว ที่บางส่วนได้เข้ามาปลูกหว่านเมล็ดพันธุ์แห่งวิถีใหม่ๆเอาไว้ แต่ความงามไม่ได้หายไปไหน วัดวาอารามและท้องถนนยังคงเป็นเชียงคาน และวัยรุ่นยังนัดเจอกันที่ริมตลิ่ง เพื่อมานั่งแลกเปลี่ยนเรื่องราวของความสุขกันในทิวทัศน์ของฝั่งไทย -ลาว และน้ำโขงที่ไหลผ่านหลายบ้านเมือง หลายวัฒนธรรม และหลากเรื่องราว  

สำหรับการพักผ่อนที่เชียงคานในปัจจุบัน มีทั้งห้องพักระดับ Budget ตกแต่งหลากสไตล์ ไปจนถึงที่พักบูทีคโฮเทล สวยๆราคาประมาณ 1,000 – 4,000 บาท  แต่สำหรับฉัน หลังจากเดินสำรวจจนพบแล้วว่า หากอยากสัมผัสกับความเป็น “เชียงคาน” จริงๆ ต้องเป็นที่ “เฮือนยายบับภา” แค่ชื่อที่พักก็โดนใจแล้ว ยิ่งเข้าไปเดินย่ำอยู่ในบ้านไม้หลังเก่าอายุกว่า 80 ปี ริมแม่น้ำโขง ก็ยิ่งรู้สึกราวกับอยู่บ้าน เพราะในอารมณ์ที่ไม่อยากนอนดูสายน้ำอยู่แต่ภายในห้อง ก็อาจยกคอมพิวเตอร์ลงมานั่งทำงานบนโต๊ะไม้ชั้นล่างที่เปิดโล่งทะลุจากด้านหน้าวิวถนนมาถึงด้านหลังที่มีลมจากแม่น้ำพัดผ่านเข้ามาอยู่ตลอดเวลา แทบจะเป็นที่เดียวที่สามารถนั่งอยู่ได้ทั้งวันในฤดูร้อนแบบนี้ ถ้าไม่ได้อยู่ในห้องแอร์ 

หลายคนสงสัยว่าเชียงคานหน้าร้อนจะมีอะไรน่าสนใจ ฉันก็ตอบทุกคนไปว่า เสน่ห์ของเชียงคานไม่ใช่ฤดูกาล แต่เป็นความงามของวิถีชีวิตริมโขง และบ้านไม้อายุเก่าแก่ต่างหาก ดังนั้น ฉันขอแนะนำว่า การมาเที่ยวเชียงคานในฤดูกาลที่เงียบเหงาแบบนี้ เราจะได้สัมผัสกับตัวตนที่แท้จริงของเชียงคาน ที่ไม่ใช่อารมณ์ของเมืองท่องเที่ยวอินเทรนด์ 

ที่จังหวัดพังงาก็เช่นกัน ในวันที่ฉันเหม่อมองออกไปยังสายน้ำและความเขียวขจีของป่าโกงกางเบื้องหน้า ฉันพบว่า จังหวัดนี้เขียวครึ้มแน่นไปทั่วแม้กระทั่ง ริมถนน สองข้างทาง จนรู้สึกอิจฉาคนพังงาที่ได้อยู่กับป่าไม้สมบูรณ์ ไปพร้อมๆกับมีปลาทะเลสดๆกินกันจนอยากจะเบื่อ มีทะเลอันดามันที่เต็มไปด้วยเกาะแก่งสวยงาม หรือบางคนที่ไม่ชอบแดด แต่ชอบกิจกรรมท้าทาย ก็สามารถเลือกการล่องแก่ง  หรือพายเรือคยัคชมป่าโกงกางที่อุดมสมบูรณ์ที่สุดแห่งหนึ่งของประเทศไทย 

คนที่รักทะเลใส ทรายขาวละเอียด แต่ยังไม่มีโอกาสได้ไปถึงเกาะตาชัย ก็ไม่ควรพลาด เพราะหาดทรายขาวยาวเหยียดบนเกาะตาชัยนอกจากจะเหมาะสำหรับการเล่นน้ำแล้ว ยังดำสน๊อคเกิ้ลชมฝูงปลาได้อย่างเพลิดเพลิน เพราะแค่มองจากผิวน้ำลงไปก็เห็นชีวิตใต้น้ำได้อย่างชัดแจ๋ว

บนเกาะตาชัยมีป่าสมบูรณ์ มีเส้นทางเดินศึกษาธรรมชาติเอาไว้ให้เดินชมความเหลือเชื่อกับความแตกต่างระหว่างแสงแดดอันร้อนระอุบนชายหาด กับความเย็นฉ่ำในผืนป่าที่มีต้นมอส สัญลักษณ์ของความชุ่มชื้นแห่งป่า ขึ้นอยู่เต็มไปหมด รวมถึงสระน้ำจืดที่มีปูไก่ตัวโตอาศัยอยู่มากมาย

เสน่ห์ของพังงา และเสน่ห์ของเขาหลัก น่าจะอยู่ตรงที่ ป่าและทะเลมาบรรจบกันได้อย่างสมบูรณ์ ความจริญมาถึงพอดีๆ มีสนามบินนานาชาติอยู่ไม่ไกล มีแหล่งท่องเที่ยวที่นอกเหนือจากท้องทะเลและหมู่เกาะ อย่างคลองน้ำจืดมากมายให้ไปพายเรือ หรือล่องแก่ง 

ไม่น่าแปลกใจที่นักท่องเที่ยวจากทั่วทุกมุมโลกต่างหลงรักเขาหลัก หลงรักจังหวัดพังงา และต่างมุ่งสู่สถานที่แห่งนี้กันซ้ำไปซ้ำมาปีละหลายครั้ง ราวกับยุโรปกับเอเชีย อยู่ใกล้กันเพียงไม่กี่ชั่วโมง ขณะที่ยังมีคนไทยจำนวนมากที่ยังไม่รู้ว่าที่นี่พิเศษขนาดไหน 

ขอแนะนำว่า คราวหน้าที่บินผ่านจังหวัดพังงาไปลงสนามบินภูเก็ต ลองชะโงกมองดูภูมิทัศน์มุมสูงของจังหวัดนี้ดู เชื่อสิว่า ต้องเกิดคำถามขึ้นในใจ  ว่าอะไรจะเขียวได้ขนาดนี้

[nuchidaa]

Midsummer Night’s Dream at Koh Yao Yai ฝันหวาน ณ คืนกลางฤดูร้อนที่เกาะยาวใหญ่

ก

ว่าร้อยปีที่ชาวบ้านบนเกาะยาวใหญ่อพยพมาตั้งถิ่นฐานและประกอบอาชีพทำประมง ทำไร่ ทำนา พวกเขาใช้ชีวิตอยู่อย่างสงบ เรียบง่าย มีความสุขแบบพอเพียง ชาวเกาะยาวใหญ่มีสำนึกรักในบ้านหลังนี้ของตนเอง พวกเขาจึงรวมตัวกันอย่างเข้มแข็งเพื่อปกป้องบ้านของพวกเขาจากความเปลี่ยนแปลงที่ยังพยายามคืบคลานเข้ามาเรื่อยๆ และ aBoat ขอเป็นพลังเล็กๆที่ร่วมสนับสนุนความพยายามของชาวบ้าน ในการรักษาไว้ซึ่งธรรมชาติ วิถีชีวิต และความงามของชุมชนอิสลาม

จากอ่าวปอมารีน่า มาถึงเกาะยาวใหญ่ โดยเรือคาตามารันแสนสวย ของ เกาะยาวใหญ่วิลเลจ ในเวลาประมาณครึ่งชั่วโมง แบบไม่รีบร้อน ล่องไปช้าๆ ชมวิวเกาะแก่งในท้องทะเลอันดามันระหว่างภูเก็ตถึงเกาะยาวใหญ่ ที่เป็นเขตแดนของจังหวัดพังงา และอยู่ไม่ไกลจากจังหวัดกระบี่ 

เกาะยาวใหญ่นั้นใหญ่สมชื่อจริงๆ แม้ความเจริญของธุรกิจท่องเที่ยวจะยังตามหลังเกาะยาวน้อยอยู่มาก แต่นี่คือเสน่ห์ที่อยากเก็บไว้ให้เจ้าของเกาะทั้งหลายได้ใช้ชีวิตที่น่าอิจฉาอยู่บนเกาะสวยแห่งนี้อย่างเปลี่ยนแปลงให้น้อยและช้าที่สุดไปอีกนานๆ  โดยเฉพาะเมื่อ เกาะยาวใหญ่วิลเลจ ได้จัดสุดยอดทริปโดยรถโพถ้อง ให้ได้ตระเวณชมความเป็นเกาะยาวใหญ่แบบทั่วถึง ตั้งแต่การเดินเข้าไปทักทายเจ้าบ้านถึงใต้ถุนบ้าน ไปแวะสำรวจรอยกรีดยางที่เป็นฝีมือชาวมอญ ชาวพม่า ที่เข้ามารับจ้างอยู่บนเกาะ 

แล้ววิลเลจทัวร์ก็พามาลงเรือหางยาวลำใหญ่มีหลังคากันแดด ร่วมทริปไปกับ หนูเร สาวน้อยแก้มใสวัย 7 ขวบ จากแดนปลาดิบที่มากับครอบครัวใหญ่สุดแสนจะน่ารักน่าเอ็นดู สาวน้อยคนนี้ถือเป็นดาวของทริป และดูจะเป็นดาวของเกาะยาวใหญ่วิลเลจในช่วงที่เธอพักอยู่ที่นั่นด้วยซ้ำ การลงเรือหางยาวเพื่อไปชมกระชังเลี้ยงกุ้งมังกรกลางทะเลจึงสนุกสนาน เต็มไปด้วยสีสัน ก่อนจะกลับสู่ที่พักเพื่อพบกับน้ำทะเลที่กำลังขึ้นเต็มชายหาด

  เคยคิดไปเองมานานหลายปีว่า ชายหาดบนเกาะยาวจะต้องเป็นหาดเลน หาดหิน ที่เล่นน้ำไม่ได้ แต่กลับได้เห็นหาดทรายขาว ละเอียด น้ำทะเลยังใสแจ๋ว สีสันเป็นยี่ห้อออริจินอลอันดามันกับทิวทัศน์อันเป็น Signature ของเกาะยาวทั้งใหญ่และน้อย คือป่าเกาะอันงดงามที่อยู่ไกลออกไปทางฝั่งจังหวัดพังงา และแดดแรงๆใต้ฟ้าไร้เมฆกลางเดือนมีนาคมก็ไม่อาจหยุดฝีเท้าของนักท่องเที่ยวผู้หลงใหลท้องทะเลและบรรยากาศอันเงียบสงบไร้แสงสี

แม้ยามวันที่ว่าสงบเงียบแล้ว พอค่ำคืนมาถึง เกาะยาวใหญ่แห่งนี้ก็ยิ่งเงียบเข้าไปอีก ยินเพียงเสียงจักจั่นร้องลั่นสนั่นป่าริมทะเล กับเสียงตุ๊กแกขี้อายบนต้นไม้ใหญ่ที่นานๆจะร้องออกมาให้ได้ยิน และเมื่อไอแดดได้จางหายไปหลังพระอาทิตย์ตก อากาศก็เย็นสบาย และบางช่วงเวลาซิมโฟนีกลางป่าก็พร้อมใจกันเงียบจนได้ยินเสียงคลื่นซัดเบาๆจากริมทะเล ไม่มีเสียงดนตรีอื่นใดนอกจากเสียงดนตรีจากธรรมชาติ ไม่มีโคมลอยยี่เป็งมาลอยผิดที่ผิดทางเหมือนชายหาดอื่นๆ มีเพียงธรรมชาติกับนักท่องเที่ยวที่หนีจากเมืองมาติดเกาะและนอนฝันหวานอยู่บนระเบียง ชมฟ้ากว้าง ทะเลไกล ในค่ำคืนหนึ่งกลางฤดูร้อน ที่เกาะยาวใหญ่ แห่งนี้

Tips&Treat

สำหรับนักท่องเที่ยวที่อยากเข้าไปสัมผัสความงามที่ยังสมบูรณ์อยู่มากบนเกาะยาวใหญ่ อยากให้ช่วยกันเคารพวิถีชีวิตและวัฒนธรรมของชาวบ้านด้วย เพราะบนเกาะแห่งนี้มีชาวมุสลิมอยู่มากกว่า 95%  และที่พลาดไม่ได้ คือ วิลเลจทัวร์ ที่แนะนำให้พกหมวกปีกกว้างติดไปด้วยกับแว่นกันแดดเปรี้ยวๆ รับรองว่าทริปนี้จะเพลินกันจนลืมแดดร้อนๆกันเลยทีเดียว

[nuchidaa]

Hello Tapan Yai beach. I've been visited this beach since 1995 then come again and again. The beach changed not much and still quiet with beautiful landscape. White soft powder under my feet filled power in me and go swim in the very clear water is wonderful moment. Love you forever Tapanyai..